De oorsprong van de exacte tekst van de Apostolische Geloofsbelijdenis is onbekend; Er is echter niet veel onderzoek nodig om uit te vinden dat de tekst volledig wordt ondersteund in de Bijbel. De geloofsbelijdenis van de apostel is een vereenvoudigde geloofsverklaring die kort en bondig de basisprincipes van het christelijke geloof uitdrukt. De geloofsbelijdenis van de apostel is het fundament van alle moderne christelijke theologie.het ontkennen van enig deel van de geloofsbelijdenis van de apostel betekent onwetend zijn van de cruciale leer van de Christelijke kerk. Hoewel de Christelijke kerk niet van mening is dat geloofsbelijdenissen en belijdenissen de Bijbel zelf kunnen vervangen of aanvullen, is het belangrijk om te weten dat de geloofsbelijdenis van de apostel zelf slechts herhaalt wat de apostelen zelf hebben geleerd.
de oorsprong van de Apostolische Geloofsbelijdenis
de vroege kerk had geen gecodificeerde gedefinieerde geloofsbelijdenissen zoals we nu hebben. De christelijke leer werd doorgegeven door de prediking van de Heiligen. De vroege kerk onderwees wat in principe in de Apostolische Geloofsbelijdenis staat, maar ze hadden nooit een geschreven vorm van hun leer en noemden het ” de Apostolische Geloofsbelijdenis.”Het was niet tot ketterijen en verdeeldheid in de kerk dat enige geloofsbelijdenis werd gevestigd.
de allereerste gevestigde geloofsbelijdenis die door de gehele kerk als geheel werd aanvaard, was de geloofsbelijdenis van Nicea. De geloofsbelijdenis van Nicene werd opgericht door de Oecumenische kerk in 325 A. D.. De Apostolische Geloofsbelijdenis werd kort daarna opgericht.
“the Old Roman Creed”
volgens Henry Bettensons boek “Documents of the Christian Church,”
uit Epiphanius, lxxii. 3 (P. G. xliii. 385 D). Het credo van Marcellus, bisschop van Ancyra, overhandigd aan Julius, bisschop van Rome, ca. 340. Marcellus was verbannen uit zijn bisdom door de Arische invloed en verbleef bijna twee jaar in Rome. Bij zijn vertrek verliet hij deze verklaring van zijn geloof.Rufinus, priester van Aquileia, Exposito in Symbolum, ca. 400 (P. L. xxi. 335 B), vergelijkt het credo van Aquileia met het Romeinse credo, waarvan hij geloofde dat het de geloofsbelijdenis was die door de apostelen in Jeruzalem was samengesteld, en die in de Rooms-Katholieke Kerk als doop credo was behouden. Deze geloofsbelijdenis verschilt slechts in kleine details van die van Marcellus.
1. Ik geloof in God Almachtig 2. En in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze heer 3. Die geboren werd uit de Heilige Geest en de Maagd Maria 4. Die werd gekruisigd onder Pontius Pilatus en werd begraven 5. En op de derde dag stond op uit de dood 6. Die naar de hemel gingen 7. Zit aan de rechterhand van de Vader 8. Van waar hij komt om de levenden en de doden te oordelen 9. De Heilige Geest 10. De Heilige Kerk 11. De verlossing van de zonden 12. De opstanding van het vlees 13. Het eeuwige leven. Sectie II Creeds, Chapter I Apostles Creed, page 23
Henry Bettenson laat verder zien dat de moderne weergave van de Apostolische Geloofsbelijdenis niet gevonden werd geschreven tot,
“een Gallische Geloofsbelijdenis van de zesde eeuw. “
Section II Creeds, Chapter I Apostles Creed, page 23
hoewel er geen verifieerbare geschreven woord voor woord representatie van de Apostolische Geloofsbelijdenis vóór 340 A. D. is, kunnen we er zeker van zijn dat de Apostolische Geloofsbelijdenis de meest accurate representatie is van het Christelijke Geloof in de vorm van een geloofsbelijdenis. De leer binnen de Apostolische Geloofsbelijdenis kan worden herleid tot de Bijbel zelf en door de vroege kerkvaders.
de leer van de Apostolische Geloofsbelijdenis overgeleverd door de Heiligen
De oorsprong van de Apostolische Geloofsbelijdenis kan worden getraceerd uit het Nieuwe Testament, de apostelen zelf, en door de vroege kerkvaders geschriften. Alle citaten uit de vroege kerkvaders komen uit” The Early Church Fathers ” van Philip Schaff (1819-1893).
het geloof van de apostelen in de Bijbel
Het geloof van de apostelen in een notendop is het Evangelie. Het is gemakkelijk aan te tonen dat de apostelen de Apostolische Geloofsbelijdenis leerden als het Evangelie van Christus. Hieronder is een tabel van de Schrift bewijzen voor de apostelen geloof.
| de Apostolische Geloofsbelijdenis | ik geloof in God de almachtige Vader, | Isa 63:16, mat 6:9, Mat 23:9, luk 11:2 |
|---|---|---|
| de schepper van hemel en aarde.Psa 89: 11-13, Gen. 2:4, Exo 31:17, Act.4:24, 14:15, EF. 3: 9 ik geloof in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer. | Psa 2: 7, Joh 1:1-4, 14, 3:16, 16:28, hand 13: 33, Heb 5: 5, 1John 4:9 | |
| die werd ontvangen door de Heilige Geest, geboren uit de Maagd Maria. | Isa 7: 14, Mat 1: 20-23, Luk 1:30-35, Joh 1:14, Gal 4:4, 1jo 4:2 | |
| > leed onder Pontius Pilatus, werd gekruisigd, stierf en werd begraven. | Isa 53: 4-5, Joh 19: 18, handelingen 4:10, 27, 1Ti 6: 13, | |
| hij daalde af naar de hel. | Psa 16: 10, Act 2:24, 27, 13:33-37, Eph 4: 8-10, 1Pe 3: 19 | |
| op de derde dag steeg hij weer.Mat 27: 40, 67, Marcus 8: 31, 10: 36, Joh 20: 19-20, 25-29, Akte 2:32, 3:15, 4:33, 1Co 15: 12-22, Gal 1:1 | hij steeg op naar de hemel | Luk 24:51, bedrijf 1:9-11, EF 4:8-10, Heb 4:14, 9:24 | hij zit aan de rechterhand van God de almachtige Vader. | Psa 110: 1, Mark 16: 19, Act 2:33, 5:31, 7:55-56, Heb 12: 2, heb 8: 1, 1Pe 3: 21-22 | vanwaar hij zal komen om de levenden en de doden te oordelen.Joh 5: 22-23, Akte 10: 42, Rom 14: 10, 2Co 5: 10, 2Ti 4: 1, 1Pe 4:4-5 |
| Eze 39:29, Joh 14:26, Akte 2:17, 13:2, 1Co 2:10-11, 12:13, Heb 3:7-9 | ||
| de Heilige Katholieke Kerk, | Act 9:31, 1Co 1:1-2, 2Co 1:1, 1Ti 3:15, Heb 12:22-25, 1Pe 1:1 | |
| de communie van heiligen, | Act 2:42, Rom 12:4-13, 15:26-27, 1Co 1:9, 2Co 8:3-4, Phi 2:1-4 , 1jo 1:3 | neh 9:17, Mark 11:26, mat 6:12-15; luk 6:37-38 kol 1:13-14, 2:13-14, EF 1:7 | ecc 12:7, Mat 22:31-32, mark 12:18-27; luk 20:27-37, ROM 8:23, 1CO 15:38-56, 2CO 4:14, |
| en het eeuwige leven. Amen | Dan 12:2, Mat 25: 31-33, Luk 16:22-23, Joh 5:28-29, Rom 6:22-23, Gal 6:7-8, Tit 3: 5-7 |
uit het bestuderen van de Apostolische Geloofsbelijdenis blijkt dat de Geloofsbelijdenis is afgeleid van de Bijbel zelf. Niet alleen is de geloofsbelijdenis afgeleid van de Bijbel, deze Geloofsbelijdenis geeft een nauwkeurige basis voor de ontwikkeling van alle christelijke theologie. Christologie, Soteriologie, ecclesiologie en eschatologie, die de basis is van alle systematische theologie die we vandaag kennen. De Apostolische Geloofsbelijdenis formuleert het” argument ” voor het christelijk / Katholieke geloof dat een stevige basis geeft om uw levensfilosofie op te bouwen.de Apostolische Geloofsbelijdenis leidde tot de ontwikkeling van andere solide geloofsbelijdenissen uit jaren van Apologetiek (het verdedigen van het geloof). De geloofsbelijdenis van Westminster en vrijwel alle belijdenis en geloofsbelijdenis zijn geworteld in de Apostolische Geloofsbelijdenis. Apologetiek is een kernonderdeel van het christelijk/katholiek geloof. In het begin van de kerk besteedden de apostelen een groot deel van hun tijd aan het tegengaan van uiteenlopende opvattingen die in strijd waren met de oorspronkelijke betekenis van de apostelen. De apostel Paulus schrijft,
” maar zelfs als wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie zouden prediken in tegenstelling tot wat wij u gepredikt hebben, hij is vervloekt!”
gal 1:8 NASB
De apostel Paulus moest het evangelie voortdurend opnieuw uitleggen omdat mensen tegengestelde opvattingen verspreidden. De Apostolische Geloofsbelijdenis ontwikkelde zich door argumenten tegen degenen die zich niet aan de oorspronkelijke Apostolische leer houden. Alle heiligen die de bijbelse leer van de apostelen volgden, stonden vast in hun geloof in het houden van die leer die in de geloofsbelijdenis van de apostel wordt gevonden.
de regel van het geloof of de waarheid
De heiligen onderrichtten wat zij “de regel van het geloof” noemden, wat in wezen de Apostolische Geloofsbelijdenis is. De basisprincipes van het christendom en het evangelie is de regel van het geloof die wordt gevonden in de Apostolische Geloofsbelijdenis.apostel Petrus een groot deel van de Apostolische Geloofsbelijdenis is te vinden in de apostelpetersrede in Handelingen.mannen van Israël, luister naar deze woorden: Jezus de Nazarener, een man die door God aan u is bevestigd met wonderen en wonderen en tekenen die God door hem in uw midden heeft verricht, net zoals u zelf Weet– deze Man, overgeleverd door het vooraf bepaalde plan en voorkennis van God, genageld aan een kruis door de handen van goddeloze mensen en dood hem. “En God wekte hem weer op, en maakte een einde aan de doodsstrijd, omdat het onmogelijk was voor hem om in zijn macht te worden gehouden. “Want David zegt Van hem:’ Ik heb altijd de Here in mijn ogen gezien, want hij is aan mijn rechterhand, zodat ik niet wankel. Daarom is mijn hart verblijd geweest, en mijn tong verblijd; en ook mijn vlees zal in de hoop blijven; want gij zult mijn ziel aan het dodenrijk niet verlaten, en Uw Heilige niet laten vergaan. Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt; gij zult mij vol blijdschap maken met uw aangezicht.”Broeders, ik kan u gerust zeggen over de patriarch David, dat hij beiden gestorven en begraven is, en zijn graf is bij ons tot op de dag van vandaag. “En dus, omdat hij een profeet was, en wist dat God hem gezworen had een van zijn nakomelingen op zijn troon te zetten, keek hij vooruit en sprak van de opstanding van de Christus, dat hij niet aan Hades was overgelaten, noch zijn vlees leed verval. “Deze Jezus heeft God opgewekt, waarvan wij allen getuigen zijn. “Daarom, verhoogd zijnde tot de rechterhand Gods, en van den Vader ontvangen hebbende de belofte des Heiligen Geestes, heeft hij dit uitgestort, hetwelk gij beiden ziet en hoort. “Want het was niet David die naar de hemel opklom, maar hij zelf zegt: ‘de HEERE heeft tot mijn Heer gezegd: zit aan mijn rechterhand, totdat ik uw vijanden een voetbank voor uw voeten maak.Laat dan het ganse huis Israels voorzeker weten, dat God hem zowel tot Heer als tot Christus gemaakt heeft – deze Jezus, die gij gekruisigd hebt.
Acts 2:22-36 NAS
de H. Ignatius van Antiochië
De H. Ignatius van Antiochs leer bevatte de essentiële onderdelen van de Apostolische Geloofsbelijdenis. Zijn brief van Ignatius aan de Magnesiërs werd in de eerste eeuw geschreven. Ignatius zei,
Deze dingen, mijn geliefde, niet dat ik weet dat een van jullie in zo ‘ n staat zijn; maar als minder dan een van u, wil ik u van te voren behoeden, opdat gij niet valt aan de haken der ijdele leer, maar dat gij liever de volle zekerheid verkrijgt in Christus, die van de vader geboren is voor alle eeuwen, maar daarna uit de Maagd Maria geboren is, zonder enige omgang met de mens. Hij leefde ook een heilig leven, en genas allerlei ziekte en kwalen onder het volk, en deed tekenen en wonderen ten bate van de mensen; en aan hen die in de dwaling van het polytheïsme waren gevallen, maakte hij de enige ware God, Zijn vader, bekend en onderging hij het lijden, en verdroeg het kruis door de handen van de Christus-moordende Joden, onder Pontius Pilatus, de gouverneur en Herodes, de koning. En hij stierf, en stond op, en klom op in den hemel tot dengene, die hem gezonden heeft, en zat aan zijn rechterhand; en hij zal komen aan het einde der wereld, met de heerlijkheid zijns vaders, om levenden en doden te richten, en een iegelijk te vergelden naar zijn werken. Die deze dingen met volle zekerheid Weet, en ze gelooft, is gelukkig; gelijkerwijs gij nu liefhebbers Gods en Christus zijt, in de volle zekerheid onzer hoop, van welken niemand van ons ooit afgewend worde.de brief van Ignatius aan de Magnesians, hoofdstuk XI.—I
Sint Irenaeus
Irenaeus legt uit hoe de leer van het evangelie (gevonden in de Apostolische Geloofsbelijdenis) de oude traditie in zijn schrijven tegen ketterijen tussen A.D. 182 en A.d. 188 bewaart.
Om die uiteraard veel landen van die barbaren die in Christus geloven, doen instemming, dat de zaligheid geschreven in hun harten door de Geest, zonder papier of inkt, en zorgvuldig behoud van de oude traditie, het geloof in één God, de Schepper van hemel en aarde, en al wat daarin is, door middel van Jezus Christus, de Zoon van God; die, vanwege zijn overtreffende liefde voor zijn schepping, neerbuigend om geboren te worden uit de Maagd, hij zelf de mens door zichzelf tot God verenigt, en onder Pontius Pilatus geleden heeft, en weer opstaat, en in pracht ontvangen is, zal in heerlijkheid komen, de Verlosser van hen die gered zijn, en de rechter van hen die geoordeeld worden, en in eeuwig vuur zenden degenen die de waarheid transformeren, en zijn vader en zijn komst verachten. Degenen die, bij gebrek aan schriftelijke documenten, dit geloof hebben geloofd, zijn barbaren, voor zover het onze taal betreft; maar wat betreft de leer, de wijze en de levenshouding, zij zijn, om het geloof, zeer wijs; en zij behagen God, hun wandel in alle gerechtigheid, kuisheid en wijsheid.hoofdstuk IV. -2
Tertullianus
Tertullianus schreef rond a.d. 208″ the Prescription Against Heretics”, waar hij de basisprincipes uiteenzet van wat in de Apostolische Geloofsbelijdenis of “de regel van het geloof” wordt gevonden.”
nu, met betrekking tot deze regel van het geloof – dat we mogen erkennen vanaf dit punt wat het is dat we verdedigen-het is, je moet weten, dat wat het geloof voorschrijft dat er één God is, en dat hij niemand anders is dan de Schepper van de wereld, die alle dingen uit het niets door zijn eigen woord voortbracht, eerst en vooral uitgezonden; dat dit woord zijn zoon wordt genoemd, en, onder de naam van God, werd gezien “in diverse manieren” door de patriarchen, te allen tijde gehoord in de profeten, ten slotte neergehaald door de geest en de kracht van de Vader in de Maagd Maria, werd vlees in haar schoot, en, geboren uit haar, ging uit als Jezus Christus; daarna predikte hij de nieuwe wet en de nieuwe belofte van het Koninkrijk der hemelen, verrichtte wonderen; gekruisigd, stond hij weer op de derde dag; (dan) opgestegen in de hemelen, zat hij aan de rechterhand van de vader; gezonden in plaats van zichzelf de kracht van de Heilige Geest om degenen die geloven te leiden; zal komen met heerlijkheid om de heiligen te nemen tot het genot van het eeuwige leven en van de hemelse beloften, en om de goddelozen te veroordelen tot het eeuwige vuur, nadat de opstanding van deze beide klassen zal hebben plaatsgevonden, samen met het herstel van hun vlees. Deze regel, zoals het zal worden bewezen, werd onderwezen door Christus, en roept onder ons geen andere vragen op dan die welke ketters introduceren, en die de mens ketters maken. Hoofdstuk XIII
Novatian, a Roman Presbyter
Novatian writing after the ketterij of Sabellius, which appeared 256 a. d., schreef ” A Treatise of Novatian Concerning the Trinity.”Deze verhandeling bevat de verdediging van de drie-eenheid en de grondbeginselen van de Apostolische Geloofsbelijdenis.
De regel van de waarheid vereist dat we eerst en vooral moeten geloven in God de Vader en Heer almachtig; dat wil zeggen, de volkomen volmaakte grondlegger van alle dingen, die de hemelen in verheven verhevenheid heeft opgehangen, de aarde met haar lagere massa heeft gevestigd, de zeeën heeft verspreid met hun vloeiende vocht, en al deze dingen heeft verdeeld, zowel versierd als voorzien van hun passende en passende instrumenten.hoofdstuk I
Want Johannes zegt:” het Woord was vlees geworden, en woonde onder ons; ” zodat, redelijkerwijs, ons lichaam in Hem zou zijn, omdat inderdaad het woord nam ons vlees op hem. En om deze reden vloeide bloed uit zijn handen en voeten, en van zijn zijde, zodat hij een deeler in ons lichaam zou blijken te zijn door te sterven volgens de wetten van onze ontbinding. En dat hij werd opgewekt in dezelfde lichamelijke substantie waarin hij stierf, wordt bewezen door de wonden van datzelfde lichaam, en zo toonde hij de wetten van onze opstanding in zijn vlees, in dat hij hetzelfde lichaam herstelde in zijn opstanding die hij van ons had.hoofdstuk X
want op dezelfde manier als Jesaja zegt,” Zie, een maagd zal zwanger worden en een zoon baren, en gij zult zijn naam Emmanuel noemen, wat geïnterpreteerd wordt, God met ons; “zo zegt Christus zelf,” Zie, Ik ben met u, zelfs tot de voltooiing van de wereld.”
hoofdstuk XII
Or that He should sit at the right hand of the Father: “The Lord said to my Lord, Sit Thou at my right hand, until I shall place Thine vijanden as the table of Thy feet.”Of wanneer hij is uiteengezet als bezitter van alle dingen:” vraag van mij, En Ik zal u de heidenen geven voor uw erfenis, en de landpalen van de aarde voor uw bezitting.”Of wanneer hij wordt getoond als rechter van allen:” O God, geef de Koning uw oordeel en uw gerechtigheid aan de Zoon van de koning.”. Hoofdstuk IX
Eusebius van Caesarea
Eusebius van Caesarea deelde met het Concilie van Nice zijn geloof in de kerken die zij gebruikten in a.d. 325.
het credo van Eusebius van Caesarea, dat hij aan de Raad heeft voorgelegd, en waarvan sommigen veronderstellen dat het credo Uiteindelijk is aangenomen.
(gevonden in zijn brief aan zijn bisdom; vide: St.Athanasius en Theodoret.)
wij geloven in één God, almachtige Vader, Schepper van zichtbare en onzichtbare dingen; en in de Here Jezus Christus, want hij is het Woord van God, God van God, Licht van licht, leven des levens, zijn enige zoon, de eerstgeborene van alle schepselen, verwekt uit de Vader voor alle tijden, door wie ook alles geschapen is, die vlees werd tot onze verlossing, die leefde en leed onder de mensen, opgestaan is ten derden dage, wedergekeerd is tot de Vader, en op een dag zal wederkomen in zijn heerlijkheid, om de levenden en de doden te oordelen. Wij geloven ook in de Heilige Geest. Wij geloven dat elk van deze drie is en bestaat; de Vader waarlijk als vader, de Zoon waarlijk als zoon, de Heilige Geest waarlijk als Heilige Geest; gelijk onze Heere ook gezegd heeft, toen hij zijn discipelen zond, om te prediken: Ga heen, leer alle volken, en doop hen in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes.het eerste oecumenische concilie. De eerste Raad van Nice. De geloofsbelijdenis van Nicea
Heilige Hieronymus
in ongeveer het jaar 398 of 399 Heilige Hieronymus zegt,
“in het symbool van ons geloof en hoop, dat werd geleverd door de apostelen, en is niet geschreven met papier en inkt, maar op vlezige tabellen van het hart, na de belijdenis van de Drie-eenheid en de eenheid van de kerk, het hele symbool van christelijk Dogma eindigt met de opstanding van het vlees.’
To Pammachius Against John of Jerusalem, Paragraph 28
de leringen in de Apostolische Geloofsbelijdenis zijn historisch juist voor het onderricht van de apostelen en bevatten het evangelie zelf.
om dit artikel in het Portugees te lezen, Ga naar reformai.com -Apostolisch Credo: História e Autoridade vertaald door Elnatan Rodrigues.