Background to partition
De oproep voor de oprichting van een onafhankelijke islamitische staat op het Indiase subcontinent kan worden teruggevoerd op een toespraak uit 1930 van Sir Muhammad Iqbal, een dichter-filosoof en, op dat moment, president van de All India Muslim League (na de onafhankelijkheid van Pakistan, afgekort tot Muslim League). Het was zijn argument dat de vier noordwestelijke provincies en regio ‘ s van Brits—India-d.w.z., Sind( Sindh), Balochistan, Punjab en noordwestelijke grensprovincie (nu Khyber Pakhtunkhwa)-moeten op een dag worden samengevoegd om een vrije en onafhankelijke moslimstaat te worden. Het beperkte karakter van dit voorstel kan worden beoordeeld aan de hand van de geografische en niet de demografische dimensie ervan. Iqbal ‘ s Pakistan omvatte alleen die moslims die woonachtig zijn in de moslim-meerderheid gebieden in het noordwestelijke kwadrant van het subcontinent. Het negeerde de miljoenen andere moslims die in het hele subcontinent leefden, en het hield zeker geen rekening met de moslimmeerderheid van Bengalen in het oosten. Bovendien weerspiegelde Iqbal ‘ s visie niet de belangen van anderen buiten de Moslimliga die op zoek waren naar bevrijding van de koloniale overheersing, en het kwam niet overeen met ideeën die gereflecteerd werden in Islamitische uitdrukkingen die spraken van een enkele moslimgemeenschap (ummah) of mensen (qawm), wat op geen enkele manier verklaart waarom veel andere moslimleiders—zoals Abul Kalam Azad, Abdul Ghaffar Khan, en later Khizar Hayat Khan Tiwana—minder enthousiast waren over zijn voorstel.
op dat moment ontbrak ook een naam om zo ‘ n Zuid-Aziatisch land te beschrijven waar moslims hun eigen lot zouden bepalen. Die taak viel op Choudhary Rahmat Ali, een jonge Moslimstudent die studeerde aan Cambridge in Engeland, die het best de verlangens van de dichter-politicus in het enkele woord Pakistan gevangen nam. In een pamflet uit 1933, nu of nooit, bedacht Rahmat Ali en drie Cambridge collega ‘ s de naam als een acroniem voor Punjab, Afghania (noordwestelijke grens provincie), Kashmir, en Indus-Sind, gecombineerd met het stan achtervoegsel uit Baluchistan (Balochistan). Later werd erop gewezen dat, wanneer vertaald uit Urdu, Pakistan kan ook betekenen “Land van de zuivere.”