Houtgravure

dit is een grote houtgravure op een cover van Frank Leslie ‘ s geïllustreerde krant uit 1883. Dergelijke nieuwsprints waren samengesteld uit meerdere componentblokken, gecombineerd tot één enkel beeld, om het werk te verdelen over een aantal graveurs.in het 15de – en 16de-eeuwse Europa waren houtsneden een veel voorkomende techniek in de prentkunst en druk, maar het gebruik ervan als artistiek medium begon in de 17de eeuw af te nemen. Ze werden nog steeds gemaakt voor basis drukwerk zoals kranten of almanakken. Daarvoor waren eenvoudige blokken nodig die in reliëf met de tekst werden gedrukt-in plaats van de uitgewerkte diepdrukvormen in boekillustraties en artistieke prentkunst in die tijd, waarin type en illustraties met afzonderlijke platen en technieken werden gedrukt.het begin van moderne houtgravuretechnieken werd ontwikkeld aan het einde van de 18e en het begin van de 19e eeuw, met het werk van de Engelsman Thomas Bewick. Bewick gegraveerd meestal harder hout, zoals buxus, in plaats van de bossen gebruikt in houtsneden, en hij gegraveerd de uiteinden van blokken in plaats van de zijkant. Bij het vinden van een houtsnijmes dat niet geschikt is om tegen de korrel te werken in hardere bossen, gebruikte Bewick een burijn (of graver), een graveergereedschap met een v-vormige snijpunt. Zoals Thomas Balston uitlegt, verliet Bewick de pogingen van eerdere houtgraveurs om de zwarte lijnen van kopergravures na te bootsen. Hoewel hij niet, zoals vaak wordt beweerd, de uitvinder van de houtgravure was, was hij de eerste die erkende dat, als de insnijdingen van de graveermachine op het houtblok wit gedrukt waren, het juiste gebruik van het medium erin bestond zijn ontwerpen zoveel mogelijk op witte lijnen en vlakken te baseren, en zo werd hij de eerste die zijn graveermachine als tekeninstrument gebruikte en het medium als originele kunst gebruikte.’Vanaf het begin van de negentiende eeuw werden de technieken van Bewick geleidelijk breder gebruikt, vooral in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Alexander Anderson introduceerde de techniek in de Verenigde Staten. Bewick ’s werk maakte indruk op hem, dus hij reverse engineerde en imiteerde Bewick’ s techniek – met behulp van metaal totdat hij vernam dat Bewick hout gebruikte. Daar werd het verder uitgebreid door zijn studenten, Joseph Alexander Adams.

groei van geïllustreerde publicatiesdit

naast het interpreteren van details van licht en schaduw gebruikten graveurs vanaf de jaren 1820 de methode om lijntekeningen uit de vrije hand te reproduceren. Dit was in veel opzichten een onnatuurlijke toepassing, omdat graveurs bijna het gehele oppervlak van het blok moesten wegsnijden om de afdrukbare lijnen van de tekening van de kunstenaar te produceren. Toch werd het het meest voorkomende gebruik van houtgravure.voorbeelden zijn de cartoons van Punch magazine, de afbeeldingen in het geïllustreerde London News en Sir John Tenniel ’s illustraties van Lewis Carroll’ s werken, de laatste gegraveerd door de firma Dalziel Brothers. In de Verenigde Staten begonnen ook met hout gegraveerde publicaties, zoals Harper ‘ s Weekly.Frank Leslie, een in Engeland geboren graveur die de afdeling gravure van het Illustrated London News leidde, emigreerde in 1848 naar de Verenigde Staten, waar hij een middel ontwikkelde om de arbeid voor het maken van houtgravures te verdelen. Een enkel ontwerp werd verdeeld in een raster, en elke graveur werkte op een vierkant. De blokken werden vervolgens samengevoegd tot één afbeelding. Dit proces vormde de basis voor zijn Frank Leslie ’s Illustrated Newspaper, die concurreerde met Harper’ s in het illustreren van scènes uit de Amerikaanse Burgeroorlog.

nieuwe technieken en technologiesEdit