Na de verwoesting van de Tempel en het geval in Judea, Jezus lijkt te voorspellen van een universe schudden gebeurtenis en zijn grote triomf:
Maar in die dagen, na die verdrukking, zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar schijnsel niet geven, en de sterren des hemels zullen daaruit vallen, en de krachten, die in de hemelen zijn, zullen bewogen worden. En dan zullen zij den Zoon des Mensen zien komen in de wolken met grote kracht en heerlijkheid. En dan zal hij zijn engelen zenden, en zal zijn uitverkorenen vergaderen uit de vier winden, van het uiterste der aarde tot het uiterste der hemelen. Leer nu een gelijkenis van den vijgeboom; als haar tak nog teder is, en bladeren uitspruit, zo weet gij, dat de zomer nabij is; alzo weet gij desgelijks, als gij ziet, dat deze dingen geschieden zullen, zo weet, dat zij nabij is, tot aan de deuren toe. Voorwaar, Ik zeg u, dat dit geslacht niet zal voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschieden. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. (24-31 SV)
hij vertelt hen dan dat niemand behalve de” Vader”, God, weet wanneer dit allemaal zal gebeuren, zelfs niet de” Zoon”, Jezus zelf, zie ook Kenosis. Vervolgens gebruikt hij de gelijkenis van de Man die op een verre reis gaat om zijn volgelingen te beschrijven als Zijn dienaren die het huis van hun meester in de gaten houden en wachten op zijn terugkeer.
Jezus eindigt dus met twee gelijkenissen, De gelijkenis van de Bladerende vijgenboom en de gelijkenis van de man op reis. De vijgeboom, die Jezus in Marcus 11:14 vervloekte omdat hij onvruchtbaar was, wordt nu gebruikt als metafoor. Terwijl het nu onvruchtbaar is, als het zomer is, zal het op het punt staan zijn vruchten te dragen, zoals deze tekenen aangeven dat Gods plan op het punt staat te worden uitgevoerd. De gelijkenis van de man op de reis waarschuwt de discipelen dat ze altijd op wacht moeten staan, omdat hij elk moment kan terugkeren en wil dat het huis goed verzorgd wordt.
Er zijn verschillende interpretaties van dit alles. Het meest voor de hand liggende is dat er een verschrikkelijke gebeurtenis zal zijn in Judea en dat op een niet nader omschreven moment Jezus zal komen en zijn “uitverkorenen” zal verzamelen, de term die vroege christenen gebruikten om naar zichzelf te verwijzen. De uitspraak dat “deze generatie” nog steeds in de buurt zal zijn om de komst van deze dingen te zien, heeft problemen opgeleverd voor degenen die menen dat dit een letterlijke voorspelling is van het einde van de wereld, en heeft geleid tot legendes als de zwervende Jood. Het woord voor generatie betekent ook ras in het Oudgrieks, en kan dus verwijzen naar de Joden, of misschien alle mensen. Anderen denken dat Jezus de apocalyptische taal van zijn tijd symbolisch gebruikt, zoals vele joodse profeten deden, om het feit te benadrukken dat christelijk lijden en de vernietiging van Jeruzalem, hoewel schijnbaar het einde van de wereld, noodzakelijk zijn om te bereiken wat Jezus beschouwt als de uiteindelijke overwinning van goed op kwaad en dat deze generatie verwijst naar het zien van de vernietiging van Jeruzalem.velen hebben dit geïnterpreteerd als Jezus die het einde van de wereld voorspelde en Zijn Wederkomst. Jezus ‘ uitspraak over de zon en de maan klinkt erg apocalyptisch. Het is een citaat uit Jesaja 13:10 waar Jesaja het metaforisch gebruikt als onderdeel van zijn profetie over de val van Babylon. De sterren die uit de hemel vallen komen uit Jesaja 34:4 over Gods oordeel over alle naties van de wereld. Misschien is hier een politieke connotatie. Door deze twee citaten samen te gebruiken, zou Jezus de Romeinse overheersing die Israël momenteel ondergaat kunnen vergelijken met de Babylonische gevangenschap die het zes eeuwen eerder had ondergaan. De komst van het koninkrijk van God zou de Romeinse heerschappij vervangen door Gods heerschappij net zoals de Joden uit Babylon werden bevrijd. Maar terwijl de Babylonische gevangenschap eindigde met de terugkeer naar Jeruzalem, zal de vervanging van de Romeinse heerschappij worden voorafgegaan door de vernietiging van Jeruzalem, een scherpe verandering in wat de mensen dachten als de komst van Gods Koninkrijk. Het was een algemeen geloof van de Joden dat de Messias vanuit Jeruzalem zou regeren, en veel Christenen hebben geloofd dat na de wederkomst Jezus de wereld vanuit Jeruzalem zal regeren. Veel Christenen hebben dit gezien als een voorspelling van de Romeinse tirannie die overwonnen wordt door het christendom, als Jeruzalem, dan “Babylon” (Rome), dan zullen alle onrechtvaardige Naties vervangen worden door de komst van de Zoon des Mensen. De Rooms-Katholieke Kerk heeft zichzelf altijd gezien als deels het koninkrijk van God op aarde en sommigen hebben gedacht dat de komst van de Christelijke kerk hier voorspeld wordt.
de Mensenzoon die in de wolken komt komt uit Daniël 7:13. Dit komt uit een profetische droom van Daniël over een koninkrijk dat de hele wereld zou “verslinden” en hoe het zou worden vervangen door het “eeuwige koninkrijk”van de Zoon des Mensen. “De uitverkorenen “zullen worden” verzameld “uit alle delen van de wereld en” naar de hemel”, een omkering van Zacharia 2:10 waar God zou komen en leven onder zijn uitverkorenen. God rondt zijn uitverkoren volk op in veel boeken uit het Oude Testament, maar niemand heeft de Zoon des Mensen die dit doet, wat laat zien hoe Jezus de profetieën over de Messias had veranderd vlak voordat Stefanus in Handelingen gestenigd werd, zegt hij: “Ik zie de hemel open en de Zoon des Mensen die aan de rechterhand van God staat.”(7: 56), misschien betekent de komst van de Zoon des Mensen De Hemel. In Johannes 12:23 spreekt Jezus over de heerlijkheid van de Zoon des Mensen als zijn dood: “de ure is gekomen om de Zoon des mensen te verheerlijken. Ik zeg je de waarheid, tenzij een graankorrel op de grond valt en sterft, blijft het slechts een enkel zaadje. Maar als het sterft, produceert het veel zaden.”Hij voorspelde de komst van Gods koninkrijk in Marcus 9:1 in deze generatie, gevolgd door de Transfiguratie, misschien dat het koninkrijk van God al hier is vanwege de komst van Jezus.
wat Jezus hier precies voorspelt is vaag. Paulus spreekt in 1 Tessalonicenzen, waarschijnlijk het vroegst overlevende christelijke document, over hoe Jezus ons redt van de komende “toorn” of “toorn” in 1:10. Hij zegt ook dat “wij”, Paulus en de andere christenen, Jezus zou zien terugkeren om de doden op te wekken in hun leven in 4:13-18, maar niet precies wanneer, zeggen onmiddellijk na in hoofdstuk 5: 2 dat het zal komen als “een dief in de nacht”. Maar in Filippenzen 1:23 spreekt hij van naar Christus gaan als de dood.de ideeën van Jezus ‘ op handen zijnde terugkeer en de uiteindelijke Messiaanse triomf, gekoppeld aan die van het uitstellen tot een onbekende datum in de toekomst, of misschien tot na de dood, hebben altijd het christelijke denken door de eeuwen heen gekarakteriseerd. In elke generatie, inclusief de Onze, zijn er altijd mensen geweest die zeggen dat het einde net om de hoek ligt en mensen die zeggen wie weet wanneer het zal gebeuren, dus leef gewoon een goed leven of dat het zijn van goede mensen is wat Gods Koninkrijk brengt. Augustinus weerspiegelde, puttend uit deze passage, dat iemand zich meer bezig moet houden met zijn eigen “laatste dag”, zijn dood.
…wanneer het ons zegt om te waken voor de laatste dag, moet een ieder denken als betreffende zijn eigen laatste dag; opdat, wanneer gij oordeelt of denkt dat de laatste dag van de wereld ver weg is, gij misschien sluimert met betrekking tot uw eigen laatste dag…Laat dan niemand zoeken naar den laatsten dag, als het geschieden zal; maar laat ons allen waken naar ons goede leven, opdat niet de laatste dag van een van ons ons onvoorbereid vindt, en zo iemand van hier op zijn laatste dag vertrekt, zo zal hij gevonden worden in den laatsten dag der wereld. Niets zal u dan helpen, wat gij hier niet gedaan zult hebben. Zijn eigen werken zullen helpen, of zijn eigen werken zullen een ieder overweldigen. een beschrijving van de eindtijd wordt uitgebreid in het boek Openbaring, dat zichzelf beschrijft als een visioen dat Jezus na zijn dood aan de auteur gaf. Ook hier zijn voorspellingen van onmiddellijke omwentelingen (1:3) gekoppeld aan vertragingen in de uiteindelijke uitwerking van Gods plan van duizenden jaren of zelfs onbepaalde tijdsperioden (20). Een soortgelijk verslag wordt ook gevonden in Matteüs 24, waar de beschrijving van de komst van de Zoon des Mensen sterk wordt uitgebreid. Lucas 21 stelt specifiek dat er legers zullen zijn rondom Jeruzalem en dat zal voorafgaan aan verwoesting. Dit is alle informatie die Jezus geeft over de verre toekomst in de evangeliën.
in het Evangelie van Thomas zegt 51 een discipel vraagt Jezus wanneer de” nieuwe wereld “zou komen en Jezus antwoordt:” waar je naar uitkijkt is gekomen, maar je weet het niet.”Door 113 te zeggen vragen zij hem wanneer het “koninkrijk” zal komen. “Het zal niet komen door ernaar te kijken. Er zal niet gezegd worden: “Kijk, hier!’of’ kijk, daar! Integendeel, het koninkrijk des Vaders is uitgespreid op de aarde, en de mensen zien het niet.”
Dit eindigt de sectie van Marcus die laat zien hoe Jezus de geprofeteerde Joodse Messias was, maar niet op de manier die mensen hadden verwacht. Het was het algemene geloof dat de komst van de Messias de uiteindelijke overwinning van het goede op het kwade zou inluiden, en een einde zou maken aan alle wereldse lijden, waarvan men dacht dat het een symptoom van het kwaad was. Jezus ging Jeruzalem binnen in Marcus 11 op de wijze van de Messias die Gods koninkrijk op aarde zou brengen, en vervloekte toen de vijgeboom buiten de tempel waarin hij vocht met de geldwisselaars. Hij versloeg vervolgens de priesters en leerde het volk, het vestigen van zijn gezag en de priesters gebrek aan. Hij eindigt dan met een voorspelling van de vernietiging van de tempel en gebruikt dan de vijgenboom als metafoor om te laten zien hoe wat Jezus heeft beschreven zal leiden tot de komst van Gods Koninkrijk. Maar terwijl de Messias die Jeruzalem binnenging, zoals Jezus had gedaan, was om Gods heerschappij onmiddellijk te brengen, zegt Jezus dat het later zal komen, op een onbekend moment na schijnbaar rampzalige gebeurtenissen. Jezus spreekt over deze dingen op de Olijfberg, waar Zacharia 14:4 de laatste Messiaanse strijd heeft plaatsgevonden. In het volgende en laatste deel toont Marcus de noodzaak van lijden, Jezus ‘ lijden, als onderdeel van Gods plan. Jezus wordt alleen aan het kruis tot koning van de Joden gekroond en overwint alleen al het lijden en kwaad door Zijn opstanding uit de dood.