door L. Ron Hubbard
een vroege 20e-eeuwse filosoof sprak over de dreigende ondergang van het Westen. Wat hij niet kon voorspellen was dat het Westen zijn cultuur zou exporteren naar de rest van de wereld en zo de hele wereld in zijn doodsstrijd zou grijpen.
vandaag zijn we getuige van die neergang en aangezien we betrokken zijn bij het, is het van het grootste belang voor ons. Het gaat erom of de idealen die we koesteren zullen overleven of dat een nieuwe, weerzinwekkende reeks waarden de dag wint.
Dit zijn geen inactieve statements. We bevinden ons vandaag op een keerpunt in de geschiedenis en onze acties vandaag zullen beslissen of de wereld vanaf hier omhoog gaat of blijft glijden naar een nieuw duister Tijdperk.
Het is belangrijk om te begrijpen dat slechte omstandigheden niet zomaar gebeuren. Het culturele verval dat we om ons heen zien is niet toevallig. Het werd veroorzaakt. Tenzij men dit begrijpt zal hij niet in staat zijn om zichzelf te verdedigen of uit te reiken in de samenleving met effectiviteit. Een samenleving is in staat om duizenden jaren te overleven, tenzij ze van binnenuit of van buitenaf wordt aangevallen door vijandige krachten. Waar zo ‘ n aanval plaatsvindt, zijn de belangrijkste doelen haar religieuze en nationale goden en helden, haar potentieel van leiderschap en het zelfrespect en de integriteit van haar leden.
materiële aanvalspunten zijn financiën, communicatie, technologie en een ontkenning van middelen.
kijk vandaag rond en je zult talloze voorbeelden van deze punten vinden. Ze schreeuwen elke dag tegen ons uit de kranten.
waarschijnlijk het meest kritische punt van aanval op een cultuur is haar religieuze ervaring. Waar men religieuze instellingen kan vernietigen of ondermijnen, dan kan het hele weefsel van de samenleving snel worden ondermijnd of geruïneerd.
religie is het eerste gevoel van gemeenschap. Je gemeenschapsgevoel komt voort uit Wederzijdse ervaring met anderen. Waar het religieuze gemeenschapsgevoel en daarmee echt vertrouwen en integriteit vernietigd kunnen worden, is die samenleving als een zandkasteel dat zich niet kan verdedigen tegen de onverbiddelijke zee.
sinds ongeveer honderd jaar wordt religie belaagd door een meedogenloze aanval. Jullie is verteld dat het het “opiaat van de massa ‘s” is, dat het onwetenschappelijk is, dat het primitief is, kortom, dat het een waanidee is.maar onder al deze aanvallen op de georganiseerde religie was er een fundamenteler doel: de spiritualiteit van de mens, je eigen fundamentele spirituele aard, zelfrespect en gemoedsrust. Deze zwarte propaganda kan zo succesvol zijn geweest dat je misschien niet langer gelooft dat je een spirituele aard hebt, maar ik verzeker je dat je dat wel hebt.in feite heb je geen ziel, je bent je eigen ziel. Met andere woorden, je bent niet dit boek, je sociale zekerheid kaart, je lichaam of je geest. Jij bent jij.overtuig een man dat hij een dier is, dat zijn eigen waardigheid en zelfrespect waanideeën zijn, dat er geen “voorbij” is om naar te streven, geen hoger potentieel zelf te bereiken, en je hebt een slaaf. Laat een mens weten dat hij zichzelf is, een spiritueel wezen, dat hij in staat is tot de macht van keuze en het recht heeft om naar grotere wijsheid te streven en je hebt hem op een hogere weg gezet.
natuurlijk druisen dergelijke aanvallen op religie in tegen de traditionele aspiraties van de mens naar spirituele vervulling en een ethische manier van leven.duizenden jaren lang heeft de mens op deze planeet zijn eigen spiritualiteit verdedigd en de ultieme wijsheid beschouwd als spirituele verlichting.de nieuwe radicale gedachte dat de mens een dier is zonder een spirituele natuur heeft een naam: totalitair materialisme. Materialisme is de leer dat ” alleen materie telt.”De apostelen van deze nieuwe gedachte proberen iedereen het idee te verkopen dat mensen echt diep van binnen gewoon een massa zijn en wat de persoon wil doen is samenwerken met deze massa en dan beschermd worden door de massa.deze filosofische positie was erg handig voor militaristische en totalitaire regeringen en hun voorstanders van de laatste honderd jaar die hun wreedheden en onderwerping van de bevolking wilden rechtvaardigen.
een van de trucs van het spel was om religie als onwetenschappelijk aan te vallen. Toch is de wetenschap zelf slechts een hulpmiddel waarmee het fysisch universum beter kan worden beheerst. De grap is dat wetenschap zelf een religie kan worden.Gerhard Lenski op pagina 331 van zijn The Religious Factor, a Sociologist ‘ s Inquiry, definieert religie als “een systeem van overtuigingen over de aard van de kracht(s), dat uiteindelijk de bestemming van de mens vormt, en de daarmee samenhangende praktijken, gedeeld door leden van een groep.”
wetenschappelijke activiteiten kunnen net zo fanatiek zijn als religieuze. Wetenschappelijke groepen kunnen zelf religieuze “orthodoxe wetenschap” monopolies. Het Einsteiniaanse concept van ruimte en tijd kan zelf een heilige schrift worden, net zoals Aristoteles ‘geschriften door de orthodoxie werden omgezet in dogma’ s om nieuwe ideeën in de Middeleeuwen te verpletteren. (Einstein zelf tot laat in zijn leven werd beschouwd als een buitenbeentje en de toegang tot geleerde samenlevingen geweigerd.wetenschap op zich kan een nieuw geloof worden, een moedige nieuwe manier om angst te overwinnen door dingen uit te leggen, zodat er geen angst voor God of het Hiernamaals is.
wetenschap en religie zijn dus geen tweedeling (twee tegenpolen). Wetenschap zelf werd geleend van oude religieuze studies in India en Egypte.laat een mens weten dat hij zichzelf is, een spiritueel wezen, dat hij in staat is tot de macht van keuze en het recht heeft om naar grotere wijsheid te streven en je hebt hem een hogere weg ingeslagen.
religie is ook aangevallen als primitief. Te veel studie van primitieve culturen kan ertoe leiden dat men gelooft dat religie primitief is omdat ze zo dominant in hen is en dat ‘moderne’ culturen er van af kunnen zien. De waarheid is dat religie op geen enkel moment noodzakelijker is als een beschavingskracht dan in de aanwezigheid van enorme krachten in de handen van de mens, die misschien zeer tekort is gekomen aan sociale vaardigheden die in de religie benadrukt worden.de grote religieuze beschavingskrachten uit het verleden, het boeddhisme, het jodendom, het christendom en anderen, hebben allemaal de nadruk gelegd op onderscheid tussen goed en kwaad en hogere ethische waarden.de daling van het kerkbezoek in de Verenigde Staten viel samen met een toename van pornografie en algemene immoraliteit, en een toename van criminaliteit die vervolgens een toename van het aantal politieagenten veroorzaakte zonder een daaropvolgende afname van de werkelijke morele aberratie.
wanneer religie niet invloedrijk is in een samenleving of niet meer van invloed is, erft de staat de volledige last van publieke moraal, misdaad en onverdraagzaamheid. Het moet dan straf en politie gebruiken. Toch is dit onsuccesvol omdat moraliteit, integriteit en zelfrespect die niet reeds inherent zijn aan het individu, niet met enig groot succes kunnen worden afgedwongen. Alleen door een spiritueel bewustzijn en inprenting van de spirituele waarde van deze eigenschappen kunnen ze tot stand komen. Er moet meer reden en meer emotionele motivatie zijn om moreel te zijn, enz., dan bedreiging van menselijke discipline.
wanneer een cultuur volledig is vervallen van spirituele bezigheden in materialisme, moet men beginnen met het aantonen dat ze elk een ziel zijn, geen materieel dier. Vanuit deze realisatie van hun eigen religieuze natuur kunnen individuen opnieuw tot een bewustzijn van God komen en meer zichzelf worden.geneeskunde, psychiatrie en psychologie “losten” het hele probleem van de “menselijke natuur” eenvoudig op door het te dumpen in de classificatie van de materiële natuur—lichaam, hersenen, kracht. Terwijl ze politiek vasthouden aan monopolie en sociale en politieke propaganda gebruiken om hun monopolie af te dwingen, verbieden ze daadwerkelijk zoeken naar echte antwoorden op de menselijke natuur.
wanneer religie niet invloedrijk is in een samenleving of niet meer van invloed is, erft de staat de volledige last van openbare zedelijkheid, misdaad en onverdraagzaamheid. Het moet dan straf en politie gebruiken. Toch is dit onsuccesvol omdat moraliteit, integriteit en zelfrespect die niet reeds inherent zijn aan het individu, niet met enig groot succes kunnen worden afgedwongen.
hun mislukkingen worden aangetoond door gebrek aan resultaat op het gebied van de menselijke natuur. Ze kunnen de mens niet veranderen—ze kunnen alleen degraderen. Terwijl ze op het gebied van de menselijke natuur domineren, kunnen ze geen resultaten laten zien—en nergens tonen ze dat gebrek meer dan in hun eigen persoon. Ze hebben het hoogste zelfmoordpercentage en geven de voorkeur aan het gebruik van geweld op anderen. Onder hun hoede zijn de misdaadcijfers en antisociale krachten gestegen. Maar zij worden het meest veroordeeld door hun aanvallen op iedereen die antwoorden zoekt en op de civiliserende invloeden van de religie.
natuurlijk, als iemand iets fout gaat vinden, betekent dit dat hij er iets aan wil doen en zou doen als hij dat kon. Als men niet van de misdaad, wreedheid, onrechtvaardigheid en geweld van deze samenleving houdt, kan hij er iets aan doen. Hij kan een pastoraal werker worden en het helpen civiliseren, het geweten en vriendelijkheid en liefde en vrijheid van werk brengen door het vertrouwen, fatsoen, eerlijkheid en tolerantie bij te brengen.in het kort voldoet een pastoraal werker aan de definitie van religie in deze steeds cynischer en hopeloze wereld.
laten we nog eens kijken naar de definitie van religie.
in een paar woorden kan religie worden gedefinieerd als geloof in spirituele wezens. Meer in het algemeen kan religie worden gedefinieerd als een systeem van overtuigingen en praktijken waarmee een groep mensen worstelt met de ultieme problemen van het menselijk leven. De kwaliteit van religieus zijn impliceert twee dingen: ten eerste, een geloof dat kwaad, pijn, verbijstering en onrecht fundamentele feiten van het bestaan zijn; ten tweede, een reeks praktijken en verwante geheiligde overtuigingen die de overtuiging uitdrukken dat de mens uiteindelijk gered kan worden van die feiten.*
een Pastoraal Werker is dus iemand die zijn medemens op vrijwillige basis helpt door doel, waarheid en spirituele waarden te herstellen in het leven van anderen.een Pastoraal Werker sluit zijn ogen niet voor de pijn, het kwaad en het onrecht van het bestaan. In plaats daarvan is hij getraind om met deze dingen om te gaan en anderen te helpen er verlichting van te krijgen en ook nieuwe persoonlijke kracht te verwerven.
hoe bereikt een Pastoraal Werker deze wonderen? In principe gebruikt hij de technologie van Scientology om de omstandigheden ten goede te veranderen—voor zichzelf, zijn familie, zijn groepen, vrienden, medewerkers en voor de mensheid.om goed te kunnen overleven heeft een samenleving minstens evenveel Pastoraal werkers nodig als politieagenten. Een samenleving krijgt waar ze zich op concentreert. Door zich te concentreren op spirituele waarden in plaats van criminaliteit kan er een nieuwe dag aanbreken voor de mens.