door Rachel Zoffness, auteur van het Werkboek chronische pijn en ziekte voor tieners
Iedereen weet hoe het is om pijn te hebben.ongeveer 100 miljoen Amerikanen weten hoe het is om te gaan met aanhoudende chronische pijn: pijn die drie maanden of langer duurt zonder respijt.
Als u een therapeut of zorgverlener bent, is de kans groot dat u met een cliënt met pijn hebt gewerkt. De reden dat dit niet verrassend is en zelfs verwacht wordt, is omdat “fysieke pijn” nooit alleen fysiek is: het is ook emotioneel. Onderzoek toont aan dat meerdere delen van de hersenen pijn verwerken, waaronder de prefrontale cortex (aandachts—en uitvoerende processen), de cerebrale cortex (gedachten, overtuigingen) en het limbische systeem-het emotiecentrum van je hersenen. In feite toont neurowetenschappen aan dat negatieve emoties zoals angst, stress, depressie en woede pijn versterken, terwijl ontspanning, geluk, vreugde en dankbaarheid het kunnen verminderen.
Dit betekent dat pijn nooit alleen fysiek is; het is ook emotioneel. Inderdaad, dit is de vraag die mij het meest wordt gesteld: “behandelt u fysieke pijn, of emotionele pijn?”Mijn antwoord is altijd:” ja.”De kloof tussen hersenen en lichaam, gecreëerd door de westerse geneeskunde, is gewoon dat: een creatie. Fysiologisch bestaat deze kloof niet. De hersenen en het lichaam zijn 100 procent van de tijd verbonden.
therapeuten behandelen daarom noodzakelijkerwijs “fysieke pijn” omdat we emotionele pijn behandelen. Patiënten met depressie, angst, stress en woede presenteren regelmatig fysieke uitdrukkingen van deze moeilijke emoties, omdat emoties zich manifesteren in het lichaam. De meesten van ons kennen de ervaring van “vlinders” in de maag, de verschrikkelijke pijn van een spanningshoofdpijn, de grijze haren die ontspruiten in tijden van stress, “iets in je buik voelen” en de verraderlijke schouder-en-rugpijn van te veel werk en te weinig spel.
maar hoewel het één ding is om vertrouwd te zijn met dit fenomeen, is het nog een ander om het te behandelen. Het goede nieuws is dit: onderzoek toont aan dat psychosociale behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie (CBT) en mindfulness-based stress reduction (MBSR) chronische pijn effectief kunnen verlichten. Als pijn een “medische” aandoening is, hoe kan dit dan? Tientallen jaren neurowetenschappelijke studies wijzen erop dat pijn niet puur biomedisch is, uitsluitend veroorzaakt door anatomische disfunctie of mechanische schade. In plaats daarvan is chronische pijn biopsychosociaal—het product van biologische, psychologische en sociale factoren die allemaal interageren om deze aandoening te genereren. Daarom moeten succesvolle behandelingen ook biopsychosociaal zijn. Slachtoffers van de opiaat-epidemie weten maar al te goed dat een pijnpil simpelweg niet genoeg is.
pijn is het waarschuwingssysteem van uw lichaam, een adaptieve reactie op waargenomen bedreiging. Als je denkt dat je in gevaar bent, zullen je hersenen pijn doen. De woorden “waargenomen” en “geloven” worden hier niet toevallig gebruikt. Terwijl acute pijn gevaar van schade signaleert—een gebroken bot dat reparatie nodig heeft, een gevaarlijke hersenschudding die rust vereist, een geïnfecteerde snee die aandacht vereist-chronische pijn is het resultaat van een gevoelig vals alarm, een hyperactief autoalarm dat rinkelt in de afwezigheid van een inbreker. Na weken en maanden van pijn, kan het zenuwstelsel zo gevoelig worden dat het gevoel van pijn, hoewel zeer reëel, is niet langer een betrouwbare indicator van weefselschade. Dat wil zeggen: de ” pijn “die je voelt is niet langer een aanwijzing voor gevaar, of “schade”.”
CBT en MBSR biedt vaardigheden die chronische pijnpatiënten kunnen leren om de overactieve vecht-of-vluchtrespons te kalmeren, pijnversterkende pijn te versterken, het pijnsysteem ongevoelig te maken en dit vals alarm uit te schakelen. Dit wordt bereikt via technieken zoals pacing, ontspanning strategieën, cognitieve herstructurering, biofeedback, en mindfulness om het volume neer op pijn, zodat klanten kunnen hervatten functioneren en terugkeren naar het leven. Als u een therapeut of zorgverlener bent, kunt u deel uitmaken van de oplossing voor de Amerikaanse pijnepidemie door meer te leren over psychosociale technieken voor chronische pijn.
voor extra middelen kijk op de chronische pijn en ziekte Werkboek voor tieners.
Rachel Zoffness, PhD, is een klinisch psycholoog, Medisch consultant, opvoeder, en auteur gespecialiseerd in chronische pijn, medische ziekte, en letsel. Ze geeft cognitieve gedragstherapie (CBT) aan tieners en volwassenen, geeft lezingen en trainingen, en dient als consultant voor ziekenhuizen en gezondheidswerkers. Zoffness—ook bekend als ‘Dr.Z’ – doceert aan de Universiteit van Californië, San Francisco (UCSF) School Of Medicine, het verstrekken van pijn neuroscience onderwijs aan medische bewoners en stagiaires. Ze werd opgeleid aan Brown; Columbia; de Universiteit van Californië, San Diego; San Diego State University; het New York University Child Study Center; Mount Sinai West; en het Mindful Center.