choć w naszych czasach chóry Haendla (szczególnie te w Mesjaszu) są prawdopodobnie najbardziej znaną muzyką wokalną, przez większą część jego kariery to arie wzbudzały największy entuzjazm publiczności. Częściowo z powodu względnego zaniedbania dzieł, w których arie są najważniejszym elementem (Opery i kantaty) w dwóch wiekach po śmierci Händla, a częściowo z powodu szybko zmieniających się gustów w gatunkach, do których należą te utwory (zarówno wtedy, jak i teraz), nasze uznanie dla kompozycji Arii Händla ucierpiało. Arie są jednak najważniejszym elementem strukturalnym wszystkich utworów wokalnych Händla i w konsekwencji zajmują więcej energii twórczej niż jakakolwiek inna forma. W rezultacie arie Haendla dają nam jasny obraz jego rozwoju kompozytorskiego, a także wgląd w jego cele estetyczne w całej karierze.
z pewnością część naszego zaniedbania Arii Händla wynika z faktu, że zdecydowana większość z nich występuje w formie da capo, najczęściej kojarzonej z Operą serie. Do niedawna opera seria jako gatunek była bezlitośnie krytykowana zarówno przez współczesnych komentatorów, jak i współczesnych uczonych; co więcej, dość często przedmiotem krytyki była sama aria da capo. Aria grand da capo (lub pięcioczęściowa Aria Da capo, typ najczęściej spotykany w ariach Haendla) przyjmuje formę A1 A2 B (B) A1 A2, w której A1 jest pierwszą zwrotką tekstu, A2 jest powtórzeniem pierwszej zwrotki, A B jest drugą zwrotką tekstu.