Aglutynina, substancja, która powoduje, że cząsteczki zatykają się w grupie lub masie, szczególnie typowe przeciwciało, które występuje w surowicy krwi uodpornionych i normalnych ludzi i zwierząt. Gdy aglutynina jest dodawana do jednolitej zawiesiny cząstek (takich jak bakterie, pierwotniaki lub krwinki czerwone), która zawiera specyficzną strukturę powierzchni (antygen), z którą reaguje aglutynina, zawieszone obiekty przylegają do siebie, tworzą grudki, opadają na dno i pozostawiają zawiesinę rozcieńczalnika przezroczystego. To zjawisko aglutynacji jest typową reakcją antygen-przeciwciało-wysoce specyficzną, odwracalną i obejmującą małe reagujące grupy na powierzchni każdej z nich.
szczególne przeciwciało jest zwykle w największej ilości (mianie) u osób, które zostały immunizowane specyficznym antygenem przez zakażenie lub inne czynne procedury immunizacyjne. Z tego powodu aglutynację stosuje się jako pośredni test na przeszłe lub obecne zakażenie lub immunizację specyficznym antygenem, na co wskazuje obecność aglutynin w surowicy. Odwrotnie, serum zawierające aglutyniny do znanych antygenów mogą być używane do identyfikacji różnych bakterii, krwinek czerwonych i innych materiałów w postaci cząstek zawierających specyficzny antygen.
Izohemaglutyniny, substancje, które aglutynują czerwone krwinki innych tego samego gatunku, znajdują się również u ludzi. Tak więc istnieją cztery główne grupy krwi, które różnią się w odniesieniu do dwóch antygenów, A i B, w krwinkach czerwonych i dwóch izohemaglutynin, anty-a i anty-b, w surowicy. Tak więc u ludzi Typ O nie ma ani antygenu, ale obie aglutyniny, Typ A ma antygen i aglutyninę anty-B, Typ B ma antygen B i aglutyninę anty-A, A Typ AB ma oba antygeny, ale ani aglutyninę. Zobacz też: typowanie krwi.