Wczesna kariera (1982-1995)Edit
Sarven wziął udział w profesjonalnym obozie próbnym wrestlingu zorganizowanym przez Ole 'a i Gene’ a Andersonów. Tam poznał Jima Lancastera, promotora Ohio ’ s Midwest Championship Wrestling, który zgodził się go trenować. Lancaster opisał później Sarvena jako” przywódcę w ringu”, który”miał napęd i naturalne zdolności”. Zadebiutował 22 maja 1982 roku. Sarven pokonał Lancastera 5 maja 1985 w walce o tytuł Midwest Championship Wrestling.
Sarven walczył w różnych niezależnych promocjach w latach 80.i na początku lat 90., zdobywając zarówno tytuły tag team, jak i singli, ale nie udało mu się zrobić wielkich przełomów. W 1993 rywalizował w WWF jako jobber przegrywając z Martym Jannetty i The Undertakerem pod pseudonimem Steve Moore. Zyskał reputację „najlepiej strzeżonego sekretu w wrestlingu”. Sarven pomagał trenować przyszłego członka Galerii Sław Ultimate Fighting Championship (UFC) i Mistrza NWA World Heavyweight dana Severna. W tym czasie czasami siłował się jako Shinobi, zamaskowany gimmick w stylu ninja. 19 listopada 1994 walczył o wakujący NWA World Heavyweight Championship, ale przegrał z Chrisem Candido, ostatecznym zwycięzcą turnieju.
w latach 1995-1997 Snow prowadził profesjonalną szkołę wrestlingu o nazwie „Body Slammers” w Limie w stanie Ohio, zatrudniając D ’ Lo Browna jako asystenta trenera. Od tego czasu współpracuje z jednym ze swoich trenerów prowadzących „Bodyslammers” w Ottawie.
Extreme Championship Wrestling (1995)Edit
po tournée po Japonii, Sarven stoczył walkę w Michigan przeciwko Sabu, regularnemu zawodnikowi Extreme Championship Wrestling (ECW), który zasugerował, że spróbuje ECW. Po debiucie przeciwko Tazmaniac i przegranej przez pinfall 4 lutego 1995, Sarven zmierzył się z Chrisem Benoit jako Al Snow, w 15-minutowym meczu, który został okrzyknięty jednym z najlepszych w roku.
Smoky Mountain Wrestling (1995)Edit
Sarven był również zabiegany przez Jima Cornette ’ a dla jego Federacji Smoky Mountain Wrestling. EKW Booker Paul Heyman zgodził się pozwolić mu pracować dla obu firm. Sarven wkrótce dowiedział się, że nie jest wykorzystywany przez ECW i udał się na pełny etat do Smoky Mountain. W Smoky Mountain Wrestling, Snow połączył siły z Unibomb (Glenn Jacobs, później znany jako Kane) jako Dynamic Duo i pokonał The Rock 'n’ Roll Express o SMW Tag Team Championship. Obaj wrestlerzy zwrócili uwagę World Wrestling Federation i podpisali kontrakt pod koniec 1995 roku.
World Wrestling Federation (1995-1997)Edit
Various gimmicks (1995-1996)Edit
Sarven rozpoczął pracę dla World Wrestling Federation (WWF), kiedy podpisał kontrakt w sierpniu 1995 roku. Sarven walczył pod wieloma sztuczkami w WWF, takimi jak Avatar a Ninja Ranger z Sarvenem przychodzącym na ring zdemaskowanym, zakładającym maskę do walki, a następnie usuwającym ją. Gimmick był oparty na Mighty Morphin Power Rangers, którego popularność firma chciała wykorzystać w tym czasie i podczas jego krótkiego biegu debiut SARVENA jako Avatara miał miejsce 23 października 1995, odcinek Monday Night RAW, pokonując Bryana Walsha, miesiąc po debiucie miał być Trzecim człowiekiem dla Underdogs na Survivor Series, ale został zastąpiony przez Boba Holly z nieznanych powodów i po tym, połączył siły z Aldo Montoya, jego dwa ostatnie mecze jako Avatar były przeciwko Sycho Sid & 1-2-3 dziecko i pierwotnie miał być w Royal Rumble Mecz, ale z niewiadomych przyczyn i jego ostatnim meczem w lutym był przeciwko Isaacowi Yankem. 20 lutego 1996 Sarven zawalczył jako Shinobi,” ninja assassin „wynajęty przez Jima Cornette’ a do pozbycia się Shawna Michaelsa, który pokonał Shinobiego w szybki sposób. Avatar po raz ostatni wystąpił przeciwko Justinowi Bradshawowi na house show 17 marca 1996 w MSG w losing fashion
New Rockers (1996-1997)Edit
Sarven po raz pierwszy wystąpił z WWF jako Leif Cassidy, tag team partner Marty 'ego Jannetty’ ego w lutym 1996 roku. Duet promowany był jako The New Rockers, powrót do oryginalnego zespołu Rockers, składającego się z Jannetty ’ ego i Shawna Michaelsa. Ostatecznie Jannetty odszedł, a Sarven w styczniu 1997 roku został zredukowany do pracy dla mid-carderów. Pod koniec lat 90. WWF i ECW zaczęły promować swoje organizacje, aby przeciwdziałać sukcesom World Championship Wrestling (WCW); Sarven był jednym z wrestlerów wysłanych do Extreme Championship Wrestling (ECW). Jego ostatni występ w WWF we wrześniu 1997 był porażką z Tigerem Ali Singhem na WWF One Night Only.
powrót do ECW (1997-1998)Edit
Sarven odnosił sukcesy w ECW, ponownie zapowiadany jako Al Snow. Sarven opracował nowy chwyt postaci po przeczytaniu o nienormalnej psychologii i znalezieniu głowy manekina na ulicy w pobliżu ECW Arena podczas parady Mummers Day. Wpadł na pomysł, aby przedstawić osobę z zaburzeniami schizofrenicznymi, używając głowy jako rekwizytu do projekcji. W tej roli Sarven otrzymał wiele wsparcia fanów i kierownictwa dla swojego J. O. B. Squad storyline, który promował go jako doprowadzonego do szaleństwa przez lata pracy dla WWF.
w fabule, Snow, zdenerwowany swoim losem w życiu, zapytał Cactus Jacka, co musi zrobić, aby dostać się gdziekolwiek w zapasach. Jack powiedział do Snow, że aby stać się sławnym, musi „dostać małą głowę” (co oznacza, że musi być gotów przespać się/uprawiać seks z Bookerem). Snow wziął to jednak dosłownie i w ten sposób zaczął podchodzić do ringu z głową manekina (z napisami „Help Me” napisanymi od tyłu na czole, a sam Snow zaczął robić akcję), z którym rozmawiał jak z prawdziwą osobą, co skłoniło tłumy ECW do śpiewania „we want Head”, celowego podwójnego entendre. Promotorzy ECW rozdawali styropianowe głowy manekinów na pokazach wrestlingu, a widzowie zaczęli nimi machać i krzyczeć: „Głowa! Głowa! Głowa!”in time To „Breathe” by The Prodigy, his entrance music. Cała publiczność rzucała głowy na ring przed rozpoczęciem meczu. Największy pojedynek w karierze ECW miał miejsce, gdy walczył o awans do World Heavyweight Championship, przegrywając z Shane ’ em Douglasem na Wrestlepalooza w 1998 roku.
powrót do WWE (1998-2008)Edit
Hardcore Championship pursuits (1998-1999)Edit
Sarven został następnie odwołany do firmy, gdzie kontynuował swoją sztuczkę rozmowy z „Head”, tworząc niektóre z bardziej pamiętnych humorystycznych skeczy „The Attitude Era”, w tym walkę w hardcore matchu (który wygrał przez przebicie się przez stół) i jego krótkotrwały Tag Team komediowy ze Steve ’ em Blackmanem.
Snow zyskał rozgłos w 1999 roku, kiedy Wal-Mart wyciągnął swoją figurkę z półek po tym, jak Sabrena Parton, profesor Uniwersytetu Stanowego w Kennesaw, skarżyła się, że „głowa” to „ścięta głowa kobiety”, która wysłała niestosowną wiadomość o przemocy wobec kobiet. Parton był cytowany jako mówiący: „jakiego rodzaju wiadomość ta zabawka wyśle dzieciom o brutalizacji kobiet?”Sarven wykorzystał tę historię jako część kąta, w którym kontrowersje spowodowały, że Al Snow cierpiał na depresję.
na WrestleManii XV, Snow przegrał WWF Hardcore Championship triple threat match z udziałem Hardcore Holly i Billy ’ ego Gunna. Latem 1999 roku, na zakończenie fabuły, w której Head został przebity kolcem przez księcia Alberta, Snow zastąpił go chihuahua imieniem Pepper, który, jak twierdził, rozmawiał z nim. Nadawano różne odcinki pokazujące interakcje Snow z psem, w tym przyprowadzanie Peppera na ring, aby albo „uczestniczyć” w meczach, albo być prowadzonym przez zespół transmisyjny. Doprowadziło to do fabuły, w której Big Boss Man porwał Peppera. Boss Man zgodził się zwrócić psa, jeśli Snow pokonał go w walce o tytuł Hardcore; jednak po przegranej walce wycofał się i zatrzymał psa. Później, w odcinku na SmackDown, Boss Man zaprosił Snow do swojego pokoju hotelowego, aby omówić sytuację, zanim podał Snow dinner, który okazał się być Pepperem. (W wywiadzie z 2008 r. Snow powiedział, że ten kąt został oparty na historii pana Fuji, który zrobił coś podobnego z psem swojego partnera, profesora Tanaki.) Feud zakończył się meczem „Kennel from Hell” W Unforgiven, który składał się z regularnej klatki, która była otoczona piekłem w strukturze komórkowej, z „wyszkoloną watahą dzikich psów” pomiędzy nimi, a celem było wydostanie się z obu klatek bez ataku psów. Al Snow wygrał mecz.
Various alliances and feuds (1999-2004)Edit
Snow później współpracował z prawdziwym przyjacielem Mickiem Foleyem i przez krótki czas stał się z nim tag team Championami, ale zdradził go z powodu żartów Foleya z jego autobiografii, Have a Nice Day i jego rosnącej zazdrości o tag team partnera Foleya, The Rock. Później odwrócił twarz ponownie z powodu reakcji fanów. Snow był często tematem żartów Foleya podczas kadencji Foleya jako komisarza w 2000 roku. Są jednak bliskimi przyjaciółmi w prawdziwym życiu. Foley w swojej drugiej książce, Foley Is Good: and the Real World Is Faker than Wrestling, nadal używał śniegu jako tyłka wielu żartów.
na początku 2000 roku zaczął współpracować ze Steve ’ em Blackmanem jako „odd couple” tag team o nazwie Head Cheese (część „cheese” została podana różnym wyjaśnieniom, w tym twierdzeniu Snow, że Blackman był żarłocznym zjadaczem sera, a później jego próbie zmuszenia go do noszenia czapki „Cheesehead” Green Bay Packers). Na WrestleManii 2000 obaj ponieśli porażkę z testem i Albertem. Również w tym samym roku Snow zdobył z Perry Saturn Mistrzostwo Europy. Następnie rozpoczął chwyt z przymrużeniem oka wchodzenia na ring do rodzimej muzyki różnych krajów Europejskich, z jego piosenką przewodnią śpiewaną w języku kraju i ubraniem, które pasowałoby do stereotypu tego kraju. Trwało to do momentu, gdy stracił tytuł na rzecz Williama Regala.
w 2001 roku Snow próbował zebrać poparcie ze strony fanów, aby zagłosować na niego jako nowego komisarza firmy po tym, jak Foley został zwolniony przez Vince ’ a McMahona w grudniu 2000 roku. W marcu 2001 r. doszło do pojedynku pomiędzy Snow i Regal, który miał wyłonić nowego komisarza, co zaowocowało zwycięstwem regala. Następnie Snow wziął trochę wolnego od ringu, aby poświęcić więcej czasu na reality show Tough Enough. Powrócił na ring w październiku 2001 podczas Gali InVasion i wyzwał Christiana na pojedynek o Mistrzostwo Europy na Survivor Series, które przegrał.
Ostatnie panowanie SNOW ’ a miało miejsce 11 marca 2002 roku, kiedy pokonał Goldusta i zdobył swój ostatni Hardcore Championship. Tytuł stracił kilka dni później na rzecz swojego byłego zawodnika, Mavena. Został powołany do SmackDown! w ramach rozszerzenia marki w 2002 roku, gdzie nawiązał współpracę z Mavenem. Po przerwie na kolejny sezon Tough Enough, Snow powrócił jako członek rosteru Raw i ostatecznie został komentatorem Sunday Night Heat u boku Jonathana Coachmana. Kiedy Woźnica stanęła po stronie Erica Bischoffa, Snow podążał za nim, obracając piętę. Obaj pokłócili się z Jimem Rossem i Jerrym Lawlerem i na krótko zastąpili ich na Raw po zwycięstwie na Unforgiven w 2003 roku. When Tough Enough IV came to SmackDown!, Śnieg był na miejscu i odwrócił twarz po raz kolejny.
komentator i ECW (2004-2006)Edit
we wrześniu 2004 Snow opuścił Sunday Night Heat jako komentator i przeszedł do Velocity. W czerwcu 2006 Snow powrócił do wrestlingu jako członek nowej marki ECW. Po raz pierwszy pojawił się w „WWE vs.ECW Battle Royal” na odcinku specjalnym „WWE vs. ECW Head to Head”, gdzie towarzyszył mu Head. Został wyeliminowany z meczu. 13 czerwca 2006, debiutując w ECW na Sci-Fi, Snow wziął udział w Extreme Battle Royal, który wygrał Sabu. Przez następne pół roku był używany sporadycznie, głównie jako jobber, przegrywając z takimi osobami jak Test i Kevin Thorn.
rozwój i opieka (2007-2008) Edytuj
następnie Snow powrócił do firmy jako trener zapaśniczy w Ohio Valley w 2007 roku. 3 lutego 2007 roku na tapingach OVW TV, Snow został nazwany nowym zawodnikiem OVW przez Danny 'ego Davisa w odpowiedzi na wydanie WWE przez Danny’ ego Bashama. Na Raw XV, 15th-Anniversary special 10 grudnia 2007, Snow wziął udział w 15th Anniversary Battle Royal. Po zakończeniu współpracy WWE z Ohio Valley Wrestling w lutym 2008, Sarven został zwolniony ze stanowiska trenera.
Independent circuit (2005-2006, 2009–obecnie)Edit
przed powrotem do aktywnego rosteru WWE w 2006, Snow został dopuszczony do rywalizacji na independent circuit. W 2006 roku Snow został przypięty przez Millennium Wrestling Federation (MWF), mistrza wagi ciężkiej „Sudden Impact” Dylana Kage ’ a ze stajni Paula Bearera na MWF Fireworks na 4.
Od początku 2009 roku Snow regularnie startuje w kilku niezależnych promocjach w USA. i Europie, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i Niemczech. W marcu 2009 wystąpił w Chikara 's King OF Trios tournament, wspólnie z Glacier i D’ Lo Brownem.
Total Nonstop Action Wrestling / Impact Wrestling (2008-2017)Edit
w przededniu 7 grudnia 2008, tna show Final Resolution, Mick Foley przydzielił się jako gość specjalny do walki pomiędzy Kurtem Angle ’ em i Rhino. Angle powiedział, że zatrudnił „innego byłego mistrza świata”i kogoś, kto współwystępował z Foleyem o tytuł world tag team. Ta osoba debiutowała podczas meczu Angle ’ a Z „take care of Foley”. Tej nocy Al Snow ujawnił się jako tajemniczy sprzymierzeniec Angle ’ a, który przerwał mecz, uderzając Foleya. Rozproszenie pozwoliło kątowi pokonać nosorożca.
W marcu 2010 roku Sarven otrzymał próbę jako agent dla TNA Wrestling. Powrócił do telewizji 15 lipca 2010 roku w programie Impact!, wraz z innymi absolwentami ECW, Tommym Dreamerem, Ravenem, Steviem Richardsem, Rhino, bratem Devonem, Patem Kenneyem i Mickiem Foleyem na zaproszenie Dixie Cartera do TNA. W następnym tygodniu, prezes TNA Dixie Carter zgodziła się dać absolwentom ECW własne spotkanie pay–per–view, Hardcore Justice: The Last Stand, jako świętowanie hardcore wrestling i ostateczne pożegnanie z firmą. Na imprezie Snow został pokonany przez Rhino w Three-way matchu, w którym wziął udział także Brother Runt. Po tym, pojawił się na ekranie w swojej prawdziwej roli jako agent firmy przy wielu okazjach, często obok kolegów agentów Ace „D’ Lo Brown” Conner i Pat Kenney. Obecnie Sarven posiada tytuł producenta dla firmy. Wiosną 2011 roku Snow powrócił do OVW, dzieląc swój czas między obowiązki TNA i pracę jako producent show dla OVW. W listopadzie tego roku OVW stało się oficjalnym terytorium rozwojowym TNA.
w maju 2012 roku, Snow zaczął pojawiać się jako sędzia w miesięcznym odcinku Gut Check Na Impact Wrestling. W lipcu tego samego roku Snow rozpoczął rywalizację fabularną z Joeyem Ryanem, któremu odmówiono miejsca w rosterze TNA, po jego pojawieniu się w TNA Gut Check. Po tym jak Snow nakłonił Ryana do podpisania kontraktu na walkę, obaj spotkali się 14 października na Bound for Glory, gdzie Snow stoczył tylko swój drugi pojedynek dla TNA, przegrywając z Ryanem, po interwencji Matta Morgana.
12 stycznia 2013 roku, Snow wziął udział w Joker ’ s Wild (który został wyemitowany 3 maja 2013 roku), w parze z niedawnym rywalem Joeyem Ryanem, przegrywając z Mattem Morganem i Robbiem T.
7 sierpnia 2014 na Impact Wrestling, Snow powrócił do teamu z Team 3D (Bully Ray i Devon) i Tommy Dreamer przeciwko Ethanowi Carterowi III, Rhino, Big Rycklonowi i Gene 'owi Snitsky’ emu w ośmioosobowej wojnie Hardcore ’ owej.
13 lutego 2015 roku, podczas edycji Impact Wrestling (która została nagrana 29 stycznia), Snow powrócił do telewizji jako heel, gdzie był widziany w SSE Hydro, wzywając Szkockiego wrestlera i uczestnika British Boot Camp 2, Grado. Grado wyszedł na ring, gdzie Snow dał mu możliwość wycofania się z wrestlingu, Grado nie przyjął oferty. 20 lutego na Impact Wrestling (również nagrane 29 stycznia) Snow zmierzył się z Grado w przegranym starciu, po czym uścisnął mu dłoń, odwracając twarz. Następnie, Beat Down Clan (BDC) zaatakowałby zarówno Snow, jak i Grado, ale został uratowany przez debiutującego Drew Gallowaya, odeprze BDC, a następnie stałby wysoki w ringu obok Ala Snow i jego przyjaciela, Grado. Na Bound for Glory 2015 Snow rywalizował w Bound for Gold Gauntlet. 29 marca 2016 na Impact Wrestling Snow powrócił jako heel atakując Grado za kulisami.
5 kwietnia 2016 roku Dyrektor Zarządzający TNA Impact Wrestling Billy Corgan zawiesił Ala Snow na tydzień bez wypłaty i powiedział, że w przyszłym tygodniu musi przeprosić. Kiedy Al Snow wrócił z tygodnia zawieszenia, wszedł do ringu i powiedział, że łatwość, jaką nowe talenty uzyskują dzisiaj, zyskując szacunek i imię w profesjonalnym wrestlingu, doprowadzała go do szaleństwa, ponieważ on i inni jego i pokolenia przed nim potrzebowali zdobyć trochę przez dość długi czas i ciężko walczyć, aby udowodnić, że są godni. Zaprosił Mahabali Sherę do ringu i przeprosił go za atak na niego i Grado, łamiąc przy tym rękę Grado. Shera uścisnęła mu dłoń, ale Al Snow zdradził go i zaatakował, gdy tylko wyszli z ringu. W odcinku backstage, Al Snow powiedział ze złością, że nie musi przepraszać i tłumaczyć się żółtodziobom, a jeśli chcą jego przeprosin i szacunku, muszą go pokonać w meczu.
tydzień później Al Snow miał pojedynek z Sherą, w którym przed i trochę w trakcie meczu obwiniał fanów o zmiany w wrestlingu i powiedział, że są tchórzami, ponieważ siedzą za barykadami i nie przychodzą na ring, aby się z nim zmierzyć. Shera dał dobrą walkę, ale Al Snow ostatecznie wygrał pojedynek. 10 maja w odcinku Impact! Shera i Snow mieli rewanż, w którym Al Snow grał i prawie wygrał ze swoją taktyką oszukiwania, jednak ostatecznie nie udało mu się wygrać z powodu zaangażowania Grado w mecz, upewniając się, że Shera wygra. Na backstage ’ u, nieco później, Al Snow został przesłuchany i rozmawiał ze złością, przeklinając Grado i Sherę. 24 maja odcinek Impact!, Al Snow wygrał uliczną walkę z Grado z pomocą debiutujących Basille Baraka i Barona Daxa, tworząc w ten sposób frakcję tag team znaną jako The Tribunal. 10 listopada, w odcinku Impact, Tribunal zaatakował go, dopóki Shera nie dokonała ratunku, odwracając twarz po raz kolejny. 8 grudnia na Impact Wrestling, Snow i Shera pokonali The Tribunal w Double Strap matchu, by zakończyć feud. 19 czerwca 2017, Al Snow został zwolniony z Impact Wrestling.
Ohio Valley Wrestling (2018–obecnie)Edit
7 kwietnia 2018 roku poinformowano, że SNOW zakupił Ohio Valley Wrestling.
w styczniu 2021 r.Snow sprzedał większość udziałów w OVW grupie kierowanej przez prowadzącego Radio Matta Jonesa i byłego dyrektora 21c Museum Hotels Craiga Greenberg. Snow kontynuuje bieżącą promocję.