Jamestown, Virginia, było miejscem pierwszej stałej Angielskiej osady w Ameryce. Osadnicy wybrali lokalizację blisko wody, mając nadzieję na założenie dobrze prosperującej społeczności.
pierwszą spółką akcyjną, która rozpoczęła trwałe przedsięwzięcie na Nowy Świat, była Virginia Company of London. Inwestorzy mieli jeden cel: złoto. Mieli nadzieję powtórzyć sukces Hiszpanów, którzy znaleźli złoto w Ameryce Południowej.
w 1607 roku 144 angielskich mężczyzn i chłopców założyło kolonię Jamestown, nazwaną na cześć króla Jakuba I.
kolonistom powiedziano, że jeśli nie wygenerują żadnego bogactwa, wsparcie finansowe dla ich wysiłków zakończy się. Wielu z nich próżno szukało złota.
w konsekwencji koloniści spędzali niewiele czasu na rolnictwie. Zapasy żywności malały. Malaria i ostra zima również oblegały kolonistów. Po pierwszym roku przetrwało tylko 38 Z Oryginalnych 144.
„Pracuj albo głoduj”
Kolonia mogła by zginąć, gdyby nie przywództwo Johna Smitha. Narzucał kolonistom surową dyscyplinę. „Pracuj albo głoduj” było jego mottem, a każdy kolonista musiał spędzać cztery godziny dziennie na rolnictwie.
wczesny zwolennik twardej miłości, John Smith jest pamiętany za ścisłe przywództwo i uratowanie osady przed głodem.
przypadkowe spalenie prochu zmusiło Smitha do powrotu do Anglii w 1609 roku. Po jego odejściu Kolonia znosiła jeszcze większe trudności. Nowy ładunek kolonistów i zaopatrzenia zatonął u wybrzeży Bermudów w drodze na pomoc głodnej osadzie. Zima 1609-10, znana jako „czas głodu”, mogła być najgorsza ze wszystkich.
choroba i głód spustoszyły Jamestown. Dwóch zdesperowanych kolonistów zostało przywiązanych do stanowisk i pozostawionych na głodzenie jako karę za najazd na magazyny Kolonii. Jeden z kolonistów przyjął nawet kanibalizm, zjadając własną żonę. Losy przedsięwzięcia były niepewne. Przybywało jednak coraz więcej kolonistów, a wśród nich kobiety.
pomimo wprowadzenia uprawy tytoniu Kolonia okazała się nieudanym przedsięwzięciem finansowym. Król ogłosił bankructwo Virginia Company w 1624 roku.
wśród inwestorów stracono około 200 tys.funtów. Karta została tym samym unieważniona, a Wirginia stała się kolonią królewską, pierwszą w Ameryce, która była rządzona przez Koronę.
Inwestycje w stałe osiedla były rzeczywiście ryzykowne. Kupcy i szlachta płacili kieszeniami. Wielu kolonistów płaciło życiem. Na sześciu kolonistów, którzy wyruszyli przez Atlantyk, tylko jeden przeżył.