Anatomia wątroby

Embriologicznie wątroba rośnie jako uchyłek brzuszny od skrzyżowania przedniego i śródgałkowego do przedsionkowego mezogastrium (część ogonowa przegrody poprzecznej; część czaszkowa tworzy przeponę). Ten sam uchyłek tworzy pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, jak również. Więzadło teres hepatis jest zatartą żyłą pępowinową, która łączy się z lewą żyłą wrotną; więzadło venosum jest zatartym przewodem venosus, który łączy lewą żyłę wrotną z lewą żyłą wątrobową.

górna powierzchnia wątroby jest przesunięta na poziomie piątej przestrzeni międzyżebrowej. Górna, przednia, tylna i prawa powierzchnia wątroby są ciągłe ze sobą i są związane z przeponą i przednią ścianą brzucha.

przednia powierzchnia jest oddzielona od dolnej (trzewnej) powierzchni ostrą przednią (dolną) krawędzią, która jest klinicznie namacalna przy głębokim wdechu. Dolna powierzchnia jest związana z zginaniem wątroby (obszar, w którym pionowe wstępujące (prawe) okrężnica obraca się pod kątem prostym, aby stać się poziomym okrężnicą poprzeczną), prawą nerką, poprzeczną okrężnicą, dwunastnicą i żołądkiem. Pęcherzyk żółciowy otacza dolne powierzchnie segmentów wątroby IVB i V.

na dolnej powierzchni wątroby znajduje się szczelina w kształcie litery H. Prawe pionowe ramię H tworzy pęcherzyk żółciowy przedni i żyła główna dolna (IVC) tylna; jest niekompletny, z procesem ogoniastym między nimi. Lewe pionowe ramię H tworzy więzadło teres hepatis z przodu i więzadło venosum z tyłu.

poprzeczna kończyna H to porta hepatis (hilum), 5-cm poprzeczna szczelina (szczelina) na dolnej powierzchni wątroby z płatem czworogłowym z przodu i płatem ogonowym z tyłu. Zawiera wspólny przewód wątrobowy (CHD) z przodu i z prawej strony, właściwą tętnicę wątrobową z przodu i z lewej strony oraz żyłę wrotną z tyłu, zamkniętą w więzadle wątrobowo-dwunastniczym (HDL), złożonym z 2 warstw mniejszej omentum.

podziały anatomiczne

anatomicznie wątroba jest podzielona na większy prawy płat i mniejszy lewy płat przez więzadło fałdowe (patrz rysunek poniżej). Podział ten nie ma jednak zastosowania chirurgicznego.

z chirurgicznego punktu widzenia, wątroba jest podzielona na prawe i lewe płaty prawie równej wielkości (60:40) przez główną szczelinę (linia Cantliego) biegnącą od dołu pęcherzyka żółciowego z przodu do dołu IVC z tyłu. Podział ten opiera się na prawej i lewej gałęzi tętnicy wątrobowej i żyły wrotnej (patrz rysunek poniżej), a następnie dopływy dróg żółciowych (wątrobowych). Żyła wątrobowa Środkowa (MHV) leży w linii Cantliego. Lewy szypułkowy (lewa tętnica wątrobowa, lewa gałąź żyły wrotnej i lewy przewód wątrobowy) ma dłuższy przebieg pozawątrobowy niż Prawy.

każdy płat jest podzielony na 2 sektory. Prawa żyła wątrobowa (RHV) dzieli prawy płat na przedni i tylny; lewa żyła wątrobowa (LHV) dzieli lewy płat na sektory przyśrodkowy (czworokątny) i boczny. Podczas gdy więzadło fałdowe i szczelina pępowinowa zaznaczają podział między lewym bocznym i lewym przyśrodkowym sektorem na powierzchni wątroby, nie obserwuje się oznakowania powierzchni między prawym przednim i prawym tylnym sektorem. Tylny Sektor prawego płata i płat ogoniasty nie są widoczne na czołowym widoku wątroby; przedni Sektor prawego płata tworzy prawą boczną granicę w tym widoku.

sektory są dalej podzielone na segmenty (po Couinaud); każdy segment ma swój własny dopływ krwi i drenaż żółciowy. Przedni Sektor prawego płata zawiera segmenty superior (VIII) i inferior (V). Tylny Sektor prawego płata ma segmenty superior (VII) i inferior (VI). Sektor przyśrodkowy lewego płata (płat czworokątny, segment IV) jest częścią lewego płata z chirurgicznego punktu widzenia, ale leży na prawo od linii środkowej; jest dalej podzielony na podsegment wyższy (a) i subsegment niższy (B) (Uwaga: Japońscy chirurdzy nazywają wyższą podgrupą B i niższą podgrupą a). Sektor boczny lewego płata zawiera segmenty II i III.

płat ogoniasty (segment I) leży w mniejszym worku na dolnej powierzchni wątroby między IVC po prawej stronie, więzadłem venosum po lewej stronie i porta hepatis z przodu (patrz zdjęcie poniżej). Płat ogoniasty składa się z trzech części: lewego płata spiżowego, części paracaval i procesu ogoniastego, który łączy płat ogoniasty z prawym płatem. Płat ogonowy otrzymuje liczne małe gałęzie od prawej tętnicy wątrobowej (Rha), LHA, żyły wrotnej i zbiegu; podobnie drenują drogi żółciowe.

Uwaga „płat ogonowy” nie jest płatem, lecz segmentem (I); lewostronny „segment” nie jest segmentem, lecz sektorem obejmującym dwa segmenty (II i III).

w tomografii komputerowej (CT) gałęzie żyły wrotnej (przy czym lewa jest wyższa niż prawa) dzielą prawy i lewy płat wątroby na górne i dolne połowy. Górna połowa wątroby składa się z (od prawej do lewej) segmentów VII, VIII, IVA I II; dolna połowa składa się z (od prawej do lewej) segmentów VI, V, IVB I III.

odpowiednio, prawa żyła wrotna dzieli tylny Sektor prawego płata na segmenty VII (wyższy) i VI (niższy), a przedni Sektor prawego płata na segmenty VIII (wyższy) I V (niższy). Lewa żyła wrotna dzieli Sektor przyśrodkowy lewego płata (płat czworokątny) na podgromady a (górny) i B (dolny), a sektor boczny lewego płata na segmenty II (górny) i III (dolny).

więzadła

więzadło fałdowe (które dzieli wątrobę na większy anatomiczny prawy płat i mniejszy anatomiczny lewy płat) ma 2 warstwy otrzewnej; przyczepia przednią powierzchnię wątroby do przedniej ściany brzucha i przepony. Wolna krawędź więzadła fałdowego zawiera ligamentum teres hepatis (okrągłe więzadło wątroby): zatarta żyła pępowinowa, która jest przymocowana do dolnej powierzchni wątroby między segmentem IV po prawej i segmentem III po lewej stronie. Więzadło venosum (obliterated ductus venosus) jest przymocowane do dolnej powierzchni wątroby między płatem ogoniastym a lewym sektorem bocznym.

powierzchnia superoposterior wątroby ma więzadła wieńcowe i lewe trójkątne; między 2 liśćmi więzadła wieńcowego na prawo od IVC znajduje się nagi obszar wątroby, który ma kontakt z dolną żyłą główną i dolną powierzchnią przepony. Więzadło fałdowe jest ciągłe z przednią warstwą więzadła wieńcowego. Po lewej stronie przednia i tylna warstwa więzadła wieńcowego łączą się tworząc lewe więzadło trójkątne. Po prawej stronie przednia i tylna warstwa więzadła wieńcowego łączą się tworząc prawe więzadło trójkątne.

tylna warstwa więzadła wieńcowego po prawej stronie nazywana jest więzadłem wątrobowo-nerkowym. Woreczek wątrobowo-nerkowy to obszar poniżej tylnej warstwy prawego więzadła trójkątnego i wieńcowego nad prawą nerką. Mniejsze omentum łączy wątrobę z mniejszym skrzywieniem żołądka i pierwszą częścią dwunastnicy poprzez więzadła wątrobowo-żołądkowo-jelitowe i wątrobowo-jelitowe.

więzadło żyły głównej dolnej jest mostkiem tkanki między tylną powierzchnią prawego płata a płatem ogonowym za dolną żyłą główną.

ukrwienie

wątroba ma unikalne podwójne ukrwienie (około 1500 mL/min) zarówno z tętnicy wątrobowej właściwej (20-40%), jak i z żyły wrotnej (60-80%; patrz rysunek poniżej).

pień celiakii (oś) wychodzi z przedniej powierzchni aorty brzusznej na poziomie T12 – L1 między Prawym a lewym brzegiem przepony. Jest to krótka struktura (około 1 cm), która trifurcates do wspólnej tętnicy wątrobowej (CHA), tętnicy śledzionowej i lewej tętnicy żołądkowej (LGA).

Cha biegnie w prawo na górnej granicy proksymalnego ciała trzustki. Po oddaniu tętnicy żołądkowo-dwunastniczej (GDA) za pierwszą częścią dwunastnicy nad szyjką trzustki, kontynuuje jako właściwa tętnica wątrobowa w HDL (wolna krawędź mniejszej omentum) na lewo od przewodu żółciowego i przed żyłą wrotną. W wątrobie hilum dzieli się w kształcie litery Y na RHA i LHA, z Rha wznoszącym się za CHD; tętnica torbielowa jest zwykle gałęzią RHA.

żyła wrotna, utworzona przez połączenie żyły krezkowej górnej (SMV) i żyły śledzionowej za szyjką trzustki, pobiera krew z przewodu pokarmowego (gi) (SMV i żyła krezkowa Dolna ) oraz ze śledziony i trzustki (żyła śledzionowa). Następnie wznosi się w HDL za CBD i właściwą tętnicę wątrobową i dzieli się w kształcie litery T na prawe i lewe gałęzie żyły wrotnej w wątrobie hilum. Prawa żyła wrotna dzieli się w miąższu wątroby na pionową prawą przednią gałąź sektorową (która następnie dzieli się na segmentowe gałęzie V i VIII) i poziomą prawą tylną gałąź sektorową (która następnie dzieli się na segmentowe gałęzie VI i VII). Lewa żyła wrotna biegnie poniżej podstawy segmentu IV, do którego wydziela kilka małych gałęzi; następnie wchodzi do miąższu wątroby, gdzie dzieli się na gałęzie do segmentów IV, III i II.

płytka hilar to kondensacja tkanki fibroareolarnej, która leży na dolnej powierzchni hilum wątroby, oddzielając ją od szypułki biliowaskularnej w porta hepatis; kontynuuje wzdłuż prawego i lewego szypułki portalowej jako gładkie pochwy.

lewa żyła wrotna łączy się z żyłą pępowinową przez więzadło teres hepatis, a z lewą żyłą wątrobową przez więzadło venosum. Układ żylny wrotny (2 grupy naczyń włosowatych, jedna w narządzie osuszonym, a druga w wątrobie)nie ma zastawek.

połączenia Portosystemiczne występują w obszarze żołądkowo-przełykowym (między dopływem przełyku lewej żyły żołądkowej a dopływem przełyku żyły azygos), w odbytnicy (między wyższymi, środkowymi i dolnymi żyłami odbytnicy), wokół pępka (między lewym portalem, żyłami pępkowymi i paraumbilicznymi a powierzchownymi i głębokimi żyłami nadbrzuszu) oraz w zaotrzewnowej (między żyłami kolki i śledziony a żyłami nerkowymi i tylnymi ciemieniowymi).

trzy żyły wątrobowe (RHV, MHV i LHV) są w dużej mierze wewnątrzwątrobowe i leżą na tylnej powierzchni wątroby. MHV i LHV mogą połączyć się tworząc wspólny pień przed odprowadzeniem do IVC. IVC leży na tylnej powierzchni wątroby w rowku (lub, czasami, tunel) między gołym obszarze po prawej stronie, płat ogoniasty po lewej stronie, a proces ogoniasty z przodu.

Anatomia CT

w badaniu TK ze wzmocnieniem kontrastowym prawa żyła wątrobowa (pozioma) leży pomiędzy Prawym Sektorem tylnym a Prawym Sektorem przednim; żyła wątrobowa Środkowa (pionowa) leży między prawym przednim Sektorem a segmentem IV, A żyła wątrobowa lewa między lewym sektorem przyśrodkowym a lewym sektorem bocznym. Rozwidlenie żyły wrotnej na prawą i lewą gałąź oddziela segmenty czaszki (VII, VIII, IVa, II) od segmentów ogonowych (VI, V, IVb, III).