Pan Perkins został przebadany na AIDS po artykule w Enquirer, gazecie brukowej, powiedział, że jest nosicielem HIV. Pani Berenson powiedziała, że jej mąż nie był badany na AIDS, ale otrzymał serię badań krwi w Los Angeles na porażenie dziecięce z boku twarzy. Pani Berenson powiedziała, że założyła, że ktoś zbadał krew jej męża na obecność wirusa i ujawnił wyniki tabloidowi. Po pojawieniu się historii został przebadany i wykryty jako nosiciel wirusa HIV.
” byłem zdruzgotany; Nie mogłam w to uwierzyć-powiedziała. „I wtedy od razu pomyślałem, co ze mną? A co z moimi dziećmi? Przebadałem się. W ciągu ostatnich dwóch lat byłem testowany cztery razy. I nic mi nie jest. I nic z tego nie rozumiem. Nie rozumiem tej choroby.”Powiedzenie kilku przyjaciołom
ponieważ jej mąż był taką prywatną osobą, powiedziała, a ponieważ był głęboko przygnębiony, chciał powiedzieć o chorobie jak najmniejszej liczbie osób. Ms. Berenson zgodził się, ale po tym, jak dała mu niespodziankę na 60. urodziny 4 kwietnia, a przyjaciele powiedzieli, że wygląda na rękawicę, błagała go, aby pozwolił jej powiedzieć bliskim przyjaciołom.
„powiedziałam mu, że podzielę się tym z kilkoma bliskimi przyjaciółmi, którym ufam, bo inaczej oszaleję” – przypomniała. „Nie jestem aż tak dobrą aktorką. Powiedziałem Tony ’ emu, że nie mogę grać tej farsy. Po prostu nie mogę. on byłby w porządku, gdybym powiedział jednej lub dwóch osobom, ale wtedy powiedziałby: „och, mówisz zbyt wiele.””
Pani Berenson powiedziała, że odkąd jej mąż był dobrze znany, tabloidy ich prześladowały. „Byli okropni, podążając za moją gosposią do jej domu lub supermarketu” – powiedziała. „Prześladowali nas jak sępy.”
Pani Berenson powiedziała, że nie jest pewna, co zrobi dalej. Jej oczy błyszczały, gdy mówiła o ich domach, które uwielbiał jej mąż: małym domu w Wellfleet na Cape Cod, gdzie był „traktowany jak prywatna osoba”, i ich hollywoodzkim domu. „Mógł spędzać dni i dni sam w tym domu, nigdy nie chciał wyjść, po prostu się wygłupiał. Spodobało mu się” – powiedziała. „Pod koniec był zmęczony i przygnębiony. Nie chciał, żeby ktoś go widział. Nie mógł wstać. Przyjaciel lub dwóch przychodził i mówił: „Jestem gotowy”, a oni mówili: „w porządku, dlaczego nie?/ Ale on się trzymał, / trzymał mnie i chłopców.”