Aset

(Auset, Ese; gr. Aset) – „TRON”, aset to władza, która czyni królów; imię żeńskie pojawiające się w tekstach rozpoczynających IV dynastię jako żona i siostra Wesira oraz córka nuta i Geba. W najdawniejszych czasach Aset jest przedstawiana jako” pani magii ” (zob. Heka), która poznaje prawdziwe imię Ra, a tym samym tajemnice Wszechświata. W kulcie Wesira aset przypisuje się przygotowanie go do pochówku i poczęcie syna na jego martwym ciele, które magicznie reanimuje na tyle długo, aby je ukończyć (w tekstach Kemetyckich śmierć Wesira przypisywana jest utonięciu; mit o rozczłonkowaniu podany przez Plutarcha nie pojawia się aż do tysiącleci później i może nawet nie być pochodzenia Kemetycznego. Zobacz Też: Wesir). W późniejszych okresach, a zwłaszcza po nowym królestwie, Aset został zsynchronizowany z wieloma innymi nazwami, w szczególności Hethert, i przybrał cechy „Bogini Matki”. W tym okresie Znaczenie Aseta jako matki Heru-sa-Aseta („Horus, syn Izydy”, Imię ściśle związane z Królestwem, a zatem w ramach kompetencji Aseta jako twórcy króla) stało się najważniejsze, w sposób silnie sugerujący chrześcijański Kult Dziewicy Marii. Rzymianie uznali wszystkie imiona żeńskie za formy Asetu, ukoronowując ją „boginią Dziesięciu Tysięcy imion”, choć mitologia Kemetycka nie wykazuje tego specyficznego archetypu.