Bette Midler

Bette Midler (ur. 1 grudnia 1945)-żydowsko-amerykańska piosenkarka, aktorka i komiczka, znana również (pod nieformalnym pseudonimem) jako Boska Miss M. podczas swojej ponad czterdziestoletniej kariery była nominowana do dwóch Oscarów; zdobyła cztery nagrody Grammy, cztery Złote Globy, trzy nagrody Emmy i specjalną nagrodę Tony.

Wczesne życie

Midler urodził się w Honolulu na Hawajach. Jest córką szwaczki/gospodyni domowej Ruth (z domu Schindel) i malarza domowego Freda Midlera, który pracował w bazie marynarki wojennej na Hawajach. Jej rodzice pochodzili z Paterson w stanie New Jersey i przeprowadzili się do Honolulu przed narodzinami Midlera. Została nazwana na cześć aktorki Bette Davis, choć Davis wymawiała swoje imię w dwóch sylabach, a Midler używa jednej, (ˈbtt). Rodzina midlera była jedną z niewielu rodzin żydowskich w dzielnicy w większości azjatyckiej. Wychowywała się w pobliskiej Aiea i uczęszczała do Radford High School w Honolulu. Została wybrana w wyborach w 1961 „najbardziej rozmowna”, a w ostatnim roku (rocznik 1963)”najbardziej dramatyczna”. Studiowała dramat na Uniwersytecie Hawajskim (choć uczęszczała tylko przez trzy semestry) i zarobiła pieniądze w filmie Hawaii (wydanym w 1966) jako statystka, grając w filmie pasażera z chorobą morską o imieniu Mrs David Buff.

Kariera

aktorka teatralna

latem 1965 roku Midler przeniósł się do Nowego Jorku, wykorzystując pieniądze z gry w filmie Hawaii. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrała w Off-off-broadwayowskich sztukach Toma Eyena w 1965 roku, Miss Nefertiti i Cinderella Revisited, sztuce dla dzieci w dzień i serialu dla dorosłych w nocy. W latach 1966-1969 grała rolę Tzeitel w Skrzypku na dachu na Broadwayu; w tym okresie jej siostra Judith, odwiedzając Nowy Jork, aby zobaczyć jej występ, została zabita przez taksówkę.

latem 1970 roku Midler zaczęła śpiewać w Continental Baths, gejowskiej łaźni w mieście, gdzie zbliżyła się do swojego akompaniatora fortepianu, Barry ’ ego Manilowa. Później wyprodukował jej pierwszy album, The Divine Miss M. To podczas jej pobytu w Continental Baths zbudowała rdzeń naśladowców. Pod koniec lat 90., podczas wydawania albumu Bathhouse Betty, Midler skomentowała swój czas, kiedy tam występowała:

” pomimo tego , jak się sprawy potoczyły, wciąż jestem dumna z tamtych dni. Czuję się, jakbym był na czele ruchu wyzwolenia gejów i mam nadzieję, że zrobiłem swoją część, aby pomóc mu iść do przodu. Noszę Etykietę „Bathhouse Betty ” z dumą”.

w 1971 roku Midler wystąpił w pierwszej profesjonalnej produkcji The Who ’ s rock opera Tommy z reżyserem Richardem Pearlmanem i Seattle Opera. To właśnie podczas ucieczki Tommy ’ ego Midler został poproszony o występ w The Tonight Show. Okazała się tak popularna, że jej kariera natychmiast gwałtownie wzrosła.

1970-1990 sukces

Midler wydała swój debiutancki album The Divine Miss M w wytwórni Atlantic Records w grudniu 1972 roku. Płyta dotarła do top 10 Billboard i stała się platynową płytą sprzedającą się w milionach egzemplarzy, dzięki czemu stała się gwiazdą i zdobyła nagrodę Grammy w 1973 roku w kategorii Best New Artist. Znalazły się na nim trzy przebojowe single z „Do You Want to Dance?”, „Friends” I „Boogie Woogie Bugle Boy”, które stały się pierwszym przebojem Bette #1 Adult Contemporary. Kolejny album Bette został wydany pod koniec 1973 roku. Dotarł także do top 10 Billboard i ostatecznie sprzedał się w blisko milionie egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych.

w 1975 roku otrzymała specjalną nagrodę Tony Award za swój wkład na Broadwayu z małż w Half Shell Revue granym w Minskoff Theater. W latach 1975-1978 użyczyła głosu Woody ’ emu łyżce w serialu edukacyjnym PBS zupa jarzynowa.

w 1979 roku Midler nakręciła swój pierwszy film, w którym wystąpiła w dramacie rock and rollowym z lat 60., The Rose, jako uzależniona od narkotyków gwiazda rocka wzorowana na Janis Joplin. Wkrótce potem wyruszyła w światową trasę koncertową, z jednym z koncertów, w Pasadenie w Kalifornii, gdzie została sfilmowana i wydana jako koncertowy film Divine Madness. Również w 1980 roku była nominowana do Oscara dla Najlepszej Aktorki za film Róża. Album ze ścieżką dźwiękową filmu sprzedał się w ponad dwóch milionach egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych, zdobywając certyfikat podwójnej platyny. Wersja singla utrzymywała się na #1 pozycji na liście Billboard Adult Contemporary przez pięć kolejnych tygodni i osiągnęła # 3 na Billboard Hot 100. Dzięki temu Midler zdobyła swój pierwszy złoty singel.

w 1981 roku Midler pracował nad projektem jinxed!, komedii, w której nie dogadywała się ze swoim współscenarzystą (Ken Wahl) czy reżyserem filmu (weteran Don Siegel). Wydany w 1982 roku film okazał się wielkim klapą. Midler pojawiła się w innym filmie dopiero w 1986 roku i skupiła się na karierze muzycznej.

w 1985 roku wystąpiła na singlu charytatywnym USA for Africa „We Are The World” i wzięła udział w imprezie „Live Aid” na stadionie JFK w Filadelfii.

również w 1985 roku podpisała kontrakt z Touchstone Pictures. Następnie została obsadzona przez reżysera Paula Mazursky 'ego w” Down and Out in Beverly Hills”, rozpoczynając udaną karierę aktorską. Podążała za tym z Ruthless People (1986), Outrageous Fortune (1987) i Big Business (1988). W 1988 roku wystąpiła w filmie „tearjerker Beaches”, w którym zagrała Barbarę Hershey. Towarzysząca mu ścieżka dźwiękowa pozostaje najlepiej sprzedającą się płytą Bette, osiągając # 2 na liście Billboard Albums chart i sprzedając się w USA w czterech milionach egzemplarzy.

Midler użyczyła głosu animowanej postaci Georgette, snobistycznego pudla, w serialu Disneya Oliver & Company (1989). W 1990 roku zagrała u boku Woody 'ego Allena w scenach z centrum handlowego, ponownie Dla Mazursky’ ego. Zdobyła kolejną nominację do Oscara dla Najlepszej Aktorki za 1991 roku dla chłopców w roli głównej z Jamesem Caanem w reżyserii Marka Rydella, który również wyreżyserował różę. Podobno odrzuciła główną rolę w filmie „Sister Act” z 1992 roku, który zamiast tego trafił do Whoopi Goldberg.

Inne filmy to Stella (1990), Hocus Pocus (1993), Klub pierwszych żon (1996) i żony ze Stepford (2004). Jej praca telewizyjna obejmuje nominowaną do Nagrody Emmy wersję musicalu scenicznego „Gypsy” i gościnny występ jako ona sama w „The Nanny” Fran Drescher.

Midler zdobyła nagrodę Emmy w 1992 roku za niezapomniany występ w przedostatnim odcinku The Tonight Show z Johnnym Carsonem w maju 1992 roku; podczas którego zaśpiewała wzruszającą piosenkę „One for My Baby (And One More for the Road) „dla Johnny’ ego Carsona. Kolejne pamiętne wydarzenie miało miejsce Tej nocy, Midler zaczął śpiewać” Here 's That Rainy Day”, ulubioną piosenkę Carsona. Carson dołączył kilka tekstów później, a wkrótce potem na pianinie. Pojawiła się w Seinfeldzie w odcinku „dubler”, który był finałem szóstego sezonu serialu w 1995 roku.

2000

Midler wystąpiła gościnnie w różnych serialach na przestrzeni lat, w tym Simpsonach w odcinku „Krusty Gets Kancelled” (po raz pierwszy widziana jest, jak przemierza autostradę zbierając śmieci, gdy Barta i Lisę podchodzą z prośbą o pojawienie się Midlera w serialu, aby ożywić umierającą karierę Krusty ’ ego). Pojawiła się również w roli niani w trafnie zatytułowanym odcinku „you Bette Your Life”. W 2000 roku Midler zagrała we własnym sitcomie, Bette. Początkowo oglądalność była wysoka, ale wkrótce spadła i serial nie trwał cały sezon, został anulowany na początku 2001 roku. W trakcie krótkiego życia serialu, córka Bette (grana przez Lindsay Lohan w pilotażu, następnie przez Marinę Malotę od trzeciego odcinka) i jej mąż zostali przeredagowani (Robert Hays zastąpił Kevina Dunna w ostatnim odcinku). Show wstrząsnęły również Zawirowania za kulisami.

również w 2001 roku ukazała się książka „Bette or Bust”, kronika „Divine Miss Millennium Tour” Midlera.

Muzyka

Midler zdobyła cztery nagrody Grammy, w tym nagrodę dla Najlepszego Nowego Artysty w 1973 roku i prestiżową płytę roku w 1989 za swój Platynowy hit popowy „Wind Beneath My Wings”, motyw z Beaches. Jej wykonanie „From a Distance” z 1990 roku również zdobyło nagrodę Grammy (dla kompozytorki Julie Gold) I stało się jej najdłużej działającym #1 – sześć kolejnych tygodni – na liście Billboard ’ s Adult Contemporary chart. Osiągnął również #2 Pop i był kolejnym platynowym singlem sprzedającym się dla Bette. Kiedy 22 czerwca 2004 roku Amerykański Instytut Filmowy ogłosił „the 100 Years of the Greatest Songs”, dwa nagrania Midlera zostały wybrane przez Zarząd: „Wind Beneath My Wings” (#44) i „The Rose” (#83). Jednak po latach niekonsekwentnej sprzedaży płyt, Midler został wycofany z wytwórni Warner Brothers w 2001 roku, po prawie trzech dekadach współpracy z Warner Music Group.

Po długotrwałym sporze z Barrym Manilowem, obaj połączyli siły po raz pierwszy od dwudziestu lat w 2003 roku, aby nagrać „Bette Midler Sings the Rosemary Clooney Songbook.”O projekcie Manilow powiedział, że miał sen, że nagrywa z Midler ponownie, więc zadzwonił do niej z pomysłem, a ona zgodziła się, że nadszedł czas, aby ponownie współpracować. Po podpisaniu kontraktu z Columbia Records album odniósł natychmiastowy sukces, uzyskując status złotej płyty w ciągu zaledwie kilku tygodni. Jeden z utworów Clooneya, „This Ole House”, stał się pierwszym chrześcijańskim singlem radiowym Midlera wydanym przez Ricka Hendrixa i jego pozytywny ruch muzyczny. Album został nominowany do Nagrody Grammy w następnym roku. na całym świecie.

w latach 2003-2004 Midler koncertował w USA. w swoim nowym show, Kiss My Brass, aby wyprzedać publiczność. Na początku 2005 roku równie udana była Australijska trasa koncertowa Kiss My Brass Down Under. Midler ponownie połączył siły z Manilowem, tworząc kolejny tribute album, Bette Midler Sings the Peggy Lee Songbook. Wydany w październiku 2005 roku album sprzedał się w nakładzie 55 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu od premiery i zadebiutował na #10.

ostatnie dzieło

w 2006 roku Midler wydał nowy świąteczny album Cool Yule, zawierający tytułową piosenkę (napisaną przez Steve ’ a Allena) oraz duet z Johnnym Mathisem z „Winter Wonderland/Let It Snow”. Następnie Midler zagrała w filmie Then She Found Me w reżyserii Helen Hunt z udziałem Hunta, Matthew Brodericka i Colina Firtha, a także wystąpiła w finale 6 sezonu American Idol, śpiewając „The Wind Beneath My Wings” na żywo w Kodak Theatre.

6 grudnia 2007 Roku Album Midlera Cool Yule otrzymał nominację do Nagrody Grammy w kategorii Best Traditional Pop Vocal Album.

Midler ma show w Las Vegas pod tytułem „Bette Midler: The Showgirl Must Go On” w Colosseum w Caesars Palace. Serial ma około 400 występów w ciągu dwóch lat. Spektakl składa się z oszałamiających Harletek, dwudziestu tancerek i trzynastoosobowego zespołu. Midler podobno dostaje 40 milionów dolarów rocznie za swoje 200 programów. serial zadebiutował 20 lutego 2008 roku.

nowy album „best of”, „Jackpot: the Best Bette”, został wydany w 2008 roku i osiągnął #66 na listach przebojów w USA i #6 w Wielkiej Brytanii, gdzie uzyskał status platynowej płyty.

w czerwcu 2009 Midler pojawiła się w serialu Bravo „My Life on the D-List” z Kathy Griffin.

w grudniu 2009 roku Bette Midler wystąpiła w brytyjskim Royal Variety Performance przed jej wysokością, królową Elżbietą II. wykonała” In my Life „I” Wind beneath My Wings ” jako akt zamykający.

Midler potwierdziła, że w 2010 roku wyda nowy album, zawierający nowe piosenki miłosne.

praca charytatywna

w 1995 roku Midler założył New York Restoration Project, organizację non-profit, której celem jest rewitalizacja zaniedbanych parków w biednych ekonomicznie dzielnicach Nowego Jorku. Należą do nich Highbridge Park, Fort Washington Park i Fort Tryon Park na górnym Manhattanie oraz Roberto Clemente State Park i Bridge Park na Bronksie.

w 1999 r.miasto planowało licytację 114 gminnych ogrodów pod zabudowę komercyjną. Midler poprowadził koalicję organizacji ekologicznych, aby je uratować. NYRP przejęła 60 najbardziej zaniedbanych działek. Dzisiaj Midler i jej organizacja współpracują z lokalnymi wolontariuszami i grupami społecznymi, aby zapewnić, że ogrody te są bezpieczne, czyste i tętniące życiem. W 2003 roku Midler otworzył Swindler Cove Park, nowy park publiczny na brzegu rzeki Harlem ze specjalnie zaprojektowanymi obiektami edukacyjnymi oraz Peter Jay Sharp Boathouse, pierwszy od ponad 100 lat Miejski Ośrodek wioślarski na rzece Harlem. Organizacja oferuje bezpłatne programy edukacji ekologicznej w szkole i po szkole dla uczniów szkół o wysokim stopniu ubóstwa.

Dyskografia

Zobacz dyskografię Bette Midler na Wikipedii.

wycieczki

Filmography

Television

1. FilmReference.com, Bette Midler, Biografia.
2. Yahoo! Filmy, Bette Midler: Biografia.
3. Adherents.com, Bette Midler.
4. rocznik 1963! Jesteśmy Radgradami!
5. licealne wybory Hossa
6. 6.0 6.1 The Oprah Winfrey Show. / Align = „right” / 28 stycznia 2008 Wywiad z Bette Midler.
7. profil magazynu Time Na Midler.
8. „Bette Midler”. Houston Voice. Październik 1998.
10. http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=stepfordwives.htm
11. 11.0 11.1 11.2 11.3 Aeg.com, Bette Midler.
12. BetteMidler.com Oficjalna strona.

Czytaj dalej

„a View From a Broad” 1981

• The Saga of Baby Divine (Crown Publishers, 1984), ISBN 978-0517550403
• Bette: an Intimate Biography of Bette Midler by George Mair (Birch Lane Press, 1995), ISBN 1-55972-272-x

• Bette Midler w Internet Movie Database
• Bette Midler w Internet Broadway database
• Bette Midler w Internet off-Broadway database
• Bette Midler w TVGuide.com
• Bette na tablicach
• Bette Midler bio, zdjęcia, historie i blogi w Las Vegas Sun

trona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką plików cookies.możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Oryginalny artykuł był w Bette Midler. Listę autorów można zobaczyć w historii strony.