Ostrzeżenia
zawarte w punkcie „środki ostrożności”
środki ostrożności
zaburzenie czynności nerek
zaburzenie czynności nerek, w tym zmiana minimalna, donoszono o nefropatii, ostrym i przewlekłym śródmiąższowym zapaleniu nerek i niewydolności nerek u pacjentów otrzymujących produkty takie jak CANASA zawierające mezalaminę lub przekształcane w mezalaminę .
oceniać czynność nerek przed rozpoczęciem leczenia preparatem CANASA oraz okresowo w trakcie leczenia.
oceny ryzyka i korzyści stosowania leku CANASA u pacjentów z rozpoznaną niewydolnością nerek lub chorobą nerek w wywiadzie lub przyjmujących jednocześnie leki nefrotoksyczne. W badaniach na zwierzętach nerki były głównym narządem toksyczności .
zespół ostrej nietolerancji wywołanej Mezalaminą
Mesalamina jest związana z ostrym zespołem nietolerancji, który może być trudny do odróżnienia od zaostrzenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Chociaż dokładna częstość występowania nie została określona, wystąpiła u 3% pacjentów w kontrolowanych badaniach klinicznych mezalaminy lub sulfasalazyny. Objawy obejmują skurcze, ostry ból brzucha i krwawa biegunka, a czasami gorączka, ból głowy i wysypka. Należy monitorować pacjentów pod kątem nasilenia tych objawów podczas leczenia. W przypadku podejrzenia ostrego zespołu nietolerancji należy natychmiast przerwać leczenie preparatem CANASA.
reakcje nadwrażliwości
zgłaszano reakcje nadwrażliwości u pacjentów przyjmujących sulfasalazynę. Niektórzy pacjenci mogą mieć podobną reakcję z CANASA lub innymi związkami, które zawierają lub są przekształcane w mezalaminę.
podobnie jak w przypadku sulfasalazyny, reakcje nadwrażliwości wywołane mezalaminą mogą objawiać się zajęciem narządów wewnętrznych, w tym zapaleniem mięśnia sercowego, zapaleniem osierdzia, zapaleniem nerek, zapaleniem wątroby, zapaleniem płuc i zaburzeniami hematologicznymi. Należy natychmiast ocenić pacjentów, jeśli wystąpią objawy przedmiotowe lub podmiotowe reakcji nadwrażliwości. Jeśli nie można ustalić alternatywnej etiologii objawów przedmiotowych i podmiotowych, należy przerwać stosowanie leku CANASA.
niewydolność wątroby
zgłaszano przypadki niewydolności wątroby u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, którym podawano inne produkty zawierające mezalaminę. Ocena ryzyka i korzyści stosowania preparatu CANASA u pacjentów z rozpoznaną niewydolnością wątroby.
interakcja z testem laboratoryjnym na obecność Normetanefryny w moczu
stosowanie mezalaminy może prowadzić do gwałtownego zwiększenia wyników testu podczas pomiaru normetanefryny w moczu metodą chromatografii cieczowej z detekcją elektrochemiczną, ze względu na podobieństwo w chromatogramach normetanefryny i głównego metabolitu mezalaminy, kwasu N-acetyloaminosalicylowego. Rozważ alternatywny, selektywny test na normetanefrynę.
informacje dotyczące porad dla pacjentów
doradzaj pacjentom, aby przeczytali zatwierdzone przez FDA etykiety dla pacjentów (informacje o pacjencie)
Administracja
doradzaj pacjentom:
- nie przecinać ani nie łamać czopka.
- przechowywać czopek przez jedną do trzech godzin lub dłużej, jeśli to możliwe.
- w przypadku pominięcia dawki leku CANASA, należy podać ją tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia następnej dawki. Nie należy stosować jednocześnie dwóch czopków CANASA w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
- czopki CANASA powodują zabarwienie powierzchni bezpośredniego kontaktu, w tym między innymi tkanin, podłóg, powierzchni malowanych, marmuru, granitu, winylu i emalii. Trzymać CANASA z dala od tych powierzchni, aby zapobiec przebarwieniom.
zaburzenie czynności nerek
poinformuj pacjentów, że CANASA może zmniejszyć ich czynność nerek, zwłaszcza jeśli u nich stwierdzono zaburzenie czynności nerek lub przyjmują leki nefrotoksyczne, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), a okresowa kontrola czynności nerek będzie przeprowadzana podczas leczenia. Należy poinformować pacjentów, aby wykonali wszystkie badania krwi zlecone przez lekarza .
zespół ostrej nietolerancji wywołanej Mezalaminą i inne reakcje nadwrażliwości
informują pacjentów o przedmiotowych i podmiotowych objawach reakcji nadwrażliwości. Poinstruować pacjentów, aby zaprzestali przyjmowania leku CANASA i zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią nowe lub nasilą się objawy ostry zespół nietolerancji (skurcze, ból brzucha, krwawa biegunka, gorączka, ból głowy i wysypka) lub inne objawy sugerujące nadwrażliwość wywołaną mezalaminą .
niewydolność wątroby
należy poinformować pacjentów ze stwierdzoną chorobą wątroby o objawach przedmiotowych i podmiotowych pogorszenia czynności wątroby i zalecić im zgłoszenie się do lekarza, jeśli wystąpią takie objawy przedmiotowe lub podmiotowe .
zaburzenia krwi informują pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów przyjmujących azatioprynę lub 6-merkaptopurynę o ryzyku wystąpienia zaburzeń krwi i konieczności okresowego monitorowania pełnej liczby krwinek i liczby płytek krwi podczas leczenia. Należy poinformować pacjentów, aby wykonali wszystkie badania krwi zlecone przez lekarza .
Toksykologia Niekliniczna
Karcynogeneza, mutageneza, upośledzenie płodności
Mesalamina nie powodowała zwiększenia częstości występowania zmian nowotworowych w porównaniu z grupą kontrolną w dwuletnim badaniu szczurów Wistar karmionych do 320 mg/kg mc. / dobę mezalaminą zmieszaną z dietą (około 1,7-krotność zalecanej dawki canasa doodbytniczej u ludzi, w zależności od powierzchni ciała).
Mezalamina nie wykazywała działania mutagennego w teście Amesa, w teście mutacji komórek chłoniaka myszy (TK+/-) ani w teście mikrojąderkowym myszy.
nie obserwowano wpływu na płodność ani zdolności rozrodcze samców i samic szczurów po doustnym podaniu mezalaminy w dawkach do 320 mg / kg mc. / dobę (około 1,7-krotności zalecanej dawki preparatu CANASA doodbytniczej u ludzi, w zależności od powierzchni ciała).
stosowanie w określonych populacjach
ciąża
podsumowanie ryzyka
ograniczone opublikowane dane dotyczące stosowania mezalaminy u kobiet w ciąży są niewystarczające, aby poinformować o ryzyku związanym z lekiem. Nie zaobserwowano dowodów działania teratogennego u szczurów i królików leczonych w okresie ciąży mezalaminą podawaną doustnie w dawkach większych niż zalecana dawka doodbytnicza u ludzi .
szacowane ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień w wskazanych populacjach nie jest znane. Niekorzystne skutki w ciąży występują niezależnie od stanu zdrowia matki lub stosowania leków. W populacji ogólnej Stanów Zjednoczonych szacowane ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień w klinicznie uznanych ciąż wynosi odpowiednio 2 do 4% i 15 do 20%.
dane
dane dotyczące zwierząt
badania dotyczące wpływu na reprodukcję przeprowadzono na szczurach po podaniu doustnym dawki do 320 mg/kg mc./dobę (około 1, 7-krotność zalecanej dawki doodbytniczej preparatu CANASA u ludzi, w zależności od powierzchni ciała) i u królików po podaniu doustnym dawki do 495 mg/kg mc./dobę (około 5, 4-krotność zalecanej dawki doodbytniczej preparatu CANASA u ludzi, w zależności od powierzchni ciała) po podaniu w okresie organogenezy i nie wykazały żadnych dowodów na zaburzenia płodność lub uszkodzenie płodu z powodu mezalaminy.
Laktacja
podsumowanie ryzyka
Mezalamina i jej N-acetylowy metabolit są obecne w mleku ludzkim w niewykrywalnych do niewielkich ilościach . Istnieją ograniczone doniesienia o biegunce u niemowląt karmionych piersią. Nie ma informacji na temat wpływu leku na produkcję mleka. Brak danych klinicznych dotyczących laktacji uniemożliwia jednoznaczne określenie ryzyka CANASA dla niemowlęcia w okresie laktacji; w związku z tym należy rozważyć korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią wraz z klinicznym zapotrzebowaniem matki na CANASA i ewentualnym niekorzystnym wpływem CANASA na karmione piersią dziecko lub z podstawowych warunków matczynych.
rozważania kliniczne
Monitoruj niemowlęta karmione piersią pod kątem biegunki.
dane
w opublikowanych badaniach dotyczących laktacji dawki mezalaminy dla matek w różnych postaciach doustnych i doodbytniczych i produktach wahały się od 500 mg do 3 g na dobę. Stężenie mezalaminy w mleku wynosiło od niewykrywalnego do 0,11 mg / l. Stężenie metabolitu kwasu N-acetylo – 5aminosalicylowego wynosiło od 5 do 18,1 mg/L. w oparciu o te stężenia szacowane dawki dobowe dla niemowląt karmionych wyłącznie piersią wynoszą od 0 do 0,017 mg/kg mc./dobę mezalaminy i od 0,75 do 2,72 mg/kg mc./dobę kwasu N-acetylo-5-aminosalicylowego.
stosowanie u dzieci
nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu CANASA u dzieci w leczeniu łagodnie lub umiarkowanie czynnego wrzodziejącego zapalenia odbytu. Preparat CANASA oceniano w leczeniu wrzodziejącego zapalenia odbytu w 6-tygodniowym, otwartym, jednoramiennym badaniu z udziałem 49 pacjentów w wieku od 5 do 17 lat, w którym uczestniczyło tylko 14 pacjentów z histologicznie potwierdzonymi przypadkami wrzodziejącego zapalenia odbytu. Nie wykazano jednak skuteczności. Działania niepożądane obserwowane u dzieci w tym badaniu (ból brzucha, ból głowy, gorączka, ból gardła i krtani, biegunka i wymioty) były podobne do obserwowanych u dorosłych pacjentów.
zastosowanie geriatryczne
badania kliniczne preparatu CANASA nie obejmowały wystarczającej liczby pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby określić, czy reagują oni inaczej niż pacjenci młodsi. Ekspozycja ogólnoustrojowa jest zwiększona u osób w podeszłym wieku . Raporty z niekontrolowanych badań klinicznych i systemów zgłaszania po wprowadzeniu produktu do obrotu sugerowały większą częstość występowania dyskrazji we krwi (tj. agranulocytozy, neutropenii i pancytopenii) u pacjentów otrzymujących produkty zawierające mezalaminę, takie jak CANASA, w wieku 65 lat lub starszych, w porównaniu z młodszymi pacjentami. Podczas leczenia produktem CANASA należy monitorować pełną morfologię krwi i liczbę płytek krwi u pacjentów w podeszłym wieku. Na ogół, przepisując lek CANASA, należy wziąć pod uwagę większą częstość występowania pogorszenia czynności wątroby, nerek lub serca oraz współistniejącej choroby lub innego leczenia farmakologicznego u pacjentów w podeszłym wieku .
zaburzenie czynności nerek
wiadomo, że Mezalamina jest w znacznym stopniu wydalana przez nerki, a ryzyko działań niepożądanych może być większe u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Ocena czynności nerek u wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem leczenia i okresowo w trakcie leczenia produktem CANASA. Należy monitorować pacjentów ze stwierdzoną niewydolnością nerek lub chorobą nerek w wywiadzie lub przyjmujących leki nefrotoksyczne w celu zmniejszenia czynności nerek i działań niepożądanych związanych z mezalaminą .