Crawford został wybrany przez Devil Rays w drugiej rundzie draftu Major League Baseball 1999.
Ligaedytuj
w 2002 roku Wydział BBWAA w Tampa Bay nazwał Crawford The Devil Rays’ Most Outstanding Rookie, a on zdobył International League Rookie of the Year grając dla AAA Durham Bulls.
Major leaguesEdit
Tampa Bay Devil Rays/Rays (2002-10)Edit
2002–06edytuj
Crawford zadebiutował w Major League w wieku 20 lat 20 lipca 2002 roku przeciwko Toronto Blue Jays. Jego pierwszym trafieniem było w tym meczu, dwumeczu singlowym Steve ’ a Parrisa. Pierwszego home runa zdobył 10 sierpnia z Shawnem Sedlackiem Z Kansas City Royals. W 2002 roku zagrał w 63 meczach dla Devil Rays, odbijając .259 z 9 skradzionymi bazami.
w 2003 roku grał niemal codziennie, mrugając .281 z 54 RBI i prowadził ligę z 55 przechwytami. Wraz z Juanem Pierre ’ em Crawford został laureatem nagrody Negro Leagues Baseball Museum James „Cool Papa” Bell Legacy Award za rok 2003.
w 2004 roku Crawford skradł 59 baz, ponownie prowadząc ligę i plasując się na drugim miejscu w lidze w tamtym sezonie. Mrugnął .296 z 11 home runami i 55 RBI. Crawford zaliczył również 19 Triple ’ ów w lidze. Został wybrany do All Star Game, rozgrywanego w jego rodzinnym Houston, i został wybrany MVP Devil Rays team w 2004 roku przez BBWAA.
301 w 2005 roku, stając się dopiero trzecim .300 hitter w historii Devil Rays, dołączając do Aubrey Huff (.311 w 2003) i Fred McGriff (.310 w 1999). Crawford również notował rekordy kariery w hitach (194), home runach (15) i RBI (81). Ponownie prowadził ligę z 15 trójkami i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców (46).
5 lipca 2006 roku przeciwko Boston Red Sox, Crawford został ósmym zawodnikiem w historii, który zdobył 200 skradzionych baz przed swoimi 25.urodzinami. Crawford zakończył sezon z najwyższymi osiągnięciami w średniej uderzeń (.305) i home runów (18), dołączając do słynnego halowego Rogersa Hornsby ’ ego jako jedyni gracze w historii Major League, którzy co roku zwiększają średnią uderzeń i liczbę home runów przez pięć kolejnych lat. Zdobył Nagrodę Fielding Bible Award za doskonałość defensywną na lewym polu w trakcie sezonu.
2007–10.
Crawford został wybrany do All-Star po raz drugi w 2007 roku, stając się pierwszym Devil Ray ’ em, który otrzymał ten zaszczyt więcej niż raz. W 6. rundzie All-Star Game, na boisku 3-2 Z Francisco Cordero z Milwaukee Brewers.
w drugiej połowie sezonu Crawford miał obolały prawy nadgarstek, który męczył go od jakiegoś czasu i nie zdobył home runa przez okres 42 dni. Przed meczem przeciwko Toronto Blue Jays, miał rezonans magnetyczny i został wymieniony jako wątpliwy do gry z powodu nadgarstka. Jednak w trakcie gry przeszedł do dodatkowych inningów i trafił do walk-off home runa, kończąc swoją suszę. To zapoczątkowało serię czterech gospodarzy w dziesięciu meczach. W sierpniu, ESPN.com nazwany Crawford The Devil Rays „twarzą franczyzy”.
11 kwietnia 2008 roku Crawford zgromadził swoje 1000 trafień, co czyni go ósmym graczem, który trafił 1000 i ukradł 250 baz, zanim skończył 27 lat. W czwartym meczu American League Championship Series przeciwko Boston Red Sox, Crawford wyrównał rekord ALCS z pięcioma trafieniami w jednym meczu, idąc 5-5 i kradnąc dwie bazy. Po sezonie zdobył swoją drugą nagrodę Fielding Bible Award.
w 2008 roku przeszedł operację mocowania ścięgna środkowego palca prawej ręki.
3 maja 2009 roku Carl Crawford pobił rekord czasów nowożytnych, kradnąc sześć baz w meczu przeciwko Boston Red Sox. 14 lipca 2009 roku Crawford reprezentował Tampa Bay w All Star Game 2009, gdzie został wybrany MVP za skok na szczyt ściany boiska, aby zapobiec ewentualnemu zdobyciu home runa przez outfieldera Rockies Brada Hawpe ’ a.
w 2009 roku miał najlepszy współczynnik zasięgu spośród wszystkich startujących lewych piłkarzy ligi (2,34). Zdobył swoją drugą z rzędu nagrodę Fielding Bible Award i trzecią w klasyfikacji generalnej na lewym polu.
31 lipca 2010 roku Crawford osiągnął 400 skradzionych baz. Jest siódmym zawodnikiem w historii, który osiągnął ten wynik przed swoimi 29. urodzinami.
17 sierpnia 2010 roku Crawford zaliczył setny triple w swojej karierze, dołączając do Ty Cobba jako jedyny gracz major league, który zdobył 100 tripli i ukradł 400 baz przed ukończeniem 30 roku życia.
sekcja Baseball Writers’ Association of America w Tampa Bay wybrała Crawforda najbardziej wartościowym graczem the Rays w 2010 roku. Po zakończeniu sezonu Crawford otrzymał nagrodę Gold Glove Award oraz Silver Slugger Award.
Crawford podczas swojej kadencji z Boston Red Sox w 2011 roku
8 grudnia 2010 roku Crawford podpisał 7-letni kontrakt wart 142 miliony dolarów z Boston Red Sox.Boston Red Sox . Crawford zmagał się z rozpoczęciem sezonu 2011 .137 i kradł tylko 2 bazy w pierwszych 12 meczach. 3 Maja trafił swój 1500. hit w karierze, singiel przeciwko Dan Haren Z Los Angeles Angels w 3 inning, stając się 588. graczem z 1500 lub więcej uderzeń w karierze.
w sezonie 2011255 z odsetkiem bazowym .289. Do 2011 roku miał trzeci najlepszy procent w karierze (.990) wśród wszystkich aktywnych lewych zawodników major league, za Ryanem Braunem i Reedem Johnsonem.Jednak ostatniego dnia sezonu regularnego nie udało mu się złapać dziewiątej kolejki jazdy z kijem Roberta Andino Z Baltimore Orioles, pozwalając O ’ S odejść i kończąc historyczny 9-meczowy upadek Bostonu, który odmówił im miejsca postseason.
Crawford kontuzjował lewy nadgarstek w styczniu 2012 roku. Miał operację nadgarstka w celu naprawy uszkodzeń chrząstki, ale miał dyskomfort w łokciu i powiedziano mu, że ma zwichnięte więzadło.
sezon 2012 rozpoczął na 60. Miał przydział rehabilitacyjny z Gulf Coast League, dwukrotnie Portland i trzykrotnie Pawtucket, aby wyzdrowieć po obu kontuzjach. Crawford zadebiutował w sezonie 2012 16 lipca 2012 przeciwko Chicago White Sox.
w dniu 23 sierpnia 2012 roku Crawford przeszedł kończącą sezon operację rekonstrukcyjną Tommy ’ ego Johna, mającą na celu naprawę przewlekłego Rozdarcia łokciowego w lewym łokciu. W sezonie 2012/2013 występował w reprezentacji .282/.306/.479 w 117 w nietoperzu. Po wymianie na Dodgers, Crawford wyraził swoje niezadowolenie z organizacji Red Sox i miasta Boston, twierdząc, że środowisko baseballu jest „toksyczne” i że był w „fazie depresji” z Bostonem.
Los Angeles Dodgers (2012-2016)Edit
2012edytuj
25 sierpnia 2012 został wymieniony do Los Angeles Dodgers (wraz z Joshem Beckettem, Adriánem Gonzálezem, Nickiem Punto i 11 milionami dolarów w gotówce) za Jamesa Loney ’ a, Ivána Dejesúsa Jr., Allena Webstera i dwóch graczy, którzy zostali nazwani później (Jerry Sands i Rubby De La Rosa). Pomimo początkowych obaw, że jego kontuzja utrzyma go również w pierwszej części sezonu 2013, Crawford zadebiutował jako wyjściowy lewy fielder I lead off hitter w dniu otwarcia 2013.
2013edit
Crawford rozpoczął gorący start z Dodgers w 2013 roku, uderzając .308 z 4 Home runami w miesiącu kwietniu. W 2013 roku z The Dodgers, tracąc prawie cały miesiąc z powodu kontuzji ścięgna, zagrał w 116 meczach i trafił .283/.329/.407 z 6 homerami, 31 RBI i 15 skradzionymi bazami.
w 2013 Nlds przeciwko Braves, Crawford zdobył 3 home runy, w tym 2 w grze czwartej, co dało Dodgersom ogromny impuls i pozwoliło im pokonać Braves w czterech meczach.
2014edit
Crawford miał powolny początek sezonu 2014, uderzając tylko .191 w miesiącu kwietniu. Jednak odbił się z mocnym miesiącem maja, uderzając .333. 27 maja Crawford doznał skręcenia lewej kostki w meczu przeciwko Cincinnati Reds i następnego dnia został umieszczony na 15-dniowej liście niepełnosprawnych. Został reaktywowany 10 lipca po odbyciu odwyku w Albuquerque Isotopes. Crawford zakończył sezon z najwyższą średnią uderzeń od czasu opuszczenia Tampa Bay. Uderzył .300 W 105 meczach, z 8 home runami, 46 RBI i 23 skradzionymi bazami.
2015edytuj
27 kwietnia 2015 Crawford zerwał skośny mięsień w meczu przeciwko Giants i został umieszczony na liście niepełnosprawnych. Do składu Dodgers dołączył dopiero 21 lipca. W 2015 wystąpił w 69 meczach dla Dodgers, trafiając .265.
2016edit
Crawford spędził pierwsze dwa miesiące 2016 roku jako rezerwowy outfielder/sporadyczny pinch hitter. W 30 meczach trafił .185 z230 procent w bazie w 81 na nietoperze. 5 czerwca Crawford został wyznaczony na przydział z około 35 milionami dolarów pozostającymi na jego kontrakcie. 13 czerwca został zwolniony przez Dodgers. W wywiadzie z 2017 roku Crawford powiedział, że odrzucił oferty wypróbowania z innymi drużynami major league po zwolnieniu Dodgers i planował odejść, gdy wygasł jego ostateczny kontrakt.
statystyki kariery
w 1716 meczach w ciągu 15 sezonów Crawford napisał … 290 mrugnięcia średnia (1931-dla-6655) z 998 działa, 309 podwójne, 123 potrójne, 136 home runs, 766 RBI, 480 skradzione bazy, 377 bazy na piłki, .330 procent bazowy i .435 procent. Karierę zakończył w a .989 procent fielding gra na lewym i środkowym polu. W 39 meczach posezonowych trafił .260 (40 na 154) z 21 runami, 5 deblami, 7 home runami, 16 RBI, 10 skradzionymi bazami i 6 przechadzkami.