RunawaysEdit
Currie była nastoletnią wokalistką żeńskiego zespołu rockowego The Runaways z Joan Jett, litą Ford, Sandy West, Jackie Fox i Vicki Blue. Bomp! magazyn opisał ją jako „zaginioną córkę Iggy’ ego Popa i Brigitte Bardot”.
Currie dołączył do The Runaways w 1975 roku, w wieku 15 lat. Hymn teen rock „Cherry Bomb” został napisany dla niej na przesłuchaniu. Oceny jej wpływu różnią się; jeden z recenzentów napisał w 2010 roku, że ” otrzymana mądrość, która wyrzeźbiła nowe terytorium dla muzyków—kobiet, jest trudna do uzasadnienia-wątpliwe jest, aby przeważająca męska publiczność, która gromadziła się, aby zobaczyć 16-latkę w jej bieliźnie, podchwyciła jakikolwiek podtekst feministyczny.”
Solaedit
Po trzech albumach z The Runaways (The Runaways, Queens of Noise I Live in Japan), Currie został artystą solowym. Podpisała kontrakt z wytwórnią Mercury, zobowiązując się nagrać cztery płyty, jednak po wydaniu trzeciego albumu opuściła The Runaways, w związku z czym została zobowiązana do nagrania kolejnego albumu. Nagrała go solo, a rezultat był jedynym Skin Deep Beauty dla Polygram Records. Marie Currie wystąpiła w duecie z Cherie na solowej płycie „Love at First Sight”.
Cherie i Marie CurrieEdit
Cherie i Marie wyruszyły w trasę po USA w 1977 roku, a kiedy Marie dołączyła do Cherie na scenie, aby zaśpiewać bis, publiczność oszalała. Następnie w 1978 roku wyruszyli w trasę koncertową po Japonii. Podczas pobytu w Japonii bliźniaczki wystąpiły w wielu programach telewizyjnych. Cherie wpadła więc na pomysł „two blonds are better than one” I zmieniła nazwę zespołu z Cherie Currie na Cherie and Marie Currie. Wraz z Marie Currie nagrała „Messin’ with The Boys „dla Capitol Records oraz” Young and Wild ” dla Raven. „Messin’ with The Boys ” został wydany w 1980 roku. „Messin’ with The Boys „otrzymał więcej słuchowisk niż „Only Skin Deep”, a piosenka „Since You Been Gone” z „Messin’ with The Boys ” znalazła się na 95. miejscu list przebojów w USA. Zarówno singiel „This Time”, jak i album Messin’ with The Boys znalazły się w top 200 na amerykańskich listach przebojów. Cherie i Marie występowali w programach telewizyjnych w latach 80., m.in. Sha Na Na,The Mike Douglas Show, The Merv Griffin Show. Wraz z nagraniami albumu z Marie, Cherie i Marie śpiewały, pisały i produkowały piosenki dla Rosebud Beach Hotel i jego ścieżki dźwiękowej o nazwie, The Rosebud Beach Hotel Soundtrack. W filmie grali i śpiewali razem. W 1991 roku Cherie i Marie Currie wykonały koncert w hołdzie Pauli Pierce, członkini zespołu The Pandoras, na Coconut Teaser. Do ostatniego występu Pozostałe Pandory wsparły Curriesa. Currie wystąpił na The Runaways’ reunion w 1994 roku wraz z innymi Runaways Fox i West. Jej siostra Marie dołączyła do grupy The Three Runaways na scenie i występowała z zespołem.
w 1998 roku Cherie i Marie zorganizowali koncert w Golden Apple, aby wesprzeć ich ponownie wydaną wersję Messin’ with The Boys. Były kolega Cherie West dołączył do Cherie na scenie, aby wykonać niektóre z piosenek The Runaways. Curries i West rozdali autografy po występie. Young and Wild został wydany w 1998 roku. Był to pierwszy album kompilacyjny Cherie and Marie. Zawiera utwory z only Skin Deep Beauty, Messin with The Boys, Flaming School Girls (album kompilacyjny The Runaways) oraz jeden nowy utwór napisany wspólnie przez Marie. W 1999 roku Rocket City Records wydało album studyjny Currie 'ego The 80′ s Collection. Album zawiera gościnne utwory Marie Currie.
FilmEdit
Cherie zagrała w filmie Foxes w 1980 roku z Jodie Foster. Otrzymała silne recenzje za swój debiut aktorski, a dzięki temu filmowi otrzymała wiele ról w innych filmach. Wraz z udziałem w Foxes (jej najbardziej znany film), zagrała w Parasite, Wavelenght, Twilight Zone: Film „The Rosebud Beach Hotel” (z Marie Currie), „Rich Girl” i inne, a także liczne gościnne spoty w serialach telewizyjnych (m.in. „Matlock” I „Murder”). W 1984 Currie została obsadzona w roli Brendy na ulicach Savage, ale została zastąpiona przez Lindę Blair. W tym samym roku Currie została obsadzona w roli wokalistki fikcyjnego zespołu The Dose w filmie This Is Spinal Tap, ale jej postać została wycięta z filmu. Cherie była rozważana do roli w filmie odkrywcy z 1985 roku, ale zgodnie z jej autobiografią była w stanie uzależnienia od narkotyków i nie mogła nawet dotrzeć na spotkanie.
w późniejszych latach Currie był gościnnym wokalistą na albumie Shameless z 2013 roku, Beautiful Disaster. W tym samym roku Currie wydał single z byłą koleżanką z zespołu, litą Ford i Glennem Danzigiem. 19 października 2013 roku Currie zdobył Nagrodę Legendy Rocka podczas szóstej edycji Malibu Music Awards. Nagrodę wręczyła jej była koleżanka z zespołu, Lita Ford. Tej nocy Currie i Ford zagrali razem na scenie po raz pierwszy od 37 lat. Currie wydał kolejny album studyjny, Reverie, w 2015 roku. Na płycie gościnnie występują: była koleżanka z zespołu, Lita Ford, syn Currie, Jake Hays, oraz były menadżer Currie, Kim Fowley. Cherie koncertowała w Wielkiej Brytanii w listopadzie 2015 roku, aby wesprzeć swój nowy album. Jej gościem specjalnym na brytyjskiej trasie był Last Great Dreamers. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii Currie nagrała album koncertowy zatytułowany „Midnight Music in London”, na którym gościnnie wystąpiła Suzi Quatro. Został wydany w 2016 roku. Na przełomie maja i czerwca 2016 roku Currie odbył tournée po Australii i Nowej Zelandii. W 2018 roku Currie i jej syn zostali nominowani do Nagrody Marshalla Hawkinsa za najlepszą oryginalną muzykę do filmu Take My Hand.
w 2019 roku 13 kwietnia ukazał się album Currie Blvds of Splendor.
2 sierpnia ukazał się jej album The Motivator z Brie Darling.
w 2020 roku Cherie Currie wydała wersję audio swojego pamiętnika, Neon Angel. Jej audio Wersja jej książki osiągnęła numer 1 na Amazon ’ s Best Biographies of Punk Rock muzyk. W tym samym roku Currie użyczyła swojego głosu do piosenki „Flatten the Curve” dla zespołu FTC.
Currie jest obecnie rzeźbiarką w drewnie, do tworzenia swoich prac używa piły łańcuchowej. Zajmuje się sztuką piłą mechaniczną od 2002 roku, a w 2005 roku otworzyła własną galerię w Chatsworth w Kalifornii. Jako artysta zajmujący się piłą mechaniczną, Currie brał udział w trzech światowych konkursach plastycznych z piłą mechaniczną.