badania pokazują, że ciąża może zwiększyć ryzyko bezdomności kobiety1, a kobiety w ciąży narażone są na większe ryzyko zdrowotne, gdy są niestabilne. Chociaż kobiety w ciąży doświadczające bezdomności2 są objęte Medicaid, ich wyjątkowe potrzeby zdrowotne i schematy korzystania z opieki zdrowotnej nie są dobrze poznane. Aby pomóc wypełnić tę lukę w wiedzy, w badaniu przeanalizowano różnice w warunkach zdrowia psychicznego i fizycznego oraz korzystania z opieki zdrowotnej wśród kobiet, które weszły do schronisk w czasie ciąży lub krótko po ciąży, w porównaniu z podobną grupą, która nie weszła do systemu schronisk.
łącząc dane dotyczące rejestracji schronisk rodzinnych i dane dotyczące roszczeń Medicaid z Massachusetts, naukowcy zidentyfikowali kobiety w ciąży 9,124, które korzystały z schronisk awaryjnych między 2008 a 2015. W Massachusetts prawo do schronienia wymaga od państwa zapewnienia schronienia wszystkim bezdomnym rodzinom, w tym kobietom w ciąży. Jako taka, próbka ta obejmuje prawie wszystkie kobiety w ciąży doświadczające bezdomności w państwie w tym okresie. Naukowcy dopasowali te kobiety do 8757 kobiet w ciąży w tej samej kategorii wiekowej, grupie kwalifikującej się do opieki zdrowotnej i z podobnymi wskaźnikami ryzyka3, ale które nie korzystały z schronisk awaryjnych podczas ciąży.
wśród badanej próbki 48% (4379) kobiet doświadczających bezdomności było w ciąży podczas pobytu w schronisku, a 52% (4745) było w ciąży W roku poprzedzającym wejście do schroniska. Dwadzieścia cztery procent kobiet korzystających ze schroniska miało dwa lub więcej epizodów bezdomnych w okresie badania. Chociaż bezpośrednie dopasowanie pomogło ograniczyć uprzedzenia w próbce, kobiety w grupie shelter były nieco młodsze, częściej identyfikowały się jako Czarne i częściej mieszkały w okolicach Bostonu niż ich odpowiedniki. Aby przeprowadzić analizę, naukowcy dostosowali się do tych różnic demograficznych i porównali częstotliwość i prawdopodobieństwo wystąpienia efektów zdrowotnych matek między dwiema grupami.
kluczowe ustalenia
- kobiety, które weszły do schroniska podczas lub krótko po ciąży, miały wyższe wskaźniki zaburzeń alkoholowych, opioidowych i nieopioidowych; zaburzenia adaptacyjne, lękowe i depresyjne; urazy spowodowane przyczynami zewnętrznymi; i powikłania podczas ciąży i porodu w porównaniu z kobietami w ciąży, które nie korzystały ze schroniska.
- kobiety doświadczające bezdomności były ponad dwa razy bardziej narażone na powikłania, które wpłynęły na ich zdrowie podczas porodu i prawie dwa razy bardziej narażone na wczesny lub zagrożony poród lub krwotok w czasie ciąży niż grupa porównawcza. Ryzyko zdrowotne związane z bezdomnością nie zmieniło się znacząco po dostosowaniu się do obecności zaburzeń zdrowia psychicznego lub używania substancji.
- kobiety doświadczające bezdomności miały w czasie ciąży mniej wizyt ambulatoryjnych niż w grupie porównawczej, pomimo większej liczby powikłań.
- stosowanie w Oddziałach Ratunkowych było bardziej powszechne wśród kobiet doświadczających bezdomności (76 proc.) niż w grupie porównawczej (59 proc.).
- kobiety doświadczające bezdomności miały więcej miesięcy, podczas których nie otrzymywały refundowanej opieki zdrowotnej niż w grupie porównawczej (61 proc.wobec 18 proc.).
- wskaźniki aborcji indukowanej były niższe wśród kobiet ciężarnych doświadczających bezdomności (8 proc.) niż w grupie porównawczej (17 proc.).
- wśród kobiet w ciąży doświadczających bezdomności, życie w schronisku było związane z wyższym wskaźnikiem krwotoków i powikłań porodowych matki w porównaniu z ich skutkami zdrowotnymi przed wejściem do schroniska.
implikacje polityczne
- te ustalenia sugerują, że bezdomność lub unikalne czynniki społeczne związane z bezdomnością narażają kobiety w ciąży na większe ryzyko. W związku z tym samo leczenie zaburzeń zdrowia behawioralnego może nie być wystarczające do zmniejszenia ryzyka, jeśli kobiety nadal pozostają niestabilne.
- interwencje oparte na schronisku zapewniające opiekę prenatalną prawdopodobnie poprawiłyby wyniki zdrowotne kobiet w ciąży doświadczających bezdomności, ale mogą one otrzymać interwencje zbyt późno, aby zmniejszyć ryzyko do tego samego poziomu, co kobiety o większej stabilności mieszkaniowej.
- wielu schorzeń leczonych na oddziałach ratunkowych można było uniknąć dzięki bardziej konsekwentnej opiece prewencyjnej.
1 w nawiązaniu do oryginalnego artykułu używamy terminu „kobiety w ciąży” w całym tekście. Zespół redakcyjny How Housing Matters uznaje, że termin ten nie obejmuje pełnego spektrum tożsamości płciowych i wyrażeń, które doświadczają ciąży. Pozostajemy zaangażowani w używanie języka inkluzywnego w miarę możliwości i zawsze staramy się wyjaśnić redakcyjne uzasadnienie etykietowania niektórych grup.
2 dla celów niniejszego streszczenia „doświadczanie bezdomności” definiuje się jako osobę, która korzystała z rodzinnego schroniska w czasie ciąży lub krótko po jej zakończeniu. Zespół redakcyjny How Housing Matters uznaje, że definicja ta nie uwzględnia osób doświadczających nieukrywanej bezdomności lub innych bardziej dyskretnych form niestabilności mieszkaniowej.
3risk scores są wykorzystywane przez ubezpieczycieli zdrowotnych do przewidywania przyszłych kosztów. Wynik mniejszy niż 1 oznacza, że roczne wydatki członka były niższe niż średnia dla wszystkich członków, wynik 1 oznacza, że wydatki były równe średniej, a wynik 2 oznacza, że wydatki były dwukrotnie wyższe niż średnia.
fot. Aepatt Journey/