w kognitywistyce, związek przez ciągłość jest zasadą, że idee, wspomnienia i doświadczenia są połączone, gdy jedno jest często doświadczane z drugim. Na przykład, jeśli stale widzisz nóż i widelec razem stają się połączone (powiązane). Im więcej te dwa elementy (bodźce) są postrzegane razem, tym silniejszy jest związek między nimi. Kiedy jedna ze wspomnień zostaje aktywowana później, połączona (przylegająca) pamięć staje się tymczasowo bardziej aktywowana, a tym samym łatwiejsza do wywołania w pamięci roboczej. Proces ten nazywa się zaprogramowaniem, a pamięć początkowa, która zaprogramowała drugą, nazywa się sygnałem pobierania.
Asocjacja przez przyleganie jest korzeniem asocjacji przez podobieństwo. Asocjacja przez podobieństwo to idea, że jedna pamięć inicjuje drugą poprzez ich wspólną własność lub właściwości. W ten sposób jabłko może mieć pamięć o róży poprzez wspólną własność Czerwieni. Te dwa stają się powiązane, nawet jeśli być może nigdy nie doświadczyłeś jabłka i róży razem (zgodnie ze Stowarzyszeniem przez przyleganie).
w badaniach nad pamięcią ludzką stwierdzono efekt przylegania w badaniach wolnej pamięci. Analizy danych wolnego przywoływania wskazują, że istnieje zazwyczaj największa liczba przejść +/- 1 między słowami, co sugeruje, że osoba jest bardziej skłonna do przywoływania słów razem, które są bliżej siebie na liście. Jest to pokazane na wykresie prawdopodobieństwa odpowiedzi warunkowej jako funkcji opóźnienia, zapoczątkowanej przez dr Michaela Kahana. Prawdopodobieństwo przywołania (oś y) jest wykreślane w stosunku do opóźnienia lub separacji między następnie przywołanymi słowami. Na przykład, jeśli dwa elementy A i B są uczone razem, po połączeniu z B, A jest pobierane i odwrotnie ze względu na ich czasową zbieżność, chociaż będzie silniejsze skojarzenie do przodu (Po połączeniu z A, B jest przywoływane).
efekt przylegania wydaje się względnie stały i przewiduje się, że będzie miał długoterminowe skutki zgodnie z modelem kontekstu czasowego zaproponowanym przez Howarda i Kahana. Model ten wyjaśnia efekt przylegania w następujący sposób: kiedy element jest prezentowany, aktywuje kontekst czasowy, który był aktywny, gdy element był pierwotnie badany. Ponieważ konteksty sąsiednich elementów nakładają się na siebie, a nakładanie się zwiększa się wraz ze zmniejszającym się opóźnieniem między elementami, powstaje efekt przylegania. Efekt przylegania został nawet znaleziony między elementami z różnych list, chociaż spekulowano, że elementy te mogą być po prostu intruzami.
Kiedy jedna powiązana pamięć, grupa powiązanych wspomnień lub cała linia powiązanych wspomnień staje się zagruntowana, jest to znane jako aktywacja rozprzestrzeniająca.
w kondycjonowaniu contiguity odnosi się do tego, w jaki sposób wzmacniacz jest związany z zachowaniem. Im większa zbieżność między zdarzeniami, tym większa siła relacji behawioralnej.
teoria zbieżności Edwina Raya Guthriego zajmuje się ruchami wzorzystymi.