ludy tubylcze żyją w tym rejonie od tysięcy lat . Dębowe kopce poza Clarksburg zostały stworzone przez budowniczych kopców Kultury Hopewell między 1 A 1000 C. E.
pierwszym znanym Nie-rdzennym gościem na obszarze, który później stał się Clarksburg był John Simpson, Traper, który w 1764 roku zlokalizował swój obóz na rzece West Fork naprzeciwko ujścia Elk Creek na około 39°16’53″N 80°21’05″W / 39.28128°N 80.35145°w (39.28128 ° N 80.35145 ° w). 39.28128, -8035145)
osadnictwo i wczesna historiaedytuj
już w 1772 r.osadnicy zaczęli zdobywać ziemie w pobliżu miejsca, gdzie obecnie stoi Clarksburg, i budować chaty. W 1773 roku Major Daniel Davisson (1748-1819) zajął 400 akrów (1,6 km2), na których obecnie znajduje się główna część miasta. Do 1774 roku w pobliżu dzisiejszego Clarksburga osiedlili się: Daniel Davisson, Obadiah Davisson (ojciec Daniela), Amaziah Davisson (wujek Daniela), Thomas, John i Matthew Nutter, Samuel i Andrew Cottrill (bracia), Sotha Hickman i Samuel Beard. Niewątpliwie inne znajdowały się na tych gruntach publicznych, o których nie prowadzono żadnych oficjalnych zapisów.Zgromadzenie Ogólne Wirginii zatwierdziło miasto Clarksburg w 1785 roku. Obecnie miasto jest nazwane na cześć generała George ’ a Rogersa Clarka, który prowadził wiele wypraw przeciwko Brytyjczykom i Indianom podczas wojen indyjskich i wojny Rewolucji Amerykańskiej, w tym strategicznie krytycznego zdobycia Fortu Vincennes, obecnie w stanie Indiana, w 1778 roku.
zgodnie z propozycją prezydenta George ’ a Washingtona, Zgromadzenie Ogólne zatwierdziło również drogę z Winchester w stanie Wirginia do Morgantown w 1786 roku, a odgałęzienie tej drogi (która kilkadziesiąt lat później stała się północno-zachodnim Turnpike) wkrótce rozpocznie się przez Clarksburg w kierunku małej rzeki Kanawha (która wpada do rzeki Ohio w Parkersburg). W 1787 Zgromadzenie Ogólne Wirginii zatwierdziło Akademię Randolpha w Clarksburgu, prywatną szkołę prowadzoną przez ks. George ’ a Towersa i pierwszą na zachód od Alleghenies. Jednakże, chociaż wielu tutaj, w XIX wieku, chciało, aby droga krajowa na zachód podążała ścieżką McCullocha (ulepszenia rozpoczynające się po formalnym założeniu Northwestern Turnpike company przez Zgromadzenie Ogólne Wirginii w 1827 roku), Kongres zezwolił na budowę łatwiejszej trasy (ścieżka Nemacolina) przez Maryland i Wheeling, która została otwarta w 1818 roku.
budowa pierwszego Sądu Hrabstwa Harrison rozpoczęła się w Clarksburgu w 1787 roku. Po tym budynku powstały cztery coraz większe dworki; ostatnia z nich została ukończona w 1932 roku. Pierwszy dom Sądowy stał na północno-wschodnim rogu drugiej i głównej ulicy; Więzienie stało po przeciwnej stronie głównej ulicy, w pobliżu miejsca, w którym obecnie stoi Kościół Prezbiteriański.
stosunkowo słaby transport spowolnił rozwój Północno-Zachodniej Wirginii, więc abonenci w Winchester, Romney, Kingwood, Clarksburg, Parkersburg i innych miastach w trasie spowodowały budowę Northwestern Turnpike. Podczas gdy droga płatna zwiększyła rozwój wokół Clarksburga w 1830 roku, wykorzystała również stosunkowo anachroniczny model. Mimo to, Randolph Academy została zrównana z ziemią i zastąpiona przez Northwestern Academy w 1841 roku, rok po rozpoczęciu stage coach service pomiędzy Clarksburg i Parkersburg nad rzeką Ohio. Rozwój clarksburga zwiększył się dekadę później ze względu na nowe technologie i dalsze subskrypcje. Kolej Baltimore i Ohio dotarła do Clarksburga Z Grafton w 1856 roku.
dwa zabytkowe budynki współczesnego miasta pochodzą z tej przedwojennej epoki. Stealey-Goff – Vance House, obecnie własność Harrison County Historical Society, został zbudowany w 1807 roku, rozbudowany w 1891 roku i wpisany na listę National Register of Historic Places w 1979 roku. Waldomore został zbudowany od 1839 roku, służył jako Clarksburg Public Library w latach 1931-1976 (kiedy wybudowano nowy budynek obok dla większości kolekcji), i dodany do Krajowego Rejestru w 1978 roku.
Civil WarEdit
podczas konwencji secesji w Wirginii w 1861 roku obaj delegaci Hrabstwa Harrison początkowo sprzeciwiali się secesji, chociaż delegaci (i przyszli USA. Kongresmen) Benjamin Wilson wstrzymał się od głosu końcowego (który zatwierdził dekret secesji). Jego drugi delegat, John S. Carlile, został liderem Konwencji Wheeling, która doprowadziła do utworzenia przywróconego rządu Wirginii podczas wojny secesyjnej (podczas której Carlile pełnił funkcję senatora USA), a ostatecznie utworzenia stanu Wirginia Zachodnia. Natomiast konfederacki generał Stonewall Jackson urodził się w Clarksburgu w 1824 roku.
obywatele Clarksburga również odzwierciedlali ten podział. Generał McClellan założył swoją kwaterę w pobliżu Clarksburga aż do pierwszej bitwy pod Bull Run. Linia B&o uczyniła z Clarksburga ważną bazę zaopatrzeniową Unii przez cały czas wojny, liczącą w mieście ponad 7000 żołnierzy. Stał się celem konfederackich najeźdźców, ale żaden nie dotarł do miasta, zamiast tego uderzając na okoliczne tereny z mniejszą liczbą obrońców. Najbliższy, najbardziej znany (i odnoszący znaczące sukcesy) najazd, najazd Jones-Imboden w kwietniu i maju 1863 roku, miał utrudnić uznanie Wirginii Zachodniej (która stała się 35.stanem Unii w czerwcu 1863 roku).
powojenna industrializacja
w 1877 roku Clarksburg stał się jednym z trzech miast, z których wyborcy Wirginii Zachodniej wybierali nową stolicę stanu. Pomimo stosunkowo centralnej lokalizacji i wczesnej przewagi, zajął drugie miejsce; Charleston, Wirginia Zachodnia stała się i pozostaje stolicą stanu.
w tym czasie Clarksburg zyskał pewien przemysł i produkcję, szczególnie związaną ze szkłem i węglem. Miasto rozwijało się powoli, ale systematycznie, a Usługi szybko rosły. Funkcjonujący do dziś budynek Despard został wybudowany w 1870 roku. W połowie lat 80. XX wieku w Clarksburgu rozpoczął działalność pierwszy w stanie, ale w 1884 roku jego syn Edwin Maxwell (1825-1903; kandydat Republikanów) przegrał wybory, by zostać gubernatorem Wirginii Zachodniej. W 1887 r. Clarksburg wybudował pierwsze sześć mil wodociągów; w 1889 r. ulice w centrum miasta zostały oświetlone elektrycznością. Niemniej jednak, pod koniec lat 90., gość nazwał Clarksburg ” sennym, pokrytym mchem miastem.”
rozkwit Clarksburga rozpoczął się na przełomie wieków wraz ze wzrostem produkcji węgla i szkła. Liczba mieszkańców wzrosła z 4050 w 1900 roku do 27 869 w 1920 roku, częściowo dlatego, że w 1917 roku zaanektowała wcześniej niezależne okoliczne społeczności Adamston, Stealey, North View i Broad Oaks. Populacja mogła osiągnąć 35 000 w 1929 roku, przed Wielkim Kryzysem.
w 1894 roku powstał Hotel kupiecki, najwspanialszy obiekt do tej pory. Wiele budynków w historycznej dzielnicy Clarksburg Downtown pochodzi z tej epoki. W 1900 roku zainstalowano pierwsze linie kanalizacyjne, a ulice główna i Szczupakowa zostały wyłożone cegłą. W 1901 otwarto pierwszy w mieście trolejbusowy ruch towarowy (przestał działać w 1947). Merchants Smith, Brown and Company wybudowali w 1890 roku dom towarowy. Northwestern Academy została zburzona w 1894 roku i wzniesiono szkołę Towers School (która stała się szkołą średnią miasta). Merchants National Bank wybudował w 1894 roku budynek, który później stał się bankiem Wspólnoty. Najstarszy Bank clarksburga, Empire National Bank, zbudował siedmiopiętrową siedzibę w 1907 roku. Inne znaczące budynki to Goff Building (1911), Municipal Building (1888), Waldo Hotel (1901-1904), Robinson Grand (1912, 1940), Harrison County Courthouse (1931-1932), U. S. Post Office (1932), Masonic Temple (1911-1914), First United Presbyterian Church (1894) i First Methodist Church (1909, 1956)..
Samochód dotarł do Clarksburga w 1902 roku, a technologia ta sprzyjała dalszemu rozwojowi. W 1928 roku przez Clarksburg wytyczono trasę U. S. Route 50. USA Autostrada międzystanowa nr 79 została otwarta w 1979 roku i połączyła Clarksburg z Charleston oraz Pensylwanią. W 1924 roku Clarksburg zorganizował paradę dla swojego „rodzimego syna”, Johna W. Davisa, który stał się” czarnym koniem „kandydatem Demokratów na prezydenta (ale przegrał) z urzędującym Republikaninem Calvinem Coolidge’ em. W następnym roku Republikanin i były Sekretarz Rolnictwa USA Howard M. Gore został gubernatorem Wirginii Zachodniej. W 1920 roku Clarksburg Melville Davisson Post (1869-1930) mógł być najlepiej opłacanym autorem w kraju, pisząc 17 powieści, w tym postacie Randolpha Masona i wuja Abnera i nominowany do Literackiej Nagrody Nobla, ale nie wygrywając.
wraz z rozpoczęciem Wielkiego Kryzysu Bank Farmers Bank został zamknięty w 1929 roku, a Bank of West Virginia (otwarty w 1869 roku) upadł w 1933 roku. Liczba ludności clarksburga spadła do 30 579 do 1940 roku, a wraz z upływem dekady liczba ludności spadła do 30 579. Były Gubernator. Gore pełnił funkcję Państwowego komisarza rolnictwa (1931-33), a później komisarza Służby Publicznej (1941-47).
jednak Clarksburgowi udało się uniknąć zarazy miejskiej i zachować znaczną część architektury, którą zyskał podczas „lat boomu”. Nadal jest czwartym co do wielkości miastem Wirginii Zachodniej. West Virginia Preservation Alliance, pierwszy stan, został utworzony w Clarksburgu w 1981 roku.
milicja Góralskaedytuj
11 października 1996 roku siedmiu mężczyzn mających powiązania z milicją góralską, lokalną antyrządową grupą paramilitarną, zostało aresztowanych pod zarzutem spiskowania w celu wysadzenia w powietrze kompleksu Federalnego Biura Śledczego ds. Podczas gdy członkowie grupy składali duże ilości materiałów wybuchowych i czapek wybuchowych, lider milicji Floyd Raymond Looker uzyskał plany placówki FBI od strażaka z Clarksburga. Plastikowe Materiały wybuchowe zostały skonfiskowane przez funkcjonariuszy organów ścigania w pięciu lokalizacjach w Zachodniej Wirginii, Pensylwanii i Ohio. Looker został aresztowany po zorganizowaniu sprzedaży planów za 50 000 dolarów tajnemu agentowi FBI, którego uważał za przedstawiciela międzynarodowej grupy terrorystycznej. W 1998 roku Looker został skazany na 18 lat więzienia. Dwóch innych oskarżonych zostało skazanych za ładunki wybuchowe, a strażak dostał rok więzienia za dostarczenie planów.