w 1645 roku w Nowej Francji powstała nowa grupa społeczna: coureurs de bois. Mimo, że było ich jeszcze niewiele, kurierzy de bois stali się później istotnym elementem w handlu futrami. W 1660 roku w regionie Wielkich Jezior było od 500 do 800 coureurs de bois.
w pierwszych dniach kolonizacji to rdzenni mieszkańcy udali się do Francuzów na ich punkty handlowe w Dolinie św. Wawrzyńca. Ale z czasem coraz więcej Francuzów zamierzało zobaczyć rdzennych mieszkańców, aby handlować bezpośrednio z nimi. Ci Francuzi byli nazywani „coureurs de bois”.
kim oni byli?
coureurs de bois byli stosunkowo młodymi mężczyznami, zwykle w wieku od 20 do 30 lat, którzy nie bali się niebezpieczeństwa ani wysiłku fizycznego. Zazwyczaj wyruszają wiosną, podróżując kajakami z korą wypełnionymi towarami do „górnego kraju”regionu Wielkich Jezior. Nie powrócili aż do jesieni. Coureurs de bois wymienili się. Innymi słowy, używali towarów jako rodzaju waluty do wymiany na futra rdzennych mieszkańców. Niektórzy odbyli tylko kilka podróży handlowych, zanim osiedlili się na działce, podczas gdy inni uczynili to swoim sposobem na życie.
