Group livingEdit
Macaques live in social groups that contain three to 20 females, their offspring, and one or many males. Grupy zwykle mają mniej samców niż samic. W grupach społecznych makaków widoczna jest wyraźna hierarchia dominacji wśród samic. Szeregi te pozostają stabilne przez całe życie samicy, a także mogą być utrzymywane przez pokolenia matrylinearne. Samice mają najwyższy wskaźnik urodzeń w wieku około 10 lat i całkowicie przestają rodzić młode w wieku 24 lat.
grupy społeczne makaków są żeńskie, co oznacza, że samce rozproszą się w czasie dojrzewania. Tak więc związek Grupowy wydaje się średnio niższy niż w porównaniu z matrylinami. Większa różnica w pokrewieństwie występuje podczas porównywania linii o wysokiej randze do linii o niższej randze, przy czym osoby o wyższej randze są ze sobą bliżej spokrewnione. Dodatkowo, grupy rozpraszających się mężczyzn urodzonych w tych samych grupach społecznych wykazują szereg powiązań, czasami wydają się być braćmi, podczas gdy innym razem wydają się być niezwiązani.
oprócz hierarchii dominacji matrylinearnej istnieją również rankingi dominacji męskiej. Samce alfa mają większą częstotliwość krycia w porównaniu z ich podrzędnymi. Większy sukces wynika częściowo z jego zwiększonego dostępu do samic, a także z preferencji samic samca alfa w okresach maksymalnej płodności. Chociaż samice preferują samce alfa, wykazują rozwiązłe zachowanie. Poprzez to zachowanie, samice ryzykują pomoc w wychowaniu potomstwa nonalpha, ale korzystają na dwa konkretne sposoby, zarówno w odniesieniu do agresywnego zachowania. Po pierwsze, zmniejszoną wartość umieszcza się na jednej kopulacji. Ponadto ryzyko dzieciobójstwa jest zmniejszone z powodu niepewności ojcostwa.
zwiększenie liczebności grupy prowadzi do zwiększonej konkurencji i energii przeznaczanej na poszukiwanie surowców, a w szczególności żywności. Co więcej, narastają napięcia społeczne, a rozpowszechnienie zmniejszających napięcie interakcji, takich jak uwodzenie społeczne, spada w przypadku większych grup. Tak więc życie grupowe wydaje się być utrzymywane wyłącznie ze względu na bezpieczeństwo przed drapieżnictwem.
Grupa żyjąca we wszystkich gatunkach jest zależna od tolerancji innych członków grupy. U krabożernych makaków musi dojść do udanego życia grup społecznych utrzymujących pozakonfliktowe rozstrzygnięcie. Zwykle osoby mniej dominujące tracą na rzecz osoby wyższej rangi, gdy pojawia się konflikt. Po zakończeniu konfliktu osoby o niższej randze mają tendencję do większego strachu przed zwycięzcą konfliktu. W jednym z badań widać to na podstawie zdolności do wspólnego picia wody. Obserwacje postkonfliktowe pokazały rozłożony czas pomiędzy tym, kiedy dominujący osobnik zaczyna pić, a podwładny. Długoterminowe badania ujawniają, że luka w czasie picia zamyka się, gdy konflikt przenosi się dalej w przeszłość.
uwodzenie i wsparcie w konflikcie wśród naczelnych uważane jest za akt wzajemnego altruizmu. W przypadku krabożernych makaków przeprowadzono eksperyment, w którym osobnikom dano możliwość wzajemnego pielęgnowania się w trzech warunkach: po uwodzeniu przez drugiego, po uwodzeniu drugiego i bez uprzedniego uwodzenia. Po uwodzeniu osoba, która otrzymała uwodzenie, była znacznie bardziej skłonna do wspierania swojego groomera niż osoba, która wcześniej nie zadbała o tę osobę. Wyniki te wspierają wzajemną teorię altruizmu u makaków długoogonowych.
Makaki Krabożerne wykazują dwie z trzech form sugerowanego postkonfliktowego zachowania. W badaniach zarówno w niewoli, jak i na dziko, małpy wykazywały pojednanie lub wzajemną interakcję między dawnymi przeciwnikami, a przekierowanie lub agresywne działanie w stosunku do trzeciego osobnika. Pocieszenia nie zaobserwowano w żadnym przeprowadzonym badaniu.
u krabożernych makaków, które pełniły rolę agresora, odnotowano Postkonfliktowy lęg. Po konflikcie wewnątrz grupy agresor wydaje się drapać się w wyższym tempie niż przed konfliktem. Chociaż zachowanie drapania nie może być definitywnie określane jako niespokojne zachowanie, dowody sugerują, że tak jest. Drapanie agresora znacznie zmniejsza się po pojednaniu. Sugeruje to, że pojednanie, a nie Właściwość konfliktu, jest przyczyną zmniejszenia zachowań drapaczy. Chociaż wyniki te wydają się sprzeczne z intuicją, niepokój agresora wydaje się mieć podstawę w ryzyku rujnowania współpracy z przeciwnikiem.
Kin altruizm i spiteEdit
Odtwórz media
w badaniu grupa krabożernych makaków otrzymała własność obiektu spożywczego. Nic dziwnego, że dorosłe samice preferowały własne potomstwo pasywnie, ale preferencyjnie, umożliwiając im pożywianie się przedmiotami, które trzymały. Kiedy Młode były w posiadaniu obiektu, matki okradały je i zachowywały się agresywnie w stosunku do własnego potomstwa w porównaniu z innymi młodymi. Obserwacje te sugerują, że bliskość wpływa na zachowanie własności, ponieważ krewni matki są średnio bliżej niej. Gdy dany jest obiekt nieżywnościowy i dwóch właścicieli, z których jeden jest krewnym, a drugi nie, rywal wybierze starszego osobnika do ataku niezależnie od pokrewieństwa. Choć hipoteza pozostaje taka, że relacje matka-młodociany mogą ułatwić społeczne uczenie się własności, połączone wyniki wyraźnie wskazują na agresję wobec jednostki najmniej zagrożonej.
przeprowadzono badanie, w którym podano pokarm 11 kobietom. Następnie dano im możliwość dzielenia się jedzeniem z krewnymi lub nonkinami. Hipoteza altruizmu kin sugeruje, że matki wolą dawać jedzenie swojemu potomstwu. Jednak osiem z 11 kobiet nie rozróżniało między krewnymi a nonkinami. Pozostała trójka dała więcej jedzenia swoim krewnym. Wyniki sugerują, że nie był to dobór krewnych, ale zamiast tego, że napędzał preferencyjnie krewnych karmiących. Wynika to z obserwacji, że żywność była podawana krewnym przez znacznie dłuższy okres czasu niż to konieczne. Korzyść dla matki jest zmniejszona z powodu mniejszej dostępności żywności dla siebie, a koszt pozostaje wielki dla nonkin z powodu nie otrzymania żywności. Jeśli te wyniki są poprawne, makaki krabożerne są unikalne w królestwie zwierząt, ponieważ wydają się nie tylko zachowywać się zgodnie z teorią doboru krewnych, ale także działać złośliwie wobec siebie.
Reprodukcjaedit
Po okresie ciąży trwającym 162-193 dni samica rodzi jedno niemowlę. Waga niemowlęcia przy urodzeniu wynosi około 320 g (11 uncji). Niemowlęta rodzą się z czarnym futrem, które po około trzech miesiącach życia zaczyna zmieniać się w szary lub czerwonawo-brązowy odcień (w zależności od podgatunku). Ten płaszcz porodowy może wskazywać innym status niemowlęcia, a inni członkowie grupy traktują niemowlęta z troską i spieszą się do obrony, gdy są w trudnej sytuacji. Imigranci czasami zabijają niemowlęta nie własne, aby skrócić odstępy między narodzinami. Samice wysoko postawione czasami porywają niemowlęta samic niżej postawionych. Porwania te mogą doprowadzić do śmierci niemowląt, ponieważ druga kobieta zwykle nie jest w okresie laktacji. Młody młodociany przebywa głównie z matką i krewnymi. Wraz z wiekiem osobniki młodociane stają się bardziej peryferyjne w grupie. Tutaj grają razem, tworząc kluczowe więzi, które mogą im pomóc, gdy opuszczą swoją grupę urodzeniową. Mężczyźni, którzy emigrują z partnerem, odnoszą większe sukcesy niż ci, którzy odchodzą sami. Młode kobiety pozostają jednak w grupie i zostają wcielone do matrycy, w której się urodziły.
samce krabożernych makaków pielęgnują samice, aby zwiększyć szanse na krycie. Samica częściej angażuje się w aktywność seksualną z mężczyzną, który niedawno ją zadbał, niż z takim, który nie.
DietEdit
pomimo swojej nazwy Makak jedzący kraby zazwyczaj nie spożywa krabów jako głównego źródła pożywienia., jest oportunistycznym wszystkożercą, żywiącym się różnymi zwierzętami i roślinami. Chociaż owoce i nasiona stanowią 60-90% jego diety, żywi się również liśćmi, kwiatami, korzeniami i korą. Czasami żeruje na kręgowcach, w tym pisklętach ptaków, gniazdujących samicach ptaków, jaszczurkach, żabach, rybach, bezkręgowcach i ptasich jajach. W Indonezji stał się biegłym pływakiem i nurkiem dla krabów i innych skorupiaków na bagnach namorzynowych. W Bukit Timah w Singapurze jego dieta składa się z 44% owoców, 27% substancji zwierzęcej, 15% kwiatów i innych substancji roślinnych oraz 14% żywności dostarczanej przez ludzi.
Makak krabożerny wykazuje szczególnie niską tolerancję na połykanie nasion. Pomimo niezdolności do trawienia nasion, wiele naczelnych o podobnej wielkości połyka duże nasiona, do 25 mm (0,98 cala) i po prostu wypróżnia je w całości. Makak jedzący kraby wypluwa nasiona, jeśli są większe niż 3-4 mm (0,12-0,16 cala). Ta decyzja o pluciu nasion jest uważana za adaptacyjną; unika wypełniania żołądka małpy marnotrawnymi, wielkogabarytowymi nasionami, których nie można wykorzystać do energii. Może również pomóc roślinom poprzez dystrybucję nasion na nowe obszary: makaki krabożerne jedzą duriany, takie jak Durio graveolens i D. zibethinus, i są głównym dyspergatorem nasion dla tych ostatnich gatunków.
chociaż Makak krabożerny jest ekologicznie dobrze przystosowany i nie stanowi zagrożenia dla stabilności populacji gatunków drapieżnych w swoim rodzimym zasięgu, na obszarach, gdzie nie jest rodzimy, może stanowić znaczne zagrożenie dla bioróżnorodności. Niektórzy uważają, że Makak krabożerny jest odpowiedzialny za wyginięcie ptaków leśnych, zagrażając krytycznym obszarom lęgowym, a także zjadając jaja i pisklęta zagrożonych ptaków leśnych.
Makak krabożerny może stać się synantropem, żyjącym z zasobów ludzkich. Żywi się na polach uprawnych młodym suchym ryżem, liśćmi manioku, owocami kauczuku, roślinami taro, kokosami, mango i innymi uprawami, często powodując znaczne straty dla lokalnych rolników. We wsiach, miasteczkach i miasteczkach często pobiera żywność z pojemników na śmieci i stosów śmieci. Może nie bać się ludzi w tych warunkach, co może prowadzić do tego, że makaki bezpośrednio zabierają ludziom żywność, zarówno biernie, jak i agresywnie.
użycie Narzędziuedit
w Tajlandii i Mjanmie makaki krabożerne używają kamienne narzędzia do otwierania orzechów, ostryg i innych małży oraz różnego rodzaju ślimaków morskich (neryty, Murzynki, trochidy itp.) wzdłuż wybrzeża Morza Andamańskiego i wysp przybrzeżnych.
Innym przykładem użycia narzędzi jest mycie i pocieranie żywności, takiej jak słodkie ziemniaki, korzenie manioku i liście papai przed spożyciem. Makaki jedzące kraby albo moczą te pokarmy w wodzie, albo przecierają je dłońmi, jakby je czyściły. Obierają również słodkie ziemniaki, używając siekaczy i kłów. Nastolatki wydają się nabywać te zachowania poprzez obserwacyjne uczenie się starszych osób.