w teatrze i filmie cyklorama (w skrócie cyc w Stanach Zjednoczonych) to duża kurtyna lub ściana, często wklęsła, umieszczona z tyłu apsydy. Często otacza lub częściowo zamyka scenę, tworząc tło. Został spopularyzowany w niemieckim Teatrze XIX wieku i nadal jest powszechnie używany w teatrach na całym świecie. Może być wykonana z niebielonego płótna (większe wersje) lub muślinu (mniejsze wersje), wypełnionego scrim (spopularyzowanego na Broadwayu w XX wieku) lub bezszwowego przezroczystego plastiku (często określanego jako „Opera Plastic”). Tradycyjnie jest zawieszony przy 0% pełności (płaski). Jeśli to możliwe, jest rozciągany po bokach i obciążany na dole, aby stworzyć płaską i równą powierzchnię. Ponieważ szwy mają tendencję do przerywania gładkiej powierzchni cykloramy, zwykle jest ona zbudowana z bardzo szerokiego materiału.
w fotografii cykloramy lub cykle odnoszą się również do zakrzywionych tła, które są białe, aby stworzyć iluzję braku tła, lub zielone, aby uzyskać kolorystykę.
cyklorama nieskończoności (spotykana szczególnie w studiach telewizyjnych i filmowych) to cyc, który płynnie zakrzywia się na dole, aby sprostać podłodze studia, tak że przy starannym oświetleniu i bez narożników można osiągnąć iluzję, że podłoga studia trwa do nieskończoności.
Cykloramy są często używane do tworzenia iluzji nieba na scenie. Zmieniając sprzęt, intensywność, kolor i wzory, projektant oświetlenia może osiągnąć wiele różnych wyglądów. Cyklorama może być oświetlona z przodu lub, jeśli jest wykonana z półprzezroczystego i bezszwowego materiału, Podświetlana bezpośrednio lub pośrednio z dodatkiem białej kropli „bounce”. Aby uzyskać iluzję dodatkowej głębi, często pożądaną, jeśli odtworzy się niebo, cykloramę można sparować z tłem „sharkstooth scrim”. Ciemna lub czarna siatka, pochłaniając obce światło, które jest zwykle odbijane od podłogi sceny, może dodatkowo uzyskać głębsze kolory na cykloramie. Cykloramy są również często podświetlane podczas koncertów tanecznych, aby dopasować się do nastroju piosenki.
czasami cyce mogą być malowane dekoracyjną lub obrazkową sceną, aby pasowały do konkretnego przedstawienia; są one zwykle określane jako tła.