niedowidzenie, powszechnie znane jako „leniwe oko”, jest neurorozwojowym stanem widzenia, który rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie, zwykle przed ósmym rokiem życia.
leniwe oko rozwija się, gdy jedno oko nie jest w stanie osiągnąć normalnej ostrości wzroku, powodując niewyraźne widzenie w dotkniętym oku, nawet z okularami korekcyjnymi. Stan ten często objawia się również słabą percepcją głębi i trudnościami w czytaniu.
według badań niedowidzenie dotyka do 1 na 33 populacji— oznacza to, że do 10 milionów ludzi w USA może mieć leniwe oko.
niedowidzenie jest najbardziej rozpowszechnionym neuro-rozwojowym stanem widzenia, który wpływa na widzenie do trzech procent populacji. Podczas gdy stan zazwyczaj prezentuje się we wczesnym dzieciństwie, leniwe oko może rozwijać się później w życiu, jak również.
Znajdź lekarza okulisty katalog zawiera listę lekarzy okulistów w Twojej okolicy, którzy mają doświadczenie w leczeniu niedowidzenia i leniwych oczu.
co powoduje niedowidzenie?
niedowidzenie jest diagnozowane, gdy połączenia nerwowe między leniwym okiem a mózgiem zostały naruszone. Zdrowe połączenie oko-mózg można porównać do wielopasmowej autostrady-oko wysyła sygnały wizualne do mózgu w celu interpretacji, a mózg wysyła sygnały z powrotem do oka, aby umożliwić jasne widzenie.
jednak w przypadku niedowidzenia „autostrada” nie działa jako droga wielopasmowa z powodu rozłączenia dróg wzrokowych. Dlatego połączenie między mózgiem a leniwym okiem może wyglądać podobnie do jednopasmowej ulicy, a nawet ścieżki spacerowej.
czy jest krytyczny okres w niedowidzeniu?
„krytyczny” okres rozwoju wzroku rozpoczyna się od urodzenia i trwa do około szóstego roku życia— kiedy szybko rozwija się dojrzewanie nerwów łączących mózg i oczy. W tym czasie wszystko, co zakłóca to nowe unerwienie, może powodować leniwe oko, ponieważ uniemożliwia jednoczesne używanie obu oczu razem (widzenie obuoczne), co może spowodować całkowite stłumienie jednego oka.
czynniki ryzyka
czynniki związane ze zwiększonym ryzykiem leniwego oka obejmują:
- przedwczesny poród
- mała masa urodzeniowa
- historia rodzinna leniwego oka
- opóźnienia rozwojowe
Warunki widzenia, które mogą powodować leniwe oko
- niedowidzenie refrakcyjne jest najczęstszą formą niedowidzenia. Można go podzielić na dwa typy:
- Izoametropia jest znacznie wysoką, ale jednakową recepturą optyczną w obu oczach.
- Anizometropia to znacząca różnica w recepturze okularów (tj. krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm) między obojgiem oczu.
- stały zez to stały zauważalny obrót jednego oka w dowolnym kierunku. Najczęściej występuje wewnętrzny obrót oka (esotropia). Niedowidzenie wynikające ze zeza może być łatwiejsze do wykrycia, ponieważ zauważalne oko włączyć alarmy do problemu widzenia.
- niedrożność oka może wynikać z jakiegokolwiek fizycznego zablokowania wzroku, takich jak zaćma, uraz, opadanie powiek (opadanie powiek) lub zablokowany kanał łzowy.
wrodzone zaburzenia i niedobór witaminy A są mniej powszechnymi przyczynami leniwego oka.
leniwe oko może rozwinąć się w wyniku warunków wymienionych powyżej, jednak prawdziwą przyczyną leniwego oka jest reakcja w mózgu, zwana supresją.
supresja występuje, gdy mózg aktywnie ignoruje wszystkie informacje wzrokowe pochodzące z jednego oka, aby uniknąć rozmazanego lub podwójnego widzenia (podwójne widzenie). Tłumienie może powodować poważne konsekwencje, i może prowadzić do kolei oczu, znany również jako zeza.
objawy leniwego oka
rodzice i dzieci często mają trudności z rozpoznaniem leniwego oka, ponieważ choroba zwykle rozwija się w jednym oku i może nie występować z zauważalną kolejnością oka. Ponadto dzieci zazwyczaj uczą się, jak ignorować leniwe oko i kompensować za pomocą drugiego oka.
dlatego ważne jest, aby zaplanować badanie wzroku, jeśli zauważysz którykolwiek z następujących objawów:
- zamykanie jednego oka lub mrużenie oczu
- częste pocieranie oczu
- słaba koordynacja oko-ręka
- często potknięcia lub skłonność do wypadków
- słaba percepcja głębi
- trudności z delikatnymi ruchami oczu
- zmniejszona szybkość czytania i rozumienie
- słabe umiejętności skupiania oczu lub niezdolność do podążania za obiektem tylko oczami
- zezowaty wygląd
- nietypowe ruchy oczu, takie jak migotanie lub mruganie
skontaktuj się z lekarzem okulistą w pobliżu, aby zdiagnozować i wyleczyć leniwe oko dziecka, aby miało jasne i wygodne widzenie.
Jak rozpoznaje się leniwe oko?
kompleksowe badania oczu są wysoce zalecane dla wszystkich niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym, aby potwierdzić zdrowy rozwój wzroku i wykluczyć wszelkie schorzenia oczu.
Ponadto, jeśli w rodzinie występuje leniwe oko, ważne jest, aby dziecko było regularnie badane, ponieważ leniwe oko może być chorobą dziedziczną.
specjalne testy są używane podczas badań oczu, aby ocenić zarówno ostrość wzroku, jak i umiejętności widzenia każdego oka— umożliwiając lekarzowi zdiagnozowanie choroby, takiej jak leniwe oko.
testy umiejętności wzrokowych pozwalają lekarzowi ocenić, jak dobrze każde oko działa indywidualnie i zidentyfikować skuteczne połączenie oko-mózg.
przygotuj się, że podczas badania lekarz może podać krople rozszerzające do oczu dziecka, aby umożliwić lepszy widok wewnętrznych struktur ocznych. Te krople do oczu tymczasowo zacierają wzrok dziecka i mogą przez kilka chwil szczypać. Mimo, że są niewygodne, krople są niezwykle skutecznym sposobem wykrywania istnienia leniwego oka lub innych poważnych schorzeń oczu.
terapia wzroku dla leniwego oka
terapia wzroku jest skuteczną metodą leczenia niedowidzenia.
wykazano, że terapia wzroku znacznie poprawia umiejętności wizualne leniwego oka poprzez ponowne szkolenie układu wzrokowego.
dzięki terapii wzroku dwoje oczu zostanie przeszkolonych do współpracy w celu uzyskania wyraźnego i wygodnego widzenia obuocznego.
niektóre programy terapii wzroku w leczeniu niedowidzenia mogą obejmować:
- zakwaterowanie (ogniskowanie)
- fiksacja (spojrzenie wzrokowe)
- Saccades (przełączanie ostrości oka, „skoki oka”)
- zajęcia (śledzenie oczu)
- umiejętności przestrzenne (koordynacja oko-ręka)
- Stereopsis (widzenie 3D)
ostatnie badania Pediatric Eye Disease Investigator Group (PEDIG) obaliły długo utrzymywane przekonanie, że najskuteczniejszym leczenie leniwego oka polega na pełnoetatowym łataniu oczu i codziennym podawaniu kropli atropiny.
badania te wykazały, że łatanie tylko przez kilka godzin dziennie i obejmujące aktywną terapię wzroku jest tak samo skuteczne jak łatanie w pełnym wymiarze godzin. Badania te zrewolucjonizowały zgodność pacjenta i zadowolenie z leczenia.
czy terapia wzroku jest skuteczna u osób dorosłych z leniwym okiem?
ostatnie badania wykazały, że ścieżki nerwowe mózgu mogą być wzmocnione w każdym wieku— oznacza to, że leniwe oko może być faktycznie leczone w każdym wieku, nawet w wieku dorosłym. Terapia wzroku dla dorosłych może być bardzo skuteczna, ale może potrwać dłużej, aby osiągnąć optymalne rezultaty. Oczywiście, im wcześniej stan zostanie zdiagnozowany, tym lepszy jest zwykle wynik.
ostatni krok do sukcesu
jeśli u dziecka zdiagnozowano leniwe oko, lekarz okulista prawdopodobnie zaleci spersonalizowany program terapii wzroku, z łataniem oczu lub bez kropli atropiny.
terapia wzroku okazała się skuteczna w leczeniu leniwego oka i poprawie umiejętności wzrokowych niezbędnych do widzenia obuocznego.
umów się na spotkanie z lekarzem okulistą na pełne badanie oczu i przedyskutuj wszelkie pytania dotyczące leczenia niedowidzenia.