dziczyzna, (z łac. venatus, „polować”), mięso z każdego rodzaju Jelenia; pierwotnie termin odnosił się do każdego rodzaju jadalnej zwierzyny.
dziczyzna przypomina wołowinę i baraninę pod względem tekstury, koloru i innych ogólnych cech. Ma praktycznie taki sam skład chemiczny jak wołowina, ale jest mniej tłusty. Chuda pieczeń z dziczyzny, przed gotowaniem, zawiera wagowo około 75 procent wody, 20 procent białka i 2 procent tłuszczu; zawartość białka jest taka sama jak w przypadku chudego zadu wołowego.
jak większość zwierzyny, jelenie po zabiciu powinny być osuszone z krwi i pozostawione do ostygnięcia. Dziczyzna może być spożywana świeża, ale zwykle jest zawieszona w chłodnym miejscu przez trzy do pięciu dni, a często przez sześć do dziesięciu dni lub więcej, w celu starzenia się lub dojrzewania. Starzenie zwiększa czułość i smakowitość mięsa, szczególnie u starszych jeleni. Nogi, siodło, schab i polędwica są rzeźne na steki, kotlety lub kotlety, które najlepiej gotować tylko krótko i mogą być podawane z wieloma sosami i dekoracjami; mniej pożądane części zwierzęcia, takie jak ramię, trzon i pierś, są zwykle dobrze marynowane i są doskonałe do stosowania w gulaszach. Zobacz też: gra.