Efezjan 4: 1-6 Study Guide:Christian Priorities in Times of Crisis
przeczytaj Efezjan 4: 1-6
informacje o badaniu:
Jak zachować jedność z kimś, z kim się nie zgadzasz, gdy oboje podążacie za Jezusem?
można by pomyśleć, że największym zagrożeniem dla Kościoła w tej chwili jest wpływ wirusa na naszych członków lub efekt zamknięcia gospodarki, ale mylilibyśmy się. Największym zagrożeniem dla kościołów na całym świecie jest obecnie brak jedności. Wydarzenia takie jak te, których doświadczamy stają się punktem zapalnym dla podziału. Niezdolność do fizycznego gromadzenia się, radzenie sobie ze strachem i niepewnością jako naród oraz stresy związane z zakłóceniem życia są dla nas wielkimi wyzwaniami. Jednak sytuacje takie jak ta, w której jesteśmy, podkreślają tendencję do definiowania siebie przez kwestie drugorzędne. Zbyt łatwo jest pozwolić, aby opinie, polityka czy osobiste wybory stały się liniami podziału w ciele Chrystusa. Przyjaciele, chcemy zachęcić Was w tym przewodniku do czuwania i aktywnego dążenia do utrzymania jedności i miłości w ciele Chrystusa.
przyjrzyjmy się dwóm zasadom przewodnim, a następnie zbadajmy Efezjan 4: 1-6.
Po pierwsze, Biblia maluje piękny obraz jedności Kościoła w jego różnorodności. Zamiast ludzi, którzy są zasadniczo Podobni, gromadząc się razem, aby podkreślić swoją identyczność, Kościół składa się z ludzi, którzy bardzo różnią się od siebie pod względem pochodzenia, pochodzenia etnicznego, doświadczeń i zainteresowań. Nasza kultura gromadzi się wokół podobieństw związanych z myśleniem, takim jak etap życia, praca lub podobne zainteresowanie sportem lub hobby. Jednak Kościół gromadzi się wokół wiary w Jezusa jako czynnik jednoczący. Pismo Święte pokazuje nam to na wiele sposobów. Kościół jest opisany jako jedno ciało i wielu członków (1 Koryntian 12:12). Podobnie Efezjan 2.11-22 uczy nas, że dzieło krzyża może zjednoczyć nawet wrogie grupy w jedności i pokoju. Ten fragment bada, w jaki sposób poganie byli obcymi i obcymi dla Bożych obietnic; podobnie Żydzi byli aroganccy i trzymali się z dala od tych, którzy byli różni. Jednak Bóg powołał obie grupy do „domu Bożego” (Efezjan 2:19). Wreszcie, otrzymujemy przebłyski zgromadzonego kościoła w niebie, złożonego z ludzi z każdego pokolenia, języka i narodu (objawienie 7:9, Filipian 2:11). Piękny obraz jest tutaj, że wiara w Jezusa jest najbardziej jednoczącą siłą na świecie, łączy ludzi, którzy nie mają powodu, aby gromadzić się poza miłością do Boga i pragnieniem wzrastania w Chrystusie.
Po drugie, musimy zrozumieć, że jedność nie jest jednorodnością. Celem Boga nie jest, abyśmy wszyscy byli kopiami węgla. Jego celem jest to, że będziemy budować się nawzajem w miłości i wskazać siebie do Jezusa. Wszyscy dostajemy różne dary duchowe, pasje, umiejętności i doświadczenie w życiu. Niebezpieczeństwo polega na używaniu tej rzeczywistości do porównywania się lub współzawodnictwa ze sobą, ale zamiast tego jest wezwanie do wartościowania się nawzajem i wykorzystywania tych różnic, aby służyć sobie nawzajem i budować ciało Chrystusa w miłości. Oznacza to, że gdyby Kościół składał się z ludzi, którzy byli dokładnie tacy jak wy, to brakowałoby nam naszego duchowego wzrostu i dawania światu świadectwa Ewangelii.
Po tych dwóch ważnych rzeczach, zwróćmy szybko uwagę na Efezjan 4:1-6 i pytanie: „jak żyć w jedności z ludźmi, z którymi się nie zgadzamy, gdy oboje podążamy za Chrystusem?”
Efezjan 4:1 nakazuje nam chodzić w sposób godny Pana. Te słowa mniej dotyczą osobistego życia duchowego, a więcej tego, jak żyjemy w relacji z innymi w ciele Chrystusa. Słowa te należą do ulubionych słów Pawła i znajdujemy je w miejscach takich jak 1 Tesaloniczan 2:12, Kolosan 1:10 i Filipian 1:27. W każdym przypadku głównym zmartwieniem Pawła jest to, jak wyznawcy Jezusa żyją w relacji z innymi wierzącymi! Jest to podobne do tego, co Jezus powiedział swoim uczniom, że nasza miłość do siebie nawzajem udowodni, że jesteśmy jego naśladowcami (Ew.Jana 13.34-35).
Jak to wygląda? Efezjan 4.2-3 daje nam konkretne praktyki charakteru dla bycia we wspólnocie chrześcijańskiej. Chrześcijanin w relacji z innymi chrześcijanami powinien być najpierw poznany przez pokorę. Filipian 2.3-4 mówi nam, że to jest postrzeganie cudzych interesów jako większych niż Twoje własne i uznawanie ich za bardziej znaczące niż Twoje. Dla większości ludzi naprawdę trudno jest nie dać się zamknąć we własnym świecie, ale przez cały ten kryzys COVID-19 mamy zaproszenie do spowolnienia i poznania naszych sąsiadów, słuchania myśli i opinii innych i otrzymaliśmy świetną okazję, aby służyć. Takie działania budują w nas pokorę, gdy podążamy za Chrystusem. Paweł kontynuuje nazywając cechę charakteru „łagodnością”, która nie jest konfrontacją ani apodyktycznością lub jak mówi 1 Koryntian 13:5:”miłość nie nalega na własną drogę”. Podobnie wierzący mają być ” cierpliwi „i”znosić się wzajemnie w miłości”. Jeśli mieszkasz w wystarczająco bliskiej społeczności z innymi wierzącymi, dadzą Ci możliwość obrażenia się lub sfrustrowania przez rzeczy, które robią lub mówią; i prawdopodobnie będziesz miał okazję zrobić to samo dla nich. Chrześcijanin, który troszczy się o jedność, wykorzysta te chwile jako okazję do łączenia się, a nie dzielenia. Będziesz mógł przeoczyć przestępstwo lub prosić o przebaczenie za popełnione krzywdy. Paweł podsumowuje to z jednoczącą ideą na końcu Efezjan 4: 3, że mamy być ” chętni do utrzymania jedności Ducha w więzi pokoju.”Zauważ, że te rzeczy nie przychodzą łatwo lub naturalnie, muszą być chętnie utrzymywane i poszukiwane. Jako kościół nie możemy myśleć o wielu rzeczach, które są teraz ważniejsze dla Kościoła lokalnie i globalnie niż dążenie do jedności właśnie teraz.
przyjaciele, w miarę trwania kryzysu będziemy musieli zmierzyć się z różnymi opiniami na temat ciężkości choroby i sposobu, w jaki powinniśmy lub nie powinniśmy ponownie otwierać gospodarkę. Gdy otrzymamy pozwolenie na zebranie się w mniejszych grupach, niektórzy z łatwością wskoczą z powrotem do życia kościelnego, podczas gdy inni pozostaną w domu. Wielu pojawi się w okładzinach twarzy i używa więcej środków do dezynfekcji rąk niż jakiekolwiek ludzkie ciało było zamierzone, podczas gdy inni będą zachowywać się tak, jakby nigdy nic nie było złe. Im w tym sezonie będzie nam bardzo łatwo oceniać siebie nawzajem i dzielić się tym, jak ludzie reagują. Ale pytanie brzmi, Czy kochasz Boga i swoich braci i siostry w Chrystusie na tyle, aby być „chętnym do utrzymania jedności Ducha w więzi pokoju”? Czy możesz kogoś kochać, nawet jeśli się z nim nie zgadzasz? Czy możesz szukać ich dobra, ponieważ pokornie o nie dbasz?
te cechy charakteru są możliwe dla chrześcijan ze względu na to, kim jest Bóg i co uczynił, aby uczynić nas jednym ciałem w Chrystusie. Spójrzmy na Efezjan 4: 4-6 . Tak jak wy jesteście ciałem i duchem, tak i Kościół. Kościół jest jednym ciałem, a Duch Święty łączy nas wszystkich tak wiele części, jak i jedną. Mamy jednego Pana i wszyscy jesteśmy zjednoczeni w Chrystusie cielesnie w wierze i przez wyrażenie bycia „w Chrystusie”, w jednym chrzcie. W końcu mamy jednego Boga i ojca nad nami wszystkimi. Wyznawcy Jezusa w całym naszym mieście, kraju i na całym świecie mają tego samego Ojca, jednocząc nas razem w rodzinie wiary. To są teologiczne rzeczywistości, które nas łączą.
w tym sezonie pamiętaj kim jesteś i do jakiej rodziny należysz. Zachowaj najważniejsze rzeczy najważniejsze i staraj się dążyć do miłości i jedności w Chrystusie.
Idea Główna:
ciało Chrystusa składa się z wielu części, ale jest jedno. Spraw, aby twoim celem było dążenie do miłości i jedności Ducha w więzi pokoju.
w grupie społeczności:
poświęć 15-20 minut na podzielenie się tym, jak Bóg działał w twoim życiu, modlitwę i modlitwę za siebie nawzajem.
jak Bóg przemówił do ciebie przez Pismo Święte i kazanie w tym tygodniu?
pytania do dyskusji:
przeczytaj Efezjan 4:1-6 jako grupę.
Kościół jest opisany kilkoma różnymi obrazami, takimi jak jedno ciało z wieloma częściami, dom zbudowany z żywych kamieni i jako rodzina. Wszystkie te obrazy mają komunikować, że Kościół jest połączony z wieloma różnymi częściami, ale wciąż jedną.
spójrz na Efezjan 4:1-3, jak ten fragment pokazuje nam, co to znaczy „postępować w sposób godny powołania, do którego zostałeś powołany”?
poświęć kilka minut na zdefiniowanie każdego z działań, które Paweł opisuje w wersecie 2-3 (Pokora, łagodność itp.). Co to znaczy i jak te cechy są ważne dla ciała kościoła?
spójrz na Efezjan 4: 4-6. Co Paweł wskazuje nam jako Teologiczny powód naszej potrzeby, aby realizować te cechy w naszym codziennym życiu z innymi wierzącymi?
jak Bóg wykorzystał innych wierzących w twoim życiu podczas tego kryzysu, aby budować twoją wiarę?
Czy masz teraz jakieś problemy z jednością kościoła? W jaki sposób ten fragment zachęca cię do stawienia czoła tym wyzwaniom? Czy są jakieś konkretne rzeczy, o które możemy się modlić?