ucho wewnętrzne składa się z dwóch części: labiryntu kostnego i labiryntu błoniastego. Labirynt błoniasty jest zawarty w labiryncie kostnym, a w labiryncie błoniastym znajduje się płyn zwany endolimfem. Między zewnętrzną ścianą labiryntu błoniastego a ścianą labiryntu kostnego znajduje się miejsce zagrożenia.
Składedytuj
Perilymph i endolymph mają unikalne kompozycje jonowe dostosowane do ich funkcji w regulacji impulsów elektrochemicznych komórek włosowych. Potencjał elektryczny endolymph jest ~80-90 mV bardziej dodatni niż perilymph ze względu na wyższe stężenie K w porównaniu do Na.
głównym składnikiem tego wyjątkowego płynu pozakomórkowego jest potas, który jest wydzielany z prążka naczyniowego. Wysoka zawartość potasu w endolimfie oznacza, że potas, a nie sód, jest przenoszony jako odpolaryzujący prąd elektryczny w komórkach włosowych. Jest to znane jako Mechaniczno-elektryczny prąd transdukcji (MET).
Endolymph ma wysoki dodatni potencjał (80-120 mV w ślimaku), w stosunku do innych pobliskich płynów, takich jak perilymph, ze względu na wysokie stężenie dodatnio naładowanych jonów. To głównie ta różnica potencjałów elektrycznych umożliwia przepływ jonów potasu do komórek włosa podczas mechanicznej stymulacji Wiązki Włosów. Ponieważ komórki włosa mają ujemny potencjał około -50 mV, różnica potencjałów między endolimfem a komórką włosa wynosi rzędu 150 mV, co jest największą różnicą potencjału elektrycznego występującą w organizmie.