Freytag ’ s Pyramid: definicja, przykłady i jak wykorzystać tę strukturę dramatyczną w swoim pisaniu

Większość wspaniałych historii, niezależnie od tego, czy są to Filmy Pixara, czy powieść Twojego ulubionego autora, podąża za pewną strukturą dramatyczną.

Kiedy zaczynasz pisać, zrozumienie, jak działa struktura, jest trudne. Nawet jeśli wrócisz i przeanalizujesz swoje ulubione książki i filmy, nadal może być trudno uporządkować własne historie. W tym może pomóc Piramida Freytaga.

Piramida Freytaga jest jedną z najstarszych budowli dramatycznych. Opracowana przez Gustava Freytaga w połowie XIX wieku struktura ta stała się tak wszechobecna, że wielu najlepszych pisarzy używało jej do pisania własnych historii, nawet jeśli nie wiedzieli, że nazywa się ją piramidą Freytaga.

w tym artykule przyjrzymy się piramidzie Freytaga. Podzielę się tym, co to jest, podam przykłady, jak z niego korzystać i podzielę się, czy byłoby pomocne, aby użyć, jak struktura fabuły własnych historii. Przyjrzymy się również, jak używać Scapple, świetnego oprogramowania do pisania książek, aby tworzyć historie w oparciu o piramidę Freytaga.

Po pierwsze, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o fabule i jak uporządkować swoją historię, sprawdź moją nową książkę, The Write Structure, w sprzedaży za $0.99 (przez ograniczony czas!). Pomaga pisarzom takim jak ty poprawić fabułę i pisać książki, które czytelnicy kochają. Kliknij, aby pobrać książkę.

spis treści

Co to jest struktura dramatyczna?
czym jest piramida Freytaga?
schemat fabuły piramidy Freytaga
Jak zrozumieć piramidę Freytaga
Piramida Freytaga kontra Nowoczesna struktura dramatyczna
5 elementów piramidy Freytaga:
wprowadzenie
ruch wschodzący
kulminacja
Akcja spadająca
katastrofa
przykład piramidy Freytaga: Romeo i Julia
Czy powinieneś używać piramidy Freytaga?
Bonus: pisanie cytatów z techniki Freytaga
Piramida Freytaga Creative Writing Exercise

czym jest struktura dramatyczna?

struktura dramatyczna jest ideą, pochodzącą z poetyki Arystotelesa, że skuteczne historie można podzielić na elementy, zwykle obejmujące ekspozycję, wznoszącą się akcję, kulminację, spadającą akcję i rozdzielczość, i że kiedy pisarze konstruują historię, powinni zawierać te pięć elementów.

czym jest piramida Freytaga?

Piramida Freytaga jest dramatyczną strukturą opracowaną przez Gustava Freytaga, niemieckiego dramatopisarza i powieściopisarza z połowy XIX wieku. Teoretyzował, że skuteczne historie można podzielić na dwie połowy, grę i kontratak, z kulminacją w środku.

te dwie połówki tworzą kształt piramidy lub trójkąta zawierający pięć dramatycznych elementów: wprowadzenie, ruch wznoszący, kulminacja, ruch opadający oraz denouement lub katastrofa.

schemat wykresu piramidy Freytaga

piramida, czasami nazywana trójkątem Freytaga, jest najlepiej zobrazowana na poniższym schemacie:

jak zrozumieć piramidę Freytaga

Gustav Freytag pierwotnie sformułował piramidę Freytaga w swojej książce z 1863 roku dramat, a w ciągu ostatnich ponad 150 lat stał się jedną z najczęściej nauczanych struktur dramatycznych na świecie, znajdując drogę do tysięcy sal lekcyjnych i warsztatów pisania.

oto oryginalny schemat fabuły (znaleziony na stronie 115 techniki Freytaga):

schemat fabuły z oryginalnego tłumaczenia piramidy Freytaga z 1863 roku.

schemat fabuły z oryginalnego tłumaczenia piramidy Freytaga z 1863 roku.

myślę, że wielu z nas ma rodzaj niejasnego poczucia tej struktury historii, nawet jeśli nigdy nie byliśmy formalnie nauczeni.

jednak po przeczytaniu techniki Freytaga zdałem sobie sprawę, że struktura, której się nauczyłem, nie jest zgodna z tym, jak myśli o niej niemiecki pisarz. Zaskoczyło mnie to, że wiele terminów używanych przez Freytag różni się od sposobu, w jaki został on później nauczony.

na przykład wiele artykułów na temat piramidy Freytaga używa terminu „denouement” do opisania części struktury historii. Słowo denouement jednak nigdy nie pojawia się w dziele Freytaga (nawet w oryginalnym języku niemieckim).

ponadto odkryłem, że wiele pojęć różni się radykalnie od tego, jak ogólnie je rozumiemy dzisiaj.

poniżej starałem się podsumować piramidę Freytaga w oparciu o to, jak ją rozumiałem w technice Freytaga, jednocześnie uwzględniając współczesne interpretacje. Ale jeśli jesteś zainteresowany tym tematem, warto byłoby przeczytać jego książkę na własną rękę.

5 elementów piramidy Freytaga

oto definicje pięciu elementów piramidy Freytaga:

wstęp

wstęp zawiera zarówno ekspozycję, jak i „ekscytującą siłę”.:

ekspozycja. Jest to scena, w której nie ma większych zmian, a chodzi o wprowadzenie głównych bohaterów, okresu czasu i tonu, i skonfigurowanie „ekscytującej siły.”

ekscytująca Siła. Freytag również nazywa to „komplikacją”, a inne ramy nazywają to” inciting incident”, kiedy jakaś siła woli ze strony protagonisty lub zewnętrzna komplikacja zmusza protagonistę do ruchu.

ruch wschodzący

teraz, gdy główna akcja została rozpoczęta, historia rozwija się w akcji w kierunku kulminacji. Wszelkie znaki, które nie zostały jeszcze wprowadzone, powinny zostać wprowadzone tutaj.

(zauważ, że wielu ludzi nazywa to „akcją wschodzącą”, ale Freytag nazywa to ruchem wschodzącym.)

Climax

w ramach Freytagu kulminacja występuje w środku opowieści.

w tym kontekście kulminację można traktować jako punkt odbicia. Jeśli wszystko poszło dobrze dla bohatera, w kulminacyjnym momencie zaczynają się rozpadać tragicznie.

lub w komedii, jeśli coś idzie źle dla bohatera, wszystko zaczyna się poprawiać.

Autor powinien, według Freytaga, włożyć swój wysiłek w napisanie tej sceny, ponieważ jest to moment, który niesie historię jako całość.

sposób, w jaki Freytag sam mówi o tym w technice dramatu Freytaga, jest znacznie mniej uproszczony. Kulminacja jest nadal punktem, w którym historia się odbija, a następnie staje się opowieścią lustrzaną, kontr-grą.

Freytag zamiast skupiać się na losach bohatera, uważa kulminację za scenę lub grupę scen, w których ukazana jest najpełniejsza energia bohatera, czy to na dobre, czy na złe, Patos czy duma. Po kulminacji ambicja bohaterki jest odwrócona przeciwko sobie, a cierpienie, które znosiła, jest odkupione. Innymi słowy, energia, wartości i tematy pokazane w pierwszej połowie są odwrócone i cofnięte w drugiej połowie.

Jak to ujął Freytag, ” ten środek, kulminacja spektaklu, jest najważniejszym miejscem struktury; akcja wznosi się do tego; akcja odchodzi od tego.”

Akcja spadająca

w akcji spadającej rzeczy albo ulegają dewolucji dla bohatera, albo, w przypadku komedii, poprawiają się, prowadząc do „siły ostatecznego napięcia”, na chwilę przed katastrofą, kiedy autor projektuje ostateczną katastrofę i przygotowuje do niej publiczność.

Jak mówi Freytag, „jest dobrze zrozumiałe, że katastrofa nie może być zaskoczeniem dla publiczności.”

ale zaraz po tym Zapowiedzi, musi być moment napięcia, w którym pojawia się nikła możliwość odwrócenia.

„chociaż racjonalne rozważania sprawiają, że nieodłączna konieczność jego zniszczenia jest bardzo oczywista . . . jest to stare, bezpretensjonalne urządzenie poetyckie, aby dać widzowi na kilka chwil perspektywę ulgi. Odbywa się to za pomocą nowego lekkiego, suspensu.”

katastrofa lub Denouement

Freytag koncentrował się głównie na tragedii, a nie komedii, a końcową fazę historii widział jako moment katastrofy, w którym główny bohater zostaje ostatecznie pokonany przez własne wybory, działania i energię.

po katastrofie następuje moment katharsis, w którym akcja opowieści zostaje rozwiązana, a napięcie uwalnia się w miarę jak widzowie przyjmują jej ostateczny wynik.

chociaż Freytag nigdy nie używa słowa „denouement” we własnych ramach, ludzie interpretujący go używali tego terminu do opisania zakończeń z szczęśliwym wynikiem dla bohatera.

Piramida Freytaga kontra Współczesne struktury Dramatyczne

piramida Freytaga została wynaleziona prawie dwieście lat temu, zanim wynalezienie radia, filmu i telewizji zmieniło opowiadanie historii. Nic więc dziwnego, że teoria struktury wykresu rozwinęła się od tego czasu.

istnieją cztery główne różnice między Freytagiem a współczesną teorią struktury historii:

piramida Freytaga jest świetna na tragedię. Współczesne teorie są bardziej uniwersalne.

Freytag interesował się głównie jednym rodzajem historii: tragedią. Uważał to za pierwszorzędną formę opowiadania historii. Wszystkie powieści i sztuki, które napisał, były tragediami, a prawie wszystkie historie, które studiował w technice Freytaga, są tragediami.

to spowodowało, że stworzył strukturę fabularną szczególnie dostosowaną do konkretnego dramatycznego łuku, tragedii (konkretnie do fabuły Ikara, o której możesz dowiedzieć się tutaj), ale niezbyt pomocną dla każdego, kto pisze historię ze szczęśliwym zakończeniem.

więc chociaż Piramida Freytaga z pewnością może być pomocna dla pisarzy, zwłaszcza piszących tragedie, jego struktura jest znacznie mniej uniwersalna niż struktura zapisu, Siatka historii, a nawet Save The Cat, z których wszystkie lepiej opisują szerszą różnorodność historii.

Współczesne teorie stawiają punkt kulminacyjny później w historii.

jedną z podstawowych różnic jest określenie „climax.”Framework Freytaga stawia punkt kulminacyjny w środku historii, gdzie działa jako główny punkt zwrotny.

dla tradycyjnego zrozumienia trzyaktowej struktury historii-jak można znaleźć w Story Grid lub Save The Cat—to, co Freytag nazywa punktem kulminacyjnym, zamiast tego nazywa się „punktem środkowym.”

zobacz poniższy schemat dla przykładu:

kulminacja w tych ramach Występuje pod koniec drugiego lub trzeciego aktu i często jest jedną z ostatnich scen historii, biorąc miejsce katastrofy Freytaga.

elementy fabuły

Freytag napisał pierwszy poważny podział struktury fabuły we współczesnej historii, niesamowite osiągnięcie.

ale ponieważ był tak wpływowy, dostaje również uznanie za wiele elementów fabuły, których nie wymyślił i nigdy nawet nie użył w pierwszej kolejności, takich jak denouement (użył terminu katastrofa), rezolucja (to samo), rising action (użył terminu rising movement) i wiele innych.

od tego czasu, wspólne pojęcia struktury historii powoli przekształciły się w coś, co Freytag uznałby za nierozpoznawalne. Co gorsza, nowe terminy są nadal nauczane jako „piramida Freytaga”, mimo że nie przypominają jego oryginalnych teorii.

spójrz na różnice poniżej:

*chociaż istnieje wiele odmian tego, są to punkty fabuły najczęściej nauczane.

zauważ również, że nie uwzględniamy spadającej akcji w strukturze zapisu. Oto dlaczego.

chociaż wiele z tych różnic jest nieznacznych, niektóre z nich mają poważne implikacje (jak różnica między wersją „climax” Freytaga a współczesną wersją climax).

na razie zauważ jak te terminy się zmieniły od czasu Freytaga.

Freytag używał struktury pięcioaktowej, podczas gdy współcześni pisarze używają struktury trzyaktowej.

„niech sztuka, która będzie po, I choć widziana, reprezentowana na nowo, nie będzie ani krótsza, ani dłuższa od piątego aktu” – powiedział Rzymski dramaturg Horacy w I wieku p. n. e.

podczas oświecenia, gdy pisarze i filozofowie, tacy jak Freytag, pogłębiali stare teksty Rzymskie, pięć aktów stało się standardem

problem w tym, że struktura pięcioaktowa nie ma większego sensu, przynajmniej w sposób, w jaki popiera Freytag (z zasadniczo trzema małymi aktami i dwoma gigantycznymi aktami).

możesz dowiedzieć się więcej o pięcioaktowej strukturze Freytagu i dlaczego nie powinieneś jej używać tutaj. Dla większości pisarzy struktura trójaktowa jest znacznie lepszym wyborem.

grecki filozof Arystoteles wydaje się nawet opowiadać za trójaktową strukturą w swoim traktacie poetyckim, dając pierwszą w historii zapisaną końcówkę struktury historii i mówiąc krótko, że historia powinna mieć początek, środek i koniec. Nie do końca dogłębny wgląd, ale hej, to lepsze niż nic!

przykład piramidy Freytaga: Romeo i Julia

podzielmy się tym, jak Piramida Freytaga faktycznie działa, używając przykładu, w tym przypadku znanego większości ludzi i używanego przez samego Freytaga, Romeo i Julia Szekspira:

aby lepiej zrozumieć, jak działa struktura pięciu aktów, stworzyłem również opatrzoną adnotacją wersję Romea i Julii.

w tym dokumencie będziesz mógł przeglądać spis treści, eksplorować każdy akt i zobaczyć, gdzie się kończy i gdzie zaczyna się następny akt. Będziesz także w stanie dostrzec ekscytującą siłę i siłę ostatecznego napięcia.

poznaj Romeo i Julię z pięcioaktową strukturą tutaj „

następnie poniżej opowiem więcej o tym, jak działa każda część piramidy Freytaga w poniższym spektaklu.

wprowadzenie

zaczynamy od poczucia rywalizacji między Montagues i Capulets. Jak mówi Freytag: „Otwarta ulica, awantury i stukot mieczy wrogich stron.”

następnie poznaj ważne postacie, w tym Romeo, który wychodzi z zauroczenia inną dziewczyną; Mercutio, bestie Romea; i Tybalt, pies atakujący Capulet i kuzyn Julii.

poznajemy też Juliet, jej rodziców i pielęgniarkę.

ekscytująca Siła: Romeo i jego oddział postanawiają wziąć udział w balu Kapuletów.

kilka uwag o wstępie:

• wstęp jest dość krótki, zwłaszcza w porównaniu z ruchem wznoszącym.
• nie ma tu większych zmian aż do ekscytującej siły.
• ekscytująca siła powinna być poważną zmianą, ale Freytag uznał, że nie jest wystarczająco silna w Romeo i Julii. Mówi: „Jeśli ekscytująca siła jest dla niego zbyt mała i słaba, jak w Romeo i Julii, rozumie, jak ją wzmocnić. Dlatego Romeo, po jego wniosku, aby ingerować w Kapuletach, musi wymówić jego ponure Zapowiedzi przed domem.”

ruch wschodzący: Pary spotykają się, biorą ślub, potem wpadają w kłopoty

Freytag wyróżnia cztery etapy akcji rising:

etap pierwszy: bal maskowy. Zawiera Julię przygotowującą się do balu, Romeo ze swoim oddziałem przed zakradnięciem się do balu, gniew Tybalta na obecność Montagues na balu, Romeo pierwszy raz widząc Julię, pierwsza rozmowa Romea i Julii, a na koniec spotkanie Julii z pielęgniarką.

etap drugi: scena w ogrodzie. Zawiera przyjaciół Romea szukających go oraz rozmowę Romea i Julii oraz decyzję o ślubie.

etap trzeci: małżeństwo. Zawiera cztery sceny prowadzące do ślubu zakonnika Laurence ’ a i ich post-.

etap czwarty: śmierć Tybalta. Romeo wpada na Tybalta. Walczą, a Tybalt zostaje zabity.

kilka uwag na temat akcji rising:

• akcja rising obejmuje wiele obszarów, od spotkania słodkiego przez małżeństwo po poważne komplikacje związane ze śmiercią Tybalta.
• z jakiegoś powodu Freytag całkowicie pomija śmierć Mercutio, co mnie zaskoczyło. Mercutio to człowiek!
• osobiście, gdybym ułożył tę sztukę w trzyaktową strukturę, zakończyłbym Akt pierwszy sceną ogrodową, a Akt drugi zaczął od przygotowań do małżeństwa. Ale to ja. Chodzi jednak o to, że to podejście różni się od sposobu, w jaki większość ludzi patrzy dziś na trzyaktową strukturę historii. Freytag był bardziej zainteresowany pięcioaktową strukturą.

kulminacja

Julia namawia Rzym do ucieczki, a Romeo żegna się z Julią.

kilka uwag na temat kulminacji:

• kulminacja jest stosunkowo krótka, z jedną poważną sceną.
• kulminacja następuje w połowie sztuki (lekko w prawo, może w drodze przez fabułę).
• szczerze mówiąc, to nie jest takie klimatyczne. Dziś większość pisarzy nazwałaby scenę ostatecznej śmierci punktem kulminacyjnym, a nie tą sceną. Zamiast tego nazwalibyśmy ten punkt środkowy, punkt zwrotny prowadzący do ” ciemnej nocy duszy.”
• wtedy zaczyna się kontr-gra. W pierwszej połowie sztuka łączy kochanków. W kontrataku kochankowie rozdzielają się, aż ostatecznie zostają rozdzieleni przez śmierć.

Akcja spadająca

Romeo jest na wygnaniu. Rodzice Juliet zmuszają ją do zaręczyn z Paryżem, a aby tego uniknąć, zakonnik Laurence pomaga jej upozorować własną śmierć. Wierząc, że jego żona nie żyje, Romeo opuszcza wygnanie po zakupie trucizny, aby zakończyć życie od aptekarza.

Siła ostatecznego napięcia: Romeo staje twarzą Paryża na cmentarzu i zabija go I wchodzi do grobowca Julii. Zakonnik Laurence wchodzi na cmentarz za nim.

kilka uwag na temat spadającej akcji:

• mimo, że ta sekcja składa się na dużą część historii, Freytag nie przejmuje się nią zbytnio. W rzeczywistości, podczas gdy każdy inny krok w piramidzie ma własną sekcję, Freytag nawet nie trudzi się tworzeniem sekcji do tego, jakby zakładał, że sceny spadającej akcji napiszą się same.
• Freytag skupia się jednak na sile ostatecznego suspensu i postrzega go najpierw jako zapowiedź ostatecznej katastrofy, a następnie chwilową możliwość odwrócenia.

katastrofa

Rzym odkrywa Julię, najwyraźniej martwą, i wygłasza ostatnie przemówienie, zanim zabije się trucizną. Gdy umiera, Juliet budzi się z udawanej śmierci, by odkryć, że Romeo umiera. Łączy ich ostatni pocałunek. Julia kończy swoje życie sztyletem Romea.

brat Laurence przybywa za późno, by ich uratować. Następnie książę, Montagues i Capulets dołączają do nich, a książę potępia ich rywalizację i wzywa do ostatecznego pokoju.

kilka uwag na temat katastrofy:

• sekcja katastrofy, podobnie jak kulminacja, jest dość krótka, z tylko rzeczywistą sceną katastrofy i jedną sceną opadu z wydarzenia.
• dzisiaj większość pisarzy nazwałaby tę scenę kulminacją historii.

czy powinieneś używać piramidy Freytaga?

może.

myślę, że piramida Freytaga jest najbardziej pomocna, jeśli piszesz tragedię i jeśli chcesz ramy, które pomogą Ci przemyśleć swoją historię z perspektywy dwóch oddzielnych połówek z centralną sceną w środku, która działa jako punkt odbicia.

jednak w przypadku większości wątków będziesz chciał użyć bardziej elastycznego, uniwersalnego frameworka, takiego jak siatka wątków lub struktura zapisu.

możesz dowiedzieć się więcej o Story Grid i jego pięciu przykazaniach w naszym Przewodniku kryzysowym lub z książki Story Grid.

poza samą piramidą, uważam, że wiele z techniki dramatu Freytaga jest fascynującą metodologią i studiowaniem opowiadania historii. Sposób, w jaki rozumiał fabułę i strukturę historii, był wyjątkowy i wymagający, a kiedy przezwyciężyłem niektóre z jego głównych pułapek kulturowych, wiele zyskałem z czytania.

tyle, że jeśli umiesz czytać tekst, który został napisany w połowie XIX wieku, sprawdź to. Technikę dramatu Freytaga możecie przeczytać za darmo tutaj.

Bonus: Writing Quotes from Freytag 's Technique

oto niektóre z moich ulubionych writing quotes from Freytag’ s technique of the Drama:

„poeta współczesności jest skłonny ze zdumieniem patrzeć na metodę pracy, w której struktura scen, traktowanie postaci i kolejność efektów były regulowane przez przekazywany kod stałych reguł technicznych.”

” gdy poeta raz wtopił własną duszę w materiał, wtedy przyjmuje z prawdziwego konta pewne rzeczy, które odpowiadają jego celowi.”

” przez tysiące lat rasa ludzka transponowała dla siebie życie w niebie i na ziemi; obficie obdarzyła swoje reprezentacje Boskości ludzkimi atrybutami. Cała tradycja heroiczna wyrosła z takiego przekształcenia wrażeń z życia religijnego, historii czy przedmiotów przyrodniczych w idee poetyckie.”

” dramatyzm obejmuje te emocje duszy, które utwierdzają się w woli…, także wewnętrzne procesy, których człowiek doświadcza od pierwszego blasku percepcji do namiętnego pragnienia i działania, jak również wpływy, które wywierają na duszę własne i inne czyny; także pęd mocy woli z głębi duszy człowieka w kierunku świata zewnętrznego, i napływu wpływów ze świata zewnętrznego do najgłębszej istoty ludzkiej; również powstanie czynu i jego konsekwencje dla duszy ludzkiej.”

” akcja sama w sobie nie jest dramatyczna. Namiętne uczucie samo w sobie nie jest dramatyczne. Nie przedstawienie pasji dla siebie, ale pasji, która prowadzi do działania, jest biznesem Sztuki Dramatycznej; Nie przedstawienie wydarzenia dla siebie, ale dla jego wpływu na ludzką duszę jest misją dramaturga. Ekspozycja namiętnych emocji jako takich jest w prowincji poety lirycznego; przedstawienie porywających wydarzeń jest zadaniem poety epickiego.”

” poprzez to połączenie zdarzeń dochodzi do dramatycznej idealizacji.”

” to, co historia jest w stanie zadeklarować, może być dla poety tylko ramą, w której maluje swoje najjaśniejsze kolory, najbardziej sekretnymi objawieniami ludzkiej natury.”

” struktura dramatu musi pokazywać te dwa skontrastowane elementy dramatu połączone w jedność, wypływ i napływ siły woli, dokonanie czynu i jego reakcja na duszę, ruch i przeciw-ruch, spory i przeciw-spory, wznoszące się i tonące, wiążące i przegrywające.”

a co u ciebie? Jakie dramatyczne ramy struktury podążasz w swoim piśmie? Dajcie znać w komentarzach.

Joe Bunting

Joe Bunting jest autorem i liderem społeczności praktyki pisania. Jest również autorem nowej książki Crowdsourcing Paris, prawdziwej przygody osadzonej we Francji. To było # 1 Nowe wydanie na Amazon. Możesz śledzić go na Instagramie (@jhbunting).