futro to gruby porost włosów, który pokrywa skórę wielu różnych zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z połączenia tłustych włosów na wierzchu i grubych pod spodem. Sierść ochronna zapobiega przedostawaniu się wilgoci do skóry; podszerstek działa jak koc izolacyjny, który utrzymuje zwierzę w cieple.
futro ssaków ma wiele zastosowań: ochronę, cele sensoryczne, hydroizolację i kamuflaż, a głównym zastosowaniem jest termoregulacja. Rodzaje włosów obejmują ostateczne, które mogą zostać rzucone po osiągnięciu określonej długości; Vibris, które są włosami czuciowymi i są najczęściej wąsami; pelage, który składa się z włosów ochronnych, pod-futra i włosów awn; kolce, które są rodzajem sztywnych włosów ochronnych używanych do obrony, na przykład jeżozwierzy; szczeciny, które są długimi włosami zwykle używanymi w Sygnałach wizualnych, takich jak grzywa lwa; velli, często nazywany „puchowym futrem”, który izoluje nowonarodzone ssaki; i wełna, która jest długa, miękka i często kręcona.: 99 długość włosów jest znikoma w termoregulacji, ponieważ niektóre tropikalne ssaki, takie jak leniwce, mają taką samą długość futra jak niektóre Ssaki arktyczne, ale z mniejszą izolacją; i odwrotnie, inne tropikalne ssaki z krótkimi włosami mają taką samą wartość izolacyjną jak ssaki arktyczne. Gęstość futra może zwiększyć wartość izolacyjną zwierzęcia, a Ssaki arktyczne szczególnie mają gęste futro; na przykład wół piżmowy ma włosy ochronne mierzące 30 cm (12 cali), a także gęsty podszerstek, który tworzy hermetyczną powłokę, pozwalającą im przetrwać w temperaturach -40 °C (-40 °F).: 162-163 niektóre Ssaki pustynne, takie jak wielbłądy, używają gęstego futra, aby zapobiec przedostawaniu się ciepła słonecznego do skóry, pozwalając zwierzęciu pozostać chłodnym; futro wielbłąda może osiągnąć 70 °C (158 °F) w lecie, ale skóra pozostaje w 40 °C (104 °F).:188 ssaki wodne, odwrotnie, pułapki powietrza w ich futrze, aby oszczędzać ciepło, utrzymując skórę suchą.:162-163
Płaszcze ssaków są barwione z różnych powodów, głównych presji selektywnych, w tym kamuflażu, selekcji seksualnej, komunikacji i procesów fizjologicznych, takich jak regulacja temperatury. Kamuflaż ma silny wpływ na wiele ssaków, ponieważ pomaga ukryć osobniki przed drapieżnikami lub zdobyczą. Aposematyzm, ostrzegający przed możliwymi drapieżnikami, jest najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem czarno-białej pelagi wielu ssaków, które są w stanie się bronić, np. u śmierdzącego skunksa i potężnego i agresywnego borsuka miodowego. U ssaków arktycznych i subarktycznych, takich jak lis polarny (Alopex lagopus), leming obrożny (dicrostonyx groenlandicus), stek (Mustela erminea) i zając śnieżny (Lepus americanus), sezonowa zmiana koloru między brązowym latem a białym zimą jest spowodowana głównie kamuflażem. Różnice w kolorze sierści żeńskiej i męskiej mogą wskazywać na wartości odżywcze i poziom hormonów, ważne w doborze mate. Niektóre Ssaki nadrzewne, zwłaszcza naczelne i torbacze, mają odcienie fioletowej, zielonej lub niebieskiej skóry na częściach ciała, co wskazuje na wyraźną przewagę w ich siedlisku głównie nadrzewnym ze względu na konwergentną ewolucję. Zielone zabarwienie leniwców jest jednak wynikiem symbiotycznego związku z glonami. Kolor sierści jest czasami dymorficzny płciowo, jak u wielu gatunków naczelnych. Kolor powłoki może wpływać na zdolność zatrzymywania ciepła, w zależności od tego, jak dużo światła jest odbijane. Ssaki o ciemniejszym kolorze sierści mogą absorbować więcej ciepła od promieniowania słonecznego i pozostać cieplejsze; niektóre mniejsze ssaki, takie jak norniki, mają ciemniejsze futro w zimie. Białe, pozbawione pigmentów futro ssaków arktycznych, takich jak niedźwiedź polarny, może odbijać więcej promieniowania słonecznego bezpośrednio na skórę.:166-167
termin pelage – pierwsze znane użycie w języku angielskim ok. 1828 (francuski, od środkowego francuskiego, od poil dla „włosów”, od starofrancuskiego peilss, od łac. pilus) – jest czasem używany w odniesieniu do kompletnej sierści zwierzęcia. Termin futro jest również używany w odniesieniu do skór zwierzęcych, które zostały przetworzone w skórę z ich włosy nadal przymocowane. Słowa futro lub futro są również używane, bardziej przypadkowo, w odniesieniu do wzrostu lub formacji podobnych do włosów, szczególnie gdy przedmiot, o którym mowa, wykazuje gęstą warstwę cienkich, miękkich „włosów”. Jeśli jest warstwowy, a nie uprawiany jako pojedyncza warstwa, może składać się z krótkich włosów, długich włosów ochronnych, aw niektórych przypadkach średnich włosów ości. Ssaki o zmniejszonej ilości futra są często nazywane „nagimi”, jak u nagiego Kreta-szczura, lub „bezwłosymi”, jak u bezwłosych psów.
zwierzę z cennym futrem jest znane w przemyśle futrzarskim jako futro. Używanie futra jako odzieży lub dekoracji jest kontrowersyjne; zwolennicy dobrostanu zwierząt sprzeciwiają się łapaniu i zabijaniu dzikiej przyrody oraz zamykaniu i zabijaniu zwierząt na farmach futrzarskich.