Maybaygiare.org

Blog Network

Gavin McInnes

Vice Media

McInnes założył Vice w 1994 roku wraz z Shane Smith i Suroosh Alvi. Magazyn został uruchomiony jako The Voice Of Montreal z funduszy rządowych. Intencją założycieli było zapewnienie pracy i prac społecznych. Kiedy redaktorzy próbowali później rozwiązać swoje zobowiązania z pierwotnym wydawcą Alix Laurent, wykupili go i zmienili nazwę na Vice w 1996 roku. Richard Szalwinski, kanadyjski milioner oprogramowania, przejął magazyn i przeniósł działalność do Nowego Jorku pod koniec lat 90.

podczas kadencji Mcinnesa został opisany jako „ojciec chrzestny” hipsterdom przez WNBC i jako „jeden z głównych architektów hipsterdom” przez AdBusters. Okazjonalnie pisał artykuły do Vice, w tym” The VICE Guide to Happiness „I” The VICE Guide to Picking Up Chicks”, a także był współautorem dwóch książek Vice: The Vice Guide to Sex and Drugs and Rock and Roll oraz Vice Dos and Don 'ts: 10 Years of VICE Magazine’ s Street Fashion Critiques.

w wywiadzie dla nowojorskiej prasy w 2002 roku McInnes powiedział, że jest zadowolony, że większość Hipsterów Williamsburga jest biała. McInnes napisał później w liście do Gawkera, że wywiad został przeprowadzony jako żart mający na celu wyśmianie „baby boomer media like the Times”. Po tym, jak stał się przedmiotem kampanii pisania listów przez czarnego czytelnika, Vice przeprosił za komentarze Mcinnesa. McInnes został opisany w 2003 roku w artykule New York Times o Vice magazine; poglądy polityczne McInnes ’ a zostały opisane przez NY Times jako „bliższe białej supremacji”.

w 2006 roku został opisany w Przewodniku Vice Guide do podróży z aktorem i komikiem Davidem Crossem w Chinach. Odszedł z Vice w 2008 roku ze względu na to, co określił jako „różnice twórcze”. W wywiadzie dla The New Yorker z 2013 roku McInnes powiedział, że jego rozstanie z Vice dotyczyło rosnącego wpływu reklamy korporacyjnej na treści Vice, stwierdzając, że „Marketing i redakcja były wrogami biznes planu”.

po Vice (2008-2018)

StreetCarnage.com był także współzałożycielem agencji reklamowej Rooster, gdzie pełnił funkcję dyrektora kreatywnego.

McInnes wystąpił w trzecim sezonie kanadyjskiego reality show Kenny vs. Spenny, jako sędzia w ” Who is Cooler?”Epizod. W 2010 roku McInnes został zaproszony przez Adult Swim i poproszony o rolę Micka, antropomorficznego Szkockiego piłkarza, w krótkotrwałym spin-offie Aqua Teen Hunger Force Soul Quest Overdrive. Po przegranej w konkursie pilotowym w 2010 roku z Cheyenne Cinnamon i Fantabulous Unicorn Z Sugar Town Candy Fudge, zamówiono sześć odcinków Soul Quest Overdrive, z czterema wyemitowanymi w bloku Teatralnym Adult Swim 4 AM DVR 25 maja 2011 roku, zanim szybko zostały anulowane. McInnes żartobliwie obwiniał o anulowanie serialu pozostałych członków obsady (Kristen Schaal, David Cross i H. Jon Benjamin) nie jest „tak zabawny” jak on.

w 2012 roku McInnes napisał książkę „Jak sikać publicznie”. W 2013 roku wyreżyserował film Brotherhood Of The Traveling Rants, dokument o swojej trasie jako okazjonalny komik standup. Na potrzeby filmu upozorował poważny wypadek samochodowy. Również w tym samym roku, McInnes zagrał w niezależnym filmie Jak być mężczyzną, który miał premierę na Sundance w następny Weekend. Zagrał także role drugoplanowe w innych filmach, w tym Soul Quest Overdrive (2010), Creative Control (2015) i One More Time (2015).

w sierpniu 2014 r.McInnes został poproszony o wzięcie urlopu na czas nieokreślony jako dyrektor kreatywny Rooster, po publikacji online w Thought Catalog eseju o transfobii zatytułowanego „Transfobia jest całkowicie naturalna”, który wywołał wezwanie do bojkotu firmy. W odpowiedzi Rooster wydał oświadczenie, mówiąc częściowo: „jesteśmy bardzo rozczarowani jego działaniami i poprosiliśmy, aby wziął urlop, podczas gdy my ustalimy najbardziej odpowiedni kierunek działania.”

w czerwcu 2015 roku nadawca Anthony Cumia ogłosił, że McInnes będzie gospodarzem programu w swojej sieci, w związku z czym wycofał się z podcastu Free Speech, który rozpoczął w marcu. 15 czerwca na antenie Compound Media miała miejsce premiera serialu Gavin McInnes. McInnes jest byłym współpracownikiem kanadyjskiego skrajnie prawicowego portalu the Rebel Media i stałym współpracownikiem spiskowych platform medialnych Infowars „The Alex Jones Show, i Fox News” Red Eye, The Greg Gutfeld Show, i Sean Hannity Show. Do 2017 roku pisał dla magazynu Taki, a wcześniej dla TruthRevolt, Death and Taxes, The Federalist, American Renaissance i VDARE. W 2016 roku McInnes w swoim programie radiowym nazwał jadę Pinkett Smith „małpą aktorką”.

2 lutego 2017 roku, w odcinku swojego programu na YouTube the Rebel, McInnes ogłosił swoją rezygnację z Fox News.

McInnes opuścił Rebel Media w sierpniu 2017 roku, deklarując, że będzie „multi-medialnym Howardem Sternem–meets–Tuckerem Carlsonem”. Później dołączył do CRTV, internetowej sieci telewizyjnej uruchomionej przez Conservative Review. Debiutancki odcinek jego nowego programu Get Off My Lawn został wyemitowany 22 września 2017 roku.

wydarzenia w 2018 r.

10 sierpnia 2018 r. konto McInnes na Twitterze, a także konto Proud Boys, zostało trwale zawieszone przez Twittera z powodu ich przepisów przeciwko brutalnym grupom ekstremistów. Zawieszenie było poprzedzone pierwszą rocznicą rajdu Unite the Right w Charlottesville w Wirginii oraz protestem small Unite the Right 2 Washington w sierpniu 2018, w którym uczestniczyli Proud Boys.

w dniu 12 października 2018 r.McInnes uczestniczył w rekonstrukcji zamachu na socjalistycznego Polityka Inejiro Asanumę z 1960 r. dokonanego przez Otoyę Yamaguchiego w Metropolitan Republican Club. Po wydarzeniu Grupa dumnych chłopców została złapana na taśmie, bijąc protestującego przed lokalem, po tym jak lewicowy protestujący rzucił w nich plastikową butelką.

w dniu 21 listopada 2018 r., krótko po tym, jak pojawiły się informacje, że FBI rzekomo zaklasyfikowało Proud Boys jako grupę ekstremistyczną powiązaną z białymi nacjonalistami, McInnes powiedział, że jego prawnicy doradzili mu, że odejście może pomóc dziewięciu członkom ściganym za incydenty w październiku, a on powiedział: „Jest to w 100% gest prawny, a w 100% chodzi o złagodzenie wyroku” i powiedział, że był to „gest ustępujący”, w cudzysłowie”. Dwa tygodnie później Agent Specjalny kierujący Biurem FBI w Oregonie powiedział, że ich zamiarem nie było określenie całej grupy jako „ekstremistycznej”, tylko scharakteryzowanie możliwego zagrożenia ze strony niektórych członków grupy w ten sposób.

później tego miesiąca McInnes planował podróż do Australii na wycieczkę z Milo Yiannopoulosem i Tommym Robinsonem (Stephen Yaxley-pseudonim Lennona), ale został poinformowany przez australijskie władze imigracyjne, że „został uznany za złego charakteru” i odmówiono mu wizy na wjazd do kraju. Wydanie wizy do McInnes było przeciwne internetowej kampanii „# BanGavin”, która zebrała 81 000 podpisów.

3 grudnia 2018 roku Konserwatywna telewizja przegląd (CRTV), na której McInnes prowadził program Get Off My Lawn, połączyła się z BlazeTV, telewizyjnym ramieniem Theblaze Glenna Becka, stając się Blaze Media. McInnes miał prowadzić swój program dla nowej firmy, której współprzewodniczący nazwał McInnes ” komikiem i prowokatorem, jednym z wielu różnorodnych głosów i punktów widzenia na platformach medialnych Blaze.”Niecały tydzień później, 8 grudnia, ogłoszono, że McInnes nie jest już związany z Blaze Media, nie podano szczegółów dlaczego.

dwa dni później, 10 grudnia, McInnes, który wcześniej był zbanowany przez Amazon, PayPal, Twitter i Facebook, został zbanowany z YouTube za ” wielokrotne roszczenia osób trzecich o naruszenie praw autorskich.”Poproszony o komentarz na temat jego zwolnień i bannerów, McInnes powiedział, że był represjonowany przez „kłamstwa i propagandę”, i że „podjęto wspólny wysiłek, aby mnie zdemaskować.”W swoim e-mailu do Huffington Post, McInnes stwierdził, że” ktoś bardzo potężny zdecydował dawno temu, że nie powinienem mieć głosu … W końcu skończyły mi się platformy i nie mogę się bronić. … Nie żyjemy już w wolnym kraju.”McInnes wskazał również pewną osobistą odpowiedzialność za sytuację w wywiadzie dla programu ABC News Nightline, mówiąc. „Nie mam w tym poczucia winy. To wina. Nie powinienem był mówić, wiesz, przemoc rozwiązuje wszystko lub coś w tym stylu bez wyjaśnienia kontekstu i żałuję, że mówię takie rzeczy.”McInnes przestał przepraszać, a właściwie wycofywać swoje wcześniejsze oświadczenia, mówiąc:” ten statek odpłynął.”

kontrowersje wokół znaku Larchmont lawn sign

w reakcji na walkę dumnych chłopców w październiku 2018 roku mieszkańcy podmiejskiej społeczności Westchester w Larchmont, gdzie mieszka McInnes, rozpoczęli kampanię” Hate Has No Home Here”, która polegała na wyświetlaniu tego sloganu na znakach trawników wokół społeczności. Jeden z mieszkańców powiedział: „stoimy razem jako wspólnota, a przemoc i nienawiść nie są tu tolerowane.”Kilka dni po tym, jak znaki zaczęły się pojawiać, żona mcinnesa wysłała e-maile do swoich sąsiadów, mówiąc, że media błędnie przedstawiły Mcinnesa.

Amy Siskind, aktywistka i pisarka mieszkająca w pobliskim Mamaroneck, napisała na Facebooku, że planuje czuwanie przeciw nienawiści. Po tym, jak lokalna gazeta opublikowała o tym historię, McInnes i jego rodzina pojawili się pod drzwiami Siskinda bez zaproszenia lub uprzedzenia; zadzwoniła na policję.

pod koniec grudnia, gdy kampania znakowania trawnika wciąż trwa, McInnes napisał list, który został podrzucony do domów swoich sąsiadów. W nim poprosił ich, aby usunęli swoje znaki i opisał siebie jako „pro-gejowskiego, Pro-Izraelskiego, zjadliwie antyrasistowskiego libertarianina”, mówiąc, że nie ma nic” nienawistnego, rasistowskiego, homofobicznego, antysemickiego lub nietolerancyjnego „w” żadnym z moich wyrażeń mojego światopoglądu”, w przeciwieństwie do jego wcześniejszych uwag, takich jak stwierdzenie, że” staje się antysemitą „po podróży do Izraela lub odnosząc się do osób transpłciowych jako”czarnuchów płciowych”. McInnes powiedział, że The Proud Boys to „klub pijacki założony kilka lat temu jako żart”. Pomimo formalności listu, w podcaście z 4 stycznia 2019, McInnes nazwał sąsiadów „dupkami”, opisał ich zachowanie jako” cunty „i powiedział:” Jeśli masz ten znak na trawniku, jesteś pieprzonym niedorozwojem.”

pewien mieszkaniec Larchmontu powiedział o nim: „nie obchodzi mnie, co mówi Gavin, zrobiłem swoje badania … Podżegał do przemocy. Wypluwa podzielny, rasistowski język. I chociaż może próbować powiedzieć, że wyrzeka się swoich zwolenników, jest częścią problemu. Więc kiedy przeczytałem jego list, pomyślałem, że to niedorzeczne.”

kilka dni po wysłaniu listu HuffPost poinformował, że obejrzeli dowody dostarczone przez niektórych sąsiadów, że żona Mcinnesa, Emily – która identyfikuje się jako liberalny Demokrata – nękała ich i zastraszała, w tym groźbą działań prawnych. Jej groźby były takie, że kilku sąsiadów powiadomiło policję.

pozew przeciwko SPLC

chociaż McInnes zerwał więzi z Proud Boys publicznie w listopadzie 2018, ustępując jako przewodniczący, w lutym 2019 złożył pozew przeciwko Southern Poverty Law Center w sprawie wyznaczenia Proud Boys jako grupy „ogólnej nienawiści”. Pozew o zniesławienie został złożony w sądzie federalnym w Alabamie. W dokumentach McInnes twierdził, że nazwa hate group jest fałszywa i motywowana problemami związanymi z pozyskiwaniem funduszy, a jego kariera została przez to zniszczona. Twierdził, że SPLC przyczyniło się do „uszczuplenia” jego lub The Proud Boys przez Twitter, PayPal, Mailchimp i iTunes.

SPLC pisze na swojej stronie internetowej, że „McInnes odgrywa dwulicową grę retoryczną: odrzuca biały nacjonalizm, a w szczególności termin” alt-right”, popierając niektóre z jego głównych założeń”, oraz że ” szeregowi i liderzy grupy regularnie wylewają białe nacjonalistyczne memy i utrzymują powiązania ze znanymi ekstremistami. Znani są z antymuzułmańskiej i mizoginistycznej retoryki. Proud Boys pojawili się wraz z innymi nienawistnymi grupami na ekstremistycznych spotkaniach, takich jak „Zjednocz Prawicę” w Charlottesville.”W odpowiedzi na pozew, Richard Cohen, prezes SPLC, napisał:” Gavin McInnes ma historię robienia podżegających wypowiedzi na temat muzułmanów, kobiet i społeczności transseksualistów. Fakt, że jest zły na SPLC mówi nam, że wykonujemy naszą pracę, ujawniając nienawiść i ekstremizm.”

nowojorski proces Proud Boys

chociaż McInnes nie był oskarżony w procesie członków Proud Boys w sierpniu 2019 r.za ich udział w przemocy, do której doszło po spotkaniu Metropolitan Republican Club w październiku 2018 r., prokuratorzy wielokrotnie powoływali się na jego nazwisko, jego słowa i poglądy w przesłuchiwaniu oskarżonych, po zeznaniach oskarżonych i innych Proud Boys otworzyli drzwi do tej linii przesłuchań. Podczas końcowych argumentów prokurator powiedział, że ” Gavin McInnes nie jest nieszkodliwym satyrykiem. Jest nienawistny”, podczas gdy obrona powiedziała, że McInnes był „demonizowany.”

2019-obecnie: najnowsze przedsięwzięcia

CENSORED.TV

w 2019 roku McInnes uruchomił CENSORED.TV, internetowa platforma wideo. Platforma pierwotnie nosiła nazwę FreeSpeech.TV, ale został zmieniony na aktualny tytuł dla celów praw autorskich. Na platformie znajduje się jego główny podcast, Get Off My Lawn, a także Free Speech with Gavin McInnes, w którym występują wybitni Goście ze świata popkultury i Polityki, tacy jak Cornel West, Candace Owens, Dinesh D ’ Souza, Roland Martin, Roger Stone, Michelle Malkin i Milo Yiannopoulos. Na platformie znajdują się również pokazy i klipy wideo komentatorów politycznych Milo Yiannopoulosa, Laury Loomer i Soph.

Get Off My Lawn podcast

Get Off My Lawn

Prezentacja

Hosted by

Gavin McInnes

Gatunek

dyskusja
Polityka
kultura
komedia
muzyka

format

  • audio
  • wideo

język

Angielski

długość

2-3 godziny

produkcja

produkcja

Ryan Katsu Rivera

format wideo

  • ocenzurowane.TV Stream

Format Audio

MP3

Publikacja

oryginalne wydanie

2019 – obecnie

strona internetowa

censored.tv

Get Off My Lawn to podcast wideo prowadzony przez Gavina Mcinnesa, który jest dostępny na CENSORED.TV. również na kamerze jest bliski przyjaciel i producent McInnes Ryan Katsu Rivera, z którego McInnes często odrzuca pytania i pomysły. Prowadzący omawia wydarzenia ze swojego życia i tematy wiadomości, które często obracają się wokół amerykańskich i kanadyjskich problemów społecznych, przemysłu rozrywkowego, przemysłu muzycznego oraz amerykańskiej i kanadyjskiej polityki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.