John Muscarello nie miał problemów z przejściem do życia w college ’ u, pomimo jego ciężkiego zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD lub ADD).
To dlatego, że 20-latek kultywował dobre nawyki, uczęszczając do szkoły średniej w Glen Head w Nowym Jorku. „Miałem notatnik, w którym zapisywałem wszystko” – wyjaśnia. „Miałem też duży kalendarz na ścianie mojej sypialni. Zapisałem nadchodzące gazety i daty, więc zawsze wiedziałem, co się dzieje. Wracałem do domu ze sportu, brałem prysznic, jadłem kolację, brałem pigułkę, a potem robiłem całą swoją pracę.”
w liceum John wręczał papiery przed terminem. „Nauczyciele pomogli mi je zrewidować”, mówi, ” i przekazywałem je ponownie, kiedy inni to robili.”I kultywował bliskie relacje z członkami Wydziału – strategię, którą kontynuuje w Pennsylvania’ s York College, wysyłając e-maile do swoich profesorów na początku każdego semestru, aby przedstawić się i wyjaśnić swoje problemy akademickie”.”Wpadł na ten pomysł od swojej matki, Mary, która zawsze stawiała sobie za cel spotkanie z nauczycielami swojego syna, aby ich uprzedzić.
oczywiście śmieje się Mary, „fakt, że mieliśmy cukiernię i przynosiliśmy rzeczy do szkoły też nie zaszkodził.”
dla Davida Burkharta, 28-letniego studenta, było inaczej. Dobrze sobie radził w szkole, do której uczęszczał, gdzie uczniowie budzili się, jedli, studiowali i kładli się spać o wyznaczonych godzinach. Biorąc pod uwagę nakaz nałożony na niego, nikt nawet nie podejrzewał, że David ma ADHD, a także dysgrafię.
ale życie Davida rozplątało się, gdy zaczynał pierwszy rok na Uniwersytecie w Auburn.
„poszedłem na studia i przeprowadziłem się do własnego mieszkania. Po raz pierwszy w życiu nie spałam ” – mówi. „Nie miałam pojęcia, jak jeść i jak zaplanować swój dzień. Przeszedłem od jednej godziny wolnego czasu dziennie do trzech godzin zajęć dziennie-i nikogo nie obchodziło, że się na nich nie pojawiłem. „Prałem ubrania” kupując nowe rzeczy. Co tydzień kupowałem nowe spodnie.”
w ciągu kilku tygodni David porzucił wszystkie zajęcia. Próbował ukryć prawdę przed rodzicami, ale jego ojciec, przewodniczący Wydziału Psychologii Auburn, i jego matka wkrótce się dowiedzieli. Ojciec Davida wysłał go do wujka na Florydę, gdzie spędził cztery wyczerpujące miesiące polewając asfalt i zastanawiając się, co zrobi inaczej, jeśli wróci na studia.
Real Life 101
Jeśli jesteś rodzicem dziecka z ADHD lub dziecka z zaburzeniami uczenia się (LD), prawdopodobnie starasz się upewnić, że uczy się krytycznych umiejętności akademickich. Ale umiejętność słuchania w klasie i nadążania za zadaniami nie wystarcza, aby zapewnić sukces na studiach. Twój młodzieniec musi wiedzieć, jak zarządzać swoim czasem, ustawić i pozostać w ramach budżetu, robić pranie i ogólnie przetrwać życie na własną rękę.
aby dać dziecku największe szanse na sukces w college ’ u, spróbuj uczynić go „autorem własnego życia”, mówi Karen Boutelle, dyrektor usług coachingowych w Landmark College, w Putney, Vermont. Przećwicz rzeczywiste sytuacje, które pozwolą Twojemu dziecku ćwiczyć podstawowe umiejętności przed opuszczeniem domu.
„dzieciom trzeba pozwolić zawieść” – mówi Boutelle. „Jeśli pozwolisz im doświadczyć rozczarowań, nauczą się dokonywać wyborów i radzić sobie z wynikami. Nie chodzi o nauczanie systemu, ale o angażowanie się w proces uczenia się.”
Boutelle zachęca rodziców do zadawania dzieciom tego, co nazywa ” ciekawymi pytaniami.”Kiedy ludzie z ADHD wpadają na blokadę drogową, „wyjaśnia,” mają tendencję do poczucia, że nie mają wyboru. Ale jeśli zadasz im pytanie, służy to jako brama do ich możliwości i pomaga im aktywować ich wiedzę.”
za mało godzin
ponieważ David Burkhart nauczył się na własnej skórze, college pozwala studentom wybrać sposób spędzania czasu: napisać pracę lub wziąć udział w imprezie. Czy pranie lub kupić nowe ubrania. Jego problemem, mówi, Jest to, że nie miał doświadczenia w zarządzaniu własnym czasem.
Ben Mitchell, dyrektor rekrutacji w Landmark College, mówi, że dzieci mogą uniknąć tego problemu, wchodząc w nawyk planowania wszystkiego w swoim życiu – sportu, prania, imprez, programów telewizyjnych i oczywiście czasu nauki. „Im bardziej uczeń może uzewnętrznić swój harmonogram, tym bardziej prawdopodobne jest, że go pamięta”, mówi Mitchell.
Kathleen Nadeau, Ph.D., Silver Spring, Maryland, psycholog, który specjalizuje się w ADHD, zgadza się, że umiejętności zarządzania czasem są krytyczne. Mówi, że młodzież i nastolatki z ADHD powinny nabrać nawyku korzystania z planowania dnia w szkole średniej, jeśli nie wcześniej.
” Jeśli Twoje dziecko ma wizytę u dentysty, „mówi,” Niech zapisze „wizyta u dentysty, Dr. Tak A tak” we właściwej dacie i godzinie. Następnie pomóż mu rozwinąć nawyk zamykania się na noc, przygotowania się do łóżka i spojrzenia na to, co dzieje się jutro – dosłownie ucząc go przewidywania następnego dnia.”
według Holly Susi, specjalisty ds. edukacji rozwojowej w Community College of Rhode Island w Lincoln, typowy młodzieniec z ADHD musi być” wyraźnie nauczony ” korzystania z planera. „Często widzę studentów z dziennymi planerami, ale nic w nich nie napisali” – mówi. „Albo piszą w nich, ale nigdy więcej na nie nie patrzą.”
aby jej 18-latek z ADHD, Stephen, użył planera, Susi usiadła z nim w każdą niedzielę wieczorem, aby omówić jego nadchodzące spotkania. Po sześciu miesiącach, jak mówi, „przejął kontrolę nad procesem”, a cotygodniowe sesje nie były już konieczne.
tonąc w papierze
Meg Edwards z pierwszej ręki wie, z czym spotykają się osoby z ADHD na studiach. W latach 1995-1998 pracowała w Landmark. Wcześniej przez trzy lata trenowała młodych dorosłych z ADHD. A ona sama ma ADHD.
Edwards pamięta studentkę, która rzuciła szkołę, bo była przytłoczona papierkową robotą. „Była w szkole zaledwie dwa tygodnie”, wspomina Edwards, który teraz pracuje dla David Allen Company, firmy coachingowej w Ojai w Kalifornii. „W tym czasie zebrała stos dokumentów-menu, sylabę i tak dalej. Wszystko do niej dotarło. Nie miała pojęcia, jak podejmować decyzje o tym, co zebrała.”
uczniowie z ADHD mogą uniknąć” śmierci przez papier”, mówi Edwards, jeśli nauczą się używać staromodnego in-box. Każdego dnia uczeń wkłada do tego pudełka każdą kartkę papieru, którą gromadzi. Pod koniec każdego dnia uczeń przechodzi przez pudełko. Ona odrzuca lub pliki elementy, które nie wymagają żadnych działań, i transfery terminów lub terminów do planera elektronicznego lub papierowego. Z tego planisty uczeń przygotowuje codzienną listę „kolejnych działań”.
„drogi Tato, proszę Wyślij pieniądze”
Po dotarciu do szkoły średniej dzieci powinny wziąć na siebie większą odpowiedzialność za zarządzanie swoimi pieniędzmi. Jeśli pomożesz im odpowiedzieć na pytania typu ” ile pieniędzy mogę wydać?””Gdzie jest najbliższy bank i jakie są jego godziny?””Jak znaleźć czas na pójście do bankomatu i zdobycie gotówki na nadchodzący tydzień?”w liceum będą lepiej przygotowani do zarządzania pieniędzmi na studiach.
Nadeau proponuje przyznanie licealiście miesięcznego dodatku na ubrania. Dała jeden swoim dzieciom, w tym córce z ADHD, i powiedziała, że szybko zaczęły sprawdzać ceny, szukać sprzedaży i podejmować dobre decyzje dotyczące wydatków. Ponadto Nadeau mówi, że rodzice powinni otworzyć konto czekowe w imieniu dziecka w jedenastej klasie.
skończyły się ubrania — znowu
nie ma nic trudnego w obsłudze pralki lub suszarki, nawet dla najbardziej rozpraszającego Nastolatka. Sztuką jest zrobić pranie, zanim wyczerpiesz zapas czystych ubrań. To jest rodzaj planowania, z którym dzieci z ADHD mają problemy.
„nie chodzi o to, aby uczyć ich, jak wkładać mydło do maszyny”, mówi Patricia Quinn, M. D., pediatra rozwojowy, który specjalizuje się w ADHD i trudnościach w uczeniu się. „Dzieci mogą się tego szybko nauczyć. Chodzi o naukę planowania, umiejętności, które można zastosować w innych obszarach.”
Quinn sugeruje, że młodzież zaczyna robić własne pranie w czasie liceum. Powiedz dziecku, jak długo trwa cykl prania, mówi, a następnie każ mu wprowadzić „dzień prania” w swoim Planerze, z zaznaczoną odpowiednią ilością czasu.
poniedziałkowy poranny Jet-Lag
młodzież to nocne sowy, a niewielu wie, że brak snu ogranicza funkcje mózgu i koncentrację uwagi.
prawdopodobnie nie możesz kontrolować, o której nastolatek idzie spać, ale możesz zachęcić dziecko, aby budziło się o tej samej porze każdego ranka. Quinn wyjaśnia: „Powiedzmy, że Twoje dziecko śpi od północy do 6:30 przez cały tydzień, a w piątkowe i sobotnie wieczory śpi od 3:00 do 12:00.to jak wyjazd do Europy w każdy weekend. W każdy poniedziałek rano jest opóźniony. Jeśli Twoje dziecko może spać do południa w każdą sobotę i niedzielę, zrobi to. Ale jeśli będzie musiał wstać, żeby grać w piłkę w soboty o 9 rano, to wstanie. Daj dziecku swobodę decydowania, na czym mu zależy, a potem wymyśl, jak sobie z tym poradzić.”
Jeśli Twoje dziecko ma problemy z wstawaniem na czas, Nadeau proponuje dać jej dwa Budziki – zegar wibracyjny do umieszczenia pod poduszką, plus zegar ustawiony po drugiej stronie pokoju, więc będzie musiała wstać z łóżka, aby go wyłączyć. Jeśli Twoje dziecko śpi przez oba alarmy i spóźnia się do szkoły, niech tak będzie. Pozwól jej uporać się z konsekwencjami. (Możesz poinformować nauczyciela pierwszego okresu swojego dziecka o swoim ” eksperymencie.”)
wiedząc, jak poprosić o pomoc
John Muscarello ciężko pracuje, aby być samodzielnym, ale nie boi się dotrzeć. „Zawsze zachęcaliśmy Johna, by starał się jak mógł,” mówi jego matka, „ale także by nauczył się prosić o to, czego potrzebuje. Napisał list do swojego nauczyciela w szóstej klasie, mówiąc: „pracuję tutaj naprawdę ciężko, co możesz zrobić, aby mi pomóc?”Nie można przejść przez liceum, nie prosząc o nic, a następnie być adwokatem dla siebie w college’ u.”
Holly Susi mówi, że wielu pierwszaków, których spotyka, nigdy nie musiało wyjaśniać dorosłemu, jak wpływa na nich ADHD. „Uczniowie, którzy przychodzą do mnie często nie są w stanie powiedzieć mi, Jak mogę pomóc”, mówi. „Studenci powinni być przygotowani do wyjaśnienia, jak ADHD wpływa na ich wyniki w nauce i być gotowi poprosić o konkretne zakwaterowanie.”
Susi namawia rodziców do rozpoczęcia takich dyskusji, gdy ich dzieci są jeszcze w szkole średniej. Rodzic może działać jako urzędnik trudności w uczeniu się, profesor college, lub kolega z klasy, podczas gdy syn lub córka praktyki rzecznictwo dla jego potrzeb.
ostateczny decydent
rodzice mogą zrobić wiele, aby wzmocnić swoje dziecko do sukcesu w college ’ u. Ostatecznie jednak to zachowanie ucznia decyduje o tym, czy mu się powiedzie.
tej jesieni John Muscarello wraca do York College, przekonany, że jest na dobrej drodze do ukończenia studiów. A David Burkhart, po uzyskaniu tytułu licencjata, wraca do Auburn, aby studiować politykę publiczną — kolejny krok w kierunku swojego celu, jakim jest zostanie profesorem college ’ u. „Nauczyłem się, że muszę tworzyć własną strukturę”, mówi. „Mój naturalny stan to zupełny i totalny chaos. Moje życie polega na próbie przezwyciężenia tego.”
Zapisz
zaktualizowano 6 marca 2020 r.