Paul Gauguin jest często znany jako podróżujący francuski artysta, który uwielbiał malować francuskie kobiety polinezyjskie w odważnych kolorach. Spoko. Ale mniej znane jest skomplikowane życie rodzinne Gauguina, jego drapieżne relacje z niektórymi nastolatkami i jego dziwne podejście do samodzielnego diagnozowania bardzo podejrzanych wysypek skórnych. Przeczytaj całą historię kryjącą się za tymi faktami, a także brudne szczegóły jego gorącego i zimnego związku z mało znanym malarzem Vincentem van Goghem i pewien incydent z uchem.
dziecko rewolucji
Paul Gauguin urodził się 7 czerwca 1848 roku w niekonwencjonalnej rodzinie. Jego ojciec, Clovis Gauguin, był liberalnym dziennikarzem, jego dziadek został osadzony za kratki za atak na babcię, a jego babcia była potęgą autora podróży i działacza socjalistycznego. Tworzenie drzewa historii rodziny musiało być co najmniej dziwne.
talent literacki
każdy talent, który miał Gauguin, został wyraźnie odziedziczony po jego niesamowitej babci, florze Tristan. Tristan była nieślubną córką hiszpańskiego arystokraty mieszkającego w Peru. Kiedy Flora była już dorosła i uciekała przed swoim brutalnym mężem, wróciła do Peru i napisała o swoich doświadczeniach z podróży. Ta narracja trafiła na szczyt wszystkich „obowiązkowych” list, a Flora stała się z dnia na dzień sensacją literacką. Dyskusja o # inspirational.
Socjalistyczny Firebrand
Gauguin nigdy nie spotkał radnej flory, ponieważ zmarła 44 lata przed jego narodzinami, walcząc o sprawę socjalistyczną i kopiąc ją do władz francuskich. Ale w pewnym sensie jej obecność była odczuwalna przy jego narodzinach, ponieważ jej Aktywizm pomógł utorować drogę dla rewolucji 1848 roku. Przez resztę życia Gauguin zamienił jej historię w legendę, trzymając przy sobie jej książki, gdy podróżował po świecie.
szkoda tylko, że nie traktował żywych kobiet w swoim życiu tak dobrze, jak te martwe(ale o tym później!).
uciekając z Francji w wyniku konfliktu z władzami francuskimi, cała rodzina—Clovis wraz z żoną Aline, córką Marie i synem Paulem Gauguinem—wyruszyła do Peru, aby żyć z bogatych południowoamerykańskich krewnych. Ale tragedia wydarzyła się zanim dotarli do bezpiecznych brzegów. Clovis Gauguin doznał zawału serca, gdy statek był jeszcze na morzu. Można powiedzieć, że w tym momencie rodzina Gauguin desperacko potrzebowała zwycięstwa.
to wspaniałe życie peruwiańskie
po przybyciu do Peru pozostała Rodzina Gauguinów została powitana przez ich bogatych, powiązanych i zamożnych krewnych. Jak bardzo? Jeden z krewnych został prezydentem Peru. Przez pierwsze sześć lat swojego życia Młody Paul Gauguin prowadził rozpieszczane życie w luksusie, czekane przez służbę i pielęgniarki. Niestety, to zaczarowane życie wkrótce dobiegło nagłego końca.
powrót do Francji
katastrofa wydarzyła się szybko, gdy krewni Gauguina odpadli od władzy podczas zawirowań w Peru w 1854 roku. Znowu w domu, znowu w domu, jiggidy jig, Rodzina Gauguin spakowała się i przeniosła z powrotem do Francji, gdzie rodzina została rozdzielona. Aline Gauguin podrzuciła Paula do domu dziadka (na szczęście nie tego strasznego, atakującego żonę), podczas gdy ona kontynuowała pracę w Paryżu jako krawcowa. Dostajesz już urazu kręgosłupa szyjnego z ostrych zakrętów w tej historii?
Marynarka chce ciebie, marynarzu!
Dwukrotne przemierzenie Oceanu Atlantyckiego w młodości wywarło silne wrażenie na Paulu Gauguinie. Po uczęszczaniu do kilku wymyślnych Szkół z internatem (podobno jego dziadek był załadowany), Gauguin w wieku 14 lat zapisał się do szkoły przygotowawczej marynarki wojennej. Po ukończeniu ostatniego roku został asystentem pilota w marynarce handlowej, a następnie wstąpił do francuskiej marynarki wojennej, w której służył przez dwa lata.
gdybyśmy tylko wysyłali e-maile
podczas rompingu w marynarce francuskiej, kolonizacji na pełnym morzu, Gauguin był poza zasięgiem komunikacji. Trudno to sobie wyobrazić w dzisiejszych czasach komunikatorów, ale wiadomość o śmierci matki dotarła do niego kilka miesięcy. Do czasu, gdy smutny list dogonił go w Indiach, Aline była już dawno Martwa i pochowana. Co ty na to?
ciężko pracuje dla pieniędzy
w wieku 23 lat Gauguin powrócił do Paryża (motyw jego życia) i porzucił życie w marynarce wojennej, aby zostać maklerem giełdowym. Tak, dobrze to przeczytałeś: Gauguin był odnoszącym sukcesy maklerem giełdowym i biznesmenem przez 11 lat, ostatecznie zarabiając równowartość 145 000 USD rocznie w amerykańskiej walucie. Myślałeś, że to będzie opowieść o głodującym artyście? Cóż, biorąc pod uwagę charakter niestabilnego życia Gauguina, po prostu daj mu kilka lat…
domowa Rozkosz?
Gauguin poślubił duńską kobietę, Mette-Sophie Gad. W ciągu następnej dekady para miała pięcioro dzieci (z których dwoje nie dożyło wieku 21 lat). Jeśli Gauguin wydaje się nieco płatny, Mette był kręgosłupem rodziny, często podejmując trudne decyzje i przejmując kontrolę, gdy błoto uderzyło w klimatyzator. Była jego opoką, ale ich związek w końcu stanął w płomieniach.
wczesny kryzys wieku średniego
gdy w 1882 roku Giełda Papierów Wartościowych w Paryżu upadła, Gauguin porzucił swoje życie na Wall Street i postanowił poświęcić swój czas sztuce. Ostrzegałem cię: nasz chłopak Gauguin lubił podejmować ostre decyzje o 180 stopniach. Jeśli liczysz znaczące zmiany w karierze dla niego do tej pory, to jest # 3.
Profesjonalny entuzjasta amatorów
aby być uczciwym, Gauguin zajmował się już sztuką, wciąż pracując jako makler giełdowy. Jednak to, co początkowo zaczęło się jako hobby, wkrótce stało się przytłaczającą obsesją. Podczas gdy Gauguin nadal grabi w gotówce jako makler giełdowy, mieszkał w artystycznej dzielnicy. W wolnym czasie odwiedzał pobliskie kawiarnie pełne artystów impresjonistów, uczęszczał na wystawy i kupował dzieła sztuki nowych i wschodzących artystów.
Pokój z widokiem
ta rosnąca obsesja na punkcie sztuki, zwłaszcza malarstwa, zainspirowała Gauguina do przeprowadzki do tańszej części Paryża, aby mógł zamieszkać w większym domu z pracownią artysty. W tej nowej przestrzeni Gauguin zaczął poważnie podchodzić do swojego malarskiego hobby. Wszystkie te wczesne prace zostały odrzucone w tym czasie, ale krytycy ponownie ocenili je i kilka z tych dzieł jest obecnie uważane za wielką sztukę. Co powiesz na szczęście początkującego?
Status Fanboya do przyjaciela
To był ekscytujący czas dla Gauguina, ponieważ w końcu wyrzeźbił sobie niszę w świecie sztuki, nie wspominając o zaprzyjaźnianiu się z ciężkimi malarzami impresjonistami. W rzeczywistości spędził nawet kilka lat malując z takimi artystami jak Camille Pissarro i Paul Cézanne. Malarze dorastają tak szybko.
co może pójść nie tak?
po załamaniu się Giełdy, życie Gauguina do malowania upadło. Ponieważ jego praca maklera giełdowego nie mogła już wspierać jego artystycznego stylu życia, postanowił poświęcić się sztuce na pełny etat. W ramach tej decyzji Gauguin postanowił przenieść całą swoją rodzinę do Rouen—jednak nie było to płynne przejście.
kłopoty w Raju
wydaje się, że Mette nie był konsultowany w sprawie tej decyzji o przeprowadzce. Gauguin troszczył się tylko o to, że Rouen był tani—pozwalając swojej licznej rodzinie żyć z jego znacznie zmniejszonych dochodów-i zapewniał większy dostęp do swoich kolegów artystów, zwłaszcza Pissarro. Idź tam, gdzie obraz jest dobry, jak mówi starożytne przysłowie. Więc, jak wywlekanie jego niechętnej żony na kije okazało się dla Paula? Jak można sobie wyobrazić, niezbyt…
dzieci są w porządku, to sztuka, o którą się martwię
W końcu nasza dziewczyna Mette miała dość życia artysty i rustykalnego (tj. zubożałego) wiejskiego życia. Biorąc sprawy w swoje ręce, postanowiła, że jedynym wyjściem jest przeniesienie całej rodziny z powrotem do jej domu w Danii. Gauguin nie była jednak tak podekscytowana tym pomysłem, więc poszła z pięciorgiem ich dzieci i osiedliła się w Kopenhadze.
Gauguin poszedł za nim jakiś czas później, zabierając ze sobą całą swoją kolekcję sztuki. Ten opóźniony ruch był pierwszym znakiem, że życie rodziny Gauguin zaczęło się rozpadać w szwach.
wątpliwa zmiana kariery
Kiedy Gauguin w końcu dołączył do swojej żony i dzieci w Danii, starał się znaleźć pracę. W końcu stał się najgorszym na świecie sprzedawcą plandek, w dużej mierze dlatego, że nie potrafił mówić po duńsku. Co gorsza, po tym, jak Gauguin był na szczycie świata przez tak długi czas, starał się stworzyć cokolwiek i czuł się ugrzęznięty przez porażkę ze wszystkich stron. Można się założyć, że z nim też byłoby miło żyć.
prawdziwy zły Tata
w tym czasie Mette była prawdziwym żywicielem rodziny, pracując jako nauczycielka i tłumaczka języka francuskiego. Po tym, co musiało być nie do zniesienia ze strony Gauguina, Mette wyrzuciła go z domu i odesłała do Paryża. Co dziwne, zabrał ze sobą tylko ich środkowego syna, sześcioletniego Clovisa. Wygląda to na nierówny podział opieki nad dzieckiem, ale z drugiej strony, nie jestem prawnikiem.
relacje rodzinne Gauguina nie ulegały rozpadowi: ostatni kontakt fizyczny Gauguina ze swoją rodziną miał miejsce w 1891 roku, po czym nastąpiła całkowita przerwa w kontakcie do 1894 roku. Nie martw się—były ku temu bardzo dobre powody, głównie związane z małżeństwem Gauguina z tahitańskim nastolatkiem…
gorący i świeżo singiel, w Paryżu
Po powrocie do Paryża z maluchem na holu, Gauguin miał problemy z powrotem do życia artystycznego, które opuścił zaledwie kilka lat wcześniej. Po raz kolejny podjął szereg prac i nie wyprodukował prawie żadnej Sztuki w tym czasie. To prawie tak, jakby samotne rodzicielstwo było pracą na pełny etat.
życie kolonii artystycznej
Po tym, jak Clovis zachorował i poszedł do szkoły z internatem, Gauguin mógł ponownie skupić swoje życie artystyczne, zaczynając od częstych pobytów w kolonii artystycznej w Pont-Aven w Bretanii. Na tym letnim obozie dla dorosłych malarzy, Gauguin wywarł silne wrażenie zarówno wśród innych artystów, jak i turystów, równie znany ze swojego „dziwacznego wyglądu”, jak i sztuki, którą tworzył. Najwyraźniej koleś był na odbiciu od nieudanego małżeństwa i życia rodzinnego.
sportowiec artysty
ciekawostka: Gauguin mógł boksować i płot z najlepszymi z nich. Chociaż celowo kultywował wrażliwą osobowość artysty, Gauguin był nadal „męskim człowiekiem” (Zobacz każdy obraz jego zmysłowych wąsów kiedykolwiek). Istniała nawet teoria spiskowa, że to Gauguin odciął Vincentowi van Goghowi ucho (używając miecza!), ale historycy go obalili. Mimo to, oglądałbym ten film!
jak podróżować z ograniczonym budżetem
w 1887 roku Gauguin wyjechał do Panamy, gdzie szybko znalazł się spłukany i pozbawiony perspektyw na pracę. Francja miała jednak politykę repatriacji, w której każdy deadbeat artyści (lub inni obywatele Francji bez środków) mogli wskoczyć na statek i wrócić do Francji bezpłatnie. Gauguin wrócił do ojczyzny znacznie wcześniej, niż początkowo planował.
co ma zrobić artysta footloose? Rozwiązaniem Gauguina było wymknięcie się po wpłynięciu statku do portu na Martynice. Ta pozornie pochopna decyzja zmieniłaby jego życie na zawsze.
nie przejmuj się przeciekami
Martynika uchwyciła wyobraźnię Gauguina, jak nigdy dotąd. Całymi dniami włóczył się po okolicy, obserwował mieszkańców i malował burzę. Jeśli to wydaje się zbyt dobre, by trwać, masz rację. To, co zaczęło się jako zabawne, nieszkodliwe Podglądanie, stało się kwaśne, gdy Chata Gauguina wyciekła, a on zachorował na czerwonkę i gorączkę bagienną. W życiu Gauguina nigdy nie padało-zawsze lało.
produktywny czas
pomimo złego stanu zdrowia i trudnych warunków życia, Gauguin ukończył 11 obrazów podczas pobytu na Martynice. Uważał je za jedne z jego najlepszych prac. Te obrazy w dużej mierze przedstawiały lokalne kobiety i liście w bujnej scenerii dzięki odważnym kolorom i szerokim pociągnięciom. Ta tematyka będzie inspirować Gauguina aż do jego ostatnich dni. Resztę życia spędził próbując odzyskać to, co miał na Martynice.
brat handlarza sztuką
ponieważ społeczność artystyczna wydaje się mieć w sobie tylko pięć osób na raz, paryskim handlarzem sztuką Gauguina był Theo van Gogh, brat Vincenta van Gogha. Vincent chciał założyć gminę artystyczną w mieście Arles i desperacko chciał zwerbować Gauguina, aby został przywódcą gminy. Nigdy mi nie mów, że sztuka nie jest rodzajem kultu.
nawiązywanie przyjaźni jest trudne
Gauguin był tylko pięć lat starszy od Vincenta van Gogha, ale między nimi był o wiele bardziej znanym i uznanym artystą, a van Gogh podziwiał go jako potencjalnego mentora. Nic jednak dziwnego, że Gauguin nie był entuzjastycznie nastawiony do osiedlenia się w sennym zaścianku Arles—zwłaszcza po tym, jak zostawił swoje serce na Martynice.
Theo ostatecznie osłodził umowę, obiecując Gauguinowi wygodne stypendium, dopóki tam mieszka, i w końcu ustąpił.
utrzymanie przyjaciół jest trudniejsze
od razu po przeprowadzce do Arles, Gauguin wyjaśnił, że nie ma zamiaru zostać długo. Ten stint był tylko sposobem na zaoszczędzenie wystarczająco dużo, aby dostać się z powrotem do Martyniki. Co gorsza, niechlujny styl van Gogha jako malarza zszokował profesjonalnie uporządkowanego i zorganizowanego Gauguina. Podczas gdy jego metody były „powolne i metodyczne”, van Gogh rzucał obraz w jedno popołudnie.
niezdrowa konkurencja
prawdopodobnie również nie pomogło gauguinowi i skazanej na niepowodzenie przyjaźni van Gogha, że malowali te same rzeczy i używali siebie jako przedmiotu. Ta dodatkowa warstwa konkurencji tylko nadwyrężała ich kruche relacje zawodowe. W 1888 roku Gauguin stworzył malarza słoneczników. Dzieło przedstawiało van Gogha w pracy z kwiatami obok niego.
Van Gogh spojrzał na nią i powiedział: „To ja, w porządku, ale to ja oszalałem.”Mów o Zapowiedzi.
zły współlokator
nikt nie wie na pewno, co spowodowało, że Gauguin nagle uciekł z domu, który dzielił z van Goghem. Gauguin przedstawiał siebie jako sympatycznego człowieka, któremu przeszkadzał widok stanu psychicznego van Gogha-ale może być ciemniejsza strona tej opowieści. W końcu przebudzenie się i odkrycie, że van Gogh stał nad twoim łóżkiem, obserwując, jak śpisz, tak jak Gauguin, to nie mała sprawa.
najwyraźniej stypendium Theo nie było już warte kłopotów, a Gauguin zaczął planować kaucję.Gauguin, choć nie do końca prawdziwy, przyjaźnił się z malarzem impresjonistycznym Edgarem Degasem, który pozostał zdrowy, sprawiedliwy i wzajemny do końca życia. Degas był dla Gauguina tym, co Van Gogh miał nadzieję, że Gauguin będzie dla niego wzorem do naśladowania, mentorem i mecenasem-publicystą.
Gauguin podziwiał pracę Degasa i z kolei ten sam szacunek otrzymał. Degas był jednym z pierwszych zwolenników Gauguina, kupując jego obrazy i zachęcając do tego innych.
Tahiti Bound
Gauguin zaczął znowu swędzić stopy i zdecydował, że Tahiti powinno być jego następnym portem zawinięcia. Po tym, jak jego przyjaciele zorganizowali zbiórkę pieniędzy, aby zebrać wsparcie finansowe dla jego podróży, Gauguin udał się na szybki postój do Kopenhagi, aby odwiedzić swoją żonę i dzieci przed wypłynięciem. To stosowne, że widział ich po raz ostatni, ponieważ jego zamiarem w podróży na Tahiti było zacząć od nowa, oczyszczenie się z europejskich konwencji i ” wszystkiego, co sztuczne i konwencjonalne.”Powodzenia, Stary.
szukanie „autentyczności”
próby ucieczki przed europejskimi wpływami Gauguina zostały powstrzymane po wylądowaniu na Tahiti. Stolica Papeete została gruntownie skolonizowana i pokryta kulturą francuską i angielską. Uciekł z miasta do mniejszej Mataiei, gdzie założył swoją pracownię artystyczną w bambusowej chacie. Potem, jak na Martynice, pozwolił zejść muzie i zabrał się do pracy.
obrazy a-Plenty
Gauguin rozwijał się twórczo w tym czasie, tworząc to, co wielu krytyków uważa za jego arcydzieło, Vahine no te tiare (Kobieta Z Kwiatem) (1891). Nadal jednak utrzymywał kontakty z Francją, ponieważ wysyłał swoje obrazy do Europy na wystawę. Na jednej z wystaw muzeum pokazało jego obrazy tahitańskie obok prac byłego kumpla van Gogha.
Kiedy skończyły się jego fundusze, Gauguin planował wrócić do Europy z pozostałymi 70 obrazami, które zgromadził. To tyle jeśli chodzi o wyjście z europejskiej sceny artystycznej.
Egzotyczny podróżnik pochyla się mocno
podobnie jak twoja ciotka, która kiedyś pojechała do Indii, a teraz nosi sari na każde rodzinne wydarzenie, Gauguin wrócił do Francji z wielką pompą i zaczął żyć jak Polinezyjczyk. Prowadził cotygodniowe „egzotyczne” salony sztuki, ubrany w polinezyjskie stroje i rozpoczął otwarty romans z inną nastolatką. Jak na białego człowieka w średnim wieku.
Duńczycy mają dość
w tym czasie pierwotna żona Gauguina, Mette, zerwała z nim na stałe. Z perspektywy czasu, to niesamowite, że nie zrobiła tego wcześniej.
Pożegnanie z tym wszystkim
Czy to celowo, czy nie, była to jego ostatnia podróż nad stawem; po zerwaniu tak wielu więzi, zarówno rodzinnych, jak i przyjacielskich, nigdy więcej nie postawiłby stopy w Europie.
życie na wygnaniu
tym razem Gauguin nie pojawił się w domu w pobliżu Papeete. Zbudował sobie przestronną chatę z trzciny i strzechy w Puna ’ auia, bogatej społeczności na obrzeżach Papeete, i był zajęty zaangażowaniem społecznym, parał się lokalną polityką i redagował lokalne antyestablishmentowe czasopismo o nazwie Les Guêpes (osy). Co dziwne, podczas gdy dziennik atakował rząd kolonialny, nie popierał również praw rdzennych mieszkańców. Wyobraź sobie.
malując swoją ostatnią wolę i Testament
podczas gdy Gauguin malował mniej w tym momencie, namalował to, co osobiście uważał za swoje arcydzieło, skąd pochodzimy? Kim Jesteśmy? Dokąd Idziemy? (1897). W prawdziwie dramatyczny sposób próbował popełnić samobójstwo po ukończeniu obrazu, ponieważ uważał go za swój ” ostateczny testament artystyczny.”
w poszukiwaniu bardziej odległego,” nietkniętego prymitywnego życia”, Gauguin ostatecznie opuścił Tahiti NA Wyspy markizy, pozostawiając nastoletnią żonę i dziecko. Po dotarciu na Wyspy markizy znalazł jednak więcej zniszczeń w kolonizacji: społeczności już zasiedlone przez europejskich misjonarzy i podziurawione europejskimi chorobami, takimi jak gruźlica.
wydaje się mało prawdopodobne, aby Gauguin zrozumiał ironię, że kolonizacja umożliwiła mu zarówno obecność na tych wyspach, jak i kompromitację jego artystycznej wizji.
trzeba ich gdzieś powiesić
Gauguin zbudował swój dom z pomocą kilku swoich nowych przyjaciół—mieszankę miejscowej ludności i europejskich misjonarzy—i natychmiast nazwał go „domem przyjemności.”I zgadnij, co zapewniło wykończenie dekoracyjne tego pałacu przyjemności? Ceniona kolekcja obrazów dla dorosłych Gauguina, wszystkie 45 zdjęć, wyświetlanych na ścianach w całym domu. Mów o ustawianiu nastroju.
Panna Młoda
oto jest, ludzie: najobrzydliwsza część życia Gauguina. Podczas pobytu na Tahiti po raz pierwszy, Gauguin „poślubił” 13-letnią dziewczynkę, Teha ’ amanę. Jakby oglądanie miejscowych kobiet nie wystarczyło-chociaż malował również Teha ’ amanę-wpisał się w lokalny zwyczaj dalej z umową małżeńską. Ale czekaj, jest jeszcze gorzej.
Rodzina? Jaka rodzina?
tylko jak może być gorzej, pytasz? W następnym roku Gauguin miał dziecko z Teha ’ amaną, po czym wkrótce porzucił je i wrócił do Francji. Jest. Nasz chłopiec Gauguin nigdy nie był przywiązany do rodzinnej odpowiedzialności, ale nawet dla niego jest to trudne posunięcie. W rzeczywistości zerwał więzy z obydwoma z nich całkowicie; chociaż ostatecznie wrócił na Tahiti, nigdy więcej nie widział ani Teha ’ amany, ani ich dziecka.
ostateczny spadek
Po powrocie na Tahiti zdrowie Gauguina jeszcze bardziej spadło. Tym razem wziął inną miejscową 14-letnią dziewczynkę, Vaeoho, na swoją pielęgniarkę. Z tym, że dobrze zgadłeś, „Pielęgniarka mieszkająca w domu” w tym przypadku oznacza również ” żonę.”Vaeoho miał dziecko z Gauguinem, nawet gdy się pogarszał. Koleś nie chciał odejść.
pisma
w ostatnich latach wzrok Gauguina również zaczął zawodzić, więc powrócił do swojego pierwotnego źródła inspiracji, babci flory. Podobnie jak Flora, Gauguin zaczął od pisania dziennika podróży, Noa Noa, następnie różnych esejów, a na koniec autobiograficznego pamiętnika, Avant et après (przed i po). Kilka miesięcy po zakończeniu pamiętnika miejscowi znaleźli ciało Gauguina w jego domu. Miał albo zawał serca, albo śmiertelne przedawkowanie laudanum.
Lepiej późno niż wcale?
podczas gdy Gauguin był często w stanie wygodnie żyć z zarobków z pracy artystycznej, jego twórczość nie była w pełni doceniana ani krytycznie, ani komercyjnie za jego życia. Jednak w latach bezpośrednio po jego śmierci kolekcjonerzy zaczęli napędzać popyt na jego sztukę-popyt, który wzrósł tylko w ciągu ostatniego stulecia. Historycy sztuki uważają Gauguina za wybitną postać w sztuce Postimpresjonistycznej i Prymitywistycznej.
incydent z uchem
przyjaźń Paula Gauguina i Vincenta van Gogha zakończyła się katastrofalnie. Kiedy Gauguin przekazał wiadomość o zbliżającym się wyjeździe do van Gogha, jego przyjaciel…nie przyjął tego dobrze. Próbował zaatakować Gauguina żyletką. Obawiając się o swoje bezpieczeństwo (i bez wątpienia pamiętając przerażające nocne wizyty), Gauguin zameldował się w hotelu.
tej nocy van Gogh odciął sobie ucho tą samą żyletką i podarował je kobiecie o imieniu Rachel jako „pamiątkę.”Ci dwaj mężczyźni już się nie spotkali.
Pen Pals 4Ever
Możesz pomyśleć, że atak żyletką wystarczy, aby zakończyć już niepewny związek raz na zawsze. Ale jako dziwny zwrot do skazanej na zagładę przyjaźni Gauguina i van Gogha, nadal utrzymywali ze sobą kontakt, pisząc listy po kontynentach i oceanach, aż do ostatecznego samobójstwa van Gogha kilka lat później.
problemy zdrowotne pogarszają się
pod koniec życia Gauguin był nękany wysypkami skórnymi, które nazwał egzemą, ale historycy uważają, że zmiany były czymś znacznie ciemniejszym: syfilis. Z czasem stan ten pogorszył się, aż miał duże otwarte rany na całych nogach. W połączeniu ze złamaną kostką, która nigdy nie zagoiła się prawidłowo, ruchliwość Gauguina stała się tak osłabiona, że nie mógł się obejść bez konia i powozu.