od rozpadających się starożytnych zabytków po eteryczne załamane światło, patrzymy na zmieniające się użycie i formę skromnego łuku
łuk: czy jakikolwiek inny fragment przedstawia wyczyn inżynierii budowlanej z tak pozornie bezwysiłkową gracją? Mezopotamczycy potrzebowali ich z powodu braku kamienia lub drewna; Rzymianie potrzebowali ich do dramatycznego pokonywania ogromnych odległości i świętowania swoich zwycięstw; późnośredniowieczni Murarze potrzebowali ich, aby ich Gotyckie dzieła były tak skuteczne, jak to tylko możliwe. Ich podwójny cel, łączący to, co rygorystycznie pragmatyczne i zbyt monumentalne, trwał długo w ich historii, aż postępy w technologii budowlanej skutecznie wycofały je z codziennego budownictwa. Jednak uwodzicielska forma łuku – fizyczna lub inna-odcisnęła swoje piętno w różnych dyscyplinach kulturowych i nadal, Niezrażony, jest sercem niektórych z naszych najbardziej inspirujących kreacji.
Koloseum, Rzym, 70-80 AD
łuk był używany już w 2 tysiącleciu pne, ale to byli zawsze przedwcześnie Rzymianie, którzy rozpoczęli systematyczne stosowanie łuku, w ich największej inżynierii wyczyny i jako sposób świętowania swoich największych zwycięstw wojskowych.
w Koloseum te dwie funkcje są płynnie połączone, największy amfiteatr na świecie, w którym mieściły się największe spektakle Rzymu, od rekonstrukcji bitew po egzekucje. Z około 200 łuków otaczających jego eliptyczną formę, starożytne zabytkowe cementy bardziej niż jakikolwiek Rzymianin konstruują wdzięczną moc łuku.
2.Taq-i Kisra (Arch of Ctesiphon), Irak, 540 AD
Arch of Ctesiphon to wszystko, co pozostało po starożytnym mieście, na południowy zachód od Bagdadu, w mieście Salman Pak. Największy ceglany łuk na świecie, jego obecność, a jednocześnie przypomnienie jednego z największych miast Mezopotamii, jest teraz symbolem pełzającej śmierci w obliczu zbudowanego Dziedzictwa Iraku po dziesięcioleciach niepokojów.
ze swoim dawnym Muzeum splądrowanym po obaleniu Saddama Husajna, a cały obszar opuszczony i zniszczony przez ulewne deszcze, stoi na krawędzi upadku. Chociaż Fundusz Światowego Dziedzictwa ostrzegał o swoim niepewnym stanie w 2004 roku, dopiero w ubiegłym roku rząd iracki potwierdził plany jego przywrócenia; ponieważ Państwo Islamskie teraz niszczy jeszcze więcej historycznej architektury Iraku, nabrało to nowej pilności.
Opactwo Tintern, Walia, 1131-1536
w stylu Opactwa Tintern łuk stał się nie tylko tropem stylu architektonicznego, ale całego ruchu międzykulturowego. Spiczasty Łuk gotycki, smukły i złowrogi, zmniejszał poziomą siłę ciągu tradycyjnego łuku Rzymskiego; mniejsza siła na fundamentach była kluczem do stworzenia lekkości, do której dążyła gotycka architektura. Większość pierwotnej konstrukcji klasztoru w Tintern całkowicie zniknęła – to kościół Opacki, konsekrowany w XIV wieku, który pozostał, obecnie malowniczą ruiną.
Wordsworth 's’ Lines Composed a Few Miles above Tintern Abbey ’ zaznacza swoje miejsce w kanonie Literackiego wzniosłości i gotyku – ostatnio pojawia się na wystawie Terror and Wonder w British Library, przedstawionej w świetle księżyca na akwareli, której ostro zakończone łuki zajmują centralne miejsce.
Tangyue Memorial Archways, Chiny, 1420-1820
w Chińskim Paifangu łuk staje się przenośnikiem narracji, historycznie działającym jako środek poruszania się między kłami, podobnie jak współczesne-dzienne posterunki. Paifang pochodzi z dynastii Zhou (XI wiek do 256 r.p. n. e.) i jest zwykle zbudowany z cienkiego drewna lub kamienia, składający się z wielopoziomowych dachów i słupów podtrzymujących, często celebrujących osiągnięcia przodków rodziny.
Tangyue Memorial Archway complex powstał w okresie dynastii Qing i Ming, obejmującym ponad cztery wieki, a każdy łuk stoi wzdłuż głównej ulicy wioski, aby reprezentować cnoty starożytnych rodzin.
Gaudi ’ s Catenary Arches, 19th – 20th century
oddany student geometrii w swoich młodszych latach, miłość Gaudiego do łuku katenarnego przeniosła się z osiągnięć inżynierii do architektury. Chwaląc jego mechaniczną zdolność do równomiernego rozłożenia wielkiej wagi, to właśnie ta logika kryła się za jego szalenie oryginalnym stylem architektonicznym.
techniczna perfekcja i bogata estetyka, za którą Gaudi jest pamiętany, można podsumować w całości poprzez łuk. Słynne modelowanie odwrócenia tych łuków sieciowych w miniaturze z łańcuchem i workami ołowianymi, powtarzający się motyw można zobaczyć w jego pracach, takich jak na strychach Casa Mila i Casa Battló.
Gateway Arch autorstwa Eero Saarinena i Hannskarla Bandela, St Louis, 1965
192-metrowa wizja ze stali nierdzewnej, The Gateway Arch is national expansion writ large, a icon of mid-century modernizm, który stał się skrótem architektonicznym dla miasta St Louis. Zaprojektowany przez Eero Saarinena i Hannskarla Bandela łuk sieciowy był technicznie ambitny; pozostaje najwyższym zabytkiem ze stali nierdzewnej na świecie, a jego wdzięczna forma wynosi około 2000 ton stali.
nękany wieloma niepowodzeniami ze względu na skalę swojej konstrukcji, otworzył się dla publiczności w 1965 roku, pchając łuk w elegancką, technologiczną przyszłość. Ruch ten nie jest również czysto symboliczny;małe cylindryczne Wagony tramwajowe poruszają się w górę iw dół ramion bramy, aby dotrzeć do centrum dla zwiedzających na górze. Chociaż możemy tylko na krótko przejść przez Łuk Triumfalny, Ta ikona jest miejscem do zamieszkania i refleksji.
Grande Arche, Paryż, 1989
XX-wieczna odpowiedź na Łuk Triumfalny, Johanna Otto von Spreckelsena i Erika Reitzla w biznesie La Défense dzielnica zwieńczona jest paryskim Axe historique trójwymiarowym tesseractem pokrytym marmurem i szkłem z Carrary. Świętowanie ludzkości, a nie militarnych zwycięstw promowanych przez jego kuzyna z Pól Elizejskich, dwie strony biur rządowych arch house, szczyt niegdyś mieszczący muzeum informatyki i restaurację, który później został zamknięty z powodu wypadku w windzie-takie są problemy współczesnego łuku.
jego kąt na osi historycznej – dogodnie podobny do Luwru – wynika z samej wielkości fundamentów łuku, przepychając się o przestrzeń z autostradą i stacjami kolejowymi, które zajmują obszar poniżej. Mimo to, jako przykład „pomnika na żywo” pozostaje on rzadkim przykładem, a jako łuk na żywo tym bardziej, że jego inauguracja w 200.rocznicę rewolucji francuskiej jest tym bardziej trafna.
Nicholas J Melas Centennial Fountain by Lohan Associates, Chicago, 1989
zbudowana z okazji 100.rocznicy Metropolitan Water Reclamation District Of Greater Chicago – dzielnicy, która odwróciła przepływ rzeki Chicago w 1989 roku. 1900 – schodkowy wodospad Lohan Associates co godzinę wypuszcza łuk wodny, tworząc efemeryczny 80-metrowy łuk w poprzek rzeki.
przypominający „Salut wodny” – serię łuków stworzonych przez wozy strażackie, pod którymi uroczyście przechodzą samoloty i pojazdy-to święto jednego z wielkich osiągnięć inżynieryjnych XX wieku obala rolę łuku jako stałego, niezachwianego pomnika. Łodzie mogą poruszać się po tym tymczasowym łuku, o ile są przygotowane na przemoknięcie podczas procesu, który wygląda jak dziwaczny rytuał oczyszczania.
Pawilon leśny firmy nArchitects, Tajwan, 2011
nArchitects wykorzystało serię 11 skarbców do utworzenia Pawilonu leśnego na Tajwanie, zaprojektowanego w celu zwiększenia świadomości o zagrożonym lesie Da Nong Da Fu.
zaprezentowany na Festiwalu Sztuki Taiwan Forestry Bureau w 2011 roku, nArchitects zatrudnili lokalne plemię Amis, Mistrzów tradycyjnej konstrukcji bambusowej, do stworzenia łuków ze świeżo ściętego bambusa. Rezultatem jest seria kształtów przypominających bramę św. Ludwika, zbudowaną przez największe plemię Aborygenów Tajwanu.
Arcades by Troika, Belgium, 2012
Arcades, projekt londyńskiego studia projektowego Trojka, wykorzystuje łuk jako celebrację otwartości, a nie Obudowy. Dzieło wykorzystuje 14 kolumn światła, które świecą w górę cienkimi prętami, przechodząc przez soczewki Fresnela, aby załamać promienie światła w spiczaste, gotyckie łuki.
podobnie jak w przypadku armaty wodnej Chicago River, łuk nie musi koniecznie mieć stałej obecności materialnej, aby móc zdefiniować przestrzeń, którą można doświadczyć.
Diébédo Francis Kéré Sensing Spaces exhibition, Londyn, 2014
1867 polipropylenowych paneli o strukturze plastra miodu w projekcie Diébédo Francisa Kéré na wystawę Sensing Spaces Royal Academy pojawia się jak jeden łuk po drugim. Podczas gdy wiele współczesnych interpretacji łuku skupia się na spektaklach wizualnych, instalacja Kéré jest zaprojektowana jako przestrzeń interakcji, a jej intymna przestrzeń tunelowa stopniowo wypełnia się kolorowymi słomkami wprowadzanymi przez odwiedzających w trakcie wystawy. Nie był to też jedyny łuk, który pojawił się na wystawie – Eduardo Souto de Moura umieścił dwa betonowe łuki obok istniejących otworów, ustawione tak, aby pasowały do budynków poza galerią, podobnie jak łuki Grande do Luwru. Ponowne wyobrażenie łuku tutaj jest raczej interpretacją niż fizycznością.
technologia mogła odrzucić łuk z naszych codziennych struktur, ale to ten sam postęp w technologii sprawił, że jego symboliczne i mechaniczne znaczenia nabrały jeszcze większego znaczenia. Rem Koolhaas mógł zakończyć swoją historię drzwi za pomocą szarego skanera bezpieczeństwa na lotnisku, ale łuk pokazuje, że przyszłość naszych przestrzeni progowych nie musi być tak ponura.