wprowadzenie
choroby Ehrlichialne stały się znaczącymi problemami dla ludzi i zwierząt w ciągu ostatnich dwóch dekad . W 1935 roku Ehrlichia canis została po raz pierwszy odkryta u psów w Algierii . Przed wybuchem w wojskowych psów pracujących w Azji Południowo-Wschodniej w 1967 roku, ehrlichiosis psów uważano za łagodną chorobę charakteryzującą się gorączką, wymiotami i wydzieliną nosowo-oczną . Od tego czasu choroba u psów rozprzestrzeniła się na całym świecie i spowodowała poważne skutki.
Ehrlichioza psów lub pancytopenia tropikalna jest ostrą, podostrą lub przewlekłą chorobą przenoszoną przez kleszcze wywołaną przez E. canis, która jest Gram-ujemną bakterią wewnątrzkomórkową, która występuje szczególnie w regionach tropikalnych i subtropikalnych ze względu na jej geograficzne rozmieszczenie wektora kleszcza Rhipicephalus sanguineus . Choroba ta charakteryzuje się klinicznie jadłowstręt, gorączka, wymioty, utrata masy ciała, powiększenie wątroby, śledziony i węzłów chłonnych, krwawienie z nosa, powierzchowne krwawienie i małopłytkowość . Psy z psami monocytic ehrlichiosis może umrzeć z powodu krwotoku i / lub infekcji wtórnej . Zmiany hematologiczne u psów dotkniętych E. canis wszystkich stadiach zakażenia obejmują zmniejszenie hematokrytu, stężenie hemoglobiny, liczba krwinek, małopłytkowość i leukopenia. Jednak słaba odpowiedź retikulocytów (niedokrwistość nieodnawialna) wiąże się z przewlekłą ehrlichiozą . Rozpoznanie ehrlichiozy można postawić na podstawie objawów klinicznych, demonstracji morulae w monocytach, testów serologicznych z wykrywaniem przeciwciał przeciwko E. canis i reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR). Wykazanie inkluzji morulae w rozmazach krwi psów w subklinicznych i przewlekłych stadiach choroby było często trudne lub niemożliwe i ma niski wskaźnik wrażliwości, ponieważ organizm ten jest zwykle obecny w bardzo niskich stężeniach, a zatem nie może być stosowany do diagnozowania choroby . Teza ewolucyjna sugeruje, że zarówno kleszcze ixodid, jak i argasid istniały od późnego paleozoiku do wczesnego mezozoiku . Formy poprzedzające ewoluowały jako obligatoryjne ektopasożyty gadów o gładkiej skórze w późnej erze paleozoicznej .
kleszcze są najważniejszymi ektopasożytami w obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Są one również odpowiedzialne za poważne straty ekonomiczne poprzez bezpośrednie skutki ssania krwi lub pośrednio jako wektory patogenów i toksyn. Kleszcze (Acari: Ixodida) to żywiące się krwią ektopasożyty, które obok komarów pełnią funkcję wektorów chorób ludzkich, ale stosunkowo ważniejszych jako wektory chorób zwierzęcych . Kleszcze należą do
Phylum: Arthropoda
Class: Arachnida
Subclass: Acari
Order: Parasitiformes
Podorder: Ixodida
Ixodida zawiera trzy rodziny: Argasidae (kleszcze miękkie posiadające grzbiet bez chityny), Ixodidae (kleszcze twarde posiadające grzbiet całkowicie lub częściowo pokryty chityną) i Nuttalliellidae (znana monotypowa rodzina reprezentowana przez Nuttalliella namaqua), wśród których ważniejsze są Argasidae i Ixodidae. Z kolei, według cech morfologicznych, rodzina Ixodidae dzieli się na Grupę Prostriata (rodzaj Ixodes) i Metastriata (wszystkie inne rodzaje w Ixodidae).
tradycyjnie klasyfikacje i wnioski filogenetyczne dla Ixodida opierały się na cechach morfologicznych, biologicznych i ekologicznych . Klasyfikacja kleszczy w dużej mierze opiera się na cechach morfologicznych oraz wartości różnic i podobieństw między grupami kleszczy, co skutkuje niejednorodnymi układami kleszczy. Taksonomia molekularna związana z konwencjonalnym katalogowaniem morfologicznym będzie przydatna do uzyskania bardziej jednorodnego i niezależnego kryterium klasyfikacji, chociaż w krótkim okresie może to nie być oczywiste.
1.1 Znaczenie identyfikacji kleszczy u psów
wiele kleszczy jest odpowiedzialnych za wywoływanie różnych chorób. Wśród których kleszcz Rhipicephalus sanguineus (brązowy pies kleszcz) odgrywa istotną rolę, ponieważ powoduje ehrlichiosis u psów, która jest chorobą zagrażającą życiu u psów, która powoduje objawy podobne do dengi u ludzi. Zmniejszenie liczby płytek krwi i niewydolność wielonarządowa są główne szkodliwe rzeczy w przypadku psów w tej konkretnej choroby ehrlichiosis. Dlatego identyfikacja kleszczy jest bardzo ważna, aby wykluczyć chorobę, a wczesna identyfikacja pomoże w ratowaniu życia zwierzęcia poprzez odpowiednie leczenie. Sama obecność kleszczy pomoże w identyfikacji przypadków podostrych, aby uniknąć utraty życia. Ze względu na swoje znaczenie weterynaryjne i dla zdrowia publicznego, Rhipicephalus sanguineus jest jednym z najczęściej badanych kleszczy.
kleszcze zdolne przetrwać w niekorzystnych warunkach, ponieważ mają ciężkie ochronne, chitynowe pokrycie i mogą wytrzymać długie okresy głodu, a także mają szeroki zasięg żywiciela. Mogą składać dużą liczbę jaj naraz i są stosunkowo wolne od naturalnych wrogów i są wytrwałymi wysysaczami krwi.
znaczenie medyczne i weterynaryjne kleszczy w oparciu o ich zdolność przenoszenia chorób. Ważnymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze są borelioza z boreliozy (Borrelia burgdorferi), babesioza psów (babesia Sp.), Ehrlichioza (Ehrlichia Sp.), Anaplasmosis (Anaplasma Sp.), Hepatozoonoza (Hepatozoon sp.).