miękkie lądowanie dla Ameryki za 40 lat? Nie stawiaj na to. Upadek Stanów Zjednoczonych jako globalnego supermocarstwa może nastąpić znacznie szybciej niż ktokolwiek sobie wyobraża. Jeśli Waszyngton marzy o roku 2040 lub 2050 jako końcu amerykańskiego stulecia, bardziej realistyczna ocena krajowych i światowych trendów sugeruje, że w 2025 roku, zaledwie za 15 lat, może to być koniec, z wyjątkiem krzyków.
pomimo aury wszechmocy projekt większości imperiów, spojrzenie na ich historię powinno nam przypominać, że są kruchymi organizmami. Tak delikatna jest ich Ekologia władzy, że kiedy wszystko zaczyna się naprawdę źle, Imperia regularnie rozwijają się z bezbożną prędkością: tylko rok dla Portugalii, dwa lata dla Związku Radzieckiego, osiem lat dla Francji, 11 lat dla Turków, 17 lat dla Wielkiej Brytanii i najprawdopodobniej 22 lata dla Stanów Zjednoczonych, licząc od kluczowego roku 2003.
przyszli historycy prawdopodobnie rozpozna pochopną inwazję administracji Busha na Irak w tym roku jako początek upadku Ameryki. Jednak zamiast rozlewu krwi, który oznaczał koniec tak wielu przeszłych imperiów, z płonącymi miastami i zabijanymi cywilami, ten imperialny upadek XXI wieku mógł nastąpić stosunkowo cicho przez niewidzialne wąsy upadku ekonomicznego lub cyberwojny.
ale nie miej wątpliwości: kiedy globalne panowanie Waszyngtonu w końcu się skończy, codziennie będą bolesne przypomnienia o tym, co taka utrata władzy oznacza dla Amerykanów w każdym życiu. Jak odkryło pół tuzina europejskich narodów, imperialny upadek ma zwykle niezwykle demoralizujący wpływ na społeczeństwo, regularnie przynosząc co najmniej pokolenie niedostatku Ekonomicznego. Gdy gospodarka się ochładza, temperatury polityczne rosną, często wywołując poważne niepokoje wewnętrzne.
dostępne dane ekonomiczne, edukacyjne i wojskowe wskazują, że jeśli chodzi o światową potęgę USA, negatywne trendy szybko się zbiorą do 2020 r.i prawdopodobnie osiągną masę krytyczną nie później niż do 2030 r. Amerykańskie stulecie, proklamowane tak tryumfalnie na początku II Wojny Światowej, do 2025 roku, swojej ósmej dekady, ulegnie zniszczeniu i zaniknie, a do 2030 roku może stać się historią.
co istotne, w 2008 roku Narodowa Rada Wywiadowcza Stanów Zjednoczonych przyznała po raz pierwszy, że światowa potęga Ameryki rzeczywiście maleje. W jednym ze swoich okresowych futurystycznych raportów, Global Trends 2025, Rada wymieniła „transfer globalnego bogactwa i potęgi gospodarczej obecnie w toku, mniej więcej z zachodu na wschód” i ” bez precedensu we współczesnej historii „jako główny czynnik spadku” względnej siły Stanów Zjednoczonych-nawet w sferze wojskowej.”Podobnie jak wielu w Waszyngtonie, jednak analitycy Rady przewidywali bardzo długie, bardzo miękkie lądowanie dla amerykańskiej globalnej przewagi i żywili nadzieję, że w jakiś sposób USA. będzie długo „zachowywał unikalne zdolności wojskowe … aby projektować potęgę militarną na całym świecie” przez następne dziesięciolecia.
nie ma takiego szczęścia. Według obecnych prognoz Stany Zjednoczone znajdą się na drugim miejscu za Chinami (już drugą największą gospodarką na świecie) pod względem produkcji gospodarczej około 2026 r., a za Indiami do 2050 r. Podobnie, Chińskie Innowacje zmierzają w kierunku światowego przywództwa w dziedzinie nauk stosowanych i technologii wojskowych w okresie między 2020 a 2030 rokiem, podobnie jak obecna amerykańska podaż genialnych naukowców i inżynierów odchodzi na emeryturę, bez odpowiedniego zastąpienia przez źle wykształcone młodsze pokolenie.
do 2020 roku, zgodnie z aktualnymi planami, Pentagon wyda wojskową Zdrowaś Maryjo dla umierającego Imperium. Uruchomi zabójczą potrójną czaszę zaawansowanej robotyki lotniczej, która reprezentuje ostatnią najlepszą nadzieję Waszyngtonu na utrzymanie globalnej potęgi pomimo słabnących wpływów ekonomicznych. Jednak do tego roku chińska globalna sieć satelitów komunikacyjnych, wspierana przez najpotężniejsze superkomputery na świecie, będzie również w pełni sprawna, zapewniając Pekinowi niezależną platformę do uzbrojenia przestrzeni kosmicznej i potężny system łączności dla rakietowych lub cyberprzestrzeni w każdy kwadrant globu.
owinięty imperialną pychą, jak Whitehall czy Quai d ’ Orsay przed nim, Biały Dom nadal wydaje się wyobrażać sobie, że amerykański upadek będzie stopniowy, łagodny i częściowy. W swoim styczniowym orędziu o stanie Unii prezydent Obama zapewnił, że ” nie akceptuję drugiego miejsca dla Stanów Zjednoczonych Ameryki.”Kilka dni później wiceprezydent Biden wyśmiał samą ideę, że” naszym przeznaczeniem jest wypełnienie przepowiedni Kennedy ’ ego, że będziemy wielkim narodem, który zawiódł, ponieważ straciliśmy kontrolę nad naszą gospodarką i nadmiernie się rozwinęliśmy.”Podobnie, pisząc w listopadowym wydaniu establishment journal Foreign Affairs, neoliberalny Guru polityki zagranicznej Joseph Nye pomachał rozmową o gospodarczym i militarnym wzroście Chin, odrzucając” mylące metafory organicznego upadku ” i zaprzeczając, że jakiekolwiek pogorszenie się światowej potęgi USA miało miejsce.
zwykli Amerykanie, obserwując swoją pracę za granicą, mają bardziej realistyczny pogląd niż ich przywódcy. Badanie opinii publicznej w sierpniu 2010 roku wykazało, że 65 procent Amerykanów uważa, że kraj jest teraz ” w stanie upadku.”Już Australia i Turcja, tradycyjne USA. sojusznicy wojskowi używają amerykańskiej broni do wspólnych manewrów powietrznych i morskich z Chinami. Już teraz najbliżsi partnerzy ekonomiczni Ameryki wycofują się z opozycji Waszyngtonu do sfałszowanych kursów walut w Chinach. Gdy prezydent wracał z podróży po Azji w zeszłym miesiącu, ponury nagłówek New York Timesa podsumował tę chwilę w ten sposób: „ekonomiczny pogląd Obamy jest odrzucany na arenie światowej, Chiny, Wielka Brytania i Niemcy rzucają wyzwanie USA, rozmowy handlowe z Seulem również nie udają się.”
patrząc historycznie, nie chodzi o to, czy Stany Zjednoczone stracą swoją niezrównaną globalną potęgę, ale o to, jak gwałtowny i bolesny będzie spadek. Zamiast pobożnych życzeń Waszyngtonu, użyjmy futurystycznej metodologii Narodowej Rady wywiadu, aby zasugerować cztery realistyczne scenariusze, w jaki sposób, z hukiem lub jękiem, globalna potęga USA może osiągnąć swój koniec w 2020 roku (wraz z czterema towarzyszącymi ocenami tego, gdzie jesteśmy dzisiaj). Przyszłe scenariusze obejmują: upadek gospodarczy, wstrząs naftowy, nieszczęśliwe wypadki Wojskowe I III wojnę światową. Chociaż nie są to jedyne możliwości, jeśli chodzi o Amerykański upadek, a nawet upadek, oferują one okno w burzliwą przyszłość.
upadek gospodarczy: obecna sytuacja
dzisiaj, trzy główne zagrożenia istnieją dla dominującej pozycji Ameryki w globalnej gospodarce: utrata siły ekonomicznej dzięki kurczącemu się udziałowi w handlu światowym, spadek Amerykańskich Innowacji technologicznych i koniec uprzywilejowanego statusu dolara jako globalnej waluty rezerwowej.
do 2008 r.Stany Zjednoczone spadły już na trzecie miejsce w światowym eksporcie towarów, z czego zaledwie 11 procent w porównaniu do 12 procent w Chinach i 16 procent w Unii Europejskiej. Nie ma powodu, by wierzyć, że ten trend sam się odwróci.
podobnie, amerykańskie przywództwo w dziedzinie innowacji technologicznych słabnie. W 2008 roku Stany Zjednoczone były nadal numerem dwa za Japonią w światowych zgłoszeniach patentowych z 232 000, ale Chiny szybko zamykały się na poziomie 195 000, dzięki 400-procentowemu wzrostowi od 2000 roku. Zwiastun dalszego spadku: w 2009 roku USA sięgnął dna w rankingu 40 krajów ankietowanych przez Fundację innowacji & Innovation Foundation, jeśli chodzi o „zmianę” w „globalnej konkurencyjności opartej na innowacjach” w poprzedniej dekadzie. Dodając istotę do tych statystyk, w październiku chińskie Ministerstwo Obrony zaprezentowało najszybszy na świecie superkomputer, Tianhe-1a, tak potężny, powiedział jeden z amerykańskich ekspertów ,że „zdmuchnął istniejącą maszynę nr 1” w Ameryce.
Dodaj do tego wyraźny dowód, że USA system edukacji, źródło przyszłych naukowców i innowatorów, pozostaje w tyle za konkurentami. Po dziesięcioleciach przewodzenia światu w wieku od 25 do 34 lat z dyplomami uniwersyteckimi, kraj spadł na 12 miejsce w 2010 roku. Światowe Forum Ekonomiczne w 2010 roku uznało Stany Zjednoczone za przeciętne 52. miejsce wśród 139 krajów pod względem jakości nauczania matematyki i nauk ścisłych. Prawie połowa wszystkich absolwentów kierunków ścisłych w USA to teraz obcokrajowcy, z których większość będzie wracała do domu, nie zostając tutaj, jak kiedyś. Innymi słowy, do 2025 r. Stany Zjednoczone prawdopodobnie będą musiały stawić czoła krytycznemu niedoborowi utalentowanych naukowców.
takie negatywne trendy zachęcają do coraz ostrzejszej krytyki roli dolara jako światowej waluty rezerwowej. „Inne kraje nie są już skłonne kupować idei, że USA wiedzą najlepiej na temat polityki gospodarczej”, zauważył Kenneth S. Rogoff, były główny ekonomista Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W połowie 2009 roku światowe banki centralne trzymały w USA astronomiczne 4 biliony dolarów. Rosyjski prezydent Dimitri Miedwiediew podkreślił, że nadszedł czas, aby zakończyć „sztucznie utrzymywany System jednobiegunowy” oparty na „jednej niegdyś silnej walucie rezerwowej.”
jednocześnie prezes Chińskiego Banku Centralnego zasugerował, że przyszłość może polegać na globalnej walucie rezerwowej” odłączonej od poszczególnych narodów ” (czyli dolara amerykańskiego). Weźmy je jako drogowskazy przyszłego świata i możliwej próby, jak przekonywał ekonomista Michael Hudson, „przyspieszenia bankructwa amerykańskiego finansowo-wojskowego porządku świata.”
upadek gospodarczy: Scenariusz 2020
Po latach narastających deficytów karmionych nieustannymi wojnami w odległych krajach, w 2020 r., tak długo jak się spodziewano, Dolar Amerykański ostatecznie traci swój specjalny status jako światowa waluta rezerwowa. Nagle koszty importu rosną. Nie mogąc zapłacić za obrzęk deficytów poprzez sprzedaż teraz zdewaluowanych obligacji skarbowych za granicą, Waszyngton jest w końcu zmuszony do cięcia jego nadęty budżet wojskowy. Pod presją w kraju i za granicą Waszyngton powoli ściąga siły amerykańskie z setek zagranicznych baz na kontynentalny Obwód. Teraz jednak jest już za późno.
w obliczu zanikającego supermocarstwa niezdolnego do płacenia rachunków, Chiny, Indie, Iran, Rosja i inne mocarstwa, wielkie i regionalne, prowokacyjnie rzucają wyzwanie dominacji USA nad oceanami, przestrzenią kosmiczną i cyberprzestrzeni. Tymczasem, wśród rosnących cen, stale rosnącego bezrobocia i ciągłego spadku płac realnych, podziały krajowe rozszerzają się w gwałtowne starcia i podziały debat, często nad niezwykle nieistotnymi kwestiami. Kierując się polityczną falą rozczarowania i rozpaczy, skrajnie prawicowy patriota przechwytuje prezydencję grzmiącą retoryką, domagając się szacunku dla amerykańskiej władzy i grożąc wojskowym odwetem lub odwetem ekonomicznym. Świat nie zwraca uwagi, ponieważ Amerykańskie stulecie kończy się milczeniem.
szok naftowy: obecna sytuacja
jedną z ofiar słabnącej potęgi gospodarczej Ameryki była blokada globalnych dostaw ropy. Przyspieszenie przez amerykańską gospodarkę gazową w pasie mijania, Chiny stały się światowym konsumentem energii numer jeden tego lata, stanowisko USA. utrzymywała się przez ponad wiek. Specjalista ds. energii Michael Klare stwierdził, że ta zmiana oznacza, że Chiny „wyznaczą Tempo kształtowania naszej globalnej przyszłości.”
do 2025 r.Iran i Rosja będą kontrolować prawie połowę światowych dostaw gazu ziemnego, co potencjalnie da im ogromną przewagę nad głodującą energią Europą. Dodać rezerwy ropy naftowej do koszyka i, jak ostrzegła Narodowa Rada Wywiadowcza, w ciągu zaledwie 15 lat dwa kraje, Rosja i Iran, mogą ” wyłonić się jako królowie energii.”
pomimo niezwykłej pomysłowości, główne potęgi naftowe wysysają obecnie duże baseny rezerw ropy naftowej, które są podatne na łatwe i tanie wydobycie. Prawdziwą lekcją katastrofy ropy Deepwater Horizon w Zatoce Meksykańskiej nie były niechlujne standardy bezpieczeństwa BP, ale prosty fakt, który wszyscy widzieli na „spillcam”: jeden z korporacyjnych gigantów energetycznych nie miał wyboru, jak tylko szukać czegoś, co Klare nazywa „twardą ropą” mil pod powierzchnią oceanu, aby utrzymać swoje zyski.
łącząc problem, Chińczycy i Hindusi nagle stali się znacznie cięższymi konsumentami energii. Nawet gdyby dostawy paliw kopalnych miały pozostać stałe (czego nie zrobią), popyt, a więc koszty, prawie na pewno wzrosną-i to gwałtownie. Inne kraje rozwinięte radzą sobie z tym zagrożeniem agresywnie, angażując się w eksperymentalne programy rozwoju alternatywnych źródeł energii. Stany Zjednoczone obrały inną drogę, robiąc o wiele za mało, aby opracować alternatywne źródła, a w ciągu ostatnich trzech dekad podwoiła swoją zależność od importu ropy z zagranicy. W latach 1973-2007 import ropy naftowej wzrósł z 36 procent energii zużywanej w USA do 66 procent.
szok olejowy: Scenariusz 2025
Stany Zjednoczone pozostają tak zależne od zagranicznej ropy naftowej, że kilka niekorzystnych zmian na światowym rynku energii w 2025 r.wywołało szok naftowy. Dla porównania, to sprawia, że szok naftowy z 1973 roku (kiedy ceny wzrosły czterokrotnie w ciągu zaledwie miesięcy) wygląda jak przysłowiowe kretowisko. Zaniepokojeni spadającą wartością dolara, ministrowie OPEC ds. ropy naftowej, zebrani w Rijadzie, domagają się przyszłych płatności za energię w „Koszyku” jenów, juanów i Euro. To tylko zwiększa koszty importu ropy z USA. W tym samym momencie, podpisując nową serię długoterminowych umów dostawy z Chinami, Saudyjczycy stabilizują własne rezerwy walutowe, przechodząc na Juana. Tymczasem Chiny przeznaczają niezliczone miliardy na budowę ogromnego gazociągu transazjatyckiego i finansowanie eksploatacji przez Iran największego na świecie procentu złóż gazu ziemnego w South Pars w Zatoce Perskiej.
Marynarka wojenna może nie być już w stanie chronić tankowców podróżujących z Zatoki Perskiej do paliw dla Azji Wschodniej, koalicja Teheranu, Rijadu i Abu Zabi tworzy nieoczekiwany nowy sojusz zatoki i potwierdza, że nowa chińska flota szybkich lotniskowców będzie odtąd patrolować Zatokę Perską z bazy w Zatoce Omańskiej. Pod silną presją ekonomiczną Londyn zgadza się anulować USA. dzierżawa bazy na Oceanie Indyjskim Diego Garcia, podczas gdy Canberra, pod naciskiem Chińczyków, informuje Waszyngton, że siódma flota nie jest już mile widziana do korzystania z Fremantle jako portu macierzystego, skutecznie eksmitując amerykańską marynarkę z Oceanu Indyjskiego.
po kilku pociągnięciach piórem i kilku zwięzłych zapowiedziach „Doktryna Cartera”, zgodnie z którą potęga wojskowa USA miała wiecznie chronić Zatokę Perską, zostaje zawieszona w 2025 roku. Wszystkie elementy, które od dawna zapewniały Stanom Zjednoczonym nieograniczone dostawy taniej ropy z tego regionu — logistyka, kursy walutowe i potęga morska — znikają. W tym momencie Stany Zjednoczone mogą nadal pokrywać tylko nieznaczne 12 procent swoich potrzeb energetycznych z rodzącego się alternatywnego przemysłu energetycznego i pozostają zależne od importowanej ropy naftowej przez połowę swojego zużycia energii.
szok naftowy, który następuje, uderza w Kraj jak huragan, wysyłając ceny do zaskakujących wysokości, czyniąc Podróże oszałamiająco kosztowną propozycją, wprowadzając realne płace (które od dawna maleją) do swobodnego spadku i czyniąc niekonkurencyjny jakikolwiek Amerykański eksport pozostał. Spadają termostaty, ceny gazu rosną po dachach, a dolary płyną za granicę w zamian za kosztowną ropę, amerykańska gospodarka jest sparaliżowana. Wraz z zakończeniem długotrwałych sojuszy i rosnącą presją fiskalną, siły zbrojne USA w końcu rozpoczynają stopniowe wycofywanie się ze swoich zamorskich baz.
w ciągu kilku lat Stany Zjednoczone są funkcjonalnie bankrutem, a zegar tyka w kierunku północy w amerykańskim stuleciu.
Military Misadventure: obecna sytuacja
wbrew intuicji, gdy ich władza słabnie, Imperia często pogrążają się w nierozważnych misadventurach wojskowych. Zjawisko to jest znane wśród historyków imperium jako „mikro-militaryzm” i wydaje się obejmować psychologicznie kompensacyjne wysiłki mające na celu złagodzenie Żądła odwrotu lub porażki poprzez okupację nowych terytoriów, jakkolwiek krótko i katastrofalnie. Operacje te, irracjonalne nawet z imperialnego punktu widzenia, często przynoszą krwawe wydatki lub upokarzające porażki, które tylko przyspieszają utratę władzy.
Embattled empires through the ages cierpią arogancję, która popycha je do pogrążania się coraz głębiej w militarnych nieszczęść, dopóki porażka nie stanie się klęską. W 413 r.p. n. e. osłabione Ateny wysłały na Sycylię 200 statków. W 1921 roku umierająca cesarska Hiszpania wysłała 20 000 żołnierzy do masakry berberyjskich partyzantów w Maroku. W 1956 roku zanikające Imperium Brytyjskie zniszczyło jego prestiż, atakując Suez. W 2001 i 2003 roku USA zajęły Afganistan i zaatakowały Irak. Dzięki pysze, która oznacza imperia na przestrzeni tysiącleci, Waszyngton zwiększył swoje wojska w Afganistanie do 100 000, rozszerzył wojnę na Pakistan i rozszerzył swoje zaangażowanie do 2014 roku i Później, zabiegając o katastrofy duże i małe w tym ogarniętym partyzantką, uzbrojonym w broń nuklearną cmentarzu imperiów.
Military Misadventure: Scenario 2014
tak irracjonalny, tak nieprzewidywalny jest „mikro-militaryzm”, że pozornie fantazyjne scenariusze są wkrótce prześcigane przez rzeczywiste wydarzenia. Z USA wojska rozciągają się od Somalii po Filipiny i rosną napięcia w Izraelu, Iranie i Korei, możliwe kombinacje dla katastrofalnego kryzysu wojskowego za granicą są wielorakie.
jest połowa lata 2014 r.i nagle, nieoczekiwanie opanowany przez talibskich partyzantów Amerykański garnizon w Kandaharze w południowym Afganistanie, podczas gdy amerykańskie samoloty są uziemione przez oślepiającą burzę piaskową. W odwecie zawstydzony amerykański dowódca wojenny traci bombowce B-1 i myśliwce F-16, aby zniszczyć całe dzielnice miasta, które uważa się za znajdujące się pod kontrolą talibów, podczas gdy działa AC-130u „Spooky” grabią gruzy niszczycielskim ogniem armatnim.
wkrótce mułłowie głoszą dżihad z meczetów w całym regionie, a jednostki afgańskiej armii, długo szkolone przez amerykańskie siły, aby odwrócić losy wojny, zaczynają masowo pustoszyć. Talibscy bojownicy rozpoczęli serię niezwykle wyrafinowanych ataków wymierzonych w USA. garnizony w całym kraju, wysyłając Amerykańskie ofiary w górę. W scenach przypominających Sajgon w 1975 roku amerykańskie helikoptery ratują amerykańskich żołnierzy i cywilów z dachów w Kabulu i Kandaharze.
tymczasem, źli na niekończący się, trwający od dziesięcioleci impas w Palestynie, przywódcy OPEC nakładają na USA nowe embargo naftowe, aby zaprotestować przeciwko wsparciu Izraela, a także zabiciu niezliczonej liczby muzułmańskich cywilów w toczących się wojnach na Bliskim Wschodzie. Gdy ceny gazu rosną, a rafinerie wysychają, Waszyngton wykonuje swój ruch, wysyłając Siły Specjalne do przejęcia portów naftowych w Zatoce Perskiej. To z kolei wywołuje wysypkę samobójczych ataków i sabotażu rurociągów i szybów naftowych. Gdy czarne chmury kłębią się w niebo, a dyplomaci wznoszą się w ONZ, aby gorzko potępiać amerykańskie działania, komentatorzy na całym świecie sięgają do historii, aby oznaczyć ten „Amerykański Suez”, wymowne odniesienie do klęski z 1956 roku, która oznaczała koniec Imperium Brytyjskiego.
III wojna światowa: Obecna sytuacja
latem 2010 roku na zachodnim Pacyfiku, uważanym niegdyś za Amerykańskie „jezioro”, zaczęły narastać napięcia militarne między USA i Chinami.”Nawet rok wcześniej nikt nie przewidziałby takiego rozwoju. Tak jak Waszyngton odegrał swoją rolę w sojuszu z Londynem, aby zawłaszczać znaczną część światowej potęgi Wielkiej Brytanii po ii Wojnie Światowej, Tak chiny wykorzystują teraz zyski z handlu eksportowego z USA, aby sfinansować to, co może stać się militarnym wyzwaniem dla amerykańskiego panowania nad drogami wodnymi Azji i Pacyfiku.
dzięki rosnącym zasobom Pekin zdobywa rozległy łuk morski od Korei po Indonezję, zdominowany przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych. W sierpniu, po tym, jak Waszyngton wyraził „Narodowe zainteresowanie” Morzem Południowochińskim i przeprowadził tam ćwiczenia morskie w celu wzmocnienia tego twierdzenia, Oficjalny „Global Times” w Pekinie odpowiedział gniewnie, mówiąc: „walka USA-Chiny na Morzu Południowochińskim podniosła stawkę w decydowaniu o tym, kto będzie prawdziwym przyszłym władcą planety.”
w obliczu rosnących napięć Pentagon poinformował, że Pekin posiada obecnie” zdolność do atakowania… lotniskowców na zachodnim Oceanie Spokojnym „i celowania” w siły nuklearne na całym… kontynentalnym terytorium Stanów Zjednoczonych.”Rozwijając” ofensywne możliwości nuklearne, kosmiczne i cyberwojne”, Chiny wydają się zdeterminowane walczyć o dominację tego, co Pentagon nazywa „widmem informacyjnym we wszystkich wymiarach współczesnej przestrzeni bojowej.”Wraz z trwającym rozwojem potężnej rakiety wspomagającej Long March V, a także wystrzeleniem dwóch satelitów w styczniu 2010 r.i kolejnego w lipcu, w sumie pięciu, Pekin zasygnalizował, że kraj robi szybkie postępy w kierunku” niezależnej ” sieci 35 satelitów do globalnego pozycjonowania, łączności i zdolności zwiadowczych do 2020 r.
aby sprawdzić Chiny i rozszerzyć swoją pozycję wojskową na całym świecie, Waszyngton zamierza zbudować nową cyfrową sieć robotyki lotniczej i kosmicznej, zaawansowanych możliwości cyberwojny i elektronicznego nadzoru. Planiści wojskowi oczekują, że ten zintegrowany system obejmie Ziemię w cyber-siatkę, która będzie w stanie oślepić całe armie na polu bitwy lub zlikwidować pojedynczego terrorystę w polu lub faweli. Do 2020 roku, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, Pentagon wystrzeliłby trzypoziomową osłonę dronów kosmicznych, sięgających od stratosfery do egzosfery, uzbrojonych w zwinne pociski, połączone odpornym modularnym systemem satelitarnym, i działających przez całkowitą obserwację teleskopową.
w kwietniu ubiegłego roku Pentagon przeszedł do historii. Rozszerzył on działania dronów w egzosferze, po cichu wystrzeliwując bezzałogowy prom kosmiczny X – 37B na niską orbitę 255 mil nad planetą. X-37B jest pierwszym z nowej generacji bezzałogowych pojazdów, które oznaczą pełną zbrojenie przestrzeni kosmicznej, tworząc arenę dla przyszłych działań wojennych, niepodobną do niczego, co miało miejsce wcześniej.
III wojna światowa: Scenariusz 2025
technologia kosmosu i cyberwojny jest tak nowa i niesprawdzona, że nawet najbardziej dziwaczne scenariusze mogą wkrótce zostać zastąpione przez rzeczywistość wciąż trudną do wyobrażenia. Jeśli po prostu zastosujemy scenariusze, które same siły Powietrzne wykorzystały w grze Future Capabilities z 2009 roku, możemy jednak „lepiej zrozumieć, w jaki sposób powietrze, przestrzeń kosmiczna i cyberprzestrzeń pokrywają się w wojnie”, i zacząć wyobrażać sobie, jak następna wojna światowa może być rzeczywiście stoczona.
jest 23:59 Podczas gdy cyber-kupujący Funt portale Best Buy dla głębokich zniżek na najnowszą elektronikę domową z Chin, USA Technicy Sił Powietrznych w Space Surveillance Telescope (SST) na Maui dławią się kawą, gdy ich panoramiczne ekrany nagle zamieniają się w czarne. Tysiące mil od centrum operacyjnego amerykańskiej Cyberkomandy w Teksasie, cyberprzestępcy wkrótce wykryją złośliwe pliki binarne, które, choć wystrzelone anonimowo, pokazują charakterystyczne cyfrowe odciski palców Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej.
pierwszy jawny strajk to taki, którego nikt nie przewidział. Chińskie „złośliwe oprogramowanie” przejmuje kontrolę nad robotami na pokładzie bezzałogowego, zasilanego energią słoneczną USA. „Sęp” leci na wysokości 70 000 stóp nad Cieśniną Tsushima między Koreą a Japonią. Nagle wystrzeliwuje wszystkie kapsuły rakietowe znajdujące się pod jego olbrzymią rozpiętością skrzydeł, wysyłając dziesiątki śmiertelnych pocisków w głąb morza żółtego, skutecznie rozbrajając tę potężną broń.
zdeterminowany do walki z ogniem, Biały Dom zezwala na atak odwetowy. Przekonani, że jego F-6 „Frakcjonowany, swobodnie latający” system satelitarny jest nieprzenikniony, dowódcy Sił Powietrznych w Kalifornii przesyłają kody robotyczne do Flotylli kosmicznych dronów X-37B orbitujących 250 mil nad ziemią, nakazując im wystrzelenie swoich pocisków „Triple Terminator” na 35 chińskich satelitów. Zero odpowiedzi. W panice, Siły Powietrzne wystrzeliwują swój hipersoniczny pojazd Falcon w łuk 100 mil nad Oceanem Spokojnym, a następnie, zaledwie 20 minut później, wysyła kody komputerowe do wystrzeliwania pocisków w siedem Chińskich satelitów na pobliskich orbitach. Kody startowe nagle przestały działać.
ponieważ Chiński wirus rozprzestrzenia się w sposób niekontrolowany przez architekturę satelitarną F-6, podczas gdy te drugorzędne superkomputery Amerykańskie nie potrafią złamać diabelsko złożonego kodu złośliwego oprogramowania, sygnały GPS kluczowe dla nawigacji amerykańskich statków i samolotów na całym świecie są zagrożone. Floty lotniskowców zaczynają parować w kółko na Środkowym Pacyfiku. Eskadry myśliwskie są uziemione. Drony żniwiarzy latają bez celu w kierunku horyzontu, rozbijając się po wyczerpaniu paliwa. Nagle Stany Zjednoczone tracą TO, CO USA. Siły powietrzne od dawna nazywają „najwyższym wzniesieniem”: kosmosem. W ciągu kilku godzin potęga militarna, która dominowała na świecie przez prawie sto lat, została pokonana w III Wojnie Światowej bez żadnej ofiary ludzkiej.
Nowy Porządek Świata?
nawet jeśli przyszłe wydarzenia okażą się słabsze niż te cztery scenariusze sugerują, każdy znaczący trend wskazuje na znacznie bardziej uderzający spadek amerykańskiej potęgi globalnej do 2025 roku niż cokolwiek, co Waszyngton wydaje się obecnie przewidywać.
gdy alianci na całym świecie zaczną dostosowywać swoją politykę do rosnących potęg azjatyckich, koszty utrzymania 800 lub więcej zamorskich baz wojskowych staną się po prostu niezrównoważone, w końcu zmuszając do ustawicznego wycofania się na wciąż niechętny Waszyngton. Zarówno USA, jak i Chiny w wyścigu o broń w przestrzeni kosmicznej i cyberprzestrzeni, napięcia między tymi dwoma mocarstwami na pewno wzrosną, co sprawi, że konflikt zbrojny do 2025 r.będzie co najmniej wykonalny, jeśli trudno zagwarantować.
komplikując sprawy jeszcze bardziej, przedstawione powyżej trendy gospodarcze, militarne i technologiczne nie będą działać w czystej izolacji. Podobnie jak w przypadku imperiów Europejskich po ii wojnie światowej, takie negatywne siły niewątpliwie okażą się synergiczne. Połączą się w zupełnie nieoczekiwany sposób, stworzą kryzysy, na które Amerykanie są wyjątkowo nieprzygotowani, i zagrozią obrotem gospodarki w nagłą spiralę spadkową, skazując ten kraj na pokolenie lub więcej ekonomicznej nędzy.
wraz z ustępowaniem potęgi USA, przeszłość oferuje spektrum możliwości dla przyszłego porządku świata. Na jednym końcu tego spektrum, powstanie nowego globalnego supermocarstwa, jakkolwiek mało prawdopodobne, nie może być wykluczone. Jednak zarówno Chiny, jak i Rosja przejawiają autotematyczne Kultury, rekondytywują nie-rzymskie Skrypty, regionalne strategie obronne i słabo rozwinięte systemy prawne, odmawiając im kluczowych instrumentów globalnego panowania. W tej chwili żadne supermocarstwo nie wydaje się być na horyzoncie, które mogłoby odnieść sukces w USA.
w mrocznej, dystopijnej wersji naszej globalnej przyszłości, koalicja ponadnarodowych korporacji, wielostronnych sił, takich jak NATO i międzynarodowej elity finansowej mogłaby stworzyć jeden, prawdopodobnie niestabilny, ponadnarodowy związek, który sprawiłby, że mówienie o imperiach narodowych przestałoby mieć sens. Podczas gdy denacjonalizowane korporacje i Wielonarodowe elity z założenia rządziłyby takim światem z bezpiecznych miejskich enklaw, tłumy byłyby zdegradowane do miejskich i wiejskich nieużytków.
w „Planecie slumsów” Mike Davis oferuje przynajmniej częściową wizję takiego świata od podstaw. Twierdzi on, że miliard ludzi już zapakowanych w cuchnące slumsy w stylu faweli na całym świecie (wzrost do dwóch miliardów do 2030 roku) uczyni „zdziczałe, upadłe miasta” Trzeciego Świata… charakterystyczną przestrzenią wojenną XXI wieku.”Gdy ciemność osiądzie nad jakąś przyszłą Super-favelą, imperium może wdrożyć Orwellowskie technologie represji, jak” hornetowe helikoptery-działa-statki prześladują enigmatycznych wrogów w wąskich uliczkach dzielnic slumsów … każdego ranka slumsy odpowiadają zamachowcami-samobójcami i wymownymi eksplozjami.”
w połowie spektrum możliwych przyszłości, w latach 2020-2040 może pojawić się nowy globalny oligopol, z rosnącymi mocarstwami: Chinami, Rosją, Indiami i Brazylią współpracującymi z ustępującymi mocarstwami, takimi jak Wielka Brytania, niemcy, japonia i Stany Zjednoczone, w celu wyegzekwowania globalnego Dominium ad hoc, podobnego do luźnego sojuszu imperiów europejskich, który rządził połową ludzkości około 1900 roku.
inna możliwość: powstanie regionalnych hegemonów w powrocie do czegoś, co przypomina system międzynarodowy, który funkcjonował przed kształtowaniem się współczesnych imperiów. W tym Neo-Westfalskim porządku świata, z niekończącymi się widokami mikro-przemocy i niekontrolowanego wyzysku, każdy hegemon dominowałby nad swoim najbliższym regionem-Brasilią w Ameryce Południowej, Waszyngtonem w Ameryce Północnej, Pretorią w Afryce Południowej i tak dalej. Przestrzeń kosmiczna, cyberprzestrzeń i morskie deepy, wyjęte spod kontroli byłego planetarnego „policjanta”, Stany Zjednoczone, mogą nawet stać się nowym globalnym dobrem, kontrolowanym przez rozszerzoną Radę Bezpieczeństwa ONZ lub jakiś doraźny Organ.
wszystkie te scenariusze ekstrapolują istniejące trendy na przyszłość, zakładając, że Amerykanie, zaślepieni arogancją dziesięcioleci historycznie niezrównanej władzy, nie mogą lub nie będą podejmować kroków w celu zarządzania niekontrolowaną erozją ich globalnej pozycji.
Jeśli upadek Ameryki trwa 22 lata, od 2003 do 2025 roku, to większość pierwszej dekady tego spadku już zmarnowaliśmy wojnami, które odciągnęły nas od długoterminowych problemów i, jak woda wyrzucona na pustynne Piaski, zmarnowaliśmy biliony desperacko potrzebnych dolarów.
Jeśli zostanie tylko 15 lat, szanse na ich odrzucenie pozostają wysokie. Kongres i prezydent są teraz w korku; amerykański system jest zalany korporacyjnymi pieniędzmi, które mają zablokować prace; i nie ma żadnej sugestii, że wszelkie istotne kwestie, w tym nasze wojny, nasze nadęte Państwo bezpieczeństwa narodowego, nasz głodujący system edukacji i nasze przestarzałe dostawy energii, zostaną rozwiązane z wystarczającą powagą, aby zapewnić rodzaj miękkiego lądowania, które może zmaksymalizować rolę i dobrobyt naszego kraju w zmieniającym się świecie.
europejskie Imperia zniknęły, a amerykańskie imperium. Wydaje się coraz bardziej wątpliwe, że Stany Zjednoczone będą miały coś takiego jak sukces Wielkiej Brytanii w kształtowaniu następnego porządku światowego, który chroni ich interesy, zachowuje dobrobyt i nosi piętno najlepszych wartości.