„Co możesz powiedzieć o zakonnicy, która pali i gra w kanastę?”
To właśnie Księżniczka Wiktoria, matka księżniczki Alicji z Battenberg (która później została księżniczką Grecji i Danii), słynnie powiedziała o swojej córce, kiedy adoptowała szary Mundur zakonnicy.
przez całe swoje długie, dziwne życie Alice była często określana jako dziwaczka—ale z dobrym sercem. Jak Hugo Vickers, autor Alice: Princess Andrew of Greece, powiedział The Washington Post: „ona naprawdę zilustrowała najlepsze cechy księżniczki, które polega na opiece nad swoim ludem w trudnych czasach.”
tutaj, co powinieneś wiedzieć o teściowej królowej Elżbiety-i wybitnej postaci trzeciego sezonu Korony-księżniczce Alicji.
jej historia zaczyna się w 1885 roku.
Księżniczka Alicja urodziła się na Zamku Windsor w obecności swojej prababki, Królowej Wiktorii. Była dzieckiem księżniczki Wiktorii z Hesji i Renu i księcia Ludwika z Battenberg. Król był głuchy od urodzenia.
w 1903 roku wyszła za mąż za grecką rodzinę królewską.
Alicja poślubiła księcia Grecji Andrzeja i razem para miała cztery córki i jednego syna.
pierwsza córka Alice, Księżniczka Margarita Grecji i Danii urodziła się w 1905 roku, a wkrótce potem Księżniczka Teodora Grecji i Danii w 1906 roku, następnie Księżniczka Cecilie Grecji i Danii w 1911 roku, a w końcu księżniczka Zofia Grecji i Danii w 1914 roku. Książę Filip był jej najmłodszym dzieckiem, urodzonym w 1921 roku.
król żyłby na wygnaniu dwa razy.
po abdykacji króla Grecji Konstantyna I, który został zmuszony w 1917 roku ze względu na jego teoretycznie neutralne, ale nieco pro-Niemieckie sojusze w I wojnie światowej, greccy królewscy udali się na wygnanie. To właśnie w tych latach Księżniczka Alicja zaczęła odnajdywać ukojenie w religii.
Po śmierci drugiego syna i następcy Konstantyna I, króla Aleksandra, Konstantyn został odwołany do Grecji—ale jego panowanie nie trwało długo i został ponownie wygnany w 1922 roku. Wkrótce potem książę Andrzej, który był przywódcą greckiej armii, został uznany za winnego (nieco niesprawiedliwie) porzucenia swoich obowiązków. Następnie został” zdegradowany i skazany na wieczyste wygnanie ” z Grecji, biografia Pera Vickersa i rozpoczęła się druga wygnanie rodziny. (Jest to czas, kiedy książę Filip został umieszczony w pomarańczowym pudełku, fakt wielokrotnie wspominany na koronie.)
Księżniczka Alicja również byłaby wstrząśnięta śmiercią dwóch ciotek i jej córki Cecile.
dwie ciotki Alicji, Caryca Aleksandra Fiodorowna i Wielka Księżna Elżbieta Fiodorowna, wyszły za mąż za Książąt Romanowów. Po upadku reżimu carskiego Aleksandra Fiodorowna została zamordowana wraz z mężem carem Mikołajem II i ich dziećmi w 1918 roku; Elżbieta Fiodorowna została zamordowana następnego dnia.
później, jak wspomina Korona w drugim sezonie, Córka Alice (i siostra Philipa) Cecile zginęła w katastrofie lotniczej w 1937 roku.
została wysłana do sanatarium w wieku 45 lat.
Rodzina Alice po raz pierwszy zainteresowała się jej zdrowiem psychicznym w 1929 roku, a w 1930 roku została przyjęta do Dr. Klinika Ernsta Simmela pod Berlinem. Simmel, jeden z wczesnych współpracowników Zygmunta Freuda, zdiagnozował księżniczkę jako schizofrenię paranoidalną.
Freud konsultowałby się w tej sprawie i sugerowałby poddanie układu rozrodczego Alicji prześwietleniom rentgenowskim, aby „przyspieszyć menopauzę”. Nie ma dowodów, że sama Alice była konsultowana w tej sprawie lub wyraziła zgodę na procedurę. Ostatecznie wypisała się z Kliniki Simmela, ale jej rodzina wkrótce zorganizowała jej umieszczenie w sanatarium.
To wtedy książę Andrzej, Księżniczka Alicja i ich dzieci przestali żyć razem jako rodzina. Alice i Andrew zobaczyli się po raz pierwszy od 1931 roku na pogrzebie Cecile. Potem każdy poszedł swoją własną drogą, aby wieść oddzielne życie. Rozwód nigdy nie został sformalizowany, a Andrew zmarł w 1944 roku.
podczas gdy córki szybko znalazły mężów i nowe życie, Filip, najmłodszy, dorastał bez tradycyjnej struktury rodzinnej.
księżniczka wróciła do Grecji w 1939 roku i ostatecznie założyła tam siostry zakonne.
rozpoczęła działalność charytatywną—”opiekowanie się najbiedniejszymi”, jak opisała to jej matka, Księżniczka Wiktoria—wkrótce po powrocie. W czasie wojny pracowała w jadłodajniach w Atenach i próbowała wykorzystać swój królewski status, aby zaopatrywać ludność grecką w leki.
w 1948 roku założyła szary habit, „wycofała się ze świata” (jej słowa) i wycofała się na wyspę Tinos, gdzie otrzymała ziemię od kościoła Najświętszej Marii Panny. Nigdy nie złożyła ślubów ani formalnie nie została grecką prawosławną zakonnicą, ale do końca życia nadal nosiła szaty zakonne.
szczególnie czule wspominana jest za ukrywanie żydowskiej rodziny w swoim ateńskim pałacu w czasie okupacji hitlerowskiej w Grecji. (Jest to, oczywiście, w przeciwieństwie do trzech jej córek, które poślubiły zwolenników nazistowskich.) Podobno opiekowała się również rodziną Cohenów, spędzając z nimi godziny; kiedyś używała nawet głuchoty jako pretekstu, by pomachać Gestapo. Jak powiedział Philippe Cohen, jeden z potomków rodziny, ” wszyscy zawdzięczamy nasze istnienie odwadze księżniczki Alicji.”
Ta historia pojawiła się stosunkowo niedawno, po tym, jak krewny Cohena zasugerował, aby Ulica Jerozolimska została nazwana na cześć księżniczki Alicji. Ale nieżyjący już król nigdy nie był zainteresowany byciem celebrowanym przez prasę. „Podejrzewam, że nigdy nie przyszło jej do głowy, że jej działanie było w jakikolwiek sposób wyjątkowe” – powiedział Książę Filip odwiedzając jej grób w 1994 roku. „Była osobą o głębokiej wierze religijnej i uważałaby to za całkowicie ludzkie działanie wobec innych ludzi w niebezpieczeństwie.”
w 1967 roku zamieszkała z księciem Filipem i resztą brytyjskiej rodziny królewskiej w Pałacu Buckingham.
po obaleniu króla Grecji Konstantyna II, Rodzina syna Alicji zabrała ją w bezpieczne miejsce w Londynie.
Księżniczka Alicja była podobno zadbana i cieszyła się regularnymi wizytami przyjaciół i rodziny, podczas jej dwóch nieparzystych lat w Pałacu. Zmarła tam w 1969 roku.
Alicja poprosiła o pochówek w Jerozolimie.
księżniczka została pierwotnie pochowana w Królewskiej krypcie w kaplicy św. Jerzego na Zamku Windsor, ale chciała zostać pochowana w pobliżu swojej ciotki, wielkiej księżnej Elżbiety, w klasztorze na Górze Oliwnej. Elżbieta, Rosyjska święta Prawosławna, również założyła klasztor i pomagała ubogim.
Po wielu dyplomatycznych manewrach jej życzenie zostało ostatecznie spełnione w 1988 roku, kiedy została ponownie pochowana w kościele św. Marii Magdaleny na Górze Oliwnej. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii doradziło księciu Filipowi, aby nie uczestniczył w tym wydarzeniu z obawy, że wizyta króla we wschodniej Jerozolimie zaakceptuje okupację tego obszaru. W 1994 roku udało mu się w końcu odwiedzić jej miejsce spoczynku.
książę William ostatecznie odwiedzi jej grób w 2018 roku.
w tym samym roku Wilhelm odbył królewską podróż po Bliskim Wschodzie, która obejmowała przystanek w Jerozolimie. Królewna poświęciła czas na złożenie kwiatów przy jej grobie.
William wcześniej ogłosił swój podziw dla Alice. W świetle jej deklaracji jako Sprawiedliwej wśród Narodów Świata za ochronę Cohen, książę powiedział: „jej historia jest sprawą wielkiej dumy dla całej mojej rodziny.”