kto nie lubi ostrego, głębokiego czarnego tła dla portretu? Możesz to osiągnąć dzięki zastosowaniu tylko dwóch pomysłów i tylko małego przetwarzania końcowego.
mówimy o kilku technicznych rzeczach w miejmy nadzieję, Nie-techniczny sposób. Te dwa pomysły dadzą ci wskazówki, jak zrobić czarne tła do portretów.
żadne obliczenia nie są konieczne
jako były nauczyciel matematyki nie powinienem przepraszać za liczby, prawda? W fotografii jest sporo matematyki. Jednak możesz być zadowolony, wiedząc, że myślę, że możesz osiągnąć wszystko, bez myślenia znacznie poza podstawami. Jeśli masz szerokie zrozumienie pojęć, będzie absolutnie w porządku.
techniki te mają zastosowanie nie tylko do portretów.
liść palmy bananowej
Po pierwsze, pomyśl o stopach światła jako jednostkach. Użycie terminu stop jest jak powiedzenie, że coś waży 12 kilogramów lub że jest oddalone o 10 mil. Jako fotografowie mamy tendencję do mówienia o przystankach i zatrzymywaniu się, ale równie ważne jest mówienie o jednostkach. Chodzi o to, aby nie ugrzęźnąć w szczegółach technicznych, termin stop jest tylko jednostką miary.
odpadanie światła
pierwsza koncepcja może być określona po prostu jako światło szybko odpada. W miarę jak oddalamy się od źródła światła, ilość dostępnego światła znacznie się zmniejsza. Ale jesteśmy fotografami i mamy tendencję do myślenia, że zdjęcie jest warte tysiąca słów, więc spójrz na poniższy schemat:
w powyższym przykładzie jedna jednostka światła dociera do naszego obiektu, jeden metr od okna. Jeśli ruszy się dwa metry dalej, tylko jedna czwarta jednostki światła dotrze do niej. Następnie, jeśli przesunie się o trzy metry od okna, które jest źródłem światła, będzie tylko jedna dziewiąta jednostki światła. Dostępne światło bardzo szybko znika.
może się przydać, jeśli zilustruję ten sam punkt wykresem (który w przeszłości przedstawiałem uczniom jako obraz matematyczny).
matematyczny obraz opowiada historię?
Jak to wpływa na tło?
próbując uzyskać czarne tło, interesuje Cię ilość światła uderzającego w nie. Ponownie, zdjęcia opowiadają historię najlepiej. Oba te zdjęcia miały tylko balans bieli i bardzo małe korekty w celu zrównoważenia ekspozycji w procesie przetwarzania końcowego.
nie szczęśliwy
obraz po lewej stronie ma tło blisko obiektu, około trzy stopy (jeden metr) za nią. Następnie, po prawej stronie, białe tło ma około trzynastu stóp (cztery metry) wstecz. Nie potrzebujesz mnie do obliczeń, zacytować kilka ładnych wzorów, aby udowodnić, co dzieje się powyżej. To oczywiste, prawda?
na tych zdjęciach obiekt się nie poruszył, a ekspozycja się nie zmienia. Tło przesuwa się dalej, a ilość docierającego do niego światła szybko się zmniejsza. Nawet gdy tło jest białe, a nie pożądana czerń, staje się znacznie ciemniejsze, im większa jest odległość od źródła światła.
w praktycznym świecie mogą istnieć ograniczenia co do tego, co możesz zrobić, być może przez dostępną przestrzeń do fotografowania. Przekaz jest jednak prosty, przesuń tło jak najdalej, a nawet pozornie niewielki dystans sprawi, że będzie wyglądać ciemniej.
Młody Filipino.
tłem dla tego zdjęcia było wnętrze pokoju. Nastoletni Filipiński chłopiec stał w drzwiach, czerpiąc pełne korzyści ze źródła światła. Tło, odległa ściana pokoju, może być tylko osiem stóp (nieco ponad dwa metry) dalej, ale zbliża się bardzo do najczarniejszej z czarnych, prawda?
połącz tę dość prostą naukę, sposób, w jaki światło pada, z nauką o zakresie dynamicznym czujników kamery, a będziesz daleko w kierunku uzyskania czarnego tła do swoich portretów.
zakres dynamiczny
proszę zrozumieć, że liczby, których tutaj używam, są przybliżone. Różnią się one w zależności od aparatu i od wniosków podanych przez jedno źródło do drugiego. Ale użyję tego, co jest łatwe, tego, co jest naprawdę potrzebne, abyście zrozumieli.
Zakres Dynamiki to pomiar od najciemniejszego do najjaśniejszego elementu, który można zobaczyć. Twój aparat ma znacznie mniejszy zakres dynamiczny niż ludzkie oko. Jest znacznie mniej zdolny do widzenia w ciemnych i jasnych obszarach w tym samym czasie. Dlatego, gdy aparat tworzy obraz z wydmuchiwanymi światłami i blokowanymi cieniami. Ale twoje oko nadal widzi detale ptaka, który siedział w jasnym świetle słonecznym, a także możesz zobaczyć czarnego psa, który siedział w najciemniejszych cieniach. Aparat po prostu nie widzi obu w tym samym czasie.
oświetl temat, a nie tło
To może być oczywiste, ale trzeba to powiedzieć – pierwszym krokiem do uzyskania czarnego tła jest użycie czarnego tła. Następnie, jeśli uda ci się oświetlić obiekt jaśniej niż tło, spowoduje to przesunięcie tła w niedoświetlone, ciemne obszary, poza bardziej ograniczonym zakresem dynamicznym kamery.
Konfiguracja portretu
Jeśli możesz rzucić dodatkowe światło na obiekt i odpowiednio je wyeksponować, w jaśniejszym końcu zakresu dynamicznego, pomoże to wysłać resztę obrazu w ciemność. Jasno oświetlony obiekt powinien być odpowiednio wyeksponowany. Wtedy jest duża szansa, że tło będzie poza częścią zakresu dynamicznego, na który wystawiasz. Będzie, co najmniej, zmierzał w kierunku czarnego.
Konfiguracja portretu
oto konfiguracja portretu, z naturalnym światłem uderzającym w obiekt. Nie jest to tak oczywiste w tym zredukowanym jpeg, jak w oryginalnym pliku RAW, ale tło jest raczej błotniste, z pewnością zbliżając się do czerni, ale nie czystej czerni, której szukasz. W oryginale wyraźnie widać fałdy w tkaninie.
nadal nie są szczęśliwe – większość ludzi opisałaby tło jako czarne, ale nie jest ono najczarniejsze z czarnych, prawda?
tutaj jest to samo ustawienie ponownie, z dodatkowym światłem na temat.
Czy jest jasne, że tło jest godne klasycznego opisu „atramentowego”? Inne rzeczy można poprawić za pomocą kilku poprawek przetwarzania końcowego. Są one prezentowane, aby pokazać tła, a nie jako gotowe portrety, a ja tylko zmieniłem balans kolorów i próbowałem zrównoważyć ekspozycje.
użyj prawa naturalnego (nazywa się to Prawem odwrotnego kwadratu), które nakazuje, że światło szybko odpada od źródła, a ograniczony zakres dynamiczny aparatu i jesteś długą drogą do uzyskania dobrego, głębokiego czarnego tła. Następnie możesz pomóc w jego dalszym zakończeniu w przetwarzaniu końcowym.
Post-processing
mam tu na myśli Lightroom, ale w innych programach są równoważne narzędzia.
trochę zabłocony plik RAW.
To jest zdjęcie z góry artykułu, ponieważ po raz pierwszy pojawiło się z aparatu. Nie chcesz słuchać moich wymówek, ale nie zrozumiałem tego tak dokładnie w aparacie, jak normalnie chciałbym to zrobić. Okazuje się jednak, że jest to szczęście, ponieważ stanowi dobry przykład dla przetwarzania końcowego w tym przypadku. Ponieważ plik został wyprodukowany przy użyciu powyższych pomysłów, jest bardzo wykonalny.
większość drogi do przetwarzania w zaledwie kilku krokach.
Edytuj intuicyjnie
jedną z najlepszych rad, jakie kiedykolwiek otrzymałem, którą czasami udaje mi się zastosować, jest ignorowanie liczb. Powinieneś przesunąć te suwaki, aż dadzą wygląd, który Twoim zdaniem pasuje do obrazu. Spójrz na zdjęcie i zobacz, co się stanie, weź oddech, zatrzymaj się na chwilę i oceń, czy daje Ci to, czego szukasz. Często wiąże się to z posuwaniem się nieco za daleko (czy to z wyostrzaniem, ekspozycją, cieniami, czy czymkolwiek), a następnie wybieraniem nieco wstecz.
udało mi się to zrobić właśnie z tym obrazem. To sprawia, że uśmiecham się, gdy patrzę na to teraz, kilka tygodni później, ponieważ jestem nieco zaskoczony, jak daleko się posunąłem. Wyregulowałem balans kolorów, wyszczotkowałem negatywną klarowność na twarzy mamy, obróciłem obraz trochę w lewo, ale ekspozycja nie była w ogóle regulowana, ponieważ twarze wyglądały dobrze. Potem zacząłem przesuwać suwaki.
Push the limits
To było trochę zaskoczeniem zobaczyć, jak daleko w kierunku negatywu przesunąłem suwak kontrastu. Może to być sprzeczne z intuicją, gdy próbujesz uczynić części obrazu ciemniejszymi, ale ponieważ mamy dość dobrze wyprodukowany plik, możemy ujść na sucho zmniejszając kontrast, a to ma przyjemny efekt rozjaśnienia włosów i oddzielenia ich od tła.
najistotniejszym dla tego ćwiczenia jest suwak cieni, który został przesunięty w przeciwnym kierunku niż zwykle. Został przesunięty na negatyw, aby zasłonić cienie, a nie na prawo, aby spróbować wydobyć jakiś szczegół.
byłem również trochę zaskoczony, jak daleko posunąłem się do czarnego punktu. Wydawało się, że zadziałało. Jak mówię, myślę, że często działa najlepiej, jeśli przesuniesz suwaki, bez zbytniej troski o liczby, które reprezentują. Staraj się spojrzeć na każde zdjęcie indywidualnie, zamiast stosować jakąś formułę.
ostateczny obraz miał tylko kilka drobnych, szczegółowych poprawek.
dodatkowe porady
kilka innych rzeczy.
w jaki sposób decydujesz się rzucić trochę światła na temat zdjęcia jest dla innych artykułów. Istnieje wiele innych świetnych artykułów szkolnych fotografii cyfrowej, które oferują ogromną liczbę sugestii dotyczących przedmiotów oświetlających. Pomyślałem, że powinieneś wiedzieć, że bardzo lubię moje Diody LED, ponieważ lubię widzieć światło. Używam również reflektorów. Jednak pierwszym źródłem światła na wszystkich powyższych zdjęciach jest światło naturalne. Niekoniecznie potrzebujesz wymyślnego zestawu.
jeśli chodzi o Czarny Materiał, większość porad sugeruje, że kupujesz czarny aksamit. Jestem pewien, że doskonale absorbuje światło ze wszystkich stron. Ale jest to kosztowne i przy starannej technice wydaje mi się, że inna ciemna, nie błyszcząca tkanina też może to zrobić. Jedną z rzeczy, na które należy zwrócić trochę uwagi, jest upewnienie się, że trochę rozciągniesz szmatkę tła. Postaraj się, aby był jak najbardziej gładki i równomierny, bez zagnieceń, ponieważ wszelkie niedoskonałości mogą złapać światło.
podsumowanie
moc fotografii! 25 lat po tym wydarzeniu złożyłem hołd Annie Leibowitz fotografii Demi Moore. Nie staraĹ ’em siÄ ™ go jako takiego odtworzyć, po prostu skinÄ … Ĺ’ em w kierunku zdjÄ ™ cia. Ale udało mi się uzyskać naprawdę czarne tło, prawda? Proszę, spróbuj sam.