wybrany z numerem 1edit
Los Angeles Lakers otrzymali wybór Cleveland Cavaliers w pierwszej rundzie draftu w 1982 roku w zamian za Dona Forda. Cavaliers zakończyli sezon 1981/1982 z najgorszym rekordem NBA, pozostawiając rzut monetą, aby zdecydować, czy oni, czy najgorszy wicemistrz San Diego Clippers dostanie pierwszy ogólny wybór w nadchodzącym drafcie. Lakers wygrali flip, pierwszy i jedyny raz dla aktualnego mistrza ligi. Wybrali godnych.
chudy mały Napastnik od razu dał czadu jako żółtodziób, średnio 13.4 punkty za mecz i pobicie rekordu Lakers rookie .579 procent bramek. Z jego szybkością, dynamiczną zdolnością do zdobywania punktów obiema rękami i olśniewającą grą powyżej obręczy, Worthy kwitł w wysokooktanowym ataku Lakers „Showtime”. Kiedy nie kończył szybkich przerw z jego znakiem firmowym Statua Wolności dunks lub swooping finger rolls, Worthy był również jednym z najlepszych graczy na swojej pozycji, z szybkim ruchem obrotowym i zabójczym strzałem z rzutu. Jego debiutowy rok zakończył się właśnie wtedy, gdy 10 kwietnia 1983 r. złamał nogę, podczas nieudanego lądowania po próbie nieudanego strzału przeciwko Phoenix Suns. Nadal został powołany do 1983 All-Rookie First Team, ale opuścił resztę sezonu i playoffs.
Powrót i zdrowy na otwarcie sezonu 1983-84, skuteczna gra Worthy ’ ego wkrótce sprawiła, że zastąpił w wyjściowym składzie All-Star i ulubieńca fanów Jamaala Wilkesa. Lakers zdominowali rozgrywki Konferencji Zachodniej i w finale zmierzyli się z Boston Celtics. Lakers popełnili wiele kluczowych błędów podczas serii, które kosztowały ich szansę na mistrzostwo. Pod koniec gry 2, Worthy popełnił błąd cross-court pass, który został odebrany przez Geralda Hendersona i przyjęty na wynik wiążący grę. Mecz 2 ostatecznie wygrał Celtics po dogrywce. Celtics wygrali serię w 7 meczach i pomimo późnego błędu w grze 2, James Worthy miał bardzo mocną serię finałową z 22,1 pkt na mecz (drugi do Jabbara)na 63,8% strzelonych. Lakers w sezonie 1985
„Big shame with a fame game James”Edit
w 1985 Lakers po raz kolejny spotkali się z Celtics w finale, tym razem zdecydował się na korzyść LA na słynnym parkiecie Boston Garden.
podczas biegu play-off o tytuł worthy pojawił się jako bojowy wykonawca sprzęgła. Średnio 21,5 punktu na mecz przy 62,2% strzelonych w play-offach, a jego gra i 23,7 punktu na mecz przeciwko Celtics w finale potwierdziły go jako jednego z najlepszych graczy ligi. Również w 1985 roku gogle pojawiły się po tym, jak worthy doznał zadrapania rogówki podczas meczu 13 marca w Utah Jazz i zaczął nosić okulary W następnym meczu 15 marca przeciwko Spurs i do końca kariery.
sezon 1985-1986 był dla Lakers bardzo obiecujący, a w finale Konferencji Zachodniej uległ 7′ 4″ gwiazdorowi Houston Rockets, Ralphowi Sampsonowi. Worthy nadal poprawiał swój wynik z 17,6 do 20 punktów na mecz przy 58% strzelaniu i został wybrany do pierwszego z siedmiu kolejnych występów w All-Star. Jednak w 1986 roku pojawiły się pogłoski o wartościowym pakiecie handlowym dla Mavericks dla Marka Aguirre ’ a i Roya Tarpleya. Lakers GM Jerry West utrzymał swoją pozycję na rzecz utrzymania Goody ’ ego, a handel nigdy się nie zmaterializował. Jednak Lakers wiedzieli, że muszą zająć się starzejącym się Kareemem potrzebującym wsparcia frontcourtu i Worthy ponownie połączyli się z Magic Johnsonem w ramach przygotowań do nadchodzącego sezonu.
w sezonie 1986-1987 Lakers dodali Mychala Thompsona, aby zaspokoić tę potrzebę pomocy frontcourtów. Zespół przeszedł również z zespołu Kareema do Magic, a wynik był rekordem 65-17 i co wielu uważa za jedną z najlepszych drużyn NBA wszech czasów sprintu do kolejnego tytułu NBA nad Celtics. Worthy był na szczycie swojej gry, prowadząc zespół z 23,6 punktu na mecz w playoffs. Worthy miał na swoim koncie wiele świetnych meczów podczas tej 87 fazy play-off, w szczególności 39-punktowy występ (w tym 6 dunksów) w wygranym 122-121 meczu w Seattle w meczu 3 finału Konferencji Zachodniej oraz 33 pkt.10 asyst 9 zbiórek w meczu 1. zwycięstwa w finale NBA przeciwko Celtics. Lakers wygrali mistrzostwo 4 Mecze do 2.
Po raz kolejny Riley Ostro prowadził Lakers w latach 1987-88 i po raz kolejny świętowali mistrzostwo, pierwsze tytuły back-to-back w NBA od 1968-1969 Celtics. W sezonie regularnym Worthy zdobył średnio 19,7 punktu i zdobył 38 punktów w meczu przeciwko Atlanta Hawks. Worthy poprowadził Lakers w punktacji w play-offach 1988 i poprowadził NBA w punktach zdobytych podczas play-offów. Podczas finału przeciwko Pistons Worthy po raz kolejny znakomicie spisał się, zdobywając średnio 22 punkty ppg, 7,4 zbiórki i 4,4 asysty w serii. 28-punktowe, 9-punktowe odbicie gry 6 i 36-16-10 triple double, które doprowadziły Lakers do zwycięstwa w meczu 7 finału, zdobyły nagrodę MVP finałów NBA.
w latach 1988-1989 powstał czwarty pierścień, ale tak nie miało być. Z Riley domagał się „Three-peat”, Lakers maszerował przez regularny sezon i spotkał się z Pistons na bis w finale. Z Abdul-Jabbarem grającym w ostatnich meczach, a Magic Johnson i Byron Scott stracili trzy z powodu kontuzji nawet godnych w Play-off najlepszych nie wystarczyło. Pomimo średniej finałów kariery wysokie 25.5 ppg, w tym wysokie 40 punktów w karierze, próbując odeprzeć Eliminacje w meczu 4., Lakers zostali zmieceni w 4.
nawet w zespołach Lakers zdominowanych przez kolegów z Hall of Fame i NBA Top 50, Jabbara i Magic Johnsona, worthy wyróżniał się podczas ich wspólnych lat. Worthy poprowadził Lakers w rozgrywkach play-off w 1987 (23,6) i 1988 (21,1), a w 1985 był drugi za Jabbarem (21,5). Worthy zawsze zapisywał swoje najlepsze wyniki w play-offach i średnio o 3,5 punktu więcej na mecz niż w sezonie regularnym.
Lakers ponownie prowadzili w latach 1989-90, ich 63-19 rekord NBA najlepszy pomimo wewnętrznych tarć, które rozwinęły się podczas ostatniego roku Pat Riley jako trener główny. Pomimo lepszych występów Johnsona (25,2 ppg) I Worthy ’ ego (24,2 ppg) W play-offach, LA odpadło w półfinale Konferencji z hot Phoenix Suns.
To było z powrotem do finałów ponownie 1991, dzięki drużynie lidera i Kariery wysokiej 21.4 ppg i dodanie byłego Tarheel Gwiazdy Sam Perkins. Niestety, worthy doznał dużego skręcenia kostki w meczu 5 finału Konferencji Zachodniej przeciwko Blazers i był bardzo ograniczony w awansie do finału przeciwko Bulls. Pomimo zwycięstwa Los Angeles w meczu 1. w Chicago, ostatecznie nie wystarczyło to przeciwko drużynie Chicago Bulls prowadzonej przez Michaela Jordana. Lakers ostatecznie odpadli w pięciu meczach i Worthy odpadli w meczu 5. po ponownym uszkodzeniu kostki w meczu 4.
to byłaby ostatnia szansa Worthy ’ ego na czwarty ring. W listopadzie 1991 roku Magic Johnson przeszedł na emeryturę. Kontuzje i wysoki przebieg szybko wymusiły koniec na Worthy ’ m. Duża kontuzja stawu skokowego podczas play-offów w 1991 roku i kończąca sezon operacja kolana w 1992 roku odebrały mu dużą szybkość i zdolność do skakania. Po zmaganiach z bólem kolana w sezonie 1994/95, worthy ogłosił odejście na emeryturę w listopadzie 1994, po 12 sezonach w NBA.
worthy zagrał w 926 meczach sezonu regularnego NBA, zdobywając średnio 17,6 punktu, 5,1 zbiórki i trzy asysty na mecz. Zagrał w 143 meczach play-off i zdobywał średnio 21,1 punktu, 5,2 zbiórki i 3,2 asysty na mecz oraz miał 54,4 gola na boisku. W 34 meczach finałów NBA zdobywał średnio 22,2 pkt na mecz przy strzelaniu 53%. Worthy zagrał w 4 meczach 7s w swojej karierze i średnio 27 pkt 8.2 rebs przy 60% strzelaniu w tych zawodach. Zajmuje szóste miejsce w klasyfikacji drużynowej Lakers (16 320), trzecie w klasyfikacji drużynowej (1041) i siódme w klasyfikacji drużynowej field goal percentage (.521). Wybrany jednym z 50 najlepszych graczy w historii NBA w 1996 roku, Worthy został wprowadzony do Basketball Hall of Fame w 2003 roku. Jego koszulka nr 42 została wycofana przez Lakers.