Joel Schumacher, projektant kostiumów – reżyser filmów, w tym „ogień Świętego Elmo”, „Zagubieni chłopcy” i „upadek”, a także dwa filmy o „Batmanie”, zmarł w Nowym Jorku w poniedziałek rano po rocznej walce z rakiem. Miał 80 lat.
Schumacher przyczynił się do stworzenia serii stylowych filmów w latach 80.i 90., które nie zawsze były doceniane przez krytyków, ale nadal są uwielbiane przez publiczność za uchwycenie stylu epoki.
Schumacher otrzymał stery serii „Batman”, gdy Tim Burton opuścił serię Warner Bros. „Caped Crusader” po dwóch niezwykle udanych filmach. Pierwszy film Schumachera „Batman Forever” z udziałem Val Kilmer, Tommy Lee Jones, Jim Carrey i Nicole Kidman zarobił ponad 300 milionów dolarów na całym świecie.
drugim i ostatnim filmem Schumachera w serii był „Batman i Robin” z 1997 roku z George ’ em Clooneyem jako Batmanem i Arnoldem Schwarzeneggerem jako złoczyńcą Mr.Freeze. W „Batman Forever” otwarcie homoseksualny Schumacher wprowadził Sutki do kostiumów noszonych przez Batmana i Robina, skłaniając się do długotrwałego utajonego homoerotyzmu między dwoma postaciami. (W 2006 roku Clooney powiedział Barbarie Walters, że grał Batmana jako geja.)
kilka lat po klęsce Batmana Schumacher wyreżyserował pełnometrażową adaptację musicalu Andrew Lloyda Webbera ” Upiór w Operze.”Pomimo ciepłych recenzji otrzymał trzy Oscary.
popularny w odmianie
w 1985 roku Schumacher zdobył złoto swoim trzecim filmem fabularnym, „St.Elmo 's Fire”, który wyreżyserował i współtworzył. Bachory, w tym Rob Lowe, Emilio Estevez i Ally Sheedy, a także młoda Demi Moore zagrały w historii grupy absolwentów z Georgetown, którzy przechodzili przez życie i miłość. Nawet piosenka przewodnia była hitem i nadal jest grana, aby przywołać erę. Film oferował całkiem sprytne ujęcie zawiłości życia po studiach.
jego kolejny film był również wielkim hitem: horror „The Lost Boys”, o grupie młodych wampirów, którzy dominują w małym Kalifornijskim miasteczku, w rolach głównych wystąpili Jason Patric, Kiefer Sutherland, Corey Feldman i Corey Haim. Stał się ulubionym kultem, a adaptacja serialu telewizyjnego od dawna jest w pracach.
Schumacher miał świetny scenariusz Petera Filardiego i obsadę A-list-Julii Roberts, Kiefera Sutherlanda, Kevina Bacona, Williama Baldwina — do horroru „Flatliners” z 1990 roku, o aroganckich studentach medycyny eksperymentujących z życiem i śmiercią, a reżyser uderzył go ponownie dość mocno, z krajową sumą 61 milionów dolarów.
podczas gdy te przeboje dobrze uchwyciły tę epokę, inne w tym okresie były niedopasowaniami, takimi jak remake francuskiego hitu „Cousin/Cousine” z 1989 roku o nazwie „Cousins” z udziałem Teda Dansona i Isabelli Rossellini oraz sentymentalny „Dying Young” z udziałem Robertsa i Campbella Scotta.
ale w 1993 roku pokazał, do czego jest zdolny z krytycznie okrzykniętym „upadkiem”, z Michaelem Douglasem w roli obrońcy, który stracił wszystko i postanawia wyładować się na tym, kogo spotka. Film brał udział w konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes.
The New York Times powiedział, że film „jest przykładem typowo amerykańskiego filmu popowego, który z umiejętnością i dowcipem wysyła stereotypowe postawy, a jednocześnie wykorzystuje je z podstępnym skutkiem. „Falling Down” jest błyszczący, od niechcenia okrutny, hip i ponury. Czasami jest to bardzo zabawne, a często paskudne w sposobie manipulowania najciemniejszymi uczuciami.”
kolejny film Schumachera również był solidnym hitem. „Klient”, oparty na powieści Johna Grishama, był bardzo skutecznym thrillerem prawnym, który chwalił się również wspaniałym kontaktem między prawnikiem Susan Sarandon a jej 11-letnim klientem, chłopcem granym przez Brada Renfro, który był świadkiem morderstwa.
pomiędzy dwoma filmami „Batmana”, Schumacher wyreżyserował kolejną adaptację Grishama, „A Time To Kill”, w której wystąpiła wspaniała obsada (w tym Samuel L. Jackson, Kevin Spacey, Sandra Bullock, Ashley Judd i skok w karierze młodego Matthew McConaughey) i, choć nie bez własnych słabości, zadawał ważne pytania dotyczące rasy.
po drugim „Batmanie” nakręcił znacznie mroczniejszy, mniejszy thriller „8MM”, po którym wystąpił Nicolas Cage jako prywatny detektyw w pogoni za tymi, którzy nakręcili coś, co wydaje się być filmem tabaki.
jego kolejny film, „bezbłędny” z 1999 roku, o homofobicznym policjancie, który doznał udaru mózgu, grany przez Roberta De Niro, i noszącego drag-wearing Philipa Seymoura Hoffmana, był schematyczny-Dziwna para, która nie mogła być bardziej Inna, dowiedzieć się, że mają ze sobą wiele wspólnego – ale prezentował doskonałe występy głównych aktorów i na pewno miał serce.
dramatycznie zmieniając bieg, Schumacher nakręcił „Tigerland”, z młodym Colinem Farrellem w historii młodych rekrutów przygotowujących się do wyjazdu do Wietnamu. Miał wyrazisty wygląd, ale podczas gdy niektórzy krytycy widzieli poważną jakość, inni widzieli cynizm.
thriller Schumachera z 2002 roku „Phone Booth”, który połączył reżysera z Colinem Farrellem i Kieferem Sutherlandem — i intrygująco uwięził antyhero Farrella w tytułowej budce telefonicznej w Nowym Jorku przez prawie cały czas trwania filmu — miał zarówno krytyków, jak i publiczność rozmawiali, nawet jeśli zakończenie było kopią-out.
jego inne filmy to aktor „Bad Company” z Anthony Hopkinsem i Chrisem rockiem w rolach głównych; „Veronica Guerin” z Cate Blanchett w roli dziennikarki, która lekkomyślnie walczy z irlandzkim handlem narkotykami; i Jim Carrey thriller „numer 23” i „Trespass”, w rolach głównych Nicolas Cage i Nicole Kidman.
Schumacher zaczynał w showbiznesie jako kostiumograf, zarabiając na kreacjach w „Play it as it Lays” (1972), „The Last of Sheila” (1973) Herberta Rossa, „zakochana Blume (1973) Paula Mazursky’ ego, „Sleeper” (1973) Woody ’ ego Allena i „Interiors” (1978) oraz adaptacji Neila Simona „The Prisoner of Second Avenue (1975).”Został również uznany za scenografa w telewizyjnym horrorze z 1974 roku „Killer Bees.”
zaczął też pisać scenariusze, m.in. „iskierka” z 1976, przebój „Myjnia samochodowa” z 1978 oraz adaptację musicalu „The Wiz.”
pierwsze zadania reżyserskie Schumachera pojawiły się w telewizji: telepic z 1974 roku” Virginia Hill”, który również napisał i zagrał Dyana Cannona, oraz telepic z 1979 roku” Amateur Night at the Dixie Bar and Grill”, który również napisał. W 1981 roku wystąpił w komedii sci-fi „The Incredible Shrinking Woman „z Lily Tomlin, a w 1983 roku w komedii akcji” D. C. Cab ” dla Mr. T, że Schumacher również napisał.
urodzony w Nowym Jorku, studiował w Parsons The New School for Design i Fashion Institute of Technology w Nowym Jorku. Pracował w branży mody, ale zdecydował się na karierę filmową. Po przeprowadzce do Los Angeles, wykorzystał swoje doświadczenie Modowe do pracy najpierw jako projektant kostiumów i pracował w telewizji, zdobywając MFA na UCLA.
Schumacher wyreżyserował kilka odcinków ” House of cards „w 2013 roku, a w 2015 roku wyprodukował serial” Do Not Disturb: Hotel Horrors.”
Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage przyznał Schumacherowi Nagrodę Specjalną w 2010 roku. Otrzymał także nagrodę Distinguished Collaborator Award podczas Costume Designers Guild Awards w 2011 roku.