John Lyndon

Urząd trzeciego Serjeanta został stworzony specjalnie dla niego w 1682 roku: było to powszechnie uważane za „nagrodę pocieszenia” za brak zapewnienia sobie miejsca na Trybunale Common Pleas (Irlandia). Sytuacja stała się komiczna, gdy urząd drugiego Serjeanta powierzono Williamowi Beckettowi: zarówno Lyndon, jak i Sir Richard Ryves, dyktator Dublina, twierdzili, że został im obiecany. Ormonde, Lord porucznik Irlandii, interesował się powołaniami sądowniczymi, ale nie uważał Serjeant-at-law za Urząd o dużym znaczeniu (prawdopodobnie z powodu głębokiej nieufności wobec Sir Audleya Mervyna, który był pierwszym Serjeantem w 1660 roku). Szczerze przyznał, że kiedy mianował Becketta na stanowisko Serjeanta, zapomniał, że Lyndon otrzymał już swój patent nominacji na ten sam urząd. Osiągnięto kompromis, na mocy którego Beckett pozostał jako drugi Serjeant; zmarł zaledwie kilka miesięcy później. Ryves został obiecany i otrzymał kolejne wolne miejsce w ławie Sądu Najwyższego, a Lyndon, oprócz zostania trzecim Serjeantem, otrzymał kolejne wolne miejsce w ławie Sądu Najwyższego. W 1994 roku, po powrocie do domu, Lyndon został zmuszony do powrotu do domu, gdzie zmarł w 1997 roku. Jako trzeci Serjeant nie przydzielono mu żadnych szczególnych obowiązków, a urząd był powszechnie uznawany za nadpobudliwy w czasie, gdy potrzeba nawet dwóch serjeantów była kwestionowana, nie tylko przez samego Ormonde ’ a.