Różowy: tkanki miękkie;
jasnoszary: kość;
niebieski: ścięgna;
Czerwony: corium;
żółty: poduszka cyfrowa;
ciemnoszary: żaba;
pomarańczowy: podeszwa;
brązowy: ściany
Kopyto otacza dystalny koniec drugiego paliczka, paliczka dystalnego i kości jajowodowej. Kopyto składa się ze ściany kopyta, prętów kopyta, podeszwy i żaby oraz struktur absorpcji wstrząsów tkanek miękkich. Ciężar zwierzęcia jest zwykle ponoszony zarówno przez podeszwę, jak i krawędź ściany kopyta. Kopyta pełnią wiele funkcji, w tym wspierając ciężar zwierzęcia, rozpraszając wpływ energii, gdy kopyta uderzają w ziemię lub powierzchnię, chroniąc tkanki i kości w kapsułce kopytowej i zapewniając przyczepność zwierzęcia. Wiele czynników może wpływać na strukturę i zdrowie kopyt, w tym genetyka, Budowa kopyt, wpływy środowiskowe i wyniki sportowe zwierzęcia. Idealne Kopyto ma równoległą oś Kopyto-łopatka, grubą ścianę kopyt, odpowiednią głębokość podeszwy, solidną podstawę pięty i pierścienie wzrostu równej wielkości pod opaską wieńcową.
w zewnętrznej ścianie kopyta znajdują się cztery warstwy. Z zewnątrz Kopyto składa się z warstwy externum, warstwy medium, warstwy internum i skóry właściwej. Warstwa externum i warstwa medium są trudne do odróżnienia, warstwa externum jest cienka, a warstwa medium stanowi większość ściany kopyta. Wewnątrz ściany kopyta znajduje się laminarne złącze, struktura tkanek miękkich, która pozwala kopytowi wytrzymać wymagania przenoszenia siły, któremu podlega. Ta struktura tkanki wiąże wewnętrzną powierzchnię ściany kopyta, skórę właściwą i zewnętrzną powierzchnię trzeciego paliczka.
Większość parzystokopytnych zwierząt kopytnych (takich jak owce, kozy, jelenie, bydło, żubry i świnie) ma dwa główne kopyta na każdej stopie, zwane razem kopytami parzystokopytnymi. Większość tych zwierząt parzystokopytnych ma również dwa mniejsze kopyta zwane dewclaws nieco dalej w górę nogi-zwykle nie są one używane do chodzenia, ale u niektórych gatunków z większymi dewclaws (takimi jak jelenie i świnie) mogą dotykać ziemi podczas biegania lub skakania, lub jeśli ziemia jest miękka. W Koźle górskim dewclaw służy do zapewnienia dodatkowej przyczepności podczas schodzenia na skalistych zboczach, a także dodatkowego oporu na luźnych lub śliskich powierzchniach wykonanych z lodu, brudu lub śniegu. Inne parzystokopytne zwierzęta (takie jak żyrafy i kolce) nie mają dewclaws.
u niektórych tak zwanych zwierząt parzystokopytnych, takich jak wielbłądy, „Kopyto” nie jest właściwie Kopytem-nie jest twardą lub gumowatą podeszwą z twardą ścianą utworzoną przez gruby gwóźdź-zamiast tego jest miękkim palcem z niewiele więcej niż gwoździem mającym jedynie wygląd kopyta.
niektóre nieparzystokopytne (koniowate) mają jedno kopyto na każdej stopie; inne mają (lub miały) trzy wyraźne Kopyto lub mocno przybite palce, lub jedno kopyto i dwie dewclaws. Tapir jest szczególnym przypadkiem, ma trzy palce na każdej tylnej stopie i cztery palce na każdej przedniej stopie.