May 14, 2018JPEG
June 7, 2018JPEG
Steaming fissures first began to crack Otwórz i rozprowadź lawę w hawajskiej dzielnicy Leilani Estates w maju 3, 2018. Od tego czasu ponad szczeliny 20 otworzyły się w dolnej wschodniej strefie szczelinowej Kilauea, chociaż większość strumieni lawy była mała i krótkotrwała.
nie tak dla szczeliny numer 8. To pęknięcie w ziemi regularnie generuje duże fontanny lawy, które wznoszą się dziesiątki do setek stóp w powietrzu. Wytworzyła duży, kanałowy przepływ lawy, który działał jak rzeka, pożerając krajobraz, gdy płynie w kierunku morza.
podczas gdy przepływ lawy fissure 8 początkowo pozostawał w stosunkowo wąskich kanałach, zaczął się znacznie rozszerzać, gdy zbliżał się do linii brzegowej i przechodził przez płaski ląd. Wyparowało największe jezioro Hawajów w ciągu kilku godzin i zniszczyło społeczności Vacationland i Kapoho, niszcząc setki domów.
w czerwcu 3, 2018, lawa z fissure 8 dotarła do oceanu w Zatoce Kapoho na południowo-wschodnim wybrzeżu Hawajów. Kiedy Multi-Spectral Instrument (Msi) na satelicie Sentinel-2 Europejskiej Agencji Kosmicznej uchwycił obraz w kolorze naturalnym w czerwcu 7, Lawa całkowicie wypełniła zatokę i utworzyła nową deltę lawy. Dla porównania, Obraz Landsat 8 Pokazuje linię brzegową 14 maja.
od maja 3, 2018, Kilauea wybuchła ponad 110 milionów metrów sześciennych lawy. To wystarczy, aby wypełnić 45 000 basenów Olimpijskich wielkości, pokrycie Manhattan Island do głębokości 2 metrów (7 stóp), lub wypełnić 11 milionów wywrotek, według szacunków US Geological Survey. Jednak to tylko około połowa objętości wybuchła w pobliskim Mauna Loa w dużej erupcji w 1984.
nowy ląd w Zatoce Kapoho jest dość dynamiczny, kruchy i niebezpieczny. „Wyruszając zbyt blisko wejścia do oceanu na lądzie lub oceanie naraża Cię na latające szczątki z nagłej wybuchowej interakcji między lawą a wodą”, ostrzega USGS. Ponieważ delty lawy są zbudowane na nieskonsolidowanych fragmentach i piasku, luźny materiał może nagle zapaść lub szybko ulec erozji w falach.
pióropusze, które tworzą się tam, gdzie lawa spotyka się z wodą morską, są również niebezpieczne. Czasami nazywane „laze”, te białe pióropusze gazu kwasu solnego, pary i małe odłamki szkła wulkanicznego mogą powodować podrażnienie skóry i oczu oraz trudności w oddychaniu. Kiedy Sentinel-2 uchwycił Ten obraz, pióropusz laze płynął na zachód i zmieszał się z chmurami.
zdjęcia NASA Earth Observatory autorstwa Joshuy Stevensa, z wykorzystaniem danych Landsat z U. S. Geological Survey i zmodyfikowanych danych Copernicus Sentinel (2018) przetwarzanych przez Europejską Agencję Kosmiczną. Opowiadanie Adama Voilanda.