pierwszym, który dotarł do mety był Fred Lorz, który w rzeczywistości odpadł z wyścigu po dziewięciu milach i wsiadł z powrotem na stadion samochodem, machając do widzów i biegaczy zarówno podczas jazdy. Kiedy samochód zepsuł się na 19.milie, Lorz ponownie wszedł do wyścigu i pobiegł przez linię mety. Po okrzyknięciu go zwycięzcą, jego zdjęcie zostało wykonane razem z Alice Roosevelt, córką ówczesnego USA. Prezydent Theodore Roosevelt, i miał zostać nagrodzony Złotym Medalem, gdy ujawniono jego podstęp. Po konfrontacji z urzędnikami, Lorz natychmiast przyznał się do oszustwa i pomimo jego twierdzeń, że żartował, AAU odpowiedział, zakazując mu na rok. Później wygrał maraton bostoński w 1905 roku.
zwycięzcą imprezy został Thomas Hicks, choć wspomagały go środki, które nie byłyby dozwolone w późniejszych latach. Dziesięć mil od mety Hicks prowadził wyścig o półtora kilometra, ale musiał być powstrzymany od zatrzymywania się i leżenia przez swoich trenerów. Od tego czasu do końca wyścigu Hicks otrzymał kilka dawek strychniny (zwykłej trucizny na szczury, która stymuluje układ nerwowy w małych dawkach) zmieszanej z brandy. Walczył dalej, miał halucynacje, ledwo chodził przez większość kursu. Kiedy dotarł na stadion, jego zespół poprowadził go nad linią, trzymając go w powietrzu, podczas gdy on potasował nogami, jakby wciąż biegł. Hicks musiał zostać zdjęty z toru i mógł umrzeć na stadionie, gdyby nie był leczony przez kilku lekarzy. Podczas biegu maratońskiego stracił 8 kilogramów.
kolejny bliski śmierci podczas imprezy był William Garcia ze Stanów Zjednoczonych. Znaleziono go leżącego na drodze wzdłuż trasy maratońskiej z poważnymi obrażeniami wewnętrznymi spowodowanymi oddychaniem chmurami kurzu podrzuconymi przez samochody urzędników wyścigu.Do maratonu dołączył listonosz Andarín Carvajal, Przybywając w ostatniej chwili. Po stracie wszystkich pieniędzy w Nowym Orleanie w Luizjanie, udał się autostopem do St. Louis i musiał prowadzić imprezę w ulicznych ubraniach, które przeciął wokół nóg, aby wyglądały jak szorty. Nie jadł w ciągu 40 godzin, zatrzymał się w sadzie w drodze na przekąskę na jabłkach, które okazały się zgniłe. Zgniłe jabłka spowodowały, że miał silne skurcze żołądka i musiał położyć się i zdrzemnąć. Mimo że zachorował z jabłek i zdrzemnął się, zajął czwarte miejsce.
Przybywając bez poprawnych dokumentów, Albert Corey, Francuski imigrant do Stanów Zjednoczonych, jest niezgodnie wymieniony jako występujący w drużynie mieszanej w wyścigu drużynowym na cztery mile (z czterema niekwestionowanymi Amerykanami) i występujący dla USA w maratonie.