imię Llywelyn stało się popularne po sukcesach Llywelyn Wielkiego (R. 1195-1240), ale było w dużej mierze nieobecne wśród książąt walijskich przed nim. Chociaż Llywelyn była najczęstszą formą imienia w średniowieczu, pisownie wariantowe zaczęły pojawiać się już we wczesnym średniowieczu, w szczególności Llewelyn i Llewellyn, pisownie, które dały początek ludowemu przekonaniu, że nazwa ta związana jest z lwami (walijskie słowo oznaczające lwa jako llew). Przekonanie to zostało dodatkowo wzmocnione przez przyjęcie przez Llywelyna Wielkiego herbu swego ojca iorwerth ab Owain, obejmującego cztery lwy. Stowarzyszenie stworzyło również inny wczesny wariant nazwy, Leoline (oparty na łacinie leo), powszechnie używany w Normandzkich i francuskich rękopisach. W średniowiecznych rękopisach łacińskich używano formy Lewelinus.
pojawiło się jednak wiele innych wariantów, w tym Elilevelin, Ffuellen, Ffuellin, Fflellen, Flawelling, Fleuellen, Flawellin, Flawelling, Flawellyn, Fluellen, Fluellin, Flwellin, Fowellen, Fuelling, Lawellins, Lawellen, Leoloni, Lewallen, Lewlin, Lewilin, Llallin, Lleulin, Lleulini, llewen, leuleijon, llewelling, llewellinge, Llewellen, Llewellin, Llewellyn, Llewillin, Lluellen, Luellen, Thewellinus, Thellyn, Thelen, Thewelling, Thelwelin, Thlewelyn i Swellin. Niektóre z tych pisowni odzwierciedlają próby reprezentowania początkowej spółgłoski przez angielskich i normańskich pisarzy:
dźwięk ll (tj. „jednostronny syk”) był znacznie trudniejszy : CHL, thl, były czasami używane: FL, podobnie jak w Fluellen, był również używany; i te „symbole” reprezentują próby wymówienia ll. W niektórych tekstach nie podejmuje się próby znalezienia sposobu zapisu dźwięku ll i jest on pozostawiony jako l.
— Morgan and Morgan (1985)
alternatywną strategią było zastąpienie podobnie brzmiącej nazwy. W rzeczywistości ANGLO-Normańscy urzędnicy stosowali celową politykę zastępowania Anglo-normańskich nazw walijskimi, a nazwa Lewis zaczęła być używana dla Llywelyn już w XIII wieku, opierając się na widocznym podobieństwie pierwszej sylaby do pierwszej sylaby imienia Louis (zwłaszcza jeśli pierwsza sylaba Llywelyn była pisana Llew). Zamienność Llywelyn i Lewisa może pójść w obie strony:
długo po tym, jak imię Lewis, jako chrześcijańskie imię i nazwisko, zostało ustanowione w Walii, świadomość tożsamości z Llywelyn pozostała, ale tylko wśród kulturowych i kompetentnych, jak Morrises z Anglesey. Lewis Morris jest często nazywany Llewelyn Ddu lub Llewellyn DDU o Fôn; Williams mówi bratu, że jego syn ma na imię Lewis i odnosi się do dziecka jako „Llywelyn fach”. W ALMA 35 król Francji Ludwik nazywa się Llewelyn Ffreinig”
— Morgan and Morgan (1985)
inne przykłady to Lewis Glyn Cothi, który był znany jako Llywelyn y Glyn, i Llywelyn ap Rhisiart, którego bardic nazywał się Lewys Morgannwg.
formy Pochodnedytuj
od Llywelyn pochodzą trzy formy żeńskie – Llywela, Llewellanne, Loella i Louella– oraz dwie formy hipokorystyczne, Llelo i Llela (zwykle uważane odpowiednio za męskie i żeńskie). Formy hipokorystyczne są zawsze wymawiane (a czasami orkiszowe) z inicjałem , a nie z tarczycą pęcherzykową reprezentowaną w języku walijskim przez ll.
jako imię, Llywelyn jest często skracane do Llew lub Lyn.
powiązane nazwiskiedit
oprócz wyżej wymienionych wariantów nazwiska pochodzące od Llywelyn to Apswellen, Bewellin, Bewlyn, Bewlen, Pawelin, Weallins, Wellings, Wellins, Welyn, Wellyns, Wellens, Wellence, Wellon i Wellys. Nazwiska rozpoczynające się od Ap -, B-lub P-są oparte na walijskim systemie nazewnictwa patronimicznego, gdzie ap lub ab („syn”) było używane z imieniem ojca. Gdy Walijczycy zaczęli przyjmować nazwiska w stylu Anglo-normańskim, AP zostało włączone do nazwy jako Apswellen lub Pawelin, całkowicie porzucone jako (Lly)Welyn lub zastąpione an-s na końcu nazwy jako Wellyns (zobacz walijskie nazwiska). W niektórych regionach Anglii nazwisko Welling może pochodzić od angielskiej nazwy miejscowości, ale w walijskich hrabstwach Marcher jego częstotliwość sugeruje, że można ją przypisać (Lly)welyn. Bardziej powszechne niż którekolwiek z tych nazwisk jest nazwisko Lewis (patrz wyżej), z jego pokrewnymi wariantami Lewes, Lewys, Lowys, Lowis, Llewys, Llewis, Llwys, Llewes. Latynizowany wariant, Leodovicus, ponownie wszedł do angielskiego jako Lodwick, Ludwick, Lotwick i Lodowick, nazwy, które są szczególnie powszechne w Południowej Walii.
ponieważ nazwa Lewis była używana przed porzuceniem systemu patronomicznego w Walii, Morgan i Morgan (1985) zauważają, że „trudno jest zrozumieć, dlaczego AP Lewis nie doprowadził do nazwiska Blewis.”