FloraEdit
SeaweedEdit
wodorosty w dźwięku występują w największej obfitości w skalistych obszarach między przypływem a odpływem, a także na skałach na dnie morza. Populacje zielonych wodorostów zmieniają się wraz z porami roku. Monostroma rozmnaża się wczesną wiosną i wygasa późnym latem. Grinnellia pojawia się w sierpniu i znika cztery do sześciu tygodni później.
w skalistych obszarach strefy międzypływowej znajdują się wodorosty morskie, które charakteryzują się brązowym odcieniem, Fucus i Ascophyllum, z których niektóre gatunki mają pęcherze powietrzne, które pozwalają im pływać i odbierać bezpośrednie światło słoneczne nawet podczas przypływu. Występują również Ektokarpus i glony czerwone Polisiphonia, Neosiphonia, Porphyra i Chondrus (mech irlandzki).
w bagnistych obszarach strefy międzypływowej można znaleźć Cladophora (sierść syreny), Ulva (sałata morska) i Codium.
w strefie subtidal (poniżej odpływu) są Palmaria palmata czerwona alga, wraz z dwoma glonami, Laminaria (wodorosty) i Akorda. Wodorosty często można znaleźć wyrzucane na plażę, a pojedyncze okazy nie są niezbyt długie na podwórze lub dwa. Głębiej w strefie subtidalnej znajdują się czerwone glony, takie jak Spermothamnion, Antithamnion i Callithamnion, które również często pływają swobodnie.
w basenach pływowych można znaleźć czerwony lub różowy kolorowy Phymatolithon, który często może inkrustować skały i muszle mięczaków. Obecne są również Glony zielone, w tym Ulothrix, Cladophora i Ulva.
rośliny znalezione na bagnach pływowychedytuj
bagna pływowe są jednymi z najbardziej produktywnych systemów biologicznych na świecie. Wzdłuż dźwięku wytwarzają od trzech do siedmiu ton na akr rocznie roślinności, głównie w postaci słonych traw bagiennych. Wiele z nich, wzbogaconych przez rozkład, jest co roku spłukiwane do wody ujściowej, gdzie bezpośrednio przyczynia się do produkcji dźwięku przez wielkie ryby i skorupiaki.
słone rośliny bagienne
słona woda cordgrass (Spartina alterniflora) rośnie wzdłuż rowów i na nadmorskich krawędziach bagien, gdzie codziennie zalewają ją wysokie pływy. Na obszarach rzadziej zalewanych przez słoną wodę, zwykle bliżej suchego lądu, rosną Kordyliery słone (Spartina patens) i kolczugi (Distichlis spicata). Krótka forma Sznurka słonej wody może być czasami spotykana w zagłębieniach (pannach) na wyższych obszarach, gdzie słona woda zbiera się i odparowuje, pozostawiając wodę jeszcze większą zasolenie niż woda morska.
inne rośliny w Pannach to lawenda morska, aster solny, Gerarda nadmorska i niektóre gatunki szklarni. Rośliny spotykane w pobliżu granicy bagna z Wyżyną to m.in. borówka bagienna i krzewy przyziemne, przechodnia (rosnące tam, gdzie dochodzi do sporadycznych przypływów sztormowych), trzcina i BÓR bagienny.
Cattail bags
w obszarach, gdzie słona woda jest bardziej rozcieńczona słodką wodą z rzek (w tym wzdłuż brzegów większych ujść rzek, takich jak Connecticut River, cattail bags zastępują słone bagna. Występują tu różne rodzaje traw, w tym dziki ryż, oraz sady, w tym bulwiaste.
łąki węgorzy
trawa węgorzy – czasami znana jako „słona Węgorzyca” w celu odróżnienia jej od słodkowodnej węgorzy, która jest innym gatunkiem (Vallisneria americana) – zwykle występuje w chronionych zatokach, zatoczkach i innych obszarach słonawej wody, ale utrzymuje się również na obszarach odsłoniętej linii brzegowej wzdłuż północnego brzegu Long Island w pobliżu Orient. Trawa węgielna jest jedną z niewielu roślin naczyniowych występujących w środowisku morskim. Pomimo swojej nazwy, w rzeczywistości nie jest gatunkiem podwodnej trawy; zamiast tego jest rośliną, która wykazuje fizyczne podobieństwo do trawy. Może tolerować szeroki zakres zasolenia wody. Rośnie na osadach błotnistych do piaszczystych (nawet wśród skał), głównie poniżej odpływu, często tworząc duże łąki. najlepiej rośnie w płytkich wodach, ponieważ jest zależna od światła słonecznego, a woda z Long island Sound może być bardzo mętna. Korzenie trawy węgorzy pomagają stabilizować błotniste osady i mogą zatrzymywać ruchomy piasek, zapobiegając erozji. Liście, które mogą mieć rozmiary od mniej niż 1 m do 2 m długości, powolne prądy, zapewniające spokojne środowisko dla wielu gatunków mięczaków i innych bezkręgowców. Trawa węgielna jest również ważnym źródłem pożywienia dla ptactwa wodnego, zwłaszcza BRANTA, rodzaju gęsi. W 1930 roku Long Island Sound został uderzony przez wybuch infekcji pleśni znanej jako”choroba wyniszczająca trawę węgorzy”. W rezultacie większość traw węgorzy, które rosły w dźwięku, została zabita, a jako przedłużenie, populacje dzikiej przyrody na obszarze, który zależał od trawy węgorzy jako pożywienia lub siedliska, gwałtownie spadły. W następnych dziesięcioleciach obszary wzdłuż wybrzeża Connecticut powoli stopniowo odrastały od populacji traw węgorzy. Niestety, północne wybrzeże Long Island nie odniosło większego sukcesu i podjęto wysiłki, aby ponownie wprowadzić trawę węgielną, sadząc ją, zwłaszcza we wschodniej części Long Island Sound na wodach hrabstwa Suffolk. Jest mało prawdopodobne, że Long Island Sound całkowicie odzyska populację traw węgorzy, ponieważ nadal istnieją sporadyczne ogniska choroby wyniszczającej trawy węgorzy w dźwięku.
rośliny spotykane na plażach i wydmachedytuj
kilka niezakłóconych systemów plaży i wydm istnieje na wybrzeżu Connecticut, te, które znajdują się wzdłuż wschodniej części wybrzeża (na wschód od rzeki Connecticut). Występuje tu rukola morska i trawa wydmowa, ale nie w obfitości. Wydmy trawy i rośliny, które rozwijają się na wydmach są w dużej mierze odpowiedzialne za tworzenie i wzrost wydm. Po stronie morza na wydmach można znaleźć Lathyrus japonicus (groszek plażowy), kurzego młynarza i nawłoci nadmorskiej. Inne rośliny plażowe to orache, klotbur plażowy, wilczomlecz nadmorski i zioło jimsona. Na bardziej chronionej lądowej stronie wydm są beach plum, bayberry i Beach rose. Rzadkimi gatunkami znajdującymi się po stronie lądu są rdest plażowy i piaszczysty wrzos.
wegetacja Wyżynna
na obszarach położonych przy linii brzegowej, ale mało słonych, środowisko dźwiękowe może być jednak kluczowym czynnikiem w obecności niektórych gatunków. Obszary w pobliżu wybrzeża Connecticut są północną granicą dla niektórych gatunków wymagających cieplejszego środowiska zapewnianego przez bliskość dźwięku (który ma dłuższy sezon wegetacyjny niż śródlądowy Connecticut i zimy, które są mniej surowe). Należą do nich sweetgum (spotykane tylko w Connecticut w skrajnie południowo-zachodniej części stanu), ostrokrzew Amerykański, post oak i persimmon, które występują tylko w Connecticut wzdłuż brzegu. Dla wielu gatunków, które rosną typowo na glebach piaszczystych, Brzeg Connecticut jest północną granicą.
Dojrzała roślinność wyżynna wzdłuż wybrzeża Connecticut to głównie las liściasty, z dominującymi gatunkami drzew, w tym dębami i hickoriami, zwłaszcza białym dębem, czarnym dębem, hickorią pignut i hickorią mockernut. Inne drzewa to sassafras, czarna guma i Czarna wiśnia. Dojrzałe drzewa wydają się być rzadkie w lasach przybrzeżnych, prawdopodobnie ze względu na ich większą ekspozycję na wiatr. Powoduje to, że więcej światła słonecznego dociera do podłogi lasu, zachęcając do dżungli podobny plątaninę winorośli i krzewów, w tym winorośli catbriar, trujący bluszcz, jeżyny i słodko-gorzki, a krzewy borówka, huckleberry, kalina i orzech laskowy.
wraz z umiarkowanym klimatem, rzadkie burze brzegowe mogą mieć istotny wpływ na obserwowalne wzorce roślinności. Największe burze, które uderzyły w dźwięk w XX wieku, to huragan 1938, huragan 1955, Huragan Belle w 1976, Huragan Gloria w 1985, Huragan Irene w 2011 i Huragan Sandy w 2012. Po huraganie Belle, liście w pobliżu wybrzeża były mocno solone, następnie stały się brązowe i pomarszczone. Wiele drzew zostało powalonych przez burzę, pozostawiając otwory w pokrywie leśnej, sprzyjając wzrostowi winorośli i krzewów.
FaunaEdit
Fishedytuj
Sound zamieszkują zarówno ryby morskie, jak i anadromiczne (gatunki oceaniczne lub estuaryjne, które odradzają się w słodkowodnych strumieniach i rzekach, patrz migracja ryb).
najczęściej spotykane ryby morskie to porgy, butterfish, winter flunder, summer flunder, windowpane flunder, fourspot flunder, northern i striped Sea robin, little skate, menhaden, Atlantic silversides, Black seabass, blackfish (tautog), cunner, bluefish i smooth dogfish. Często Atlantycki bonito i fałszywy albacore, obaj członkowie rodziny tuńczyka, wchodzą w dźwięk i mogą być złowione przez wędkarzy z małych łodzi i brzegu. Wiele gatunków gwałtownie spadło od 1975 roku z powodu nadmiernego połowu. Flądra zimowa może nie być obecnie obecna, z wyjątkiem rzadkich, małych lokalnych populacji. Mniej liczna jest również Tautog i flądra letnia. Anadromiczne ryby obejmują bass paski, biały okoń, alewives, śledzie blueback, i American i hickory shad. Chociaż kilka gatunków rekinów prawdopodobnie rzadko wędruje w I z dźwięku, np. rekin błękitny, rekin mako, rekin młotkowaty i rekin młocarniowy, istnieją tylko cztery gatunki rekinów, które są regularnie spotykane w tym obszarze. Są to rekin tygrysi piaskowy, rekin piaskowy, koleń koleń i koleń gładki.
Mięczakiedytuj
mięczaki (ślimaki i małże), które można znaleźć, obejmują szorstki barwinek w pobliżu linii przypływu, barwinek Europejski, północny żółty barwinek, Błękitny małż (popularny, jadalny gatunek), Ostryga Wschodnia, skorupka pantofla Atlantyckiego lub „common slippershell” (Crepidula fornicata), twardy małż (znany również jako quahog, little neck clam lub cherrystone clam), małż Zwyczajny (znany również jako quahog, little neck clam lub cherrystone clam). przegrzebek Atlantycki, ślimak błotny (znany również jako Wschodni Nassa błotny), Ślimak słony (lub „ślimak z ziaren kawy”), Atlantycki wiertło ostrygowe, północny ślimak księżycowy, Atlantycki ślimak księżycowy, kanałowe i pokrętne ślimaki.
Skorupiaki to kraby, krewetki i homary. W dźwięku występują Krab zielony (gatunek nierodzimy opisany po raz pierwszy w Bostonie około 1900 roku, ale zwykły Krab znaleziony na brzegu, gdzie żywi się wschodnimi ostrygami i małżami), Krab niebieski, Krab czerwony, krab Jonah w obszarach głębokich wód oraz Krab skalny Atlantycki, który osiedlił się w dużej liczbie wzdłuż skalistych wybrzeży, zwłaszcza wokół Millstone Point, Niantic Bay i Fishers Island Sound. Inne kraby znalezione to Krab lady, kraby pająk i kraby skrzypek; kraby Pustelnik i kraby kret są również znalezione. Pod koniec lat 80-tych, japoński krab brzegowy, gatunek inwazyjny, był najczęściej spotykanym Krabem w dźwięku.
piaszczysta krewetka crangon septemspinosa i dwa gatunki krewetek traw są obfite wzdłuż brzegu, zwłaszcza późnym latem i jesienią. Homar amerykański jest poławiany komercyjnie.
ssaki, gady i płazy
większość gatunków zwierząt po stronie Connecticut występuje również w głębi lądu, ale niektóre są znacznie bardziej obfite wzdłuż brzegu. Zwierzęta wzdłuż dźwięku są najbardziej skoncentrowane w słonych bagnach. Dwa gatunki ryjówek, ryjówka maskowana i ryjówka Amerykańska, są powszechne na słonych bagnach. Uważa się, że najmniejsze ryjówki występują w małych ilościach na słonych bagnach zachodniego Connecticut. Do gryzoni należą mysz białoczelna, nornica łąkowa (prawdopodobnie najliczniejszy ssak przybrzeżny) i mysz łąkowa skacząca. Piżmaki są mocno uwięzione, ale pozostają obfite. Polują w nich szopy i lisy Rude żyjące na terenach w pobliżu bagien. Łasica długoogonowa i łasica krótkoogonowa znajdują się w pobliżu dźwięku, sporadycznie żyjąc w słonych bagnach. Foki portowe i foki szare można znaleźć wśród skał Stonington i Groton na wschodnim krańcu. Płetwale pilotujące i morświny portowe rzadko można zaobserwować na otwartej wodzie, kilka mil od wybrzeża. W 1975 r. płetwal płetwal wypłynął na brzeg w Groton.
zwierzęta, które potrzebują wilgotnych lasów, znajdują się w strefie przybrzeżnej (i gdzie indziej), w tym terrapin diamondback w słonych bagnach i słonawych wodach (oraz złoża i wylęga swoje jaja na pobliskich piaszczystych plażach). Mięso Terrapin stało się tak popularnym przysmakiem na początku XX wieku, że cena za kilkanaście dorosłych samic sięgnęła nawet 120 USD. Overhunting sprawił, że gatunek był rzadki, a nawet Rzadki przez większość dźwięku i całkowicie wyeliminowany w niektórych miejscach. Po spadku popularności jako pożywienia, populacja terrapin zaczęła się odbudowywać.
Żółwie morskie od czasu do czasu podróżują na północ prądem zatokowym i wędrują w stronę dźwięku. Żółw błotny, Żółw Zielony i żółw skórzasty są rzadko spotykane wzdłuż wybrzeża Connecticut.
inne gady i płazy znalezione wzdłuż brzegów słonych bagien i pobliskich zbiorników wodnych to żaba zielona, żaba bycza, żaba pickerel, żółw plamisty, żółw malowany, wąż wodny północny i żółw Zwyczajny. Na plażach i piaszczystych obszarach występują ropuchy Fowler 's (które znajdują się również w głębi lądu, ale preferowane są obszary piaszczyste), ropucha amerykańska i wąż hognose (który żywi się ropuchami Fowler’ s).
Birdsedytuj
w pobliżu Long Island Sound istnieje sześć szerokich kategorii siedlisk ptaków: (1) obszary otwarte, w tym zatoki, zatoczki, rzeki i sam dźwięk; (2) bagna pływowe; (3) błotniste; (4) piaszczyste plaże; (5) przybrzeżne wyspy; oraz (6) kontynentalne wyżyny, w tym lasy i pola. Niektóre ptaki są letnimi lub zimowymi mieszkańcami, podczas gdy inne są przejściami wiosennymi i jesiennymi. Przez cały rok zamieszkują Mewa śledziowa,Mewa czarnogłowa, rybitwa zwyczajna i Kormoran dwuczuby. Duża część siedlisk i obszarów lęgowych rybitw została przejęta przez obfite kormorany w ciągu ostatnich kilku dekad. Rybitwy nie są obecnie powszechnie spotykane. Migranci przybrzeżni (zwani również „przejściami”) to ptaki przybrzeżne, takie jak siewki, turniczki, piaskowce, willety i żółtodzioby. Latem mieszkańcy to Wróbel nadmorski, Wróbel o ostrych ogonach, Wróbel Nelsona, Szyszka, krzyżówka i czarna kaczka, czaple i czaple, w tym Czapla nocna i czapla śnieżna, a także rybitwa najmniejsza i siewka rurowa. Gatunki wyżynne to m.in. warbler zakapturzony, Vireo białooki, meadowlark Wschodni i Carolina wren.
zimowi mieszkańcy to duże stada kaczek, gęsi i łabędzi zimujących w dźwięku. W West Haven, Connecticut 8,000 scaup (zwany także broadbills lub bluebills) były regularnie liczone w 1970 roku. Najliczniej zimującymi ptakami są scaup, kaczki Czarne, krzyżówki i gęsi kanadyjskie. Istnieją również znaczne populacje merganserów czerwonobrzuchych, goldeneyów pospolitych, buffleheadów, scotów, wigonów amerykańskich (zwanych też czasami baldpate), canvasbacks, oldsquaws i niemych łabędzi. Inne (mniej obfite) to gadwalls, pintails northern, Green-Winged teal, northern shovelers (również czasami nazywane broadbill), rumiane kaczki, Rude, pierścieniowate kaczki, gęsi śnieżne i brant.
rzadkie i zagrożone gatunkiedytuj
rzadkie, zagrożone i wymarłe gatunki dźwięku obejmują spadefoot Wschodni, Rzadki, ropuchowaty płaz, który nie był notowany na tym obszarze od 1935 roku. Jego ogólna barwa jest beżowa lub biaława z wzorem zielonych znaczeń. Małe pomarańczowe kropki przerywają ten wzór.
aż 1500 jesiotrów krótkodziobych, wymienionych jako „zagrożone” przez Endangered Species Act, zamieszkuje rzekę Connecticut (Cdep 2003, Savoy 2004). Około 900 z nich żyje w dole Holyoke Dam (Savoy and Shake 1992). Podczas gdy jesiotry krótkowzroczne pozostają głównie w rzekach natalnych, będą żerować w wodach estuaryjnych, takich jak Long Island Sound i odbywać długie podróże wzdłuż wybrzeża Atlantyku, oznakowane osobniki są czasami identyfikowane w wielu rzekach podczas ich życia.