ewolucja jest procesem ciągłym, chociaż wielu nie zdaje sobie sprawy, że ludzie wciąż ewoluują. To prawda, że Homo sapiens wygląda zupełnie inaczej niż Australopithecus afarensis, wczesny hominin, który żył około 2,9 miliona lat temu. Ale prawdą jest również, że jesteśmy bardzo różni w porównaniu do członków tego samego gatunku, Homo sapiens, który żył 10 000 lat temu-i bardzo prawdopodobne, że będziemy się różnić od ludzi w przyszłości.
to, co jemy, jak wykorzystujemy nasze ciała i z kim wybieramy dzieci, to tylko niektóre z wielu czynników, które mogą powodować zmiany w ludzkim ciele. Mutacje genetyczne prowadzą do nowych cech-a wraz z rosnącą liczbą ludności na świecie przekraczającą 7 miliardów, szanse na mutacje genetyczne, na które selekcja naturalna może potencjalnie oddziaływać, tylko rosną.
Nie wierzysz nam? Inverse przedstawia trzy przykłady ostatnich zmian w ludzkim ciele.
najnowsze, czyli w ujęciu ewolucyjnym. W końcu Homo sapiens istnieje tylko od około 200 000 lat-a ziemia ma prawie 4 lata.5 miliardów lat.
schładzamy
w 1868 roku niemiecki lekarz opublikował podręcznik medyczny, który ustalił 98,6 stopni Fahrenheita jako „normalną” temperaturę człowieka. Od tego czasu 98,6 stopni jest ogólnie akceptowane jako średnia temperatura. Powyżej tego i masz gorączkę. Poniżej tego i masz hipotermię.
ale ta Złotowłosa temperatura szybko staje się przestarzała. W styczniu naukowcy odkryli, że jesteśmy o wiele fajniejsi, niż nam się wydaje.
według ich badań, opublikowanych w styczniu tego roku w czasopiśmie eLife, średnia temperatura jest znacznie bardziej prawdopodobna na poziomie 97,9 stopni.
zespół przeanalizował dokumentację medyczną z ostatnich 200 lat, w tym pomiary temperatury. Odkryli, że, uśrednione razem, zapisy wskazują, że nastąpił stopniowy spadek temperatury ciała o 0,05 stopni Fahrenheita co dekadę.
Julie Parsonnet, starszy autor badania i profesor medycyny na Uniwersytecie Stanforda, mówi odwrotnie, że ten trend chłodzenia jest prawdopodobnie związany ze spadkiem stanu zapalnego w całej populacji i poprawą standardu życia.
wiele chorób zakaźnych, które były powszechne w XIX wieku, spowodowałoby przewlekłe zapalenie, które z kolei spala kalorie i zwiększa tempo przemiany materii — podnosi temperaturę wewnętrzną, mówi. Ponieważ ludzie nie walczą z tymi chorobami w tym samym tempie, ta zmiana byłaby odzwierciedlona w temperaturze ciała, twierdzi.
komfortowe życie w pomieszczeniach może mieć również ogromny wpływ na ludzi. W przeciwieństwie do naszych przodków,” nie musimy strasznie ciężko pracować, aby być w fizjologicznie neutralnych temperaturach, które nie obciążają naszego metabolizmu”, mówi Parsonnet.
chociaż zdrowsze życie prawdopodobnie napędzało ten trend chłodzenia, nie jest jasne, czy niższa temperatura koniecznie poprawia nasze zdrowie. Zmiana wydaje się oznaczać, że potrzebujemy około 150 kalorii mniej dziennie, aby utrzymać nasze podstawowe potrzeby metaboliczne niż w przeszłości, mówi. Ale wszelkie inne konsekwencje nadal muszą zostać rozgryzione-i chociaż możemy potrzebować mniej kalorii, wydaje się, że nie jemy mniej.
„jesteśmy o wiele zdrowsi od XIX-wiecznych ludzi” – mówi Parsonnet. A jednak… „Staliśmy się grubsi, wyżsi i chłodniejsi. Możemy się jeszcze ochłodzić? Spodziewam się tego, ale nie wiem, ile.”
nasze geny ciągle się zmieniają
ludzie nie są odporni na skutki doboru naturalnego, Joshua Akey, profesor Uniwersytetu Princeton, mówi Inverse. Wiele z tych samych presji, z którymi mieliśmy do czynienia w całej historii ludzkości, takich jak patogeny, nadal istnieje i zagraża naszemu zdrowiu dzisiaj. Ale nasze środowisko zmieniło się diametralnie — i to musi mieć wpływ, mówi.
„nasze środowisko jest z pewnością inne niż było jeszcze sto lat temu i nietrudno sobie wyobrazić rzeczy takie jak ewolucja kultur genowych, które odgrywają jeszcze większą rolę w przyszłości ewolucji człowieka”, mówi Akey.
jego ulubionym przykładem niedawnej pozytywnej selekcji jest FADS2, który jest uważany za ważny Gen dietetyczny. Różne wersje tego genu są adaptacyjne w różnych populacjach-w zależności od tego, czy mają więcej diety mięsnej lub roślinnej, mówi Akey. Na przykład: w 2016 roku naukowcy odkryli, że na przestrzeni pokoleń spożywanie diety wegetariańskiej spowodowało, że populacja w Pune w Indiach wykazywała większą częstotliwość występowania specyficznej mutacji genu FADS2. Mutacja pozwoliła im efektywnie przetwarzać kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 ze źródeł innych niż mięso i przekształcać je w związki niezbędne dla zdrowia mózgu-do czego ludzie, którzy stosują dietę wszystkożerną, niekoniecznie są przystosowani.
w tym samym czasie wzrasta również ilość genów kontrolujących tolerancję laktozy. Już od kilku tysięcy lat, enzym, który pomaga ludziom pić mleko bez zachorowania wyłączony, gdy ludzie osiągnęli dorosłość. Ale późniejsze mutacje genów, które pojawiły się na całym świecie w okresie od 2000 do 20 000 lat temu, pomogły ludziom dobrze tolerować nabiał. Naukowcy szacują, że w Afryce Wschodniej zmiany genetyczne miały miejsce już 3000 lat temu, gdy hodowla bydła stała się większą częścią ludzkiego życia.
zmiany w sposobie życia — jak przejście od wędrownego pasterza do rolnika, a następnie rolnika do pracownika przemysłowego — często napędzają te adaptacje genetyczne. Innym tego przykładem jest widoczny związek między życiem miejskim a lepszym przystosowaniem się do walki z gruźlicą. W 2010 roku naukowcy odkryli statystycznie istotny związek pomiędzy populacjami, które mają głęboką historię urbanizacji, a genem związanym z opornością na gruźlicę. Ta ewolucyjna innowacja miała miejsce w ciągu ostatnich 8000 lat.
Mark Thomas, profesor University College London, jest jednym z badaczy, którzy odkryli ten związek. Mówi odwrotnie, że przed zostaniem osiadłymi rolnikami, populacje ludzkie były narażone na inny zestaw chorób zakaźnych niż te, którymi się zajmujemy dzisiaj. Te choroby były bardziej „oportunistyczne i przewlekłe” – jak robaki, mówi. Kiedy społeczeństwo ludzkie przeniosło się do dużych osiedli miejskich, choroby również się przesunęły.
„przez ostatnie 10 000 lat ewoluowaliśmy w odpowiedzi na rodzaje chorób, na które jesteśmy narażeni”, mówi Thomas. „Odporność na patogeny jest w dużej mierze genetyczna, więc oznacza to, że selekcja naturalna ma miejsce. Jest to jeden z głównych typów ciągłej doboru naturalnego we wszystkich przestrzeniach.”
nasze kości stają się lżejsze
w porównaniu do innych hominin, ludzkie kości są słabsze i mniej gęste. W badaniu z 2015 r. naukowcy wysunęli hipotezę, że kości Homo sapiens zaczęły słabnąć około 12 000 lat temu-mniej więcej w czasie, gdy ludzie zaczęli uprawiać więcej. Wraz z osiadłym rolnictwem zmieniała się nasza dieta, zmieniała się aktywność fizyczna, a nasze szkielety stały się lżejsze – i bardziej kruche.
badanie wykazało, że tkanka kostna beleczkowata — porowata, gąbczasta tkanka znajdująca się na końcu kości długich, takich jak kość udowa — zmniejszyła się grubość i objętość. Mniej koczowniczych polowań i bardziej osiadłych hodowli zwierząt oznaczało, że zapotrzebowanie na cięższe, trwalsze kości zmniejszyło się. Ta zmiana gęstości kości utrzymuje się u współczesnych ludzi.
„nasze badania pokazują, że współcześni ludzie mają mniejszą gęstość kości niż u pokrewnych gatunków i nie ma znaczenia, czy spojrzymy na Kości od ludzi, którzy żyli w społeczeństwie przemysłowym lub populacjach rolniczych, które miały bardziej aktywne życie”, wyjaśnia główny autor Habiba Chirchir, antropolog biologiczny.
w artykule z 2014 roku naukowcy ustalili również, że nasze szkielety stały się znacznie lżejsze od czasu rozwoju rolnictwa. Twierdzą oni, że zmniejszenie aktywności fizycznej, a nie zmiana diety, jest główną przyczyną degradacji siły ludzkiej kości. Trend prawdopodobnie się utrzyma-ludzie poruszają się teraz mniej niż kiedykolwiek-twierdzą naukowcy.
„dopiero w ciągu ostatnich 50-100 lat byliśmy tak siedzący tryb życia — niebezpiecznie tak”-wyjaśnił współautor Colin Shaw, naukowiec z Uniwersytetu w Cambridge. „Siedzenie w samochodzie lub przed biurkiem nie jest tym, do czego ewoluowaliśmy.”
ludzie mają zdolność do bycia tak silnym jak orangutan, mówią Shaw i jego zespół. Ale nie jesteśmy, ponieważ nie kwestionujemy naszych kości. Tylko czas pokaże, czy nasze Kości jeszcze raz się zmienią, abyśmy mogli w przyszłości stawić im czoła w sile.
zobaczymy również, czy w organizmie zachodzą dalsze zmiany — i czy możemy podać sobie pomocną dłoń z nowymi technologiami, takimi jak edycja genów. Niektórzy naukowcy stawiają hipotezę, że ludzie przeskoczą tempo ewolucji z naszymi własnymi wynalazkami. Bez względu na to, czy tak się stanie, czy nie, jedno jest pewne: nasza Biologia nigdy nie stanie w miejscu.