móżdżek, część mózgu, która koordynuje dane czuciowe z odpowiedziami mięśniowymi, znajduje się tuż poniżej i za półkulami mózgowymi oraz powyżej rdzenia przedłużonego.
Encyclopædia Britannica, Inc.
móżdżek integruje impulsy nerwowe z labiryntów ucha i z czujników pozycyjnych w mięśniach; sygnały móżdżku określają następnie zakres i czas skurczu poszczególnych włókien mięśniowych, aby dokonać drobnych korekt w utrzymaniu równowagi i postawy oraz produkować gładkie, skoordynowane ruchy dużych mas mięśniowych w dobrowolnych ruchach.
podobnie jak móżdżek, móżdżek dzieli się na dwie półkule boczne, które są połączone przyśrodkową częścią zwaną vermis. Każda z półkul składa się z centralnego rdzenia istoty białej i kory powierzchniowej istoty szarej i jest podzielona na trzy płaty. Płat flokulonodularny, pierwszy odcinek móżdżku, który ewoluuje, otrzymuje sygnał sensoryczny z przedsionków ucha; płat przedni otrzymuje sygnał sensoryczny z rdzenia kręgowego; a płat tylny, ostatni, który ewoluuje, otrzymuje impulsy nerwowe z móżdżku. Wszystkie te impulsy nerwowe są zintegrowane w korze móżdżku. Trzy sparowane wiązki włókien nerwowych przekazują informacje do i z móżdżku—górnego, środkowego i dolnego szypułki-które łączą móżdżek odpowiednio z śródmózgiem, pons i rdzeniem.
funkcjonalnie kora móżdżkowa jest podzielona na trzy warstwy: zewnętrzną warstwę synaptyczną (zwaną również warstwą molekularną), pośrednią warstwę wyładowczą (warstwę Purkinjego) i wewnętrzną warstwę receptywną (warstwę ziarnistą). Sygnał sensoryczny z różnych typów receptorów jest przekazywany do określonych obszarów warstwy receptorowej, która składa się z licznych małych komórek nerwowych, które odprowadzają aksony do warstwy synaptycznej. Tam aksony pobudzają dendryty komórek Purkinjego, które z kolei rzutują aksony na części czterech wewnętrznych jąder (znanych jako jądra zębate, kuliste, zatorowe i fastigialne) i na grzbietowe części bocznego jądra przedsionkowego. Większość komórek Purkinjego wykorzystuje neuroprzekaźnik GABA i dlatego wywiera silne działanie hamujące na komórki, które otrzymują swoje zaciski. W rezultacie, wszystkie sensoryczne wejście do móżdżku powoduje hamujące impulsy ’ wywierane na głębokie jądra móżdżku i części jądra przedsionkowego. Komórki wszystkich jąder móżdżku głębokiego, z drugiej strony, są pobudzające (wydzielanie neuroprzekaźnika glutaminianu) i projekt na części wzgórza, jądro czerwone, jądra przedsionkowe, i tworzenie siateczkowe.
urazy lub choroby wpływające na móżdżek zwykle powodują zaburzenia nerwowo-mięśniowe, w szczególności ataksję lub zakłócenia skoordynowanych ruchów kończyn. Utrata zintegrowanej kontroli mięśni może powodować drżenia i trudności w pozycji stojącej.