Wczesna kariera
White urodził się 19 grudnia 1941 roku w Memphis w stanie Tennessee. Dorastał w South Memphis, gdzie mieszkał z babcią w Foote Homes I był przyjacielem Bookera T Jonesa i Davida Portera z dzieciństwa. Wraz z Jonesem, White założył „cookin’ little band”, uczęszczając do Booker T. Washington High School. Często podróżował także do Chicago, aby odwiedzić swoją matkę, Ednę i ojczyma, Verdine Adams, który był lekarzem i okazjonalnie saksofonistą. W wieku nastoletnim White przeniósł się do Chicago, gdzie studiował w Chicago Conservatory of Music i grał na perkusji w lokalnych klubach nocnych. W 1962 roku dołączył do Jazzmen, studenckiego trio Jazzowego w Crane Junior College w Chicago, w stanie Illinois, założonego przez Louisa Satterfielda na puzonie, Charlesa Handy ’ ego na trąbce i Dona Myricka na saksofonie altowym. Jazzmenowie, później stali się faraonami. Satterfield, White i Handy zostali muzykami studyjnymi W Chess Records w Chicago. Podczas pobytu w Chess grał na płytach takich artystów jak Etta James, Chuck Berry, Rotary Connection, Junior Wells, Sonny Stitt, Muddy Waters, The Impressions, The Dells, Betty Everett, Willie Dixon, Sugar Pie DeSanto i Buddy Guy. White grał również na perkusji w „Rescue Me” Fontelli Bass (z Satterfieldem na basie), „Summertime” Billy 'ego Stewarta i” Your Love Keeps Lifting Me ” Jackie Wilsona.
w czerwcu 1966 opuścił Chess and the Pharaohs, aby dołączyć do Ramsey Lewis Trio, zastępując Isaaca „Reda” Holta na stanowisku perkusisty grupy. Holt i basista Eldee Young odeszli, tworząc Young-Holt Unlimited. Young został również zastąpiony przez Clevelanda Eatona. Jako członek Tria Maurice zagrał na kilku ich albumach. Jednym z nich był „Wade in the Water” z 1966 roku. Utwór „Hold It Right There”zdobył Nagrodę Grammy w kategorii Best Rhythm & Blues Group Performance, Vocal or Group . Z Trio White zagrał także na albumie The Movie z 1966 roku i Goin ’ Latin z 1967 roku. W 1968 roku wystąpił także na płytach Trio Dancing in the Street, Up Pops Ramsey Lewis, Mother Nature ’ s Son i Maiden Voyage. Podczas gdy w grupie White został wprowadzony w chicagowskim sklepie perkusyjnym do afrykańskiego fortepianu thumb lub kalimby. Tym samym utwór „Uhuru” na płycie Another Voyage Trio z 1969 roku zawierał pierwsze nagranie White’ a grającego na kalimbie.
w 1969 roku White opuścił Trio i dołączył do swoich dwóch przyjaciół, Wade ’ a Flemonsa i Dona Whiteheada, tworząc zespół, który pisał piosenki do reklam w Chicago. Trójka przyjaciół podpisała kontrakt płytowy z Capitol Records i nazwała się The Salty Peppers. Mieli umiarkowany hit w obszarze Midwest z singlem „La La Time”, ale ich drugi singiel, „Uh Huh Yeah”, nie był tak udany. White przeniósł się z Chicago do Los Angeles i zmienił nazwę zespołu na Earth, Wind & Fire, nowa nazwa zespołu odzwierciedlająca elementy jego astrologicznej mapy.
Ziemia, wiatr & FireEdit
z Maurice ’ em jako liderem i producentem większości albumów zespołu, EWF zdobył legendarny status zdobywając sześć nagród Grammy z 17 nominacji, gwiazdę na Hollywood Boulevard Walk of Fame i cztery American Music Awards. Albumy grupy sprzedały się w ponad 90 milionach egzemplarzy na całym świecie. Inne wyróżnienia przyznane Maurice ’ owi jako członkowi zespołu to wprowadzenie do Rock and Roll Hall of Fame, Vocal Group Hall of Fame, Songwriters Hall of Fame oraz NAACP Image Awards Hall of Fame.
White wprowadził kalimbę do głównego nurtu poprzez włączenie jej brzmienia do muzyki ziemi, wiatru & ognia. Był również odpowiedzialny za rozszerzenie grupy o pełną sekcję rogów, na początku będącą rogami Phenix, a następnie Earth, Wind & Fire Horns. W 1996 Maurice przestał regularnie koncertować z zespołem, ale nadal okazjonalnie pojawiał się na scenie. Zachował kontrolę nad zespołem i nadal był bardzo aktywny w branży muzycznej, produkując i nagrywając z zespołem i innymi artystami.
Strona o nazwie www.Startalk.org został również ustanowiony w 1999 roku na cześć Maurycego. Maurice później mówił o trwającej chorobie Parkinsona. Artyści tacy jak Steven Tyler z Aerosmith, Boyz II Men, Smokey Robinson, Isaac Hayes, Michael Jackson, Eric Clapton i Tom Morello z Rage Against the Machine publikowali wiadomości na stronie dla White ’ a.
z EWF wystąpił na kilku imprezach, takich jak Grammy Awards 2004 Tribute To Funk. Wystąpił również u boku Alicii Keys na imprezie Pre-Grammy Awards Clive ’ a Davisa w 2004 roku, gdzie wykonali przebój zespołu „September”z 1978 roku.
Deniece WilliamsEdit
White był współproducentem debiutanckiego albumu Deniece Williams This Is Niecy when Stepney died during the album’ s recording. Williams był byłym wokalistą zespołu Stevie Wonderlove. Album był pierwszym dla Kalimba Productions, firmy produkcyjnej założonej również przez White ’ a i Stepneya w 1976 roku. W związku z tym Maurice zajął się głównie produkcją LP, który ostatecznie został wydany w sierpniu 1976 roku przez Columbia Records. This Is Niecy rose to No. 3 on the US Billboard Top Soul Albums and No. 33 na amerykańskiej liście przebojów Billboard 200. Piosenka z LP o nazwie „Free” dotarła do 25.miejsca na US Billboard Hot 100, 2. Na US Billboard Hot Soul Songs chart I 1. na UK Pop Singles chart. To Niecy został również certyfikowany złoto w USA przez RIAA i srebro w Wielkiej Brytanii przez BPI.
Maurice zajął się również produkcją drugiego albumu Williamsa Songbird, wydanego w 1977 roku. Album dotarł do 23. miejsca na liście Billboard Top Soul Albums i 5. na UK Blues & Soul Top British Soul Albums chart. Singel zatytułowany „Baby, Baby My Love 's All for You” dotarł do 13.miejsca na US Billboard Hot Soul Songs chart, 5. miejsca na UK Blues & Soul Top British Soul Singles chart i 32. miejsca na UK Pop Singles chart.
Williams później wydał album That ’ s What Friends Are For Na Columbia w 1978 roku dla Kalimba Productions. Następnie wydała w 1979 roku „When Love Comes Calling” w wytwórni Arc Records, wytwórni Maurice ’ a vanity na Columbii. Wystąpił również gościnnie na płycie LP.Album osiągnął 27 miejsce na liście Billboard Top Soul Albums chart. Singel, ” I 've Got the Next Dance”, również osiągnął nr 1 na liście Billboard Dance Club Play chart.
Williams wydał także My Melody w 1981 roku i Niecy w 1982 roku w ARC Records. W wywiadzie z 2007 roku Deniece powiedział: „uwielbiałem pracować z Maurice’ em White ’ em… nauczył mnie biznesu muzycznego, planowania i realizacji planu i realizacji show.”
The EmotionsEdit
Po tym, jak Stax Records popadła w kłopoty finansowe, żeńska grupa The Emotions szukała nowego kontraktu i znalazła go z Columbia Records. Wraz z Charlesem Stepneyem współprodukują z White ’ em, ich trzeci album studyjny zatytułowany Flowers został wydany w 1976 roku. Album dotarł do 5. miejsca na liście Billboard Top Soul albums chart. Kwiaty zostały również certyfikowane na złoto w USA przez RIAA.
„tytułowy utwór” znalazł się na 16 miejscu listy Billboard Hot Soul Songs. Kolejny singiel „I Don’ t Wanna Lose Your Love”dotarł do nr 4 & 13 na listach przebojów Billboard Dance Club Songs i Hot Soul Songs.
Po śmierci Charlesa Stepneya w 1976 roku White przejął produkcję the Emotions. W 1977 roku grupa wydała swój kolejny album zatytułowany Rejoice album osiągnął nr 1 na Billboard Top R&B Albums chart i nr 7 na Billboard 200 chart. Rejoice otrzymał również status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych przez RIAA.
z LP pojawił się singel „Don’ t Ask my Neighbors”, który dotarł do pierwszej dziesiątki na liście Billboard R&B singles charts.Kolejna piosenka „Best Of My Love” dotarła do nr 1 na liście Billboard Pop i R&listy B. „Best Of My Love” zdobył Nagrodę Grammy za najlepszy R &B występ duetu lub grupy z wokalem oraz American Music Award za ulubiony singel Soul/R& B. Best Of My Love otrzymał również status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych przez RIAA.
the Emotions wydali w 1978 roku swój trzeci album Columbia, Sunbeam. Album osiągnął 12 miejsce na liście Billboard Top Soul Albums i 40 miejsce na liście Billboard 200. Album „Smile” dotarł do 6. miejsca na liście Billboard Hot Soul Songs. Sunbeam został certyfikowany na złoto w USA przez RIAA. The Emotions otrzymał także nominację do American Music Award w 1978 roku za ulubiony zespół Soul/R&B, Duo or Group.
w 1979 Earth, Wind& Fire współpracował z Emotions na singlu „Boogie Wonderland”. Piosenka dotarła do nr 6 na liście Billboard Hot 100 i nr 2 na liście Billboard Hot Soul Songs. Boogie Wonderland został również certyfikowany na złoto w USA przez RIAA. White wyprodukował album Come into Our World wydany w 1979 roku przez wytwórnię Columbia imprint Arc Records. Album podniósł się do nie 35 na liście Billboard Top Soul Albums chart. Piosenka z LP „What’ s the Name of your Love? również wzrosła do nr 30 w Billboard Hot R&B Songs chart. White został nominowany do Nagrody Grammy w kategorii Producent Roku Non-Classical.
the Emotions went on guest on Earth, Wind& singiel Fire z 2003 roku „All in The Way”. Wszystko w drodze wzrosła do nr 13 na Billboard Adult r&B Songs chart I Nr 25 na Billboard Adult Contemporary Songs chart. Utwór ten znalazł się na albumie EWF z 2003 roku The Promise, który został również wyprodukowany przez Maurice 'a White’ a.
współpracuj z innymi artystamiedit
White współpracował również z kilkoma innymi znanymi artystami nagraniowymi. Jako taki grał na perkusji na debiutanckim albumie byłej wokalistki Rotary Connection, Minnie Riperton z 1970 roku, Come to My Garden. White zajął się produkcją albumu Ramsey Lewis „Sun Goddess” z 1974 roku. Album dotarł do nr 1 na liście Billboard Top Soul Albums chart i Nr 1. 12 na liście Billboard Top Pop Albums chart. Sun Goddess została również certyfikowana złotem w USA przez RIAA. Wyprodukował również z Charlesem Stepneyem Lewisem LP Salongo z 1976 roku. Album znalazł się na 7.miejscu listy Billboard Jazz Albums & na 17. miejscu listy Billboard Top Soul Albums.
White skomponował utwór na studyjnym albumie Eumira Deodato z 1978 roku Love Island. Album dotarł do 20. miejsca listy Billboard Jazz Albums. White był później producentem wykonawczym R&B albumu zespołu pockets Take It On Up wydanego w 1978 roku przez wytwórnię Columbia. Album osiągnął 22 miejsce na liście Billboard Top R&B Albums chart. Następnie wystąpił wraz z Deniece Williams na albumie „Mr.Gone” z 1978 roku.Album został wydany przez ARC Records, jego wytwórnię Vanity w Columbia. Mr. Gone wzrósł do nr 1 na liście Billboard Jazz Albums chart.Na ARC emitowano także raport pogodowy o godz. 8:30, nocny przejazd i raport pogodowy.
White współpracował z Ramseyem Lewisem przy jego LP Routes z 1980 roku i artystą gospel Walterem Hawkinsem przy jego nominowanym do Grammy albumie The Hawkins Family z 1980 roku. Dodatkowo komponował na albumie Barry ’ ego Manilowa z 1980 roku Barry. Album uzyskał status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych przez RIAA. pojawił się także gościnnie na albumie outside Inside z 1983 roku.White wyprodukował później nominowany do Nagrody Grammy album Jennifer Holliday z 1983 roku Feel My Soul.
White wyprodukował Barbrę Streisand na jej albumie Emotion z 1984 roku. Emotion otrzymał Certyfikat Platyny w USA przez RIAA. Wyprodukował także Ramseya Lewisa na jego albumie Fantasy z 1985 roku. Album osiągnął 13 miejsce na liście Cashbox Jazz Albums chart.Pojawił się gościnnie na albumie Lee Ritenoura, nominowanym do Nagrody Grammy w 1986 roku, Earth Run. White był współproducentem albumu Joyride z 1986 roku. Album osiągnął nr 3 na liście Billboard Traditional Jazz Albums i Nr 18 na liście Billboard Top Soul Albums chart.
White wyprodukował również Neila Diamonda na jego albumie Headed for the Future z 1986 roku. Headed for the Future został certyfikowany na złoto w USA przez RIAA. Pracował jako producent z Atlantic Starr nad albumem All in the Name of Love z 1987 roku. Album uzyskał status platynowej płyty w USA przez RIAA. Następnie pojawił się gościnnie na albumie Cher z 1987 roku. Album uzyskał status platynowej płyty w USA przez RIAA. Grał również na perkusji i był koproducentem albumu Ramseya Lewisa Keys to the City Z 1987 roku. Album dotarł do 22. miejsca na liście Billboard Top Contemporary Jazz Albums. White wyprodukował również El DeBarge na płycie In the Storm z 1992 roku. Album dotarł do 22. miejsca na Blues & Soul Top UK Soul Albums chart.
White współpracował z japońskim zespołem Dreams Come True przy dwóch piosenkach: „Wherever You Are” z ich albumu „Delicious” z 1994 roku oraz” Eternity”, który pojawił się na ścieżce dźwiękowej do filmu animowanego Księżniczka łabędzi z 1994 roku.
również wyprodukował album Ramsey Lewis z 1993 roku Sky Islands. Album dotarł do 4. miejsca na liście Billboard Contemporary Jazz Albums i 6. na liście Billboard Top Jazz Albums. Pojawił się również na albumie Marcusa Millera The Sun Don ’ t Lie z 1993 roku. Album znalazł się na 10.miejscu listy Billboard Jazz Albums chart.White wyprodukował debiutancki album jazzowej grupy Urban Knights wydany w 1995 roku przez wytwórnię GRP Records. Urban Knights i wystąpili: Ramsey Lewis, perkusista Omar Hakim, trębacz Freddie Hubbard, the Emotions i saksofonista Grover Washington Jr.. Album znalazł się na 5. miejscu listy Billboard Jazz Albums.W tym samym roku pojawił się również na singlu brytyjskiej grupy soulowej d ’ influence Midnite. Piosenka dotarła do miejsca 17 na UK R&B Singles chart.
w 1996 roku White założył własną wytwórnię płytową Kalimba Records. Drugi album Urban Knights II został ponownie wyprodukowany przez Maurice ’ a. W Urban Knights II wystąpili: Ramsey Lewis, Paulinho Da Costa, Verdine White, wokalista i gitarzysta Jonathan Butler oraz saksofonista jazzowy Najee. Album dotarł do 7. miejsca na liście Billboard Jazz Albums chart. White zaaranżował również dla brytyjskiej żeńskiej grupy Cleopatra na ich albumie Comin ’ Atcha!. Comin ’ Atcha znalazł się na 20.miejscu UK albums chart i został certyfikowany srebrem w Wielkiej Brytanii przez BPI.
White wyprodukował również LP saksofonisty Paula Taylora z 2000 roku Undercover. Album dotarł do 6. miejsca na liście Billboard Jazz Albums chart. Gościnnie wystąpił także na albumie into My Soul Kirka Whaluma z 2003 roku. White wystąpił również z francuskim zespołem jazzowym noJazz w utworach ” Nobody Else „i” Kool ” z ich albumu Have Fun z 2006 roku. „Kool” po raz pierwszy White współpracował ze swoim przyjacielem Steviem Wonderem.
White był producentem wykonawczym tribute albumu EWF zatytułowanego Interpretations: Celebrating the Music of Earth, Wind & Fire, który został wydany w marcu 2007 roku przez Stax Records. Album podniósł się do nie 28 na liście Billboard Top R&B/Hip-Hop Albums chart. Na płycie wystąpili tacy artyści jak Chaka Khan, Musiq Soulchild, Mint Condition, Kirk Franklin i Angie Stone. Cover Kirka Franklina z września osiągnął nr 17 na Billboard Adult r&B Songs chart i Nr 26 na Billboard Hot Gospel Songs chart. Podobnie jak remake „That’ s The Way Of The World” Dwele ’ a i cover „Fantasy” Meshella Ndegeocello zostały nominowane do Nagrody Grammy w kategorii Best Urban/Alternative Performance.
White wyprodukował album muzyka jazzowego Briana Culbertsona Bringing Back The Funk, który został wydany w 2008 roku przez wytwórnię GRP Records. Powrót Funk wzrósł do nr 3 na liście Billboard Jazz Albums i Nr 18 na szczycie R&B/Hip Hop Albums chart. Na płycie gościnnie pojawili się tacy artyści jak Ray Parker Jr., Sheldon Reynolds, Bootsy Collins, Larry Graham, Ledisi, Ronnie Laws, Musiq Soulchild, Bernie Worrell, Maceo Parker, Larry Dunn i Gerald Albright. Piosenka z albumu „Always Remember” znalazła się na 1. miejscu listy Billboard Smooth Jazz Songs. Culbertson ujawnił w wywiadzie, że jest „…wciąż z niedowierzaniem. Nauczyłem się tak wiele od (Maurice) i on rzeczywiście powiedział, że nauczył się wiele ode mnie. Praca z nim była niesamowita.”
praca Solowaedit
w 1985 roku White wydał solowy album pod własnym tytułem na Columbia. Robin Denselow z The Guardian nazwał album „bujną kolekcją samodzielnie wyprodukowanych utworów tanecznych i okazjonalnej ballady, z syntezatorami i programowaniem perkusji w nienagannym miejscu, a wokal z klasą jak zawsze”. J. D. Considine z Muzyka powiedział również, że ” biorąc pod uwagę jego status jako Earth, Wind& Fire 'S Shining Star, nic dziwnego, że pierwszy solowy projekt White’ a brzmi jak klasyczny EW&F: mocno, skupiony i mocny. Ale podczas gdy White pamięta, aby zatopić hak w każdej zwrotce i refrenie, nacisk kładzie się tutaj na subtelność i wyrafinowanie, gdy pracuje od podstaw R&B, od mechaniki studia 'Switch On Your Radio’ do zmodyfikowanego doo wop 'Stand By Me’, z poczuciem rzemiosła, które sprawia, że zręczność nie ma znaczenia”. Album osiągnął 12 miejsce na liście Billboard Top Soul Albums chart. Na płycie pojawił się cover utworu Bena E. Kinga „Stand by Me”, z gościnnym udziałem saksofonisty jazzowego Geralda Albrighta.
wersja White ’ a „Stand by me” Nie 6 na liście Billboard Hot Soul Singles i 11 na liście Billboard Adult Contemporary Songs chart.
kolejna piosenka z albumu „I Need You” wzrosła do nr 20 na liście Billboard Adult Contemporary Songs chart i Nr 30 na liście Billboard Hot Soul Singles chart.
Screen i stageEdit
White napisał i wyprodukował piosenki do filmów Coming to America, A Low Down Dirty Shame i Gatchaman OVA. Skomponował także muzykę do serialu Life Is Wild. W 2006 roku współpracował z bratem Gregory’ ego Hinesa, Maurice ’em przy broadwayowskiej sztuce „Hot Feet”. White i Allee Willis napisali również kilka nowych piosenek do spektaklu.
W filmie BAADASSSSS!, aktor Khalil Kain wcielił się w młodego Maurice 'a White’ A prowadzącego wczesne wcielenie Ziemi, wiatr & ogień. Wydany na Sundance Film Festival w 2004 roku, film został oparty na zmaganiach Melvina Van Peeblesa o nakręcenie i dystrybucję Piosenki Baadasssss z filmu Sweet Sweetback. Jego syn Mario Van Peebles wyreżyserował film i zagrał ojca w głównej roli. White zdobył również nagrodę ASCAP jako kompozytor piosenki” That 's The Way Of The World”, która była motywem przewodnim sitcomu Hearts Afire.