1990-1994: Początkiedytuj
po otrzymaniu taniego keyboardu Casio od przyjaciela, mieszkającego na Brooklynie w Nowym Jorku, zaczął komponować muzykę w wieku 17 lat. Już jako fan tego, co opisał jako „Jheri curl soul”, który był znakiem rozpoznawczym wczesnych lat 80.R&B takich zespołów jak Patrice Rushen, S. O. S. Band i Rose Royce, Maxwell zaczął uczyć się grać na różnych instrumentach. Według niego, R&B z początku lat 80. zawierało „idealne połączenie skomputeryzowanego instrumentacji z live feel”, a dynamika gatunku później została utracona z powodu wpływu hip hopu na R&B. Pomimo ośmieszania ze strony kolegów z klasy za nieśmiałość i niezręczność, postępował i nadal rozwijał swoje umiejętności muzyczne, a także przyjął wygląd bardziej bohemy Na zewnątrz w swoim ubraniu, wyrastając długie bokobrody i pozwalając, aby jego włosy rosły dziko i czesały się w ekstremalnym stylu, a czasami wkładał włosy w długie cienkie warkocze.
początkowo pod wpływem urban R z początku lat 80.&B, Maxwell szybko się rozwijał i do 1991 roku występował na nowojorskiej scenie klubowej. Maxwell był w stanie uzyskać dostęp do 24-ścieżkowego studia nagraniowego i zaczął nagrywać utwory na taśmę demo, którą rozpowszechniał wśród swoich przyjaciół. Demo wzbudziło zainteresowanie, a jego oficjalny debiut koncertowy w nocnym klubie Nell ’ s na Manhattanie przyciągnął tłumy. W ciągu następnych dwóch lat Maxwell napisał i nagrał ponad trzysta piosenek i grał często w małych salach w całym Nowym Jorku. Występy Maxwella nadal wzbudzały zainteresowanie i zwiększały szum wokół niego, a pisarz z magazynu Vibe nazwał go „następnym księciem”, który uczestniczył w jednym z jego koncertów. Po zdobyciu sporej reputacji, Maxwell podpisał kontrakt płytowy z Columbia Records w 1994 roku. Przyjął swoje drugie imię jako pseudonim z szacunku dla prywatności swojej rodziny.
1994-1997: Urban Hang SuiteEdit
Maxwell rozpoczął współpracę z autorem tekstów Leon Ware i znanym gitarzystą Wah Wah Watsonem, aby nagrać swoją debiutancką suitę Urban Hang Maxwella w połowie lat 90. sesje nagraniowe do albumu odbyły się w 1994 i 1995 roku w Electric Lady Studios, RPM Studios, Sorcerer Studios i Chung King Studios w Nowym Jorku oraz w CRC Studios w Chicago w stanie Illinois.Po zakończeniu produkcji albumu w 1995 roku, gotowy produkt został zaprezentowany Columbia Records wiosną tego samego roku. Został jednak odłożony na prawie rok, ze względu na problemy z kierownictwem Columbii, rozległą reorganizację wytwórni i wątpliwości kierownictwa wytwórni co do komercyjnego potencjału albumu.
problemy z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz Pomoc dla mediów.
początkowo album powoli cieszył się zainteresowaniem komercyjnym. 20 kwietnia 1996 roku album zadebiutował na 38. miejscu listy Top R&B/Hip-Hop Albums chart. Od sierpnia do października 1996 roku Urban Hang Suite Maxwella odnotował wzrost zarówno na szczycie R&B/Hip-Hop Albums i Billboard 200, osiągając ósme miejsce na pierwszym i 36 miejscu na drugim. Spędził siedemdziesiąt osiem tygodni na liście Billboard 200. Stał się hitem Top 30 w Wielkiej Brytanii.Album został później uznany za jeden z 10 najlepszych albumów roku przez Time, Rolling Stone i USA Today. był również nominowany do Nagrody Grammy za najlepszy Album R&B na 39.rozdaniu nagród Grammy, przegrywając nagrodę ze słowami Tony ’ ego Rich Project.
album doczekał się czterech singli. Pierwszy wydany singel,”…Til the Cops Come Knockin'”, zadebiutował na Hot R&B/Hip-Hop Singles& utwory na 87 miejscu w maju 1996 roku. Singel dotarł do 79. miejsca listy przebojów i spędził na niej 12 tygodni. Drugi singiel, „Ascension (Don’ t Ever Wonder)”, zadebiutował na Hot R&B/Hip-Hop Singles & utworów w sierpniu 1996 roku na 11.miejscu, ostatecznie osiągając numer 8. Spędził osiemnaście tygodni na liście Billboard Hot 100, osiągając 36 miejsce 28 września 1996 roku. Trzeci singiel, „Sumthin ’ Sumthin'”, osiągnął 22 miejsce na liście Hot Dance Music / Maxi-Singles Sales. Czwarty singiel z albumu, ” Suitelady (the Proposal Jam)”, wszedł na Hot R&B/Hip-Hop Airplay component chart w maju 1997, osiągając 64. (Maxwell wniósł utwór „Segurança (Security)” do albumu Red Hot + Rio, wyprodukowanego przez Red Hot Organization.)
Maxwell wydał serię EPek zawierających różne wersje swoich piosenek z miejskiej suity Maxwella, w tym””…Til the Cops Come Knockin'”, „Ascension (Don’t Ever Wonder)”, „Whenever Wherever”I” Sumthin 'Sumthin'”. Te EPki zostały ponownie wydane w 2019 roku. „Sumthin’ Sumthin’: Mellosmoothe ” pojawił się na ścieżce dźwiękowej Loves Jones w marcu 1997 roku.
pomimo wydania tylko jednego albumu, kanał telewizyjny MTV zobaczył jego rosnącą popularność i poprosił go o nagranie odcinka serialu koncertowego MTV Unplugged w Nowym Jorku. Koncert został nagrany na żywo 15 czerwca 1997 roku i wykonał własne piosenki, a także covery piosenek Kate Bush („This Woman ’ s Work”) I Nine Inch Nails („Closer”). (Niestety starł się ze swoją wytwórnią o wydanie pełnego albumu z sesji, w wyniku czego wydano tylko rozszerzony play, czyli EP, zawierający siedem utworów.) Występu MTV Unplugged „…”Til the Cops Come Knockin” został dołączony jako bonusowy utwór na Międzynarodowym wydaniu. Odcinek MTV Unplugged po raz pierwszy wyemitowano w sieci 22 lipca 1997 roku.
1998-2002: Embrya and NowEdit
drugi studyjny album Maxwella, Embrya, został wydany 30 czerwca 1998 roku, a po wydaniu został przyjęty przez współczesnych krytyków muzycznych. Album otrzymał mieszaną krytykę za bardziej ” pobłażliwe brzmienie.”Z wewnętrznym skupieniem i ezoterycznymi rowkami, album służył jako odejście dla Maxwella, który nie żałował ryzykowania reputacji wśród miejskich słuchaczy dla bardziej wymagającej płyty. Album spotkał się z krytyczną reakcją podobną do pracy innych artystów, którzy złamali skuteczne formuły ich poprzednich wydawnictw na rzecz bardziej atrakcyjnych projektów, obecnie nazywanych „Neo-soulem.”W 1999 roku zdobył Nagrodę Soul Train Music Award za najlepszy Męski album Soul / R &B. W retrospektywnym przeglądzie dla Allmusic, Stephen Thomas Erlewine napisał, że Maxwell ” przecenia swoje piosenki ideami, które prowadzą donikąd „i nazwał Embrię” lekkim potknięciem drugiego roku, choć z obiecującymi momentami.”Arion Berger, pisząc w The Rolling Stone Album Guide (2004), uznał piosenki za monotonne i nazwał album „nieostrożnym i pretensjonalnym … pełne przepełnionych, niedopisanych piosenek z niejasnymi, fantazyjnymi tytułami obracającymi się wokół swego rodzaju seksualnego gnostycyzmu.”Krytycy ponownie ocenili Embryę jako przełomowego prekursora późniejszych trendów w alternatywnym R&B, A Columbia Records ponownie wydało album w 2018 roku z okazji swojej 20.rocznicy.
pomimo negatywnej prasy, album sprzedał się w liczbie ponad miliona egzemplarzy i zdobył nową alternatywną grupę fanów, ale wprawił w zakłopotanie tradycyjnych miejskich konsumentów.26 maja 1999 roku album otrzymał status platynowej płyty od Recording Industry Association of America (RIAA). Embrya była nominowana do Nagrody Grammy za najlepszy Album R&B, przegrywając z Baduizmem Erykah Badu (1997).W tym samym roku wydał singiel” Fortunate”, napisany przez R. Kelly ’ ego i umieszczony na ścieżce dźwiękowej do filmu Życie z 1999 roku. Singel zajął pierwsze miejsce na liście Hot R magazynu Billboard&B/Hip-Hop Singles and Tracks chart. Do tej pory piosenka jest najbardziej udanym singlem Maxwella i była numerem jeden na liście Billboard R&singlem B z 1999 roku.
Now, trzeci album Maxwella, został wydany 14 sierpnia 2001 roku przez Columbia Records w Stanach Zjednoczonych. Po letnim sukcesie radiowym poprzedniego albumu, Maxwell stwierdził, że czuje się bardziej komfortowo ze swoim kierunkiem artystycznym w tworzeniu nowego albumu, który nie wykazuje stylu koncepcyjnego jego poprzedniej pracy. Album sprzedał się w ponad 296 000 egzemplarzy w USA w pierwszym tygodniu, według SoundScan, co dało mu jego pierwszy w historii album numer jeden. Album uzyskał później status platynowej płyty przez RIAA. „Lifetime” był drugim singlem z albumu. Piosenka znalazła się w pierwszej piątce Listy przebojów R&B/Hip-Hop songs chart i znalazła się na 22.miejscu listy Billboard Hot 100. Trzeci singel z albumu, „This Woman ’ s Work”, będący podstawą programu Maxwell ’ s, znalazł się na 58.miejscu listy Billboard Hot 100 i na 16. miejscu listy Hot R&B/Hip-Hop Songs chart. Po raz kolejny, pomimo krytyki wobec tekstów Maxwella, La Weekly stwierdził: „Now is a disappointing in the response of 1996 's Maxwell’ s Urban Hang Suite and its 1998 follow-up, Embria.”Otrzymał ogólnie pozytywne recenzje od krytyków muzycznych, oparte na łącznej ocenie 78/100 z serwisu Metacritic.Album był ostatnim wydaniem Maxwella, zanim wziął dłuższą przerwę od występów.
2003-2010: BLACKsummers ’ nightedit
sesje nagraniowe do nowego albumu odbyły się w latach 2007-2009 w Chung King Studios, Bowery Digital i Platinum Sound Recording Studios w Nowym Jorku. Album został wyprodukowany w całości przez Maxwella i muzyka Hod Davida. Album miał służyć jako pierwsza część zaplanowanej przez niego trylogii albumów.
w tym czasie, po siedmiu latach nie występu, pojawił się jako niespodziewany gość muzyczny na BET Awards 2008, gdzie wykonał piosenkę „Simply Beautiful” w hołdzie dla piosenkarza soulowego Ala Greena, szokując fanów i publiczność zarówno jego zdolnością do wciąż dobrego grania, ale także swoim nowym wyglądem, jego znakiem towarowym dredy i bokobrody schabowe zniknęły, zastąpione bardziej zrelaksowanym i dojrzałym wyglądem.
album BLACKsummers’night został wydany 7 lipca 2009 roku i zyskał powszechne uznanie krytyków muzycznych. Komercyjnie album odniósł sukces, debiutując na pierwszym miejscu amerykańskiej listy Billboard 200 W lipcu 2009 roku, ze sprzedażą w pierwszym tygodniu 316 000 kopii, co było najwyższą sprzedażą w pierwszym tygodniu.
album wyprodukował cztery single. Główny singiel „Pretty Wings”zadebiutował na pierwszym miejscu amerykańskiej listy Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs chart, ostatecznie spędzając 47 tygodni na liście. Spędził również 18 tygodni i osiągnął szczyt na 33 miejscu na Hot 100 i na 12 miejscu na liście Radio Songs component chart. Drugi singiel, „Bad Habits”, zajął czwarte miejsce na Hot R&B/Hip-Hop Songs, spędzając 46 tygodni na liście. Piosenka znalazła się na 71.miejscu listy Hot 100, na 38. miejscu listy Radio Songs oraz na 16. miejscu listy Hot Dance Club Songs. Trzeci singiel „Cold”spędził tydzień pod numerem 62 Na Hot R&B/Hip-Hop Songs. Czwarty singiel „Fistful of Tears”spędził 24 tygodnie Na Hot R&B/Hip-Hop Songs, osiągając miejsce 11. Utwór znalazł się na 94.miejscu listy Hot 100 oraz na 63. miejscu listy Radio Songs chart. Maxwell otrzymał sześć nominacji do Nagród Grammy 2010, wygrywając „Best R&B Album” Dla BLACKsummers’night i „Best Male R&B Vocal Performance” dla „Pretty Wings.””Pretty Wings „został nominowany do” piosenki roku”, która została napisana przez Maxwella pod jego wydawniczym pseudonimem Muze.
2011-2017: blackSUMMERS ’ nightedit
17 kwietnia 2012 Maxwell ogłosił, że wraz ze swoim jedenastoosobowym zespołem wyruszy w sześciodniową trasę koncertową MaxwellTwoNight-M2N tour 2012-dwie noce w trzech miastach, zaplanowaną na Los Angeles w Kalifornii-Staples Center (20 lipca i 21 lipca); Atlanta w Georgii – Phillips Arena (27 lipca i 28 lipca) oraz Newark w New Jersey – Prudential Center (3 sierpnia i 4 sierpnia). Maxwell miał w całości zaprezentować swoją dyskografię. Pierwszym dniem trasy było wykonanie piosenek z pierwszego albumu Maxwell ’ s Urban Hang Suite oraz drugiego albumu Embrya. Drugiego dnia trasy koncertowej Maxwell miał wystąpić odpowiednio z trzeciego i czwartego albumu Now oraz BLACKsummer ’ snight. Maxwell miał zadebiutować nigdy nie wykonanymi piosenkami z trylogii BLACKsummer ’ snight. ogłoszono również, że dochód z trasy M2N wesprze kampanię reelekcyjną „Obama-Biden 2012”. Trasa została jednak odwołana z powodu krwotoku wokalnego.
Po dwóch latach okazjonalnych występów i planowania ujawnił w wywiadzie dla magazynu Rolling Stone w maju 2014 roku, że pracował nad swoim piątym studyjnym albumem „the past three years” i nagrywał w Miami. 18 grudnia 2014 roku Maxwell ogłosił na portalu społecznościowym Twitter, że druga część jego trylogii blackSUMMERS’night pojawi się zimą 2015 roku.
7 kwietnia 2016 roku Maxwell wydał swój pierwszy solowy singiel od 6 lat zatytułowany „Lake by the Ocean”, a także ujawnił długo oczekiwany piąty album blackSUMMERS’night. 5 maja 2016 roku wystąpił w programie The Late Show with Stephen Colbert. Był to jego pierwszy występ telewizyjny od siedmiu lat.
Pełny album został wydany 1 lipca 2016 roku i znalazł się na trzecim miejscu listy Billboard 200, zdobywając szerokie uznanie krytyków.
2018-obecnie: NightEdit
w październiku 2018 roku Maxwell wydał singiel „Shame”, który, jak powiedział, był zapowiedzią nadchodzącego albumu Night, ostatniej części jego trylogii albumowej. W kwietniu 2019, kiedy ponownie wydawał swoje wcześniejsze EP-ki w formacie cyfrowym, Maxwell powiedział, że planuje serię występów na połowę 2019. We wrześniu 2019 roku Maxwell odbył czteroosobowy koncert w Kennedy Center, wspierany przez National Symphony Orchestra.