ostra białaczka szpikowa: szybko postępująca choroba nowotworowa, w której istnieje zbyt wiele niedojrzałych komórek krwiotwórczych we krwi i szpiku kostnym, komórki te są szczególnie te przeznaczone do powstania granulocytów lub monocytów, oba rodzaje białych krwinek, które zwalczają infekcje. W AML wybuchy te nie dojrzewają i stają się zbyt liczne. AML może wystąpić u dorosłych lub dzieci. Ostra białaczka szpikowa jest skrótem AML (wymawiane M L). Jest również znany jako ostra białaczka szpikowa lub ostra białaczka nonlymphocytic (ANLL).
wczesne objawy AML mogą być podobne do grypy lub innych powszechnych chorób z gorączką, osłabieniem i zmęczeniem, utratą wagi i apetytu oraz bólami i bólami kości lub stawów. Inne objawy AML mogą obejmować małe czerwone plamy na skórze, łatwe siniaki i krwawienie, częste drobne infekcje i słabe gojenie drobnych skaleczeń.
najpierw wykonuje się badania krwi, aby policzyć liczbę każdego z różnych rodzajów krwinek i sprawdzić, czy mieszczą się one w granicach normy. W AML, poziom krwinek czerwonych może być niski, powodując niedokrwistość; poziom płytek krwi może być niski, powodując krwawienie i siniaki; i poziom krwinek białych może być niski, co prowadzi do infekcji.
biopsja szpiku kostnego lub aspiracja szpiku kostnego może być wykonana, jeśli wyniki badań krwi są nieprawidłowe. Podczas biopsji szpiku kostnego, pustą igłę wprowadza się do kości biodrowej, aby usunąć niewielką ilość szpiku i kości do badania pod mikroskopem. W aspiratorze szpiku kostnego niewielka próbka płynnego szpiku kostnego jest pobierana przez strzykawkę.
można wykonać nakłucie lędźwiowe lub nakłucie kręgosłupa, aby sprawdzić, czy choroba rozprzestrzeniła się do płynu mózgowo-rdzeniowego, który otacza centralny układ nerwowy (OUN) – mózg i rdzeń kręgowy.
inne kluczowe badania diagnostyczne mogą obejmować cytometrii przepływowej (w którym komórki są przekazywane przez wiązkę laserową do analizy), immunohistochemii (przy użyciu przeciwciał do rozróżnienia między typami komórek nowotworowych), cytogenetyki (w celu określenia zmian chromosomów w komórkach), i molekularne badania genetyczne (DNA i RNA testy komórek nowotworowych).
podstawowym leczeniem AML jest chemioterapia. Radioterapia jest mniej powszechne; może być stosowany w niektórych przypadkach. Przeszczep szpiku kostnego jest przedmiotem badań klinicznych i jest coraz częściej stosowany.
istnieją dwie fazy leczenia AML. Pierwsza faza nazywa się terapią indukcyjną. Celem terapii indukcyjnej jest zabicie jak największej liczby komórek białaczkowych i wywołanie remisji, stanu, w którym nie ma widocznych dowodów choroby, a morfologia krwi jest w normie. W tej fazie pacjenci mogą otrzymywać kombinację leków, w tym daunorubicynę, idarubicynę lub mitoksantron oraz cytarabinę i tioguaninę. Raz w remisji bez objawów białaczki, pacjenci wchodzą w drugą fazę leczenia.
druga faza leczenia nazywa się terapią po remisji (lub terapią kontynuacyjną). Jest przeznaczony do zabijania pozostałych komórek białaczkowych. W terapii po remisji, pacjenci moga otrzymywac Wysokie dawki chemioterapii, zaprojektowany w celu wyeliminowania pozostalych komórek białaczkowych. Leczenie może obejmować połączenie cytarabiny, daunorubicyny, idarubicyny, etopozydu, cyklofosfamidu, mitoksantronu lub cytarabiny.
istnieje wiele różnych podtypów AML. AML jest klasyfikowany za pomocą systemu o nazwie French American British (FAB) system. W tym systemie, podtypy AML są zgrupowane w zależności od konkretnej linii komórkowej, w której choroba rozwinęła. Istnieje osiem różnych typów AML, oznaczonych od M0 do M7. Typy m2 (białaczka mieloblastyczna z dojrzewaniem) i M4 (białaczka mielomonocytowa) każdy stanowią 25% AML; M1 (białaczka mieloblastyczna, z kilkoma lub bez dojrzałych komórek) stanowi 15%; m3 (białaczka promyelocytic) i M5 (białaczka monocytic) każdy stanowią 10% przypadków; inne podtypy są rzadko spotykane. AML jest również klasyfikowane według nieprawidłowości chromosomalnych w komórkach nowotworowych.
leczenie podtypu AML zwanej ostrą białaczką promielocytową (APL) różni się od innych form AML. (APL to M3 w systemie FAB.) Większość pacjentów z APL jest teraz leczona najpierw kwasem all-trans-retinowym (ATRA), który indukuje całkowitą odpowiedź w 70% przypadków i wydłuża przeżywalność. Pacjenci z APL są następnie poddawani terapii konsolidacyjnej, która prawdopodobnie obejmuje arabinozyd cytozyny (Ara-C) i idarubicynę.
przeszczep szpiku kostnego służy do zastąpienia szpiku kostnego zdrowym szpikiem kostnym. Po pierwsze, cały szpik kostny w organizmie niszczy się wysokimi dawkami chemioterapii z radioterapią lub bez. Zdrowy szpik jest następnie pobierany od innej osoby (dawcy), której tkanka jest taka sama lub prawie taka sama jak tkanki pacjenta. dawcą może być bliźniak (najlepszy mecz), brat lub siostra lub osoba, która jest w inny sposób spokrewniona lub niezwiązana. Zdrowy szpik od dawcy jest podawany pacjentowi przez igłę w żyle, a szpik zastępuje szpik, który został zniszczony. Przeszczep szpiku kostnego przy użyciu szpiku od krewnego lub od osoby, która nie jest spokrewniona, nazywa się allogenicznym przeszczepem szpiku kostnego. Większa szansa na wyzdrowienie występuje, jeśli lekarz wybierze szpital, który wykonuje więcej niż pięć przeszczepów szpiku kostnego rocznie.
ogólna szansa wyzdrowienia (długoterminowe rokowanie) zależy od podtypu AML i wieku pacjenta i ogólnego stanu zdrowia.
pokaz slajdów
objawy raka u mężczyzn: czy to może być rak? Zobacz Pokaz Slajdów